Simboli i Luanit dhe Diellit Persian - Historia dhe Kuptimi

  • Shperndaje Kete
Stephen Reese

    Motivi i luanit dhe diellit (persisht: شیر و خورشید) paraqet një luan që shikon në të majtë të tij, duke mbajtur një shpatë në njërën puthë me rrezet e diellit që shkëlqejnë pas tij. Edhe pse shfaqet në shumë kultura, simboli i luanit dhe diellit ka një rëndësi të veçantë në Persi, Irani i sotëm. Para revolucionit islamik, simboli u shfaq në flamurin iranian.

    Në Iranin e lashtë, ai ishte një simbol i mbretërimit dhe fuqisë hyjnore. Si mbreti i kafshëve, Luani (persisht shir ) përfaqësonte fuqinë dhe mbretërinë. Dielli (persisht Khurshid ) ishte i lidhur me perëndinë e lashtë iraniane të dritës, Mithra. Shir-o-Khurshid është një nga simbolet më të famshme persiane .

    Motivi i luanit dhe diellit bazohet kryesisht në konfigurimet astrologjike. I referohet shenjës së lashtë të Diellit në shtëpinë e Luanit, duke u nisur nga astrologjia babilonase dhe traditat e Lindjes së Mesme.

    Luani dhe Dielli Persian – Historia dhe Origjina

    Luani dhe motivi i diellit u bë i njohur në Lindjen e Mesme në shekullin e 12-të në flamujt dhe monedhat turke dhe mongole. Me dinastitë dhe sundimtarët e ndryshëm, dizajni i simbolit ndryshoi gjithashtu.

    • Luani dhe dielli: Motivi më pas gjeti rrugën e tij në Iran, i prezantuar fillimisht në Iranin e lashtë gjatë sundimit të Mbreti Sausetar në 1450 para Krishtit. Imazhi ishte ai i një dielli të mbështetur në dy krahë, me dy luanët që ruanin në bazë. Deri atëherë, simboli kishte marrë përsipërrëndësi të re. Luani ishte një simbol mitologjik i forcës dhe burrërisë. Dielli ishte një manifestim i një perëndie të lashtë Mithra, i cili kontrollonte rendin e kozmosit.
    • Luani në pushim: Gjatë epokës safavide të Iranit, Luani u përshkrua i shtrirë në tokë, dhe Dielli kishte një fytyrë njerëzore. Simboli përfaqësonte dy shtyllat e shoqërisë – shtetin dhe fenë.
    • Luani, shpata dhe dielli: Më vonë, Luani u shfaq në këmbë dhe përballë djathtas. Kishte një shpatë në putrën e djathtë dhe Dielli ishte i vendosur në shpinë.
    • Luani, kurora dhe dielli: Në shekullin e 19-të, gjatë dinastisë Kajar, simboli u bë një Stema kombëtare iraniane. Fat'h Ali Shah ndryshoi modelin duke shtuar kurorën e Kaxharit, e cila përfaqësonte monarkinë. Dielli ishte një simbol i mbretit dhe një metaforë për atdheun. Luani simbolizonte heronjtë që mbronin vendin nga armiqtë. Kurora u ndryshua më vonë në atë të dinastisë Pahlavi kur ata morën pushtetin nga Kaxharët. Motivi mbeti simboli zyrtar i Iranit deri në revolucionin e vitit 1979. Pas revolucionit, ajo u hoq nga vendet publike dhe ndërtesat qeveritare dhe u zëvendësua nga stema moderne iraniane.

      Simbolizmi i Luanit dhe Diellit Persian

      Shumë nga kuptimi simbolik i Luani dhe dielli persian janë ndërtuar mbi astrologjikekonfigurimi dhe lidhja e planetëve, veçanërisht e Diellit dhe shenjës së zodiakut të Luanit. Si Dielli ashtu edhe Luani janë simbole të fuqishme të adhuruara nga shumë qytetërime të lashta.

      Dielli ishte idhulluar si një hyjni jetëdhënës në shumë qytetërime të mëdha të lashta, si ato babilonase, persiane, egjiptiane, romake dhe greke. kulturave. Konsiderohet të jetë një simbol universal i fuqisë kozmike. Në shumë mitologji të ndryshme, lindja dhe perëndimi i diellit, si një cikël i përsëritur i dritës dhe errësirës, ​​përfaqësonin jetën dhe vdekjen, rigjenerimin dhe rimishërimin .

      Luani ka qenë gjithmonë një simbol të fuqisë, krenarisë dhe drejtësisë. Ai u adhurua nga mbretëritë gjatë historisë dhe u përdor si simbol i fuqisë mbretërore dhe fuqisë t si dhe autoritetit dhe pavdekësisë .

      Këto dy motive të kombinuara në simbolin Persian Luani dhe Dielli, ofrojnë një spektër të gjerë kuptimesh:

      • Fuqia dhe autoriteti – ky është interpretimi i zakonshëm i simbolit persian. Luani shihet si një kafshë e fuqishme, një grabitqar vdekjeprurës në krye të zinxhirit ushqimor. Ai gjithashtu përfaqëson forcën dhe udhëheqjen. Dielli është ylli rreth të cilit orbitojnë planetët e sistemit tonë diellor dhe përfaqëson jetën, fuqinë dhe lavdinë.
      • Royalty – Si mbreti i bishave dhe mbreti i xhunglës, Luani shpesh përfaqëson mbretërinë dhe fisnikërinë. Në Lindjen e Mesme të lashtë, Egjipti, Mesopotamia dhePersia, Dielli shpesh shihej si personifikimi i perëndive dhe simbolizonte mbretërinë dhe hyjninë.
      • Jeta – Si burim i dritës dhe ngrohtësisë, Dielli përfaqëson një forcë jetëdhënëse që mundëson jetën për të lulëzuar në planetin tonë. Ajo gjithashtu simbolizon pjellorinë dhe bujarinë. Luani është një kafshë e egër që simbolizon forcën tonë të brendshme lëvizëse dhe dëshirën për jetën.
      • Dituria – Në shumë kultura, Luani është një mishërim i fuqisë hyjnore dhe kuptimi i tij simbolik shpesh shoqërohet me atribute hyjnore, si njohuria gjithëpërfshirëse.
      • Guximi – Luanët janë një simbol universal i vetëbesimit dhe guximit. Po kështu, dielli simbolizon forcën heroike dhe të guximshme që na udhëheq dhe na frymëzon të krijojmë.
      • Dinjiteti – Si burim i shkëlqimit, Dielli frymëzon fisnikërinë e zemrës, shkëlqimin dhe madhështinë . Jo vetëm që luanët kanë një prani të fuqishme, por ata gjithashtu nderohen me krenari në shumë mite kulturore. Ato na kujtojnë të gjejmë ndjenjën tonë të brendshme të dinjitetit dhe respektit brenda fisit tonë – shoqërisë, komunitetit dhe familjes sonë.
      • Vitaliteti – Si burimi më domethënës i energjisë, simboli i Diellit inkurajon njerëzit të nxjerrin forcë dhe vrull nga vitaliteti i këtij ylli të zjarrtë, duke filluar çdo ditë me vitalitet të përtërirë. Shëndeti, forca dhe maskuliniteti i Luanit janë simbolikë të rinisë dhe gjallërisë dhe ilustron burrërinë dheduke krijuar një jetë të re.
      • Mbrojtje – Ky kuptim vjen nga kohët e lashta, ku Luani, duke mbajtur një shpatë në putrat e tij, përfaqësonte luftëtarët që mbronin atdheun nga kundërshtarët.
      • Dominimi – Si udhëheqës të natyrshëm, prania dhe ulërima frikësuese e luanëve përfaqësojnë udhëheqjen dhe sundimin e tyre të lindur. Pamja mbizotëruese dhe natyra e Diellit në sistemin tonë planetar i referohet qartë kuptimit të tij simbolik të dominimit mbi të gjitha aspektet e jetës.

      Në astrologji, Luani është shenja e pestë astrologjike e zodiakut. Ai drejtohet nga Dielli dhe përfaqëson elementin e zjarrit. Luanët simpatikë njihen për pasionin, besnikërinë, forcën dhe vetëbesimin e tyre. Ai gjithashtu përfaqëson ekuilibrin midis emocioneve dhe intelektit.

      Përdorimi modern i Luanit dhe Diellit Persian

      Rëndësia, popullariteti dhe vazhdimësia e këtij motivi të pazakontë është treguar në medalje, monedha, kartëmonedha, pllaka dhe sende të tjera në Iran. Ajo ende e gjen përdorimin e saj në dizajnin bashkëkohor të bizhuterive dhe shpesh përshkruhet në varëse, karfica, mansheta dhe të tjera. Shumë iranianë modernë e shohin atë si një simbol kombëtar.

      Sot, njerëzit zakonisht e veshin atë si një copë bizhuteri për të portretizuar se kush janë dhe çfarë vlerësojnë. Simboli i guximshëm dhe elegant persian i luanit dhe diellit është i veshur për të përfaqësuar vlerat e dashura.

      Flamuri i Sri Lankës

      Ndërsa luani dhe dielli nuk përdoren mënë flamurin e Iranit, është interesante të theksohet se flamuri i Sri Lankës përmban një motiv të ngjashëm - një luan që mban një shpatë. Ndërsa origjina e flamurit të Sri Lankës është krejtësisht e ndryshme nga motivi i luanit dhe diellit persian, ato ndajnë ngjashmëri të habitshme.

      Për ta përmbledhur

      Luani dhe dielli Persian është një simbol i gjithanshëm që është pothuajse tridhjetë shekullore. Kuptimi, interpretimi dhe rëndësia e tij kanë ndryshuar me kalimin e kohës me sundimtarë të ndryshëm të Lindjes së Mesme të lashtë. Është një simbol i përhapur sot dhe përfaqëson forcën, vitalitetin, guximin dhe mençurinë.

    Stephen Reese është një historian i specializuar në simbole dhe mitologji. Ai ka shkruar disa libra mbi këtë temë, dhe puna e tij është botuar në revista dhe revista në mbarë botën. I lindur dhe i rritur në Londër, Stephen kishte gjithmonë një dashuri për historinë. Si fëmijë, ai kalonte orë të tëra duke shqyrtuar tekstet e lashta dhe duke eksploruar rrënojat e vjetra. Kjo e bëri atë të ndiqte një karrierë në kërkimin historik. Magjepsja e Stefanit me simbolet dhe mitologjinë buron nga besimi i tij se ato janë themeli i kulturës njerëzore. Ai beson se duke kuptuar këto mite dhe legjenda, ne mund të kuptojmë më mirë veten dhe botën tonë.