Phoebe - Titan Godin van de Profetie

  • Deel Dit
Stephen Reese

    In Griekse mythologie Phoebe was de Titaness van profetie en oraculair intellect. Ze was een Titan van de eerste generatie. Hoewel niet een van de belangrijkste Griekse godinnen, kwam Phoebe in veel mythen voor als bijfiguur.

    Wie was Phoebe?

    Phoebe was een van de 12 originele Titanen geboren uit de oergoden Uranus (de personificatie van de hemel) en zijn vrouw Gaia (de godin van de aarde). Haar naam is afgeleid van twee Griekse woorden: ' phoibos ' betekent 'stralend' of 'helder' en ' phoibao wat "zuiveren" betekent.

    Haar broers en zussen, de oorspronkelijke Titanen, waren Cronus, Oceanus, Iapetus en Hyperion, Coeus Crius, Themis, Tethys, Theia, Mnemosyne en Rhea. Phoebe had ook verschillende andere broers en zussen, waaronder de drie Hecatonchires en de Cyclopen .

    Phoebe trouwde met haar broer Coeus, de Titaanse god van het intellect en de onderzoekende geest. Samen zouden ze een goede match zijn geweest, waarbij Phoebe het heldere intellect vertegenwoordigde en Coeus de onderzoekende geest. Volgens bepaalde bronnen zou Phoebe wellustige aantrekkingskracht hebben ontwikkeld voor verschillende sterfelijke mannen, maar ze hield zoveel van haar man dat ze nooit naar haar impulsen handelde.

    De nakomelingen van Phoebe

    Coeus en Phoebe hadden twee prachtige dochters: Asteria (de Titaness van profetieën en orakels) en Leto De Titaness van het moederschap en bescheidenheid. In sommige verslagen hadden ze ook een zoon Lelantos, maar hij was niet zo beroemd als zijn zussen. Beide dochters speelden belangrijke rollen in de Griekse mythologie en beiden waren geliefd bij Zeus, de god van de donder.

    Door deze kinderen werd Phoebe grootmoeder van Artemis en Apollo, die geboren werden uit Leto en Zeus, en van Hecate, die geboren werd uit Perses en Asteria.

    Afbeeldingen en symbolen van Phoebe

    De godin van de profetie wordt altijd afgebeeld als een extreem mooie jonge maagd. Er wordt zelfs gezegd dat zij een van de mooiste Titaanse godinnen was. Haar symbolen zijn de maan en het Orakel van Delphi.

    Phoebe en de opstand van de Titanen

    Toen Phoebe werd geboren, was Uranus de heerser van de kosmos, maar hij voelde zich niet veilig in zijn positie. Bang dat zijn kinderen hem op een dag ten val zouden brengen, sloot hij de Cyclopen en Hecatonchires op in de diepten van Tartarus, zodat ze geen bedreiging voor hem zouden vormen.

    Uranus onderschatte echter de kracht en macht van de Titanen en liet hen vrij rondlopen, wat later een vergissing bleek te zijn. Intussen was zijn vrouw Gaia gekwetst door de gevangenschap van haar kinderen en zij beraamde met haar Titankinderen plannen om Uranus omver te werpen.

    De Titanenzonen van Gaia overvielen Uranus toen hij uit de hemel kwam om zijn vrouw te ontmoeten. Ze hielden hem vast en Cronus castreerde hem met een sikkel die hij van zijn moeder had gekregen. Hoewel Phoebe en haar zusters geen actieve rol speelden in deze opstand, profiteerden ze wel van de resultaten.

    De rol van Phoebe in de Griekse Mythologie

    Toen Uranus zich terugtrok naar de hemel, was hij bijna al zijn krachten kwijt, dus nam Phoebe's broer Cronus de positie van oppergod over, de god van alle goden. Toen verdeelden de Titanen het universum onder elkaar en kreeg ieder een specifiek domein. Phoebe's domein was profetie.

    In het oude Griekenland werd het Orakel van Delphi beschouwd als het belangrijkste heiligdom en het centrum van de wereld. Phoebe werd de derde godin die het Orakel van Delphi bekleedde, een positie die oorspronkelijk werd bekleed door haar moeder Gaia. Gaia gaf het door aan haar dochter Themis die het vervolgens doorgaf aan Phoebe. In sommige verslagen vond Phoebe de verantwoordelijkheid te zwaar om te dragen en gaf het door.aan haar kleinzoon, Apollo, als geschenk op zijn verjaardag.

    Sommige bronnen beweren dat Phoebe ook de godin van de maan was, terwijl andere zeggen dat ze verward werd met andere godinnen, mogelijk haar kleinkinderen.

    Phoebe in de Titanomachy

    Volgens de mythe kwam aan het tijdperk van de Titanen, net als aan het tijdperk van Uranus en de Protogenoi, spoedig een einde. Kronos werd omvergeworpen door zijn eigen zoon, Zeus (de Olympische god), zoals hij dat met zijn eigen vader had gedaan. De oorlog tussen de Titanen en de Olympiërs, bekend als de Titanomachy Alle mannelijke Titanen vochten in de Titanomachy, maar Phoebe en de rest van de vrouwelijke Titanen deden niet mee.

    De Olympiërs wonnen de oorlog en Zeus nam de positie van oppergod in. Alle Titanen die tegen hem hadden gevochten werden gestraft en de meeste van hen werden voor eeuwig opgesloten in Tartarus. Omdat Phoebe geen partij had gekozen tijdens de oorlog, ontsnapte ze aan haar straf en mocht ze vrij blijven. Haar status werd echter verminderd omdat haar invloedssferen werden verdeeld onder de andere godheden. Apollo had de leiding genomen overen Selene, het nichtje van Phoebe, was de belangrijkste godin van de maan geworden.

    Het resultaat was dat Phoebe's krachten geleidelijk begonnen af te nemen en haar roem steeds minder werd.

    In het kort

    Hoewel Phoebe ooit een prominente figuur was die haar eigen betekenis had in het oude Griekenland, blijft zij tegenwoordig een van de minst bekende godinnen. De rol die zij speelde in de mythen van haar kinderen, kleinkinderen en broers en zussen maakt haar echter een belangrijk onderdeel van de Griekse mythologie.

    Stephen Reese is een historicus die gespecialiseerd is in symbolen en mythologie. Hij heeft verschillende boeken over dit onderwerp geschreven en zijn werk is gepubliceerd in tijdschriften en tijdschriften over de hele wereld. Stephen is geboren en getogen in Londen en heeft altijd een voorliefde gehad voor geschiedenis. Als kind besteedde hij uren aan het bestuderen van oude teksten en het verkennen van oude ruïnes. Dit bracht hem ertoe een carrière in historisch onderzoek na te streven. Stephens fascinatie voor symbolen en mythologie komt voort uit zijn overtuiging dat ze de basis vormen van de menselijke cultuur. Hij gelooft dat door deze mythen en legendes te begrijpen, we onszelf en onze wereld beter kunnen begrijpen.