Di Çand û Mîtolojiyên Cûda de Xwedayên Avê

  • Vê Parve Bikin
Stephen Reese

    Gelek çand xwedayên avê wekî beşek ji folklor û mîtolojiya xwe nîşan didin. Piraniya şaristaniyên kevnar pirxwedayî bûn, ku tê vê wateyê ku mirovan diperizin gelek xweda û xwedawendan. Hin çandan xwedayên cîran û pêşiyên xwe veguherandine, vana diguherînin da ku nirx û baweriyên xwe nîşan bidin. Mînakî, xwedayê Romayî Neptûn hevwateya Poseidon, xwedayê deryayê yê Yewnanî ye. Ji ber deynkirinên weha, di nav xwedayên avê yên mîtolojiyên cihê de gelek wekhevî hene.

    Xwedayên avê ew xwedayên ku xwedî hêza kontrolkirina hêmana avê bûn û li ser avên cuda hukim dikirin. wek okyanûs, çem û gol. Li vir, me hinek ji xwedayên avê yên herî navdar berhev kirine.

    Poseidon

    Di ola kevnar a Yewnanîstanê de, Poseidon xwedayê deryayê, erdhejan bû. , û hespan. Navê wî tê wateya xwedanê dinyayê an mêrê dinyayê . Di mîtolojiya Yewnanî de , ew kurê Tîtan Cronus û Rhea û birayê Zeus, xwedayê birûskê, û Hades<5 e>, xwedayê jêrzemînê. Ew bi gelemperî bi sêweya xwe, çekek hêzdar a ku dikare erdhej, bahoz û tsunamiyan çêbike, tê teswîr kirin.

    Kultên Poseidon dikarin di serdema dereng a Bronz û şaristaniya Mycenaean de werin şopandin. Ew di Isthmus of Corinth de rêzdar bû û bala lîstikên Panhellenîk Isthmian bû. LiHomeros Ilyada , ew di Şerê Troyayê de qehremanekî sereke ye, lê di Odyssey de dijminê Odysseus e. Mîtolojiyên gelek caran wî wek xwedayekî bitehm nîşan didin, yên ku bi bahoz û keştiyên binavbûyî ceza dike yên ku ew hêrs kirine.

    Okyanûsa

    Di mîtolojiya Yewnanî de, Tîtan nifşê kevin ên xwedayan bûn ku serdest bûn. berî dwanzdeh xwedayên Olîmpî û Okyanûsê kesayeta deryaya ku dinya dorpêç kiribû bû. Di Theogony a Hesiodos de, ew wekî Tîtanê herî mezin, kurê Uranus û Gaea, û bavê hemî xwedayên okyanûs û çeman tê binavkirin. Ew bi gelemperî wekî nîv-mirovek, nîv-marê bi gurçikan tê teswîr kirin, û ji hemî xwedayan yek ji herî aştiyane bû.

    Lêbelê, Okyanûsa tu carî wekî xwedayên avê yên din nehatibû perizandin. Piştî Şerê Tîtanan, ku wekî Titanomachy tê zanîn, Poseidon bû serwerê herî bilind ê avê. Dîsa jî, Okyanûsê destûr da ku desthilatdariya Okyanûsa Atlantîk û Hindî, an padîşahiya li derveyî Stûnên Herakles berdewam bike. Ew tewra wekî rêvekerê laşên ezmanî tê hesibandin ji ber ku ezman di qada Padîşahiya wî de bilind dibin û diqedin. Nimûneyên wî li ser pereyên împaratorî yên Sûr û Îskenderiyeyê hatine dîtin.

    Neptûn

    Hevalê Romayê yê xwedayê Yewnanî Poseidon, Neptûn xwedayê derya, kanî û rêyên avê bû. Tê texmîn kirin ku navê wî ji peyva Hind-Ewropî ya ji bo şil hatiye girtin. Ew ebi gelemperî wekî mirovekî rih bi delfîn re tê teswîr kirin, an jî ji hêla du hîpokampiyan ve di erebeyê de tê kişandin.

    Neptûn bi eslê xwe xwedayê ava şirîn bû, lê di sala 399 BZ de ew bi Poseidonê Yewnanî re wekî xwedayê behr. Lêbelê, Neptun ji Romayiyan re ne xwedayekî girîng bû ku Poseidon ji Yewnaniyan re bû. Li Romayê tenê du perestgehên wî hebûn, Circus Flaminius, û Basilica Neptuni li Kampus Martius.

    Llyr

    Di mîtolojiya Keltî de, Llyr xwedayê deryayê ye û rêberê yekî ye. du malbatên şerker ên xwedayan. Di kevneşopiya Îrlandî de, navê wî bi gelemperî wekî Lir , û Llyr di Welsh de tê nivîsandin, û tê wergerandin derya . Xwedayekî îrlandî yê kevnar, Llyr di çend efsaneyên îrlandî de mîna Zarokên Lir xuya dike, lê hindik li ser wî tê zanîn û ew bi qasî zarokên xwe ne populer e.

    Njǫrd

    Njǫrd Xwedayê deryayê yê Norse û bayê ye, û bavê Freyr û Freyja ye. Di Mîtolojiya Norsî de, du qebîleyên xweda û xwedawendan ên cihêreng hene - Aesir û Vanir. Wek xwedayê Vanir, Njǫrd bi gelemperî bi dewlemendî, dewlemendî û bazirganiyê ve girêdayî ye.

    Njǫrd xwedayê ku ji hêla deryavan û masîgiran ve dihat gazî kirin. Hin lêkolîner bawer dikin ku ew dibe ku delîlek olek elmanî ya ku li Skandînavyayê hatî nas kirin. Gelek kevneşopî jî dibêjin ku ew hukumdarê xwedayî yê Swêdê bû, û gelek perestgeh û pîrozgeh hatin çêkirin.ji bo wî.

    Aegir

    Kesê hêza okyanûsê, Aegir xwedayekî seretayî yê di pantheona Norwêcî de bû, ku bi şahî û şahî ya ku wî dabû xwedayên din dihat naskirin. Navê wî bi peyva Gotîka Kevin ahwa ve girêdayî ye ku tê wateya av . Di Skáldskaparmál de, wî wekî Hlér tê gotin ku tê wateya deryayê. Gelê Norse deryavan bûn û bawer dikirin ku keştiyên binavbûyî ji aliyê xweda ve çêbûne. Ji ber vê yekê ew ji wî ditirsiyan û ji bo ku wî xweş bikin qurban pêşkêş kirin.

    Sebek

    Di Misrê kevn de, Sobek xwedayê avê bû û axayê zozanan bû. û marş. Navê wî tê wateya tîmseh , ji ber vê yekê ne ecêb e ku ew bi gelemperî wekî zilamek bi serê tîmsê, an jî bi tevahî di şiklê tîmsê de tê teswîr kirin.

    Sobek di serdema Kevin de herî populer bû. Padîşahiya, li dora 2613 heta 2181 BZ, lê paşê bi Ra, xwedayê rojê re bû yek û wekî Sobek-Re hate zanîn. Di dema wî de, tîmseh pîroz û hetta mumya jî dihatin dîtin. Perizîna Sobek heta serdema Ptolemaic û Romayê li Fayum, Misrê berdewam kir.

    Nu

    Xwedayên Misrê yê herî kevnar, Nu, kesayetiya çoltera avê ya tarî bû ku li destpêka demê. Navê wî tê wateya avên seretayî , û ava kaosê ya ku wî temsîl dikir potansiyela hemî jiyanê dihewand. Di Pirtûka Miriyan de , ew wekî bavê xwedayan tê binavkirin. Lêbelê, ewnehatibû perizandin û perestgehên wî yên ku jê re hatibûn veqetandin tune bûn, ji ber ku dihate fikirîn ku ew di nav bedenên avê de û li derveyî gerdûnê dijî.

    Enki

    Di mîtolojiya Sumeran de, Enkî xwedayê ava şirîn, şehrezayî û efsûn. Berî ku ola wî li seranserê Mezopotamyayê belav bibe, ew xwedayê patron li Eridu bû di dema Serdema Xanedaniya Destpêkê de, li dora 2600-2350 BZ. BZ di sala 2400an de xwedayê Mezopotamya bi Akadî wekî Ea tê naskirin. Ji ava paqijkirina rîtualê ya wê demê re jî dihat gotin Ava Ea .

    Enki bi gelemperî wekî zilamek bi rîh ku kulmek bi stûr û kirasê dirêj li xwe kiriye hate teswîr kirin. Weke xwedayê avê, ew carinan bi çemên avê yên ku li ser milên wî diherikin erdê tê nîşandan. Di Enuma Elîş de, destana afirandinê ya Babîlî, ew wekî bavê Mardûk, xwedayê neteweyî yê Babîlê, tê nîşandan. Her weha ew di Destana Gilgamêş û berhemên din ên wekî Atrahasis û Enki û Rêza Cîhanê de cih digire.

    Varuna

    Di Hinduîzmê de Varuna xwedayê ezman û avê ye. Lêbelê, metnên pêşîn, nemaze Rigveda , wî wekî xweda-serwer û piştgirê zagona gerdûnî û exlaqî binav dikin. Di wêjeya Vedic ya paşîn de, ew rolek kêmtir dilîze û bi avên ezmanî, okyanûs, çem, rûbar û golan re têkildar bû. Wek piraniya xwedayên avê, ew jî di qesra binê avê de rûdinişt.

    Anahita

    Xwedawenda kevnare ya farisîav, zayinî, tenduristî û saxbûnê, Anahîta ji bo saxbûn û serketina xwe ya di şer de ji hêla leşkeran ve hate gazî kirin. Di Avesta de, ew wekî Ardvi Sura Anahita tê binavkirin ku tê wergerandin Tirm, Hêz, Bêxêr . Ew di sedsala 8-an BZ de bi berfirehî hate perizandin, û gelek perestgeh û perestgeh jê re hatibûn veqetandin. Piştî ku Zerdeştî li herêmê îbadetên yekxwedayî saz kir jî, mirovan heta hilweşîna Împaratoriya Sasanî di sala 651-ê zayînê de wê diperizin.

    Gonggong

    Di çanda Çînî de, Gonggong e. xwedayê avê yê ku ketibû Çiyayê Buzhou û bû sedema lehiyê. Ew pir caran wekî ejderhayek reş bi rûyekî mirovî tê teswîr kirin, û di nivîsarên serdema Dewletên Şer de xuya dike. Di çîrokên li ser wî de, hêrs û pûçbûna wî bû sedema kaosê, nemaze şerê di navbera wî û Zhurong, xwedayê agir de. Di Huainanzi de, ew bi împaratorên efsanewî yên Çîna kevnar re, wek Yu yê Mezin û Şûn ve girêdayî ye.

    Ryujin

    Xwedayê deryayê û axayê maran di Mîtolojiya Japonî , Ryujin wekî baran û bahozan tê hesibandin. Ew di heman demê de bi xwedayek din a avê ya bi navê Watatsumi re têkildar e. Dihate fikirîn ku ew di xewnên mirovan de, û di kêliyên hişyarbûnê de xuya dike. Di çend efsaneyan de, ew wekî lehengek, hukumdarek dilovan, an jî hêzek xirab tê xuyang kirin.

    Tangaroa

    Di mîtolojiya Polynesian û Maor de, Tangaroa xwedayêokyanûs û kesayetiya hemû masiyan. Li hin herêman, ew wekî Tangaloa û Kanaloa tê zanîn. Wek kontrolkerê pêlan, ew ji hêla gelê Maorî, nemaze masîgir û deryavan ve hate gazî kirin. Lêbelê, rola wî cûrbecûr bû ji ber ku ew pir caran bi malbat an xwedawendên herêmî re têkildar bû. Li Giravên Samoayê, ew wekî xwedaya sereke û afirînerê dinyayê dihat hesibandin.

    Tlaloc

    Xwedayê aztek ya av, baran û birûskê, Tlaloc bû. bi berfirehî li seranserê Meksîkayê li dora sedsalên 14-an û 16-an diperizin. Navê wî ji peyvên Nahuatl tlali û oc tê ku bi rêzê tê maneya erd û tiştekî li ser rûyê erdê . Dema ku di dîwaran de tê teswîrkirin, ew dişibe jaguarekî, bi maskeyek bi çavên bilin û zencî dirêj.

    Hevalê Tlaloc Chalchiuhtlicue bû, xwedawenda çem, golan û avên şîrîn. Ew serwerê xwedayên çiyê yên bi avê ve girêdayî bû, û li Tlalocan, bihuşta dinyaya din a qurbaniyên mirina bahozan û lehiyan rûdinişt. Di heman demê de ji wî ditirsiyan ji ber ku ew dikaribû baran bibarîne, bahozan bibarîne û hetta zuwabûnê çêbike. Di îbadeta Tlalocê de cejn, rojî û qurbanên mirovan hebûn.

    Pêçandin

    Av di gelek ol û çandên cîhanê de roleke sereke dilîze. Gelek xwedayên ku bi deryayê re û bi fenomenên xwezayî yên wekî lehiyên mezin û tsunamî re têkildar in. Îro, em pesnê xwe didinmîtolojiya ku li dora van xwedayên avê ava bûye wekî têgihîştina jiyana hezar salan ji bo şaristaniyên kevnar çawa ye.

    Stephen Reese dîrokzanek e ku di sembol û mîtolojiyê de pispor e. Wî li ser vê mijarê çend pirtûk nivîsandine, û berhemên wî di kovar û kovarên cîhanê de hatine weşandin. Stephen li Londonê ji dayik bû û mezin bû, her gav hezkirina dîrokê hebû. Di zarokatiya xwe de, ew bi saetan li ser nivîsarên kevnar digere û li bermahiyên kevn vedigere. Vê yekê hişt ku ew kariyera lêkolîna dîrokî bişopîne. Meraqa Stephen a bi sembol û mîtolojiyê re ji baweriya wî ya ku ew bingeha çanda mirovatiyê ne. Ew bawer dike ku bi têgihiştina van efsane û efsaneyan em dikarin xwe û cîhana xwe baştir fam bikin.