بسیاری از فرهنگ ها خدایان آب را به عنوان بخشی از فولکلور و اساطیر خود نشان می دهند. بیشتر تمدن های باستانی مشرک بودند، به این معنی که مردم خدایان و الهه های زیادی را می پرستیدند. برخی از فرهنگ ها خدایان همسایگان و پیشینیان خود را تطبیق دادند و آنها را تغییر دادند تا مجموعه ای از ارزش ها و اعتقادات خود را منعکس کنند. به عنوان مثال، خدای رومی نپتون معادل پوزیدون، خدای یونانی دریا است. به دلیل چنین وام‌گیری‌هایی، شباهت‌های زیادی بین خدایان آب در اساطیر مختلف وجود دارد.

خدایان آب خدایان هستند که قدرت کنترل عنصر آب را داشتند و بر آب‌های مختلف حکومت می‌کردند. مانند اقیانوس ها، رودخانه ها و دریاچه ها. در اینجا، ما برخی از برجسته ترین خدایان آب را گردآوری کرده ایم.

پوزیدون

در دین یونان باستان، پوزیدون خدای دریا، زلزله ها بود. ، و اسب ها معنی نام او ارباب زمین یا شوهر زمین است. در اساطیر یونان ، او پسر تیتان کرونوس و رئا ، و برادر زئوس، خدای رعد و برق، و هادس<5 است>، خدای عالم اموات. او معمولاً با سه‌جانبه‌اش تصویر می‌شود، سلاحی قدرتمند که می‌تواند زمین‌لرزه، طوفان و سونامی ایجاد کند.

فرقه‌های پوزیدون را می‌توان به اواخر عصر برنز و تمدن میسنی ردیابی کرد. او در ایستموس کورینت مورد احترام بود و کانون بازی های ایستمی پانهلنیک بود. که در ایلیاد هومر، او یک قهرمان اصلی در جنگ تروا ، اما دشمن ادیسه در اودیسه است. اسطوره ها اغلب او را به عنوان یک خدای خوی ترسیم می کنند که کسانی را که خشمگینش می کنند با طوفان ها و کشتی های غرق شده مجازات می کند.

Oceanus

در اساطیر یونانی، تیتان ها نسل قدیمی خدایان بودند که سلطنت می کردند. قبل از دوازده خدایان المپیا و اقیانوسوس مظهر دریا بود که جهان را احاطه کرده بود. در Theogony هزیود از او به عنوان بزرگترین تیتان، پسر اورانوس و گایا و پدر همه خدایان اقیانوس ها و رودخانه ها یاد شده است. او معمولاً به صورت نیمه انسان، نیمه مار با شاخ گاو به تصویر کشیده می‌شود و یکی از صلح‌آمیزترین خدایان بود.

اما اوشنوس هرگز مانند دیگر خدایان آب پرستش نمی‌شد. پس از جنگ تایتان ها که به تیتانوماکی معروف است، پوزئیدون فرمانروای عالی آب ها شد. با این حال، اوشنوس اجازه داشت تا بر اقیانوس‌های اطلس و هند یا پادشاهی فراتر از ستون‌های هراکلس حکومت کند. او حتی به عنوان تنظیم کننده اجرام آسمانی در نظر گرفته می شود، زیرا آسمان ها برمی خیزند و به قلمرو پادشاهی او ختم می شوند. تصاویری از او بر روی سکه های امپراتوری صور و اسکندریه یافت شده است.

نپتون

نپتون همتای رومی خدای یونانی پوزئیدون، خدای دریاها، چشمه ها و آبراه ها بود. گمان می رود نام او از اصطلاح هندواروپایی نمناک گرفته شده باشد. او هستمعمولاً به صورت مردی ریشو همراه با دلفین ها، یا کشیده شدن در ارابه توسط دو هیپوکامپی به تصویر کشیده می شود.

نپتون در اصل خدای آب شیرین بود، اما در سال 399 قبل از میلاد او با پوزئیدون یونانی به عنوان خدای آب در ارتباط شد. دریا. با این حال، نپتون برای رومیان به اندازه پوزیدون برای یونانیان خدایی مهم نبود. او فقط دو معبد در رم داشت، سیرک فلامینیوس و کلیسای نپتونی در پردیس مارتیوس.

Llyr

در اساطیر سلتیک، Llyr خدای دریا و رهبر یکی است. از دو خانواده متخاصم خدایان در سنت ایرلندی، نام او معمولاً به صورت Lir و Llyr در ولزی نوشته می شود و به دریا ترجمه می شود. Llyr یک خدای باستانی ایرلندی در اسطوره های ایرلندی کمی مانند فرزندان لیر ظاهر می شود، اما اطلاعات کمی در مورد او وجود دارد و او به اندازه فرزندانش محبوب نیست.

Njǫrd

نجورد خدای اسکاندیناوی دریا و باد و پدر فریر و فریجا است. در اساطیر اسکاندیناوی ، دو قبیله مختلف از خدایان و الهه ها وجود دارد - ایسیر و وانیر. به عنوان خدای وانیر، نجورد به طور کلی با باروری، ثروت و تجارت مرتبط است.

نجرد خدایی بود که ملوانان و ماهیگیران از آن استفاده می کردند. برخی از محققان بر این باورند که او ممکن است شاهدی بر دین آلمانی باشد که به اسکاندیناوی وارد شده است. چندین سنت حاکی از آن است که او یک حاکم الهی سوئد بود و معابد و زیارتگاه های زیادی ساخته شد.برای او.

Aegir

شخصیت قدرت اقیانوس، Aegir یک خدای اولیه در پانتئون نورس بود که به خاطر سرگرمی های مجللی که به خدایان دیگر می داد، شهرت داشت. نام او با کلمه گوتیک قدیم ahwa به معنای آب مرتبط است. در Skáldskaparmál ، او را Hlér می نامند که به معنای دریا است. مردم نورس دریانورد بودند و بر این باور بودند که غرق شدن کشتی توسط خدا اتفاق افتاده است. از این رو از او می ترسیدند و برای رضایت او قربانی می کردند.

سبک

در مصر باستان سوبک خدای آب و ارباب تالاب ها بود. و مرداب ها نام او به معنای تمساح است، بنابراین جای تعجب نیست که او را معمولاً یا به صورت مردی با سر کروکودیل یا کاملاً به شکل تمساح به تصویر می‌کشند.

سوبک در دوران قدیم محبوبیت بیشتری داشت. پادشاهی، در حدود 2613 تا 2181 قبل از میلاد، اما بعدا با Ra، خدای خورشید ادغام شد و به عنوان Sobek-Re شناخته شد. در زمان او، کروکودیل ها مقدس و حتی مومیایی شده تلقی می شدند. پرستش سوبک تا زمان بطلمیوس و روم در فیوم مصر ادامه داشت.

Nu

قدیمی ترین خدایان مصری، نو، مظهر پرتگاه آبی تاریکی بود که در آنجا وجود داشت. آغاز زمان نام او به معنای آب های اولیه است، و آب آشوبی که او نشان می داد دارای پتانسیل برای همه حیات بود. در کتاب مردگان از او به عنوان پدر خدایان یاد شده است. با این حال، اواو پرستش نمی شد و هیچ معبدی به او اختصاص داده نمی شد، زیرا تصور می شد که او در داخل آب و خارج از کیهان زندگی می کند.

انکی

در اساطیر سومری، انکی خدای بود. آب شیرین، حکمت و جادو. قبل از اینکه فرقه او در سراسر بین النهرین گسترش یابد، او خدای حامی در اریدو در دوره سلسله اولیه، در حدود 2600 تا 2350 قبل از میلاد بود. در سال 2400 پیش از میلاد، خدای بین النهرینی در زبان اکدی به نام Ea شناخته شد. آبهای پاکسازی آیینی آن زمان حتی آب اِا نامیده می شد.

انکی معمولاً به صورت مردی ریش دار با کلاه شاخدار و ردای بلند به تصویر کشیده می شد. او به عنوان یک خدای آب، گاهی با جویبارهای آب که از روی شانه هایش به سمت زمین می ریزد نشان داده می شود. در Enuma Elish ، حماسه خلقت بابلی، او به عنوان پدر مردوک، خدای ملی بابل به تصویر کشیده شده است. او همچنین در حماسه گیلگمش و آثار دیگری مانند آتراهاسیس و انکی و نظم جهانی حضور دارد.

وارونا

در آیین هندو، وارونا خدای آسمان و آب است. با این حال، متون اولیه، به ویژه ریگودا ، از او به عنوان فرمانروای خدا و حامی قوانین کیهانی و اخلاقی یاد می کنند. در ادبیات ودایی بعدی، او نقش کمتری ایفا می کند و با آب های آسمانی، اقیانوس ها، رودخانه ها، نهرها و دریاچه ها مرتبط شد. مانند بسیاری از خدایان آب، او نیز در یک قصر زیر آب زندگی می کرد.

آناهیتا

الهه ایرانی باستانآب، باروری، سلامتی و شفا، آناهیتا توسط سربازان برای بقا و پیروزی در نبرد مورد استناد قرار گرفت. در اوستا از او به عنوان آردوی سوره آناهیتا یاد می شود که به مرطوب، قوی، بی آلایش ترجمه می شود. او در قرن هشتم قبل از میلاد به طور گسترده پرستش می شد و چندین معبد و زیارتگاه به او اختصاص داده شده بود. حتی پس از آن که زرتشتیان پرستش توحیدی را در این منطقه برقرار کرد، مردم تا زمان سقوط امپراتوری ساسانی در سال 651 میلادی همچنان او را می پرستیدند.

Gonggong

در فرهنگ چین، Gonggong است. خدای آب که به کوه بوژو برخورد کرد و باعث فاجعه سیل شد. او اغلب به صورت یک اژدهای سیاه با چهره انسانی به تصویر کشیده می شود و در نوشته های دوران کشورهای متخاصم ظاهر می شود. در داستان های مربوط به او، خشم و غرور او باعث هرج و مرج شد، به ویژه جنگ بین او و ژورنگ، خدای آتش. در Huainanzi ، او با امپراتورهای افسانه ای چین باستان، مانند یو بزرگ و شون مرتبط است.

Ryujin

خدای دریا و استاد مارها در اسطوره‌های ژاپنی ، ریوجین را به عنوان حامل باران و طوفان می‌دانند. او همچنین با خدای آب دیگری به نام Watatsumi مرتبط است. تصور می شد که او در رویاهای مردم و در لحظه های بیدار شدن ظاهر می شود. در چندین اسطوره، او به عنوان یک قهرمان، یک فرمانروای مهربان، یا حتی یک نیروی شیطانی به تصویر کشیده شده است.

تانگاروآ

در اساطیر پلینزی و مائوری، تانگاروآ خدایاقیانوس و مظهر همه ماهی ها. در برخی از مناطق، او به عنوان Tangaloa و Kanaloa شناخته می شود. به عنوان کنترل کننده جزر و مد، مردم مائوری، به ویژه ماهیگیران و دریانوردان، او را فراخوانی کردند. با این حال، نقش او متفاوت بود زیرا او اغلب با خدایان خانوادگی یا محلی ترکیب می شد. در جزایر ساموآ، او را خدای اصلی و خالق جهان می دانستند.

Tlaloc

خدای آزتک آبها، باران و رعد و برق، Tlaloc بود. به طور گسترده در سراسر مکزیک در حدود قرن 14 تا 16 پرستش می شد. نام او از کلمات ناهواتل tlali و oc به ترتیب به معنی زمین و چیزی در سطح آمده است. وقتی در نقاشی‌های دیواری به تصویر کشیده می‌شود، شبیه یک جگوار است که ماسکی با چشم‌های برآمده و دندان‌های نیش دراز دارد.

همدم تالوک Chalchiuhtlicue، الهه رودخانه‌ها، دریاچه‌ها و آب‌های شیرین بود. او فرمانروای خدایان کوه مرتبط با آب بود و در Tlalocan، بهشت ​​اخروی قربانیان مرده طوفان و سیل، ساکن بود. همچنین از او می‌ترسیدند زیرا می‌توانست باران بیاورد، طوفان‌ها را به راه بیندازد و حتی خشکسالی را برانگیزد. پرستش Tlaloc شامل اعیاد، روزه و قربانی های انسانی می شد.

پیچیدن

آب در بسیاری از ادیان و فرهنگ ها در سراسر جهان نقش اساسی دارد. خدایان بسیاری در ارتباط با دریا و پدیده های طبیعی مانند سیل های بزرگ و سونامی ها هستند. امروز، ما قدردانی می کنیماساطیر حول این خدایان آب به عنوان بینشی در مورد چگونگی زندگی در طول هزار سال برای تمدن های باستانی ساخته شده است.