অবেলিস্ক চিহ্ন – উৎপত্তি, অৰ্থ, আৰু আধুনিক ব্যৱহাৰ

  • এইটো শ্বেয়াৰ কৰক
Stephen Reese

    এটা অবেলিস্ক, গ্ৰীক শব্দ থু, নখ বা জোঙা স্তম্ভ , এটা ওখ, সংকীৰ্ণ, চাৰিফালৰ স্মৃতিসৌধ, ওপৰত এটা পিৰামিডিয়ান। অতীতত অবেলিস্ক শিলৰ টুকুৰা এটাৰে নিৰ্মিত হৈছিল আৰু প্ৰথমে প্ৰাচীন মিচৰত ৩,০০০ বছৰতকৈও অধিক পূৰ্বে খোদিত কৰা হৈছিল।

    বহু প্ৰাচীন সংস্কৃতিয়ে অবেলিস্কৰ ডিজাইনক সন্মান জনাইছিল সূৰ্য. আজিও জনপ্ৰিয় স্থানত চিত্ৰিত বিখ্যাত অবেলিস্কৰ মাজত এই অবেলিস্ক জনপ্ৰিয় হৈয়েই আছে।

    অবেলিস্ক – উৎপত্তি আৰু ইতিহাস

    এই টেপাৰ একক স্তম্ভবোৰ প্ৰথমে যোৰকৈ নিৰ্মাণ কৰা হৈছিল আৰু প্ৰাচীন কালৰ প্ৰৱেশদ্বাৰত অৱস্থিত আছিল মিচৰৰ মন্দিৰ। প্ৰথমে অবেলিস্কক টেখেনু বুলি কোৱা হৈছিল। প্ৰথমটো খ্ৰীষ্টপূৰ্ব ২,৩০০ চনৰ আশে-পাশে মিচৰৰ পুৰণি ৰাজ্যত আবিৰ্ভাৱ হৈছিল।

    মিচৰীয়াসকলে অবেলিস্কৰ খাদৰ চাৰিওফাল হাইৰ'গ্লিফেৰে সজাই তুলিব য'ত ধৰ্মীয় উৎসৰ্গা অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হৈছিল, সাধাৰণতে সূৰ্য্য দেৱতা ৰাৰ বাবে, as লগতে শাসকসকলক শ্ৰদ্ধাঞ্জলি।

    অবেলিস্কক মিচৰৰ সূৰ্য্য দেৱতা ৰাৰ প্ৰতিনিধিত্ব বুলি ভবা হৈছিল কাৰণ ই সূৰ্য্যৰ যাত্ৰাৰ গতি অনুসৰণ কৰিছিল। ৰা (সূৰ্য্য) ৰাতিপুৱা আবিৰ্ভাৱ হ'ব, আকাশৰ সিপাৰে গতি কৰিব, আৰু সূৰ্যাস্তৰ লগে লগে আন্ধাৰত পুনৰ অদৃশ্য হৈ যাব।

    ৰাৰ আকাশৰ সিপাৰে কৰা যাত্ৰাৰ পিছত অবেলিস্কবোৰে সূৰ্য্যঘড়ী হিচাপে কাম কৰিব, আৰু... দিনটোৰ সময়খিনি কীৰ্তিচিহ্নবোৰৰ ছাঁৰ গতিৰ দ্বাৰা সূচাইছিল। গতিকে, অবেলিস্কবোৰৰ এটা আছিলব্যৱহাৰিক উদ্দেশ্য – মূলতঃ ইয়াৰ দ্বাৰা সৃষ্টি হোৱা ছাঁটো পঢ়ি সময় কোৱাৰ এটা উপায় আছিল।

    কৰ্ণকত স্থাপন কৰা ৯৭ ফুট উচ্চতাৰ অবেলিস্কৰ গুৰিৰ এটা শিলালিপি, যিটো কাটি পেলোৱা সাতটাৰ ভিতৰত এটা কাৰণ আমুনৰ কৰ্ণক মহান মন্দিৰে ইংগিত দিয়ে যে এই একক শিলৰ শিলৰ শিলৰ খনন কাটি উলিয়াবলৈ সাত মাহ সময় লাগিছিল।

    প্ৰাচীন মিচৰীয়াসকলৰ উপৰিও অন্যান্য সভ্যতা যেনে ফিনিচিয়ান আৰু কনানীয়াসকলেও অবেলিস্ক উৎপাদন কৰিছিল, কিন্তু সাধাৰণতে, এইবোৰ এটা শিলৰ ব্লকৰ পৰা খোদিত কৰা হোৱা নাছিল।

    ভেটিকানৰ চেণ্ট পিটাৰ বেচিলিকাৰ অবেলিস্ক

    ৰোমান সাম্ৰাজ্যৰ সময়ত বহুতো অবেলিস্ক মিচৰৰ পৰা আজিৰ ইটালীলৈ জাহাজেৰে পঠিওৱা হৈছিল। লেটেৰানোৰ পিয়াজা ছান জিওভানিত থকাটোকে ধৰি কমেও ডজন ৰোমলৈ গৈছিল, যিটো প্ৰথমে প্ৰায় ১৪০০ খ্ৰীষ্টপূৰ্বৰ ভিতৰত কৰ্ণকত তৃতীয় থুটমোজে সৃষ্টি কৰিছিল। ইয়াৰ ওজন প্ৰায় ৪৫৫ টন আৰু ই আজিলৈকে থকা আটাইতকৈ ডাঙৰ প্ৰাচীন অবেলিস্ক।

    ১৯ শতিকাৰ শেষৰ ফালে ইজিপ্ত চৰকাৰে এটা অবেলিস্ক আমেৰিকাক, আৰু এটা গ্ৰেট বৃটেইনক উপহাৰ দিছিল। এটা নিউয়ৰ্ক চহৰৰ চেণ্ট্ৰেল পাৰ্কত আৰু আনটো লণ্ডনৰ টেমছ মথাউৰিত অৱস্থিত। যদিও পিছৰটোক ক্লিওপেট্ৰাৰ বেজী বুলি কোৱা হয়, তথাপিও ইয়াৰ ৰাণীৰ লগত কোনো সম্পৰ্ক নাই। দুয়োটাতে তৃতীয় থুটমোজ আৰু দ্বিতীয় ৰামচেছৰ নামত উৎসৰ্গিত শিলালিপি আছে।

    ৱাশ্বিংটন স্মৃতিসৌধ

    আধুনিক অবেলিস্কৰ সৰ্বোত্তম উদাহৰণ হ'ল সুপৰিচিত ৱাশ্বিংটন স্মৃতিসৌধ১৮৮৪ চনত সম্পূৰ্ণ হৈছিল। ইয়াৰ ওখ ৫৫৫ ফুট আৰু ইয়াত এটা মানৱ নিৰীক্ষণ কেন্দ্ৰ আছে। ইয়াত জাতিটোৰ আটাইতকৈ অপৰিহাৰ্য প্ৰতিষ্ঠাপক পিতৃ জৰ্জ ৱাশ্বিংটনৰ প্ৰতি থকা ভয় আৰু সন্মান সন্নিবিষ্ট কৰা হৈছে।

    অবেলিস্কৰ প্ৰতীকবাদ

    অবেলিস্কৰ প্ৰতীকী অৰ্থৰ কেইবাটাও ব্যাখ্যা আছে, দ্য... ইয়াৰে অধিকাংশই ধৰ্মৰ সৈতে জড়িত, কাৰণ ইজিপ্তৰ মন্দিৰৰ পৰা আহিছে। এই ব্যাখ্যাবোৰৰ কিছুমান ভাঙি চাওঁ আহক:

    • সৃষ্টি আৰু জীৱন

    প্ৰাচীন মিচৰৰ অবেলিস্কবোৰে বেনবেন বা... মূল টিলা যাৰ ওপৰত দেৱতাই থিয় হৈ জগতখন সৃষ্টি কৰিছিল। এই কাৰণেই অবেলিস্কটো গ্ৰীক ফিনিক্স ৰ মিচৰৰ পূৰ্বসূৰী বেনু চৰাইৰ সৈতে জড়িত আছিল।

    ইজিপ্তৰ মিথ অনুসৰি বেনু চৰাইৰ চিঞৰে সৃষ্টিক জগাই তুলিব আৰু জীৱনক গতিশীল কৰি তুলিব . চৰাইটোৱে প্ৰতিটো দিনৰ নবীকৰণৰ প্ৰতীক আছিল যদিও একে সময়তে ই আছিল পৃথিৱীৰ অন্তৰায়ৰ প্ৰতীকও। যেনেকৈ ইয়াৰ চিঞৰটোৱে সৃষ্টিশীল চক্ৰৰ আৰম্ভণিৰ সংকেত দিব, চৰাইটোৱেও নিজৰ সিদ্ধান্তৰ সংকেত দিবলৈ পুনৰ শব্দ কৰিব।

    পিছলৈ বেনু চৰাইটোক সূৰ্য্য দেৱতা ৰাৰ সৈতে জড়িত কৰা হ’ল, যাক আমুন-ৰা আৰু আমুন বুলিও কোৱা হয় , জীৱন আৰু পোহৰৰ প্ৰতীক । <১১>সূৰ্য্য দেৱতা আকাশৰ পৰা অহা সূৰ্য্যৰ পোহৰৰ ৰশ্মি হিচাপে আবিৰ্ভাৱ হ’ল। আকাশৰ এটা বিন্দুৰ পৰা তললৈ জিলিকি অহা সূৰ্য্যৰ ৰশ্মিটো অবেলিস্কৰ আকৃতিৰ দৰে আছিল।

    • পুনৰুত্থান আৰু পুনৰ্জন্ম।

    প্ৰসংগত... মিচৰৰ সৌৰ দেৱতা, দ্য...অবেলিস্কেও পুনৰুত্থানৰ প্ৰতীক। স্তম্ভটোৰ ওপৰৰ বিন্দুটো ডাৱৰবোৰ ভাঙি পেলাবলৈ থাকে যাৰ ফলত সূৰ্য্যক পৃথিৱীত জিলিকি উঠিব পাৰে। সূৰ্যৰ পোহৰে মৃতকৰ পুনৰ্জন্ম আনে বুলি ধাৰণা কৰা হৈছে। এই কাৰণেই আমি পুৰণি কবৰস্থানত ইমানবোৰ অবেলিস্ক দেখা পাওঁ।

    • ঐক্য আৰু সমন্বয়

    ইজিপ্তৰ মূল্য ৰক্ষা কৰি অবেলিস্ক সদায় যোৰকৈ ডাঙৰ কৰা হৈছিল দ্বৈততাৰ ধাৰণাটোৱে মিচৰৰ সংস্কৃতিক গ্ৰাস কৰিছে। যোৰৰ দুটা অংশৰ মাজৰ পাৰ্থক্যৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিয়াৰ পৰিৱৰ্তে ই বিপৰীত দিশৰ সমন্বয় আৰু প্ৰান্তিককৰণৰ জৰিয়তে অস্তিত্বৰ অপৰিহাৰ্য ঐক্যৰ ওপৰত গুৰুত্ব আৰোপ কৰিব।

    • শক্তি আৰু অমৰত্ব <১৫><১><২>অবেলিস্ক ফেৰাউনৰ সৈতেও জড়িত আছিল, যিয়ে জীৱন্ত দেৱতাৰ সজীৱতা আৰু অমৰত্বক প্ৰতিনিধিত্ব কৰিছিল। সেইবাবেই ইহঁতক এনেদৰে উঠাই লোৱা হৈছিল আৰু সাৱধানে স্থাপন কৰা হৈছিল যাতে দিনটোৰ প্ৰথম আৰু শেষ পোহৰে সৌৰ দেৱতাক সন্মান জনাই ইহঁতৰ শিখৰ স্পৰ্শ কৰে।
      • সফলতা আৰু প্ৰচেষ্টা

      যিহেতু এটা নিখুঁত টাৱাৰত এটা বিশাল শিলৰ টুকুৰা খোদিত, পলিচ আৰু শিল্পকৰ্মৰ প্ৰয়োজন হৈছিল, সেয়েহে অবেলিস্কক বিজয়, সফলতা আৰু কৃতিত্বৰ প্ৰতীক হিচাপেও দেখা গৈছিল মানৱতাৰ উন্নতিৰ বাবে নিজৰ প্ৰচেষ্টা উৎসৰ্গা কৰিবলৈ আৰু সমাজত ইতিবাচক চিন ৰাখিবলৈ।

      • এটা ফেলিক প্ৰতীক

      ফেলিক প্ৰতীকবাদ যথেষ্ট সাধাৰণ আছিল ভিতৰতপ্ৰাচীন কালত আৰু প্ৰায়ে স্থাপত্যত চিত্ৰিত কৰা হৈছিল। অবেলিস্কক প্ৰায়ে এনে ফেলিক প্ৰতীক বুলি গণ্য কৰা হয়, যিয়ে পৃথিৱীৰ পুৰুষত্বক বুজায়। ২০ শতিকাত অবেলিস্কক যৌনতাৰ সৈতে জড়িত কৰা হৈছিল।

      স্ফটিক নিৰাময়ত অবেলিস্ক

      অবেলিস্কৰ পোন, টাৱাৰৰ দৰে ৰূপটো গহনাত পোৱা এটা প্ৰচলিত আকৃতি, সাধাৰণতে স্ফটিকৰ লকেট আৰু কাণফুলি হিচাপে। ফেং ছুইত এই স্ফটিকবোৰ ঘৰ আৰু কাৰ্যালয়লৈ অনা নিৰ্দিষ্ট কম্পন আৰু শক্তিৰ বাবে ব্যাপকভাৱে ব্যৱহাৰ কৰা হয়।

      অবেলিস্ক আকৃতিৰ স্ফটিকবোৰে শক্তিক বৃদ্ধি কৰি আৰু ইয়াৰ জোঙা মূৰৰ মাজেৰে কেন্দ্ৰীভূত কৰি বিশুদ্ধ কৰে বুলি বিশ্বাস কৰা হয় স্ফটিক, বা শিখৰ। ভবা হয় যে এই স্ফটিকবোৰে মানসিক, শাৰীৰিক আৰু আৱেগিক ভাল ভাৰসাম্য আহৰণ আৰু বজাই ৰখাত সহায় কৰে, আৰু নেতিবাচক শক্তি অপচয় কৰে। এই কাৰণেই মানুহে প্ৰায়ে সেইবোৰ কোঠাত ৰাখে য'ত কিছু সংঘাত বা মানসিক চাপ হ'ব পাৰে, উদাহৰণস্বৰূপে কৰ্মক্ষেত্ৰত।

      অবেলিস্কৰ আকৃতিৰ ধুনীয়া স্ফটিক গহনাবোৰ বিভিন্ন অৰ্ধমূল্যবান শিলেৰে তৈয়াৰ কৰা হয় যেনে এমেথিষ্ট, চেলেনাইট, ৰোজ কোৱাৰ্টছ, অপেল, এভেঞ্চুৰীন, টপাজ, মুনষ্টোন আৰু বহুতো। এই ৰত্নবোৰৰ প্ৰতিটোৰে নিৰ্দিষ্ট নিৰাময় গুণ আছে।

      সামৰণিত ক'বলৈ গ'লে

      প্ৰাচীন মিচৰৰ যুগৰ পৰা আধুনিক যুগলৈকে অবেলিস্কক অলৌকিক স্থাপত্য কাৰুকাৰ্য্য হিচাপে প্ৰশংসা কৰা হৈছে, যাৰ প্ৰতীকী অৰ্থৰ বিস্তৃত শৃংখল আছে . ইয়াৰ চিকচিকিয়া আৰু মাৰ্জিত পিৰামিডৰ দৰে আকৃতিটো হৈছে...আধুনিক যুগৰ গহনা আৰু অন্যান্য সজ্জাগত বস্তুত স্থান লাভ কৰা এটা সতেজ ডিজাইন।

    ষ্টিফেন ৰিজ এজন ইতিহাসবিদ যিয়ে প্ৰতীক আৰু পৌৰাণিক কাহিনীৰ বিশেষজ্ঞ। এই বিষয়ত তেওঁ কেইবাখনো গ্ৰন্থ লিখিছে, আৰু তেওঁৰ ৰচনা বিশ্বৰ আলোচনী আৰু আলোচনীত প্ৰকাশ পাইছে। লণ্ডনত জন্মগ্ৰহণ কৰি ডাঙৰ-দীঘল হোৱা ষ্টিফেনৰ ইতিহাসৰ প্ৰতি সদায় প্ৰেম আছিল। সৰুতে তেওঁ ঘণ্টাৰ পিছত ঘণ্টা প্ৰাচীন গ্ৰন্থসমূহৰ ওপৰত পোৰ কৰি পুৰণি ধ্বংসাৱশেষবোৰ অন্বেষণ কৰিছিল। ইয়াৰ ফলত তেওঁ ঐতিহাসিক গৱেষণাৰ কেৰিয়াৰ গঢ়িবলৈ সক্ষম হয়। প্ৰতীক আৰু পৌৰাণিক কাহিনীৰ প্ৰতি ষ্টিফেনৰ আকৰ্ষণ তেওঁৰ বিশ্বাসৰ পৰাই উদ্ভৱ হৈছে যে সেইবোৰেই হৈছে মানৱ সংস্কৃতিৰ ভেটি। তেওঁৰ মতে এই মিথ আৰু কিংবদন্তিবোৰ বুজি পাই আমি নিজকে আৰু আমাৰ পৃথিৱীখনক ভালদৰে বুজিব পাৰিম।