স্ফটিকবোৰে কেনেকৈ কাম কৰে (বা কৰে?)

  • এইটো শ্বেয়াৰ কৰক
Stephen Reese

শেহতীয়া বছৰবোৰত পশ্চিমীয়া দেশত মূলসুঁতিৰ জনপ্ৰিয়তা লাভ কৰাৰ পিছতো বিশ্বৰ বহু সংস্কৃতিয়ে নিজৰ আচাৰ-ব্যৱহাৰ আৰু নিৰাময় পদ্ধতিত নিৰাময় স্ফটিক ব্যৱহাৰ কৰি আহিছে। স্ফটিকৰ ব্যৱহাৰ প্ৰায় ৭,০০০ বছৰ আগৰ , মধ্যপ্ৰাচ্য, ভাৰত, আনকি স্থানীয় আমেৰিকাৰ পৰাও উৎপত্তি হৈছে।

এই ৰঙীন খনিজ পদাৰ্থবোৰত এনে অনন্য গুণ আৰু শক্তি থাকে বুলি কোৱা হৈছিল যিয়ে মানুহক দুষ্ট দূৰ কৰাত সহায় কৰিব পাৰে, সৌভাগ্য আকৰ্ষণ কৰিব পাৰে, আৰু তেওঁলোকৰ শাৰীৰিক আৰু মানসিক সুস্থতা উন্নত কৰিব পাৰে।

কিন্তু, ইয়াৰ দীৰ্ঘ ইতিহাস থকাৰ পিছতো চিকিৎসা সমাজৰ পৰা এতিয়াও ব্যাপক সন্দেহ আছে, যিয়ে স্ফটিকৰ ব্যৱহাৰক ছদ্মবিজ্ঞানৰ এটা প্ৰকাৰ বুলি অভিহিত কৰে।

যদিও স্ফটিকৰ ফলপ্ৰসূতা প্ৰমাণ কৰাৰ বাবে বহু বৈজ্ঞানিক পৰীক্ষা আৰু গৱেষণা কৰা হোৱা নাই, তথাপিও ইয়াক বিশ্বাস কৰাসকলে স্ফটিক নিৰাময় আৰু ইয়াৰ উপকাৰিতাৰ শপত খায়।

স্ফটিকবোৰে কেনেকৈ কাম কৰে তাক অন্বেষণ কৰোঁ আৰু চাওঁ যে ইয়াৰ আঁৰত কোনো বৈজ্ঞানিক যুক্তি আছে নেকি।

স্ফটিকৰ আঁৰৰ মৌলিক তত্ত্ব

প্ৰাচীন সভ্যতাই যে নিৰাময়কাৰী স্ফটিকক কোনো ধৰণৰ শক্তি বা শক্তি থকা বুলি স্বীকৃতি দিছিল, সেই কথা অস্বীকাৰ কৰিব নোৱাৰি। প্ৰাচীন মিচৰীয়া আৰু চুমেৰিয়ান সকলে বিশ্বাস কৰিছিল যে গহনা হিচাপে হওক বা কাপোৰত সোমাই স্ফটিক পিন্ধিলে বেয়াক দূৰীকৰণত সহায়ক হ’ব আৰু সৌভাগ্যৰ সৃষ্টি হ’ব।

কালৰ গতি যিয়েই নহওক কিয়, স্ফটিকৰ আঁৰৰ তত্ত্বটো হৈয়েই থাকেএকেই. ইহঁতক বিকৃত কৰাৰ বাবে চেনেল হিচাপে কাম কৰা বস্তু হিচাপে দেখা যায়, বা ঋণাত্মক শক্তি উলিয়াই ধনাত্মক শক্তিক তাৰ মাজেৰে পাৰ হ’বলৈ দিয়া।

সেই হিচাপে, স্ফটিক নিৰাময়ৰ ধাৰণাটোৰ অন্যান্য ধাৰণা যেনে চি (বা Qi) আৰু চক্ৰ ৰ সৈতে কোনো ধৰণৰ সম্পৰ্ক থকা যেন লাগে। এই ধাৰণাসমূহক বৈজ্ঞানিক সমাজেও ছদ্মবিজ্ঞানৰ ৰূপ হিচাপে গণ্য কৰে, য’ত কোনো বৈজ্ঞানিক পৰীক্ষা বা গৱেষণাৰ প্ৰয়োজন হোৱা নাই।

স্ফটিক, অধিক নিৰ্দিষ্টভাৱে কোৱাৰ্টছ, আধুনিক ইলেক্ট্ৰনিকছত দোলক হিচাপে ব্যৱহাৰ কৰা হয়। এনে স্ফটিকত পিজোইলেক্ট্ৰিক ধৰ্ম থাকে বুলি কোৱা হয় যিয়ে বৈদ্যুতিক সংকেত বা ৰেডিঅ' কম্পাঙ্ক সৃষ্টি আৰু ৰক্ষা কৰাত সহায় কৰে।

যদিও ইয়াক প্ৰমাণ কৰাটো কঠিন, তথাপিও স্পষ্ট যে শক্তি আৰু কম্পাঙ্ক সংবহন বা উৎপাদনত স্ফটিকে উল্লেখযোগ্য ভূমিকা পালন কৰে।

আণৱিক গঠনৰ বাবে ইহঁতে বিভিন্ন ৰং, আকৃতি আৰু বিদ্যুৎযান্ত্ৰিক ধৰ্ম প্ৰদৰ্শন কৰাৰ প্ৰৱণতা থাকে আৰু আধুনিক গৱেষণাই স্ফটিকৰ মাজত কোনো পাৰ্থক্য বিচাৰি উলিয়াব নোৱাৰাৰ পিছতো সম্প্ৰদায়টোৱে বিশ্বাস কৰে যে বিভিন্ন স্ফটিকৰ ধৰ্ম বেলেগ বেলেগ। উদাহৰণস্বৰূপে, এমেথিষ্টে উদ্বেগ উপশম কৰে বুলি কোৱা হয়, আনহাতে ক্লিয়াৰ কোৱাৰ্টছ য়ে মাইগ্ৰেইন আৰু গতি ৰোগত সহায় কৰাৰ প্ৰৱণতা থাকে।

এইটোৱে আমাক এই প্ৰশ্নটোলৈ লৈ আহে – স্ফটিকে কাম কৰে নে ই কেৱল প্লেচেব’?

স্ফটিকবোৰে প্ৰকৃততে কাম কৰেনে?

চিকিৎসা বিশেষজ্ঞসকলে ইয়াৰ প্ৰৱণতা থাকেস্ফটিকৰ ফলপ্ৰসূতাৰ সৈতে একমত নহয়, আৰু সেয়া সম্পূৰ্ণ বুজা যায় কাৰণ মানৱ শৰীৰক আগুৰি থকা এই বিভিন্ন জীৱন শক্তিৰ অস্তিত্বৰ সিদ্ধান্ত ল’বলৈ পৰ্যাপ্ত প্ৰমাণ নাই।

এইখিনিতে ক’ব পাৰি যে আধুনিক বিজ্ঞানে এই খনিজ পদাৰ্থবোৰৰ প্ৰকৃতি আৰু মানৱ শৰীৰৰ জটিলতাৰ দৰে বিস্তৃত বিষয়সমূহ সম্পূৰ্ণৰূপে অন্বেষণ আৰু বুজাৰ পৰা এতিয়াও বহু দূৰত।

এই সকলোবোৰৰ মাজতো স্ফটিক ৰ শক্তিৰ বিষয়ে আমি নিশ্চিতভাৱে জানিব পৰা একমাত্ৰ উপায় হ’ল বৈজ্ঞানিক পদ্ধতি। সঠিক বৈজ্ঞানিক প্ৰমাণ অবিহনে আমি ইয়াক বিশ্বাস আৰু ব্যক্তিগত অভিজ্ঞতালৈকে চক কৰিব পাৰো।

গতিকে, স্ফটিক নিৰাময় কৰাৰ আঁৰৰ “বিজ্ঞান” আৰু তাৰ ফলত বৈজ্ঞানিক সমাজে লোৱা সিদ্ধান্তৰ বিষয়ে কওঁ আহক। <৩><১১>১. বৈজ্ঞানিক পৰীক্ষাৰ অভাৱ

পেন ষ্টেট ইউনিভাৰ্চিটিৰ ভূ-বিজ্ঞান বিভাগৰ অধ্যাপক পিটাৰ হেনী ৰ মতে, এন এছ এফ (নেচনেল ছায়েন্স ফাউণ্ডেশ্যন) সমৰ্থিত কোনো অধ্যয়ন কেতিয়াও হোৱা নাই যিয়ে প্ৰমাণ কৰে স্ফটিকৰ নিৰাময় গুণ।

গতিকে বৰ্তমানৰ হিচাপত আমি নিশ্চিতভাৱে ক’ব নোৱাৰো যে স্ফটিকৰ নিৰাময় গুণ আছে। তাৰ ওপৰত আমি বিভিন্ন স্ফটিকৰ নিৰাময় গুণৰ পৰিমাণ নিৰ্ণয় কৰিব নোৱাৰো বা বিভিন্ন ভৌতিক আৰু ৰাসায়নিক বৈশিষ্ট্যৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি এই কল্পিত ধৰ্ম চিনাক্ত কৰিব নোৱাৰো।

কিন্তু বৈজ্ঞানিক সমাজৰ সন্দেহৰ মাজতো নিৰাময়কাৰী স্ফটিক এতিয়াও আছেসমগ্ৰ বিশ্বৰ বহু লোকে চিকিৎসা আৰু আধ্যাত্মিক সুস্থতাৰ বিকল্প হিচাপে ব্যৱহাৰ কৰে আৰু এইসকলৰ বেছিভাগেই দাবী কৰে যে স্ফটিক সঁচাকৈয়ে ফলপ্ৰসূ আৰু ই তেওঁলোকৰ জীৱনক ভালৰ দিশত উন্নত কৰিছে।

এইটো অস্বীকাৰ কৰিব নোৱাৰি যে নিৰাময় স্ফটিক, জীৱন শক্তি আৰু চক্ৰৰ ধাৰণাবোৰে ইতিবাচক প্ৰভাৱ পেলোৱাৰ প্ৰৱণতা থাকে আৰু ইয়াৰ সফলতাৰ একমাত্ৰ সম্ভাৱ্য ব্যাখ্যা “প্লেচেব’ ইফেক্ট”ৰ বাবেই হ’ব পাৰে। <৩><১১>২. প্লেচেব’ প্ৰভাৱ

যদি আপুনি ইতিমধ্যে নাজানিছিল, তেন্তে প্লেচেব’ প্ৰভাৱ তেতিয়া হয় যেতিয়া ৰোগীৰ শাৰীৰিক বা মানসিক অৱস্থা “ডামি” ঔষধ বা পদ্ধতি গ্ৰহণ/চৰকাৰৰ পিছত উন্নত হয়।

সেই হিচাপে এই চিকিৎসাই তেওঁলোকৰ অৱস্থা প্ৰত্যক্ষভাৱে উন্নত নকৰে। বৰঞ্চ ৰোগীৰ ঔষধ বা পদ্ধতিটোৰ প্ৰতি থকা বিশ্বাসেই আচলতে তেওঁলোকৰ অৱস্থা উন্নত কৰে।

সাধাৰণ প্লেচেব’ৰ ভিতৰত নিষ্ক্ৰিয় ঔষধ আৰু বেজী যেনে চেনিৰ বড়ি, আৰু চেলাইন আদি অন্তৰ্ভুক্ত, যিবোৰ প্ৰায়ে চিকিৎসকে ৰোগীক শান্ত কৰিবলৈ আৰু প্লেচেব’ প্ৰভাৱক ঠাই লোৱাত সহায় কৰিবলৈ প্ৰেছক্ৰিপচন কৰে। প্লেচেব’ প্ৰভাৱে মংগলৰ ক্ষেত্ৰত মনৰ শক্তি প্ৰদৰ্শন কৰে। <৩><১১>৩. প্লেচেব' হিচাপে স্ফটিক নিৰাময়ৰ ফলপ্ৰসূতা

লণ্ডন বিশ্ববিদ্যালয়ৰ মনোবিজ্ঞান বিভাগৰ এমেৰিটাছ অধ্যাপক ক্রিষ্টোফাৰ ফ্ৰেঞ্চে ২০০১ চনত কৰা এক অধ্যয়ন ত এই... স্ফটিক নিৰাময়ৰ প্লেচেব’ প্ৰভাৱৰ ভিত্তি।

এই অধ্যয়নত মানুহক ধ্যান কৰিবলৈ কোৱা হৈছিলহাতত এটা কোৱাৰ্টছ স্ফটিক ধৰি থকাৰ সময়ত। কোনোবাক প্ৰকৃত স্ফটিক দিয়া হৈছিল, আন কোনোবাক নকল শিল দিয়া হৈছিল। তাৰ ওপৰত নিয়ন্ত্ৰণ গোট এটাক ধ্যান অধিবেশন চলোৱাৰ আগতে যিকোনো উল্লেখযোগ্য শাৰীৰিক অনুভূতি (যেনে শৰীৰত টিংটিং বা স্ফটিকৰ পৰা অস্বাভাৱিক পৰিমাণৰ উষ্ণতা অনুভৱ কৰা) লক্ষ্য কৰিবলৈ নিৰ্দেশ দিয়া হৈছিল।

ধ্যান অধিবেশনসমূহ সমাপ্ত হোৱাৰ পিছত অংশগ্ৰহণকাৰীসকলক এটা প্ৰশ্নাৱলী দিয়া হৈছিল, যিসকলক অধিবেশনৰ সময়ত তেওঁলোকে কি অনুভৱ কৰিছিল, আৰু যদি তেওঁলোকে অনুভৱ কৰে যে তেওঁলোকে তেওঁলোকৰ অভিজ্ঞতাৰ পৰা কোনো উল্লেখযোগ্য সুবিধা লাভ কৰা যেন অনুভৱ কৰে তেন্তে লিখিবলৈ কোৱা হৈছিল স্ফটিক।

ফলাফল অনুসৰি এই সংবেদন অনুভৱ কৰা বুলি স্বীকাৰ কৰা অংশগ্ৰহণকাৰীৰ সংখ্যা অধিবেশনৰ পিছতহে এই অনুভূতিৰ বিষয়ে প্ৰশ্ন কৰা অংশগ্ৰহণকাৰীৰ তুলনাত দুগুণ বেছি আছিল। প্ৰকৃত স্ফটিকবোৰৰ কোনো লক্ষণীয় পাৰ্থক্য আছে বুলি সিদ্ধান্ত লোৱাৰ কোনো প্ৰত্যক্ষ প্ৰমাণ পোৱা নগ’ল।

গৱেষকসকলে এই সিদ্ধান্তত উপনীত হয় যে প্লেচেব’ প্ৰভাৱ, আচলতে, এই স্ফটিকবোৰৰ ফলপ্ৰসূতাৰ বাবে দায়ী। বাস্তৱিক হওক বা ভুৱা হওক, স্ফটিকবোৰৰ ওপৰত থকা বিশ্বাসেই অৱশেষত অংশগ্ৰহণকাৰীসকলক ভালৰ দিশত প্ৰভাৱিত কৰিছিল।

আপুনি হিলিং স্ফটিকৰ সৈতে আৰম্ভ কৰিব লাগেনে?

আমি এতিয়ালৈকে যিমানখিনি গোটাইছো তাৰ পৰা স্পষ্ট যে স্ফটিকবোৰে বা বিকৃত কৰাৰ সময়ত ধনাত্মক শক্তিৰ বাবে নলীকা হিচাপে কাম কৰাৰ কোনো বৈজ্ঞানিক ভিত্তি নাইঋণাত্মক জীৱন শক্তি উলিয়াই আনি।

কিন্তু মানুহৰ শৰীৰ আৰু খনিজ বিজ্ঞানৰ বিষয়ে আমাৰ বৰ্তমানৰ বুজাবুজিয়ে বহু দূৰ আগবাঢ়িবলগীয়া আছে। গতিকে, আমি এতিয়াই স্ফটিক নিৰাময় কৰাৰ ফলপ্ৰসূতাক অৱজ্ঞা কৰিব নোৱাৰো। এই নিৰাময় স্ফটিকবোৰ সম্পূৰ্ণ প্লেচেব’ হ’ব পাৰে, বা প্লেচেব’ আৰু জীৱন শক্তিৰ সংমিশ্ৰণ হ’ব পাৰে।

যি হওক, নিৰাময় স্ফটিকৰ ওপৰত বিশ্বাস ৰাখিব নে নকৰে সেয়া আপোনাৰ ওপৰত নিৰ্ভৰশীল। কাৰণ, প্ৰমাণৰ অভাৱৰ পিছতো ব্যক্তিগত ফলাফলে নিজৰ কথা কয়।

Wrapping Up

হিলিং স্ফটিকে ব্যক্তিৰ শৰীৰ বা বায়ুমণ্ডলৰ পৰা নেতিবাচক শক্তিক বিকৃত কৰি অধিক ধনাত্মক শক্তি আনিব পৰাকৈ ব্যক্তিৰ শাৰীৰিক আৰু মানসিক ক্ষমতা উন্নত কৰে বুলি কোৱা হয়।

এতিয়ালৈকে স্ফটিক নিৰাময়ৰ সফলতাৰ একমাত্ৰ বৈজ্ঞানিক ব্যাখ্যা প্লেচেব’ প্ৰভাৱৰ বাবেই হ’ব পাৰে। সেইবাবেই এই স্ফটিকবোৰৰ শক্তি ব্যক্তি আৰু তেওঁলোকৰ বিশ্বাসৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰে। <৩>

ষ্টিফেন ৰিজ এজন ইতিহাসবিদ যিয়ে প্ৰতীক আৰু পৌৰাণিক কাহিনীৰ বিশেষজ্ঞ। এই বিষয়ত তেওঁ কেইবাখনো গ্ৰন্থ লিখিছে, আৰু তেওঁৰ ৰচনা বিশ্বৰ আলোচনী আৰু আলোচনীত প্ৰকাশ পাইছে। লণ্ডনত জন্মগ্ৰহণ কৰি ডাঙৰ-দীঘল হোৱা ষ্টিফেনৰ ইতিহাসৰ প্ৰতি সদায় প্ৰেম আছিল। সৰুতে তেওঁ ঘণ্টাৰ পিছত ঘণ্টা প্ৰাচীন গ্ৰন্থসমূহৰ ওপৰত পোৰ কৰি পুৰণি ধ্বংসাৱশেষবোৰ অন্বেষণ কৰিছিল। ইয়াৰ ফলত তেওঁ ঐতিহাসিক গৱেষণাৰ কেৰিয়াৰ গঢ়িবলৈ সক্ষম হয়। প্ৰতীক আৰু পৌৰাণিক কাহিনীৰ প্ৰতি ষ্টিফেনৰ আকৰ্ষণ তেওঁৰ বিশ্বাসৰ পৰাই উদ্ভৱ হৈছে যে সেইবোৰেই হৈছে মানৱ সংস্কৃতিৰ ভেটি। তেওঁৰ মতে এই মিথ আৰু কিংবদন্তিবোৰ বুজি পাই আমি নিজকে আৰু আমাৰ পৃথিৱীখনক ভালদৰে বুজিব পাৰিম।