Salómonshnútur - Merking og táknmál

  • Deildu Þessu
Stephen Reese

    Einn af keltnesku hnútunum sem varðveitti fornöld, Salómonshnútur var vinsælt skreytingarmyndefni sem talið var tákna eilífa ást, eilífð og sameiningu manna við hið guðlega. Þó að það sé venjulega tengt Keltum, hefur táknið verið notað í mörgum fornum menningarheimum. Hnúturinn á líklega uppruna sinn á steinöld og er talinn vera einn elsti hnútur sem mannkynið þekkir.

    Hönnun Salómonshnúts

    Salómonshnúturinn inniheldur tvær lykkjur, tvöfalt samtengd með fjórum þverstæðum þegar þær eru lagðar flatar. Samlæstar lykkjur tengjast tvisvar í miðjunni. Krossarnir fjórir eru þar sem lykkjurnar sameinast og fléttast undir og yfir hvor aðra. Fjórir armar Salómonshnútsins geta verið mismunandi í hönnun og geta verið sporöskjulaga, þríhyrningslaga eða ferhyrnd. Keltar notuðu þennan hnút sem grunn og grunn að óteljandi klassískum keltneskum mynstrum.

    Þó að hún sé nefnd hnútur ætti þessi hönnun að falla undir flokkun hlekks, ef hún er skoðuð í samhengi við stærðfræðilega hnútafræði. Samkvæmt því er hlekkur safn af hnútum sem skerast sem geta tengt eða hnýtt saman. Hnútur er hlekkur með aðeins einum samfelldum hluta.

    Varðandi hvers vegna hann er kallaður Salómonshnútur, varð táknið tengt Salómon konungi, fornum hebreska konungi, þekktur fyrir óendanlega visku sína. Þar sem hann var einn af vitrastu hebreska konungunum, tákna þessir hnútar visku, þekkingu,og, í sumum tilfellum, dulspeki. Hins vegar var nafnið Salómonshnútur gefið tákninu eftir kristnitöku á Bretlandseyjum á 5. öld e.Kr. Hvað Keltar kölluðu táknið er óþekkt.

    Saga Salómonshnúts

    Eins og mörg forn tákn er ekki hægt að gera tilkall til Salómonshnúts af einni menningu. Þetta tákn má sjá í samkunduhúsum, musterum, ashramum og öðrum helgum stöðum um allan hinn forna heim.

    Margir steinaldarskurðir sýna Salómonshnútinn sem skrautlegt mótíf. Þú getur séð þessar í rómverskum mósaík líka sem fléttaðar sporöskjulaga án endi eða upphafs. Á miðöldum var litið á hnútinn sem verndargrip gegn ákveðnum kvillum. Hnúturinn er að finna í mörgum frumkristnum ritum, eins og Book of Kells þar sem hann er mikið sýndur.

    Salómonshnúturinn á sérstakt samband við hakakrossinn og hefur stundum verið notað til skiptis við það.

    Táknmál Salómonshnútsins

    Táknmál Salómonshnútsins fer eftir samhenginu sem hann er að finna innan. Þar sem táknið er að finna um allan heim er merking þess einnig mismunandi. Hins vegar eru algengustu merkingarnar sem tengjast Salómonshnútnum sem hér segir.

    • Sem hnútur sem á sér hvorki upphaf né endi er litið á Salómonshnút sem tákn um eilífð og eilífa ást. Þetta á við um flesta keltneska hnúta, sem eru með hönnun sem gerð er með einumlína hlykkjast og fara yfir sjálfa sig.
    • Í sumum tilfellum getur hnútur Salómons táknað eilífð og eilíft líf. Þessi táknmynd kemur frá því að hönnunin hefur fundist í kirkjugörðum gyðinga.
    • Í afrískum menningarheimum, sérstaklega meðal Jórúbu, táknar hnúturinn konunglega stöðu og vald.
    • Í sumum menningarheimum, Litið er á Salómonshnút sem tákn um álit, fegurð og stöðu.
    • Hnútur Salómons er einnig fulltrúi visku og þekkingar, vegna tengsla hans við Hebreska konunginn Salómon.

    Í stuttu máli

    Eins og aðrir keltneskir hnútar táknar Salómonshnúturinn margs konar merkingu, þar á meðal visku, ást og eilífð. Hins vegar, vegna notkunar hans í mörgum fornum menningarheimum um allan heim, er Salómonshnútur talinn alhliða merki margra trúarbragða.

    Stephen Reese er sagnfræðingur sem sérhæfir sig í táknum og goðafræði. Hann hefur skrifað nokkrar bækur um efnið og verk hans hafa verið birt í tímaritum og tímaritum um allan heim. Stephen var fæddur og uppalinn í London og hafði alltaf áhuga á sögu. Sem barn eyddi hann tímunum saman í að grúska yfir fornum textum og skoða gamlar rústir. Þetta varð til þess að hann lagði stund á feril í sagnfræðirannsóknum. Áhrif Stefáns á táknum og goðafræði stafar af þeirri trú hans að þau séu undirstaða mannlegrar menningar. Hann telur að með því að skilja þessar goðsagnir og þjóðsögur getum við skilið okkur sjálf og heiminn okkar betur.