Baldur, zwany również Balderem lub Baldrem, jest jednym z wielu synów Odin i jego żona Frigg Pomimo tego, że Thor jest najbardziej znanym synem Odyna, w samych legendach Baldur jest często wymieniany jako najbardziej ukochany i honorowany syn Wszechojca.

Głównym powodem, dla którego Baldur nie jest dziś tak znany, jest jego tragiczna i przedwczesna śmierć, która służy jako zapowiedź Ragnarök. Uważa się nawet, że jego śmierć skazała bogów na przegraną w wielkiej, ostatecznej bitwie.

Kim jest Baldur?

Syn Odyna i Frigg, Baldur był czczony jako bóg letniego słońca w mitologii norweskiej.Często jest przedstawiany z promieniami światła strzelającymi z niego, symbolizującymi słońce.Imię Baldr oznaczało odważny, wyzywający, władczy oraz książę Baldur miał być mądry, uczciwy i sprawiedliwy, a także piękniejszy od kwiatu.

W żadnym z norweskich mitów nie ma złego słowa o Baldurze - za to wszyscy śpiewali jego pochwały, gdy tylko był w pobliżu. Był ulubieńcem swojej matki spośród wszystkich pozostałych braci, w tym jego niewidomego bliźniaka Höðra.

Baldur miał kilkoro rodzeństwa, m.in. Thor , Heimdall , Vidar , Tyr , Hermod i kilka innych. Jego małżonką była Nanna i razem mieli jedno dziecko, Forseti .

Słabość Baldura

Frigg, mądra matriarchini asgardzkich bogów, bardzo kochała swojego młodego syna. Starała się, by nigdy nic mu nie zaszkodziło. Nie chroniła nadmiernie ani nie dawała schronienia Baldurowi, widząc, że jest on równie silny i zdolny, co przystojny. Zamiast tego mądra bogini użyła swojej magii, by uczynić go nieprzepuszczalnym dla każdego żywiołu lub związku naturalnego występującego w Asgardzie i Midgardzie (Ziemi).

Frigg miała dar przewidywania i wiedziała, że jakiś straszny los spotka jej syna. W niektórych wersjach mówi się, że Baldur zaczął mieć sny o swojej śmierci. Frigg, chcąc go chronić, postanowiła poprosić wszystko o złożenie przysięgi, że nie skrzywdzi Baldura. Wzięła przysięgi od ognia, metali, drzew, zwierząt i tak dalej. Jednak zabrakło jej czegoś istotnego - nie kazała Baldurowiodporny na jemiołę.

Ta słabość sprawia, że Baldur jest nieco podobny do Grecki Achilles . Podobnie jak Achilles, który miał wrażliwą piętę, Baldur również miał tylko jedną słabość - jemiołę.

Fatalny żart Loki'ego i śmierć Baldura

Baldur jest najbardziej znany z historii swojej śmierci i tego, co ona symbolizuje. Loki, bóg psotnik, uwielbiał robić psikusy swoim kolegom Asgardczykom, niektóre nieszkodliwe, inne nie bardzo. Niestety dla Baldura, bóg psotnik czuł się szczególnie złośliwy, gdy pewnego dnia spojrzał na Baldura.

Wiedząc, że Baldur nie był odporny na jemiołę, Loki dał rzutkę zrobioną z jemioły ślepemu bratu bliźniakowi Baldura, Höðrowi. Bogowie lubili się wygłupiać i rzucać w siebie rzutkami, więc Loki szturchnął Höðra, by rzucił rzutką w stronę Baldura. Ślepy bóg nie zdawał sobie sprawy, z czego zrobiona jest rzutka, więc rzucił ją i przypadkowo zabił własnego brata.

W ramach kary za nieumyślne zabicie brata, Odyn i bogini Rindr urodzili Váli, który przyszedł na świat tylko po to, by pomścić śmierć Baldura. Váli w ciągu jednego dnia dorósł do dorosłości i zabił Höðra.

Pogrzeb Baldura

Baldur został spalony na swoim statku, zgodnie ze zwyczajem.Jego matka rzuciła się na jego ogień pogrzebowy i spłonęła na śmierć.Niektóre wersje mówią, że zmarła z żalu po stracie Baldura.Jego koń również został spalony w tym samym ogniu, a statek został następnie odepchnięty w kierunku Helu.

Kiedy Frigg błagała Hel o uwolnienie Baldura z podziemi, ta odpowiedziała, że zrobi to tylko wtedy, gdy wszystkie rzeczy, zarówno żywe jak i martwe, zapłaczą za Baldurem. Baldur był tak ukochany przez wszystkich, że wszystko zobowiązało się do tego, wypłakując za nim szczere łzy. Jednak olbrzymka, uważana za Lokiego w przebraniu, nie chciała zapłakać. Z tego powodu Baldur został skazany na pozostanie w podziemiach aż do czasu, gdy Ragnarok się skończy.zakończył.

Symbolika Baldura

Niemal całkowita odporność i nieśmiertelność Baldura wydają się bardzo podobne do Achillesa. O ile jednak tego drugiego spotkała bohaterska śmierć podczas inwazji na Troję, o tyle tego pierwszego spotkał absurdalny koniec, niegodny tego, kim był. Mówi to o nihilizmie, który jest często obecny w norweskich mitach i legendach, ale wykracza poza ten schemat.

Ponieważ Baldur był najlepszym, najbardziej lubianym i prawie niedoścignionym synem Odyna, uważa się, że gdyby żył do Ragnarök, pomógłby innym bogom zwyciężyć w ostatecznej bitwie. Zamiast tego jego śmierć zwiastowała nadchodzące mroczne czasy dla bogów Asgardu i skazała ich wszystkich na zagładę.

Jego symbolika jako boga letniego słońca również nie jest przypadkowa. Słońce w północnej Europie i Skandynawii często pozostaje pod horyzontem przez miesiące podczas zimy, ale latem słońce wschodzi i nie zachodzi. W tym kontekście Baldur będący symbolem letniego słońca jest kluczowy i przejmujący. Działa jako symboliczne słońce dla norweskich bogów - kiedy jest żywy lub "w górze" wszystko jest wspaniałe,ale kiedy ustawia, świat staje się bardzo ciemny.

Znaczenie Baldura we współczesnej kulturze

Baldur to jeden z tych norweskich bogów, którzy nie są zbytnio reprezentowani we współczesnej kulturze. W Skandynawii jest mnóstwo ulic i obszarów nazwanych jego imieniem, ale w sztuce współczesnej nie jest on tak popularny jak jego brat Thor.

Jest to zrozumiałe, biorąc pod uwagę, jak antyklimatyczna jest jego historia. Jest ona emblematyczna w kontekście nordyckich mitów i kultury, ponieważ Norwedzy byli dość nihilistycznymi realistami, ale z dzisiejszego punktu widzenia jego historia może być postrzegana przez większość ludzi jako "nieinspirująca" i "komediowa".

Fakty o Baldurze

1. Czego bogiem jest Baldur? Baldur jest bogiem światła, radości, letniego słońca i czystości.
2. Kim są rodzice Baldura? Baldur jest synem boga Odyna i bogini Frigg.
3. Kim jest żona Baldura? Mówi się, że żoną Baldura jest Nanna.
4. Czy Baldur ma dzieci? Synem Baldura jest Forseti.
5. Co było słabością Baldura? Baldur nie był odporny na jemiołę, która była jedyną rzeczą, która mogła mu zaszkodzić.

Zakończenie

Choć Baldur w mitach jest nieliczny, a jego zakończenie jest niespodziewane i antyklimatyczne, pozostaje jednym z najbardziej kochanych bogów mitologii norweskiej. Pojawia się jako bóg pozytywny, przynoszący wszystkim życie i radość, jak słońce.