Misschien wel het meest bekend om haar betrokkenheid bij Odysseus in Homerus' epos de Odyssee, roept de nimf Calypso vaak gemengde gevoelens op in Griekse mythologie Calypso - sluw of liefdevol toegewijd? Je zult zelf moeten beslissen.

Wie was Calypso?

Calypso was een nimf. In de Griekse mythologie waren nimfen minder belangrijke godheden die inferieur waren aan de meer bekende godinnen zoals Hera en Athena Ze werden gewoonlijk afgebeeld als prachtige meisjes die... symboliseerde vruchtbaarheid en groei. Nimfen waren bijna altijd verbonden met een specifieke locatie of natuurlijk iets.

In het geval van Calypso was de natuurlijke link een eiland genaamd Ogygia. Calypso was de dochter van de Titangod Atlas. Afhankelijk van welke Griekse teksten je leest, worden twee verschillende vrouwen als haar moeder genoemd. Sommigen beweren dat het de Titangodin Tethys was, terwijl anderen Pleione, een Oceanische nimf, als haar moeder noemen. Het is belangrijk op te merken dat zowel Tethys als Pleione met water werden geassocieerd. DitSamen met het feit dat Calypso in het oud-Grieks "verbergen" betekent, vormt dit de achtergrond van Calypso en beïnvloedt het haar gedrag op het afgelegen eiland Ogygia met Odysseus.

Detail van Calypso door William Hamilton. PD.

Calypso zou niet uit vrije wil teruggetrokken zijn, maar alleen op Ogygia wonen als straf, waarschijnlijk omdat ze haar vader, een Titaan, had gesteund tijdens hun strijd met de Olympiërs. Als een kleine godheid waren Calypso en haar mede-nimfen niet onsterfelijk, maar ze leefden wel uitzonderlijk lang. Ze hadden meestal het beste voor met de menselijke bevolking, hoewel ze problemen veroorzaakten vanvan tijd tot tijd.

Calypso werd vaak gezien als mooi en verleidelijk, wat veel voorkomt bij nimfen. Men geloofde ook dat ze extreem eenzaam was, omdat ze was achtergelaten op een geïsoleerd eiland. Helaas waren het deze omstandigheden die haar zouden gaan definiëren in de Griekse mythologie.

Symbolen geassocieerd met Calypso

Calypso werd typisch voorgesteld door twee symbolen.

• Dolfijn In de Griekse mythologie werden dolfijnen geassocieerd met een paar verschillende dingen; de meest prominente waren hulp en geluk. Veel Grieken geloofden dat dolfijnen mensen redden van een waterig graf als ze aan het verdrinken waren. Bovendien werd gedacht dat ze de enige wezens waren die van een man konden houden en niets terug verwachtten. In de Odyssee redt Calypso inderdaad Odysseus uit de zee, watmogelijk waarom ze is afgebeeld met het symbool van een dolfijn.

• Krab: De tweede veel voorkomende voorstelling van Calypso is de krab. Krabben staan in de Griekse mythologie meestal voor loyaliteit, vanwege de reuzenkrab die door Hera werd gestuurd en die hielp bij het verslaan van de Hydra. Geleerden speculeren ook dat Calypso door een krab zou kunnen zijn gesymboliseerd vanwege haar verlangen om zich aan Odysseus vast te klampen en hem niet te laten gaan.

Eigenschappen van Calypso

Nimfen hadden niet dezelfde macht als de Grieken geloofden dat hun goden bezaten, maar ze konden wel tot op zekere hoogte hun domein beheersen of manipuleren. Calypso, een oceaannimf, zou de zee en de golven kunnen beheersen.

Ze werd vaak afgeschilderd als humeurig en wispelturig, zoals blijkt uit onvoorspelbare stormen en golven. Zeevaarders wezen op haar humeur als het tij zich plotseling tegen hen keerde.

Calypso werd, net als andere met de oceaan verbonden maagden, verondersteld een verleidelijke stem te hebben die ze koppelde aan haar neiging tot muziek om mannen te lokken, net als de Sirenes .

Calypso en Odysseus

Calypso speelt een belangrijke rol in de Odyssee van Homerus, die Odysseus zeven jaar lang op haar eiland gevangen houdt. Nadat hij al zijn bemanningsleden en zijn schip verloor bij zijn terugkeer uit Troje, dobberde Odysseus negen dagen op het open water voordat hij Ogygia tegenkwam.

Calypso raakte meteen gecharmeerd van hem en wilde hem waarschijnlijk voor altijd op het eiland houden. Odysseus daarentegen was zeer toegewijd aan zijn vrouw Penelope. Calypso gaf echter niet op en verleidde hem uiteindelijk. Waarop Odysseus haar minnaar werd.

Zeven jaar lang leefden zij als echtpaar op het eiland. Hesiod, de Griekse dichter, beschreef zelfs een ontzagwekkende grotwoning die zij deelden. In deze grot woonden ook hun vermeende twee kinderen Nausithous en Nausinous, en mogelijk een derde met de naam Latinus (afhankelijk van welke bron je gelooft).

Het is niet duidelijk of Odysseus onder een soort trance was of vrijwillig in de regeling meeging, maar na zeven jaar begon hij zijn vrouw Penelope hevig te missen. Calypso probeerde hem tevreden te houden op het eiland met haar door hem onsterfelijkheid te beloven, maar dat werkte niet. Griekse teksten beschrijven Odysseus die elke dag van zonsopgang tot zonsondergang verlangend naar de zee staart, huilend om zijn menselijke vrouw.zonsondergang.

Er is veel discussie over de vraag of Calypso zeven jaar lang de wil van Odysseus had overmeesterd, hem met haar nimfenkrachten had gevangen en hem dwong haar minnaar te worden, of dat Odysseus meegaand was. Na net zijn mannen en zijn boot te hebben verloren was hij misschien blij met een aangename afleiding.

In de hele Odyssee illustreert Homerus echter Odysseus' sterke wil en toewijding aan Penelope. Ook het feit dat hij zeven jaar van zijn reis op het eiland doorbracht, terwijl hij tot dan toe gestaag vooruitgang had geboekt in zijn zoektocht, lijkt een vreemde keuze voor een held met zijn achtergrond.

Homerus portretteert Calypso gewoonlijk als het symbool van verleiding, eigenzinnigheid en verberging. Dat blijkt uit het feit dat Odysseus alleen door toedoen van de goden aan haar klauwen kon ontsnappen.

In de Odyssee, Athena zette Zeus onder druk om Odysseus te bevrijden, die Hermes opdroeg Calypso te bevelen haar gevangen mens vrij te laten. Calypso stemde toe, maar niet zonder enig verzet, omdat ze klaagde over het feit dat Zeus wel affaires met mensen kon hebben, maar niemand anders. Uiteindelijk hielp Calypso haar minnaar te vertrekken, door hem te helpen met het bouwen van een boot, hem te voorzien van voedsel en wijn, en te zorgen voor goede wind. Gedurende dit heleCalypso liet een achterdochtige Odysseus geloven dat ze gewoon klaar met hem was en gaf nooit toe dat de goden betrokken waren bij het dwingen van haar hand.

Na het afscheid van haar geliefde is Calypso's rol in de Odyssee grotendeels voltooid. Andere schrijvers vertellen ons dat ze vreselijk verlangde naar Odysseus en zelfs op een gegeven moment probeerde zelfmoord te plegen, hoewel ze niet echt kon sterven, met vreselijke pijn als gevolg. Lezers hebben vaak moeite om haar karakter te duiden.

Wie was Calypso eigenlijk? Een verleidelijke en bezitterige gevangene of een goedhartige pseudo-vrouw? Uiteindelijk zou ze een symbool worden van verdriet, eenzaamheid en liefdesverdriet, en ook een voorstelling van vrouwen die weinig controle hebben over hun eigen lot.

Calypso in de populaire cultuur

Het onderzoeksschip van Jacques-Yves Cousteau kreeg de naam Calypso. Later schreef en zong John Denver het lied Calypso in Ode aan het schip .

Conclusie

Calypso mag dan slechts een nimf met een bijrol zijn geweest, maar haar betrokkenheid bij de Griekse mythologie en de Odyssee kan niet over het hoofd worden gezien. Haar karakter en rol in het verhaal van Odysseus zijn zelfs vandaag de dag nog omstreden. Het wordt vooral interessant als je haar vergelijkt met de andere vrouwen die de held Odysseus tijdens zijn reis in de val lokten, zoals Circe.

Uiteindelijk is Calypso noch goed noch slecht - zoals alle personages heeft ze schakeringen van beide. Haar gevoelens en bedoelingen waren misschien oprecht, maar haar daden lijken egoïstisch en sluw.