Inhoudsopgave
- Gilbert Baker Pride Vlag
- 1978-1999 Trotsvlag
- Gay Pride Vlag
- Biseksuele vlag
- Transgendervlag
- Pansexuele vlag
- Lipstick Lesbische Pride Vlag
- Bigender Vlag
- Aseksuele vlag
- Polyamorie Vlag
- Gender Queer Vlag
- Straight Ally Vlag
- People of Color Inclusive Vlag
- Progress Pride Vlag
De regenboogvlag is tegenwoordig een van de meest voorkomende symbolen van de LGBTQ-gemeenschap, maar hij is niet zo rechtlijnig als anderen lijken te denken. De regenboogvlag vertegenwoordigt alle soorten geslachten, sexualiteiten en seksuele geaardheden. Daarom hebben leden van de LGBTQ-gemeenschap variaties bedacht voor de regenboogvlag.
Maar wist u dat de regenboogvlag niet alleen de ontsnapping uit de binaire gendernormen vertegenwoordigt, maar ook door andere groepen en culturen werd gebruikt om andere concepten te vertegenwoordigen?
In dit artikel gaan we dieper in op alle varianten van de regenboogvlag en hoe deze uiteindelijk werd gebruikt als symbool van vrede en trots, niet alleen door de LGBTQ-gemeenschap, maar ook door andere groepen in de geschiedenis.
Boeddhistische vlag
Een van de eerste keren dat ooit een regenboogvlag werd gehesen was in Colombo, Sri Lanka in 1885. Deze versie van de regenboogvlag werd gebruikt om het boeddhisme te vertegenwoordigen. De oorspronkelijke boeddhistische vlag had een lange stromende vorm, maar voor het gebruiksgemak werd hij veranderd in het normale vlagformaat.
- Blauw - Universeel mededogen
- Geel - Middenpad
- Rood - Zegeningen van de praktijk (prestatie, wijsheid, deugd, fortuin en waardigheid)
- Wit - Zuiverheid
- Oranje - Wijsheid van Boeddha's leer
De zesde verticale band is een combinatie van de 5 kleuren die een samengestelde auditieve kleur vertegenwoordigt die staat voor de Waarheid van Boeddha's leer of de 'essentie van het leven'.
De boeddhistische regenboogvlag heeft door de jaren heen ook enkele veranderingen ondergaan. De kleuren van de vlag variëren ook afhankelijk van de boeddhistische natie waar hij wordt gebruikt. De boeddhistische vlag in Japan gebruikt bijvoorbeeld de kleur groen in plaats van oranje, terwijl de Tibetaanse vlag ook de oranje kleur verruilt voor bruin.
Coöperatieve beweging
De regenboogvlag (met de 7 kleuren van het spectrum in de juiste volgorde) is ook het internationale symbool voor de coöperatieve beweging of de beweging die arbeiders wilde beschermen tegen oneerlijke arbeidsomstandigheden. Deze traditie werd al in 1921 in het leven geroepen, op het internationale coöperatieve congres van wereldleiders in Zwitserland.
In die tijd groeide het aantal coöperaties en de groep wilde iets om ze allemaal te identificeren en coöperaties over de hele wereld te verenigen. Het voorstel van professor Charles Gide om de kleuren van de regenboog te gebruiken werd aanvaard om eenheid in verscheidenheid en vooruitgang te symboliseren.
Voor de coöperatieve beweging stonden de kleuren van de regenboog voor het volgende:
- Rood - Moed
- Oranje - Hoop
- Geel - Warmte en vriendschap
- Groen - De voortdurende uitdaging voor groei
- Hemelsblauw - Onbeperkt potentieel en mogelijkheden
- Donkerblauw - Hard werken en doorzettingsvermogen
- Violet - Warmte, schoonheid, respect voor anderen
Internationale Vredesvlag
Voordat het een wereldwijd symbool van LGBTQ Pride werd, was de regenboogvlag een symbool voor vrede. Hij werd voor het eerst als zodanig gebruikt tijdens een vredesmars in Italië in 1961. Demonstranten haalden de inspiratie uit demonstraties tegen kernwapens die soortgelijke veelkleurige spandoeken gebruikten. Varianten van de regenboogvlag voor vrede hebben het woord Tempo, het Italiaanse woord voor vrede, en Eirini het Griekse woord voor vrede, gedrukt in het midden.
Queer Pride Vlaggen (LGBTQ Pride Vlag)
De traditionele regenboogvlag staat sinds 1977 symbool voor de moderne LGBTQ-beweging. Maar je hebt natuurlijk al andere versies van de pride flag gezien. Hieronder staan verschillende variaties van de LGBTQ pride flag en waar ze voor staan.
Gilbert Baker Pride Vlag
De pride-vlag van Gilbert Baker uit San Francisco wordt beschouwd als de traditionele LGBTQ-vlag, met de kleur roze bovenop de normale kleuren van de regenboog. Baker bedacht de regenboog als symbool voor de LGBTQ-gemeenschap nadat hij was uitgedaagd door homorechtenactivist Harvey Milk om een symbool van trots en eenheid voor de homogemeenschap te naaien. Als resultaat kwam Baker met deze vlag. Hetwerd gezegd dat hij zich liet inspireren door Judy Garland's liedje "Over the Rainbow".
Het duurde echter tot 1978 voordat de kleuren van de regenboog officieel vlogen om de LGBTQ-gemeenschap te vertegenwoordigen. Baker bracht de traditionele pride-vlag mee naar de San Francisco Gay Freedom Day Parade op 25 juni 1978 en hees zijn vlag voor het eerst.
Hier zijn de betekenissen achter elke kleur van de traditionele LGBTQ pride vlag:
- Heet Roze - Seks
- Rood - Leven
- Oranje - Genezing
- Geel - Sunshine
- Groen - Natuur
- Turkoois - Kunst
- Indigo - Sereniteit en harmonie
- Violet - Geest
1978-1999 Trotsvlag
Deze versie van de Pride Flag werd uitsluitend gemaakt bij gebrek aan aanbod van warmroze stof. Paramount flag Company en zelfs Gilbert Baker gebruikten dit voor massadistributie en het werd algemeen aanvaard als de iconische LGBTQ-vlag.
Gay Pride Vlag
De gay pride vlag lijkt erg op de eerste twee genoemde pride vlaggen, maar mist de kleuren roze en turkoois. Destijds waren zowel hot pink als turkoois moeilijk te produceren. Bovendien vonden sommige mensen het oneven aantal strepen op de vlag door het ontbreken van hot pink niet mooi. Voor het symbool van gay pride werden beide kleuren dus helemaal weggelaten. Een andere verandering die plaatsvond was datindigo werd vervangen door koningsblauw, een meer klassieke variant van de kleur zelf.
Biseksuele vlag
De biseksuele vlag werd in 1998 ontworpen door Michael Page, om de zichtbaarheid en de vertegenwoordiging van biseksualiteit binnen de LGBTQ-gemeenschap en de samenleving als geheel te vergroten.
De vlag heeft 3 kleuren, namelijk roze (dat staat voor de mogelijkheid van aantrekking van hetzelfde geslacht), koningsblauw (voor de mogelijkheid van aantrekking van het andere geslacht), en een diepe tint lavendel (die de mogelijkheid van aantrekking voor iedereen langs het genderspectrum toont).
Transgendervlag
Transgender vrouw Monica Helms ontwierp deze vlag en toonde hem voor het eerst tijdens de pride parade in Phoenix Arizona in 2000.
Helms legde uit dat ze de kleuren babyblauw en roze koos als de traditionele kleuren voor jonge jongens en meisjes. Ze voegde ook de kleur wit in het midden toe om de overgangsperiode te symboliseren en leden van de LGBTQ-gemeenschap die genderneutraal zijn en degenen die zich identificeren als intersekse.
Helms voegde eraan toe dat het patroon opzettelijk was gecreëerd om correctheid aan te geven of transgenders die correctheid proberen te vinden in hun eigen leven.
Pansexuele vlag
De panseksuele vlag heeft geen bekende maker. Hij dook gewoon op op het internet in 2010. Maar de kleuren op de panseksuele vlag betekenen het volgende: Roze en blauw symboliseren de geslachten (mannelijk of vrouwelijk), terwijl het goud in het midden staat voor degenen die lid zijn van het derde geslacht, gemengde geslachten, of genderloos zijn.
Lipstick Lesbische Pride Vlag
De lipstick-lesbische vlag vertegenwoordigt de vrouwelijke lesbische gemeenschap met 7 tinten roze en rode strepen. Hij heeft ook een lippenstiftteken in de linkerbovenhoek van de vlag. Zonder het lippenstiftteken geloven sommige mensen dat hij staat voor andere soorten lesbiennes. Er is echter geen officiële vlag voor dit deel van de LGBTQ-gemeenschap.
Bigender Vlag
Bigenders zijn mensen die geloven dat ze dubbele genders hebben. Dit betekent dat ze tegelijkertijd twee afzonderlijke genders ervaren. De twee genders kunnen een combinatie zijn van binaire of non-binaire genders. Vandaar dat de bigendervlag zowel roze als blauwe tinten heeft, met één witte streep in het midden van twee lavendelstrepen. De witte kleur staat voor de mogelijke verschuiving naar elk geslacht.De lavendel strepen zijn de combinatie van roze en blauw, terwijl de kleuren roze en blauw staan voor het binaire geslacht, man en vrouw.
Aseksuele vlag
De Asexual pride vlag kwam er in 2010 om aseksuele zichtbaarheid en bewustzijn te vergroten. De kleuren van de aseksuele vlag zijn zwart (voor aseksualiteit), grijs (voor grijze aseksuelen die in bepaalde omstandigheden seksuele verlangens kunnen ervaren en demiseksuelen), wit (voor seksualiteit), en paars (voor gemeenschap).
Polyamorie Vlag
De polyamorie viert het oneindige aantal partners die beschikbaar zijn voor een polyamoreus persoon. De polyamorie vlag heeft een gouden pi symbool in het midden om de selectie van partners en de eerste letter van het woord polyamorie voor te stellen. De kleur blauw staat voor openheid en eerlijkheid tussen alle partners, rood symboliseert liefde en passie, terwijl zwart solidariteit betekent voor polyamoreuze personen dieervoor kiezen om hun relaties geheim te houden.
Gender Queer Vlag
De gender queer vlag, ook wel de niet-binaire vlag genoemd, heeft drie kleuren: lavendel voor androgynie, wit voor agender en groen voor niet-binaire mensen. Deze vlag werd in 2011 gemaakt door videografe Marilyn Roxie.
Maar als optie werd in 2014 ook een aparte niet-binaire vlag gecreëerd door Kyle Rowan. Deze vlag heeft vier kleuren, namelijk geel voor genders buiten het binaire, wit voor mensen met meer dan één geslacht, paars voor genderfluïde mensen en zwart voor agenders.
Straight Ally Vlag
Bron
Deze vlag is gemaakt om heteromannen en -vrouwen in staat te stellen de LGBTQ-gemeenschap te steunen, vooral door hun deelname aan de Pride March. De vlag draagt een regenboogpijl in een zwart-witte vlag die de steun van heteroseksuelen aan die van de LGBTQ-gemeenschap toont.
People of Color Inclusive Vlag
Deze pride flag werd voor het eerst gebruikt in Philadelphia om LGBTQ-leden te vertegenwoordigen die ook mensen van kleur zijn. Daarom werden de kleuren zwart en bruin toegevoegd bovenop de regenboog.
Progress Pride Vlag
Daniel Quasar, die zich identificeert als queer en nonbinair, creëerde deze nieuwste pride-vlag om de hele LGBTQ-gemeenschap volledig te vertegenwoordigen. Quasar veranderde de traditionele gay pride-vlag en voegde strepen toe aan de linkerkant van de vlag. Xe voegde wit, roze en babyblauw toe om transgender mensen te vertegenwoordigen, terwijl zwart en bruin werden gebruikt om queer mensen van kleur en leden van de gemeenschap diebezweek aan AIDS.
Inpakken
Het aantal pride-vlaggen is groot, en er worden voortdurend variaties toegevoegd om een ander aspect van de LGBTQ-gemeenschap uit te drukken. Waarschijnlijk zullen er in de toekomst meer vlaggen worden toegevoegd, naarmate de tijd vordert, maar voorlopig zijn de bovenstaande vlaggen de meest opvallende die de LGBTQ-gemeenschap vertegenwoordigen.