In de Griekse mythologie was de grote Charon belast met het overzetten van de doden naar de onderwereld, een taak die hij met waardigheid en geduld uitvoerde. Als veerman van Hades had Charon een belangrijke rol en veel helden die voor verschillende doeleinden naar de onderwereld gingen, keerden daarvandaan terug, overgezet door Charon. Laten we eens kijken.

Wie was Charon?

Charon was de zoon van Nyx , de oergodin van de nacht, en Erebus, de oergodheid van de duisternis. Als zoon van Nyx bestond Charons familie uit een groot aantal duistere wezens met associaties met de dood, de nacht en de onderwereld. Hoewel verschillende verslagen zeggen dat hij al bestond in de Griekse mythologie vóór de Olympiërs, komt Charon niet voor in de geschriften van de vroege dichters van Griekenland. Hij kan een lateretoevoeging aan het Griekse pantheon van godheden.

De voorstellingen van Charon tonen hem als een lelijke bebaarde man met een roeispaan op de achtersteven van een skiff. Zijn kleding bestond uit een tuniek en een kegelvormige hoed. Moderne kunstwerken tonen hem echter meestal als een angstaanjagende demon met een enorme kracht, vaak met een hamer, en associëren hem met de hel en de duivel.

De rol van Charon in de Griekse Mythologie

Charon was de veerman die de doden naar de onderwereld vervoerde. Hij reisde door de rivieren Styx en Acheron en vervoerde de zielen van hen die de begrafenisrituelen hadden ontvangen. De veerman gebruikte hiervoor een skiff. Iedereen die van Charons diensten gebruik maakte, moest betalen met een obolos, een oude Griekse munt. Vanwege dit geloof werden de oude Grieken meestal begraven met een munt in hun mond voor Charons honorarium om hen over de rivier de Styx te brengen. Charon wordt met groot respect behandeld door stervelingen en goden, vereerd om zijn rol in het overbrengen van de doden naar het hiernamaals.

Als mensen de rite niet uitvoerden en de dode zonder munt bij de rivier aankwam, bleven ze 100 jaar als geesten over de aarde dwalen. Volgens sommige mythen achtervolgden deze geesten degenen die er niet in slaagden hen de juiste rite aan te bieden. Op deze manier speelde Charon een belangrijke rol en beïnvloedde hij de begrafenissen in het oude Griekenland.

Charon de veerman van de doden

Charon komt voor in de geschriften van verschillende dichters zoals Aeschylus, Euripides, Ovidius, Seneca en Vergilius. Zijn rol blijft onveranderd in deze voorstellingen.

De onderwereld was geen plaats voor de levenden, en Charon werd niet geacht levende mensen toe te laten tot de onderwereld. Er zijn echter veel mythen waarin helden en goden Charons honorarium betalen om hen naar de onderwereld en terug te brengen. Hier zijn enkele van de populairste mythen waarin Charon en een levende sterveling of god betrokken zijn:

• Psyche - In haar zoektocht naar Eros en als haar dienst voor Aphrodite , Psyche de godin van de ziel, zou naar de onderwereld zijn gereisd in Charons boot.

• Odysseus - Tijdens Odysseus ' rampzalige terugkeer naar huis, de tovenares Circe adviseerde de Griekse held om de Thebaanse ziener Tiresias te zoeken in de onderwereld. Om daar te komen wist Odysseus Charon over te halen hem met zijn welsprekendheid over de Acheron te brengen.

• Orpheus - Orpheus wist de muzikant, dichter en profeet de veerman te overtuigen hem met zijn gezang naar de onderwereld te brengen. Orpheus wilde zijn vrouw zoeken, Eurydice die door een slang was gebeten en vroegtijdig stierf. Charon accepteerde de melodie echter alleen als een enkele reis.

• Theseus - Theseus betaalde Charon de vergoeding om naar de onderwereld te reizen toen hij probeerde te ontvoeren Persephone Sommige mythen zeggen echter dat Theseus, net als Odysseus, Charon met zijn redenaarstalent overhaalde om hem de rivier over te varen zonder te betalen.

• Dionysus - de god van de wijn, reisde ook in de skiff van Charon toen hij de onderwereld bezocht om zijn moeder te zoeken. Semele die stierf toen hij naar Zeus' glorieuze goddelijke gedaante keek.

• Heracles - Heracles Ook Herakles reisde naar de onderwereld om een van zijn Twaalf Taken uit te voeren in opdracht van koning Eurystheus. De taak bestond uit het halen van Cerberus, de driekoppige hond die de poorten van de onderwereld bewaakte. Om daar te komen overtuigde Herakles Charon om hem mee te nemen in zijn boot. Herakles gebruikte, in tegenstelling tot Theseus en Odysseus, zijn kracht om de veerman te intimideren en maakte gebruik van zijn diensten zonder te betalen.

Latere auteurs schreven dat deze dienst om de levenden naar de onderwereld te brengen ten koste ging van Charon, omdat Hades strafte hem telkens als hij dit deed. Zijn straf bestond erin dat Charon voor lange tijd geketend werd. De zielen van de overledenen bleven dwalen in de zandbanken van de Acheron tot de veerman terugkeerde.

Invloed van Charon

De betaling die Charon vroeg om zielen naar de onderwereld te brengen, bepaalde hoe men in het oude Griekenland begrafenisrituelen uitvoerde. Het idee van geesten die mensen kwelden en over de aarde zwierven, kwam wellicht voort uit het beeld van zielen die rondzwierven omdat ze het tarief van de veerman niet konden betalen. In die zin beïnvloedde Charon de tradities van het oude Griekenland en ook het bijgeloof van de westerse wereld.

Charon feiten

De ouders van Charon zijn Erebus en Nyx.

Charons broers en zussen waren talrijk, waaronder belangrijke godheden als Thanatos, Hypnos, Nemesis en Eris.

Het schijnt dat Charon geen gemalin had, misschien vanwege de aard van zijn werk dat niet bevorderlijk was voor een gezinsleven.

Charon was geen god, maar gewoon de veerman van de doden.

Het is niet duidelijk hoe Charon deze rol heeft gekregen, maar het zou kunnen komen door zijn familiebanden met alles wat donker en mysterieus is en met de dood te maken heeft.

Charon bracht niemand over zonder het vereiste bedrag, één munt. Maar in sommige gevallen maakte hij een uitzondering, vooral als het ging om levende wezens die overgebracht wilden worden.

Charon is niet slecht, maar doet gewoon zijn werk. Hij wordt niet afgeschilderd als iemand die plezier heeft in wat hij doet. In plaats daarvan doet hij het alleen omdat het van hem verlangd wordt. In dit licht is er sympathie voor Charon omdat hij een ondankbare, veeleisende baan heeft, zoals de meesten van ons.

De symbolen van Charon zijn onder meer de roeispaan, de tweekoppige hamer of moker.

De Romeinse tegenhanger van Charon is Charun.

In het kort

Charon had een van de belangrijkste taken in de Griekse mythologie, omdat hij door het vervoeren van zielen naar de onderwereld de orde van de dingen in de wereld in stand hield. Het bijgeloof over geesten en hun rondzwerven over de aarde zou zijn oorsprong in het oude Griekenland kunnen hebben dankzij de beroemde veerman. Charon was een middelpunt in de reizen van helden en goden naar de onderwereld, waardoor hij een opmerkelijkefiguur.