Een van de Keltische knopen In de oudheid was de knoop van Salomo een populair decoratief motief dat stond voor eeuwige liefde, eeuwigheid en de vereniging van de mens met het goddelijke. Hoewel het symbool meestal wordt geassocieerd met de Kelten, werd het in veel oude culturen gebruikt. De knoop vindt waarschijnlijk zijn oorsprong in het stenen tijdperk en wordt beschouwd als een van de oudste knopen die de mensheid kent.

Ontwerp van Solomon's Knot

De Salomonsknoop bestaat uit twee lussen die dubbel met elkaar verbonden zijn, met vier kruisingen wanneer ze plat liggen. De in elkaar grijpende lussen verbinden zich tweemaal in het midden. De vier kruisingen zijn waar de twee lussen samenkomen en onder en over elkaar kruisen. De vier armen van de Salomonsknoop kunnen variëren in ontwerp, en kunnen ovale, driehoekige of vierkante uiteinden hebben. De Kelten gebruikten deze knoop als de basis en basis voorontelbare klassieke Keltische patronen.

Hoewel dit ontwerp een knoop wordt genoemd, zou het in de context van de wiskundige knooptheorie onder de classificatie van een schakel moeten vallen. Een schakel is dus een verzameling kruisende knopen die met elkaar kunnen worden verbonden of geknoopt. Een knoop is een schakel met slechts één continue component.

Het symbool werd geassocieerd met koning Salomo, de oude Hebreeuwse koning die bekend stond om zijn oneindige wijsheid. Aangezien hij een van de wijste Hebreeuwse koningen was, duiden deze knopen op wijsheid, kennis en, in sommige gevallen, occulte macht. De naam Solomon's Knot werd gegeven aan het symbool na de kerstening van de Britse eilanden in de 5e eeuw na Christus. Hoe de Kelten het symbool noemden is onbekend.

Geschiedenis van Solomon's Knot

Zoals veel oude symbolen kan de knoop van Salomo niet door één cultuur worden opgeëist. Dit symbool is te zien in synagogen, tempels, ashrams en andere heilige plaatsen in de hele oude wereld.

Veel houtsnijwerk uit de steentijd toont de Salomonsknoop als een decoratief motief. Je ziet ze ook in Romeinse mozaïeken als ineengestrengelde ovalen zonder einde of begin. In de Middeleeuwen werd de knoop gezien als een beschermend amulet tegen bepaalde kwalen. De knoop is te vinden in veel vroegchristelijke geschriften, zoals het Book of Kells waarin hij veel voorkomt.

De Salomonsknoop heeft een duidelijke associatie met de swastika en is er soms door elkaar gebruikt.

Solomon's Knot Symboliek

De symboliek van de Salomonsknoop hangt af van de context waarin hij voorkomt. Aangezien het symbool over de hele wereld voorkomt, variëren ook de betekenissen ervan. De meest voorkomende betekenissen van de Salomonsknoop zijn echter de volgende.

• Als knoop die geen begin of einde kent, wordt Solomon's Knot gezien als een symbool van eeuwigheid en eeuwige liefde. Dit geldt voor de meeste Keltische knopen, die zijn gemaakt met een enkele lijn die over zichzelf heen loopt en kruist.
• In sommige gevallen kan de Salomonsknoop staan voor eeuwigheid en eeuwig leven. Deze symboliek komt voort uit het feit dat het ontwerp is gevonden op Joodse begraafplaatsen.
• In Afrikaanse culturen, vooral bij de Yoruba, symboliseert de knoop koninklijke status en gezag.
• In sommige culturen wordt de Salomonsknoop gezien als een voorstelling van prestige, schoonheid en status.
• De knoop van Salomo staat ook voor wijsheid en kennis, vanwege de associatie met de Hebreeuwse koning Salomo.

In het kort

Net als andere Keltische knopen vertegenwoordigt de Salomonsknoop verschillende betekenissen, waaronder wijsheid, liefde en eeuwigheid. Door het gebruik ervan in vele oude culturen over de hele wereld wordt de Salomonsknoop echter beschouwd als een universeel embleem van vele geloven.