Kreshma është një kohë e vitit që ka një rëndësi të madhe në besimin e krishterë. Është një sezon sakrifice, vetë-reflektimi dhe rritje shpirtërore.

A e dini se Kreshma është e pasur edhe me simbolikë? Nga hiri i përdorur të mërkurën e hirit deri te pëllëmbët e të dielës së Palmës, çdo simbol mbart një kuptim unik që i shton thellësi dhe rëndësi sezonit.

Le të eksplorojmë simbolikën e pasur që e bën Kreshmën një kohë kaq kuptimplote dhe transformuese të vitit. Le të fillojmë!

Çfarë është stina e Kreshmës?

Kreshma është një stinë agjërimi, pendimi dhe reflektimi shpirtëror në besimin e krishterë. Është një kohë e vitit kur të krishterët përgatiten për festimet e Pashkëve , të cilat përkujtojnë ringjalljen e Jezu Krishtit.

Kreshma fillon të mërkurën e hirit, e cila zakonisht bie në fund të shkurtit ose në fillim të marsit, dhe zgjat dyzet ditë (me përjashtim të të dielave), duke kulmuar në Javën e Shenjtë.

Historia e Kreshmës

Historia e Kreshmës mund të gjurmohet në kishën e hershme, ku ajo u krijua si një kohë përgatitjeje për të kthyerit e rinj në besim.

Me kalimin e kohës, Kreshma u bë një sezon pendimi dhe vetë-reflektimi për të gjithë të krishterët, pasi ata u përpoqën të imitonin dyzet ditët që Jezusi kaloi duke agjëruar në shkretëtirë përpara se të fillonte shërbimin e tij publik.

Sot, Kreshmët festohen nga të krishterët e shumë besimeve në mbarë botën, me secilin grup që respektonsezonin në mënyrën e tyre unike.

Gjatë Kreshmës, shumë të krishterë zgjedhin të agjërojnë ose të heqin dorë nga disa lukse si një formë sakrifice dhe pendimi.

Kjo mund të përfshijë abstenimin nga mishi të premteve ose heqjen dorë nga rrjetet sociale, ëmbëlsirat ose kënaqësitë e tjera për sezonin.

Disa kisha mbajnë gjithashtu shërbime të veçanta ose tubime lutjesh gjatë Kreshmës, ku anëtarët mund të reflektojnë mbi besimin e tyre dhe të kërkojnë përtëritje shpirtërore.

8 Simbolet e Kreshmës dhe kuptimet e tyre

Në kalendarin e krishterë, Kreshma është një periudhë reflektimi dhe përgatitjeje solemne që çon në Pashkë.

Simbolet luajnë një rol të rëndësishëm në këtë stinë, secila me një kuptim unik që rrit mesazhin e përgjithshëm të Kreshmës.

1. Ashes

E mërkura e hirit, e cila shënon fillimin e Kreshmës, është emëruar pas praktikës së shënimit të ballit me hi në formë kryqi .

Kjo simbolizon pendimin dhe përulësinë dhe natyrën e përkohshme të jetës njerëzore. Në kohët e lashta, hiri shërbente si simbol i zisë dhe pendimit.

Në disa tradita të krishtera, hiri i përdorur të mërkurën e hirit bëhet duke djegur gjethet e palmës nga e Diela e Palmave të vitit të kaluar.

Thekson më tej ciklin e jetës, vdekjes dhe rilindjes , pasi të njëjtat degë palme që u përdorën për të festuar hyrjen e Jezusit në Jerusalem, më vonë digjen dhe përdoren për të na kujtuar vdekshmëria dhe nevoja përpendimi.

Hiri është një kujtesë e fuqishme e dobësisë njerëzore dhe shërben si një thirrje për t'i kthyer zemrat tona përsëri te Perëndia dhe për të kërkuar mëshirën dhe faljen e tij. Simboli i thjeshtë i një kryqi të bërë nga hiri mbart një mesazh të thellë shprese dhe shëlbimi dhe shërben si një kujtesë e fuqishme e fuqisë transformuese të Kreshmës.

2. Vjollca

Vjollca është ngjyra tradicionale e Kreshmës dhe përfaqëson pendimin, pikëllimin dhe mbretërinë. Gjatë stinës së Kreshmës, priftërinjtë dhe pëlhurat e altarit janë të mbështjellë me ngjyrë vjollce si shenjë zie për vdekjen e Jezusit dhe një kujtesë për sakrificat që ai bëri.

Ngjyra vjollcë gjithashtu simbolizon mbretërinë e Jezusit si Mbret i Mbretërve.

Përveç kësaj, vjollca gjithashtu ka një kuptim më të thellë simbolik në Kreshmë. Përdorimi i ngjyrës vjollcë gjatë Kreshmës daton në kohët e lashta kur vjollca ishte një ngjyrë e rrallë dhe e shtrenjtë e rezervuar për mbretërit dhe të pasurit.

Përdorimi i kësaj ngjyre të pasur, mbretërore gjatë Kreshmës shërben si një kujtesë e mbretërimit të vërtetë të Jezusit dhe triumfit të tij mbi mëkatin dhe vdekjen.

Vjollca është lidhur me Kreshmën që në ditët e para të kishës. Sipas traditës, perandori romak Kostandini kishte veshur një mantel të purpurt gjatë Kreshmës si shenjë zie dhe pendimi.

Kjo praktikë u adoptua më vonë nga të krishterët, të cilët filluan të përdorin ngjyrën vjollcë si simbol të solemnitetit dhe sakrificës së sezonit të Kreshmës.

3. Kurora me gjemba

Kurora e gjembave është një simbol i vuajtjes që Jezusi duroi në kryq. Thuhet se është bërë nga gjembat e gjetura në Kopshtin e Gjetsemanit dhe të vendosura në kokën e Jezusit gjatë kryqëzimit të tij.

Kurora e gjembave na kujton çmimin që pagoi Jezusi për shpëtimin tonë.

Kurora e gjembave është gjithashtu një relike e rëndësishme në besimin e krishterë, me disa pjesë të supozuara të kurorës që mbahen në kisha anembanë botës.

Një nga më të famshmet prej tyre është Kurora me gjemba e vendosur në Katedralen Notre Dame në Paris, e cila besohet të jetë kurora aktuale e mbajtur nga Jezusi gjatë kryqëzimit të tij.

Kjo relike është kthyer në një simbol të fuqishëm përkushtimi dhe frymëzimi për të krishterët, të cilët shpesh bëjnë pelegrinazhe për ta parë dhe për t'u lutur para saj.

4. Degët e Palmave

E Diela e Palmave shënon fillimin e Javës së Shenjtë, duke përkujtuar hyrjen e Jezusit në Jerusalem para kryqëzimit të tij. Turmat e pritën duke tundur degë palme, të cilat ishin simbol i fitores dhe triumfit.

Sot, degët e palmës përdoren ende në shumë kisha të Dielën e Palmës si një kujtesë e hyrjes triumfale të Jezusit.

Përveç përdorimit të tyre në të Dielën e Palmës, degët e palmave janë përdorur edhe si simbol i martirizimit dhe sakrificës në besimin e krishterë.

Në disa pjesë të botës, të krishterët mbanin me vete degë palme ndërsa marrin pjesë nëprocesione ose merrni pjesë në shërbimet e kishës gjatë Javës së Shenjtë.

Praktika është veçanërisht e zakonshme në rajonet ku të krishterët përballen me persekutim ose vështirësi, si një mënyrë për të treguar solidaritet me Jezusin dhe të krishterët e hershëm që vuajtën për besimin e tyre.

5. Kryqi

Kryqi është simboli më i njohur i krishterimit dhe është një kujtesë e fuqishme e sakrificës së Jezusit. Gjatë Kreshmës, shumë të krishterë mbajnë një kryq si një simbol të besimit të tyre dhe një kujtesë të sakrificës që Jezusi bëri për ta.

Simboli i kryqit ka një histori të pasur në besimin e krishterë dhe besohet se është përdorur si simbol i besimit që në shekullin e dytë.

Megjithatë, vetëm në shekullin e katërt, kryqi u bë simboli mbizotërues i krishterimit . Sot, kryqet vijnë në forma dhe përmasa të ndryshme, nga kryqe ari të zbukuruara deri te kryqe të thjeshta prej druri.

6. Zemra e kurorëzuar

Zemra e kurorëzuar është një simbol i përkushtimit dhe dashurisë për Jezusin. Kurora përfaqëson mbretërinë e tij dhe zemra qëndron për dashurinë e tij për njerëzit. Ky simbol përdoret shpesh në vepra arti dhe bizhuteri gjatë Kreshmës si një kujtesë e thellësisë së dashurisë së Jezusit.

Simboli i zemrës së kurorëzuar është përdorur me shekuj në artin dhe bizhuteritë e krishtera. Ajo u popullarizua për herë të parë në shekullin e 17-të nga murgesha franceze karmelite, Shën Margaret MaryAlacoque, i cili pretendonte se kishte vizione të Jezusit duke i treguar asaj zemrën e tij të rrethuar me gjemba dhe të kurorëzuar me gjemba.

Ky vizion frymëzoi përkushtimin ndaj Zemrës së Shenjtë të Jezusit, e cila mbetet e njohur edhe sot e kësaj dite.

Shumë të krishterë veshin bizhuteri me simbolin e zemrës së kurorëzuar gjatë Kreshmës për të treguar përkushtimin e tyre dhe për të mbajtur mesazhin e dashurisë së Perëndisë pranë zemrave të tyre.

7. Qirinjtë

Qirinjtë përdoren shpesh në shërbesat e kreshmës dhe kanë një histori të gjatë në krishterim. Ato u përdorën fillimisht nga kisha e hershme si burim drite gjatë shërbesave të adhurimit dhe më vonë u bënë simbol i Jezusit si drita e botës.

Në kontekstin e Kreshmës, qirinjtë përdoren shpesh në shërbime të veçanta si Tenebrae, që është një shërbim i errësirës që përkujton vuajtjen dhe vdekjen e Jezusit. Gjatë këtij shërbimi, qirinjtë shuhen gradualisht derisa shenjtërorja të lihet në errësirë, duke simbolizuar errësirën që ra mbi tokë kur Jezusi vdiq në kryq.

Qiri i fundit, i njohur si qiri i Krishtit, lihet i ndezur për të simbolizuar shpresën e ringjalljes.

8. Vera dhe buka

Vera dhe buka janë simbole të rëndësishme të Kreshmës, veçanërisht gjatë Javës së Shenjtë. Brenda traditës së krishterë, buka dhe vera përfaqësojnë trupin dhe gjakun e Jezu Krishtit dhe konsumohen gjatë sakramentit të Kungimit ose Eukaristisë .

GjatëKreshmëve, shumë kisha do të mbajnë shërbime të veçanta, duke u fokusuar në sakrificën që Jezusi bëri për njerëzimin përmes vdekjes dhe ringjalljes së tij.

Sakramenti i Kungimit është shpesh një pjesë qendrore e këtyre shërbimeve dhe buka dhe vera shërbejnë si një kujtesë e fuqishme e sakrificës së Jezusit dhe e shpëtimit që ai sjell.

Për më tepër, heqja dorë nga buka dhe vera gjatë Kreshmës mund të jetë një formë sakrifice dhe pendimi, duke ndihmuar në përqendrimin e mendjes në çështjet shpirtërore dhe duke i afruar individët më pranë Perëndisë.

Përfundimi

Me afrimin e sezonit të Kreshmës, ia vlen të kushtoni një moment për të vlerësuar simbolikën e thellë që e bën atë një kohë kaq domethënëse të vitit për të krishterët anembanë botës.

Pavarësisht nëse je një i krishterë i devotshëm ose thjesht kurioz për simbolikën e Kreshmës, këto simbole mund të thellojnë vlerësimin tënd për stinën dhe gjithçka që ajo përfaqëson.

Artikuj të ngjashëm:

15 simbolet e Biblës dhe kuptimet e tyre

10 simbolet popullore të krishtera – historia, kuptimi dhe rëndësia

11 simbolet e pagëzimit dhe kuptimi i tyre

15 simbole të fuqishme të jetës (dhe çfarë kuptimi kanë)