Schotland heeft een lange, rijke en gevarieerde geschiedenis, die wordt weerspiegeld in zijn unieke nationale symbolen. De meeste van deze symbolen zijn niet officieel erkend als nationale symbolen, maar zijn in plaats daarvan culturele iconen, variërend van voedsel tot muziek, kleding en oude tronen. Hier volgt een blik op de symbolen van Schotland en waar ze voor staan.

• Nationale dag: 30 november - Sint-Andreasdag
• Volkslied: Flower of Scotland' - de meest opvallende van een aantal volksliederen.
• Nationale munt: Pond sterling
• Nationale kleuren: Blauw en wit/ geel en rood
• Nationale Boom: grove den
• Nationale bloem: Distel
• Nationaal dier: Eenhoorn
• Nationale vogel: Steenarend
• National Dish: Haggis
• National Sweet: Macarons
• Nationale Dichter: Robert Burns

De Saltire

De Saltire is de nationale vlag van Schotland, bestaande uit een groot wit kruis op een blauw veld. Hij wordt ook wel de Andreaskruis, omdat het witte kruis dezelfde vorm heeft als het kruis waaraan St. Andrews werd gekruisigd. Het dateert uit de 12e eeuw en wordt beschouwd als een van de oudste vlaggen ter wereld.

Het verhaal gaat dat koning Angus en de Schotten, die ten strijde trokken tegen de Angelen, zich omsingeld zagen door de vijand, waarop de koning bad om bevrijding. Die nacht verscheen St. Andreas aan Angus in een droom en verzekerde hem dat zij zouden overwinnen.

De volgende ochtend verscheen aan beide zijden van de strijd een witte saldi, met de blauwe lucht als achtergrond. Toen de Schotten het zagen, waren ze bemoedigd, maar de Angelen verloren hun vertrouwen en werden verslagen. Daarna werd de saldi de Schotse vlag en is dat sindsdien altijd gebleven.

De Distel

De distel is een ongewone paarse bloem die in het wild groeit in de Schotse Hooglanden. Hoewel hij is uitgeroepen tot de nationale bloem van Schotland, is de precieze reden daarvoor tot op heden onbekend.

Volgens Schotse legenden werden slapende krijgers gered door de distelplant toen een vijandelijke soldaat van het Noorse leger op de stekelige plant stapte en luid riep, waardoor de Schotten wakker werden. Na een succesvolle strijd tegen de Noorse soldaten kozen zij de Schotse distel als hun nationale bloem.

De Schotse distel komt ook al vele eeuwen voor in de Schotse heraldiek. De Edelste Orde van de Distel is een speciale onderscheiding voor ridderlijkheid, toegekend aan hen die een belangrijke bijdrage hebben geleverd aan Schotland en aan het Verenigd Koninkrijk.

Schotse Eenhoorn

De eenhoorn, een mythologisch fabeldier, werd eind 1300 door koning Robert als het nationale dier van Schotland gekozen, maar was al honderden jaren eerder met Schotland verbonden als symbool van zowel onschuld en zuiverheid als macht en mannelijkheid.

De eenhoorn werd beschouwd als de sterkste van alle dieren, mythologisch of echt, en was ongetemd en wild. Volgens de mythen en legenden kon hij alleen door een maagdelijke maagd worden vernederd en had zijn hoorn het vermogen vergiftigd water te zuiveren, wat de kracht van zijn genezende krachten aantoonde.

De eenhoorn is overal in de steden van Schotland te vinden. Overal waar een 'mercat cross' (of marktkruis) staat, vind je zeker een eenhoorn boven op de toren. Ze zijn ook te zien in Stirling Castle en Dundee, waar een van de oudste oorlogsschepen, de HMS Unicorn, er een als boegbeeld heeft.

De Koninklijke Banier van Schotland (Leeuw Rampant)

De koninklijke banier van Schotland, bekend als de Leeuwenrots of de Banier van de Schotse Koning, werd voor het eerst gebruikt als koninklijk embleem door Alexander II in 1222. De banier wordt vaak verward met de nationale vlag van Schotland, maar behoort wettelijk toe aan de koning of koningin van Schotland, momenteel koningin Elizabeth II.

Het vaandel bestaat uit een gele achtergrond met een rode dubbele rand en een rode leeuw die in het midden op zijn achterpoten staat. Er wordt gezegd dat het de geschiedenis van de nationale trots en strijd van het land vertegenwoordigt en het wordt vaak gezwaaid bij Schotse rugby- of voetbalwedstrijden.

De Rampant-leeuw staat op het schild van de koninklijke wapens en koninklijke vaandels van Schotse en Britse vorsten en is het symbool van het Koninkrijk Schotland. Nu is het gebruik ervan officieel beperkt tot de koninklijke residenties en vertegenwoordigers van de vorst. Hij staat nog steeds bekend als een van de meest herkenbare symbolen van het Koninkrijk Schotland.

De steen van Scone

Replica van de steen van Scone. Bron.

De Stone of Scone (ook wel de kroningssteen of de Stone of Destiny genoemd) is een rechthoekig blok roodachtige zandsteen, dat in de loop van de geschiedenis is gebruikt bij de inhuldiging van Schotse vorsten. De steen wordt beschouwd als een oud en heilig symbool van de monarchie, maar de oorsprong ervan is onbekend.

In 1296 werd de steen in beslag genomen door de Engelse koning Edward I, die hem liet inbouwen in een troon in Westminster Abbey in Londen. Vanaf dat moment werd hij gebruikt voor de kroningsceremonies van de Engelse vorsten. Later, in het midden van de twintigste eeuw, haalden vier Schotse studenten hem weg uit Westerminster Abbey, waarna de verblijfplaats onbekend was. Ongeveer 90 dagen later dook hij op in ArbroathAbbey, 500 mijl verwijderd van Westminster en in de late negentiende eeuw werd het teruggegeven aan Schotland.

Tegenwoordig wordt de Stone of Scone trots tentoongesteld in de Crown Room, die elk jaar door miljoenen mensen wordt bezocht. Het is een beschermd artefact en zal Schotland alleen verlaten bij een kroning in Westminster Abbey.

Whisky

Schotland is een Europees land dat uiterst beroemd is om zijn nationale drank: whisky. In Schotland wordt al eeuwenlang whisky gemaakt, en van daaruit heeft het zijn weg gevonden naar bijna alle uithoeken van de wereld.

Er wordt gezegd dat het maken van whisky in Schotland begon toen de methoden voor het maken van wijn zich vanuit Europese kloosters verspreidden. Omdat ze geen toegang hadden tot druiven, gebruikten de monniken graanbeslag om de meest elementaire versie van de drank te maken. In de loop der jaren is het sterk veranderd en nu maken de Schotten verschillende soorten whisky, waaronder mout-, graan- en gemengde whisky. Het verschil van elk van hentype is in zijn creatieproces.

Tegenwoordig zijn enkele van de populairste blended whisky's zoals Johnnie Walker, Dewars en Bells niet alleen in Schotland maar in de hele wereld een begrip.

Heather

Heide (Calluna vulgaris) is een overblijvende struik die hooguit 50 centimeter hoog wordt. Hij komt overal in Europa voor en groeit op de heuvels van Schotland. In de geschiedenis van Schotland zijn veel oorlogen gevoerd om positie en macht en in die tijd droegen de soldaten heide als een talisman van bescherming.

De Schotten droegen alleen witte heide ter bescherming, omdat rode of roze heide besmeurd zou zijn met bloed, wat bloedvergieten in iemands leven zou uitlokken. Daarom zorgden ze ervoor dat ze geen andere kleur heide bij zich hadden in de strijd, behalve witte. Het geloof is dat witte heide nooit zal groeien op grond waar bloed is vergoten. In Schotse folklore wordt gezegd dat witte heide alleen groeit in gebiedenwaar de feeën zijn geweest.

Heide wordt beschouwd als een onofficieel symbool van Schotland en zelfs vandaag nog gelooft men dat het dragen van een takje heide iemand geluk kan brengen.

De Kilt

De kilt is een hemdachtig, knielang kledingstuk dat door Schotse mannen wordt gedragen als een belangrijk element van de nationale Schotse outfit. Het is gemaakt van geweven stof met een geruit patroon erop dat bekend staat als 'tartan'. Gedragen met de plaid, is het permanent geplooid (behalve aan de uiteinden), gewikkeld rond het middel van de persoon met de uiteinden overlappend om een dubbele laag aan de voorkant te vormen.

Zowel de kilt als de plaid werden ontwikkeld in de 17e eeuw en samen vormen zij het enige nationale gewaad op de Britse eilanden dat niet alleen bij speciale gelegenheden, maar ook bij gewone gebeurtenissen wordt gedragen. Tot de Tweede Wereldoorlog werden kilts gedragen in de strijd en ook door de Schotse soldaten in het Britse leger.

Tegenwoordig dragen de Schotten nog steeds de kilt als symbool van trots en om hun Keltische erfgoed te vieren.

Haggis

Haggis, het nationale gerecht van Schotland, is een hartige pudding gemaakt van schapenpluk (orgaanvlees), met ui, niervet, havermout, kruiden, zout gemengd met bouillon. Vroeger werd het traditioneel gekookt in de maag van het schaap, maar nu wordt een kunstmatige darm gebruikt.

Haggis vindt zijn oorsprong in Schotland, hoewel veel andere landen andere gerechten hebben geproduceerd die er sterk op lijken. Het recept blijft echter uitgesproken Schots. In 1826 werd het het nationale gerecht van Schotland en staat het symbool voor de Schotse cultuur.

Haggis is nog steeds erg populair in Schotland en wordt traditioneel geserveerd als een belangrijk onderdeel van het avondmaal op Burns night of op de verjaardag van de nationale dichter Robert Burns.

Schotse doedelzakken

De doedelzak, of de Great Highland bagpipe, is een Schots instrument en een onofficieel symbool van Schotland. Hij wordt al eeuwenlang gebruikt in parades, het Britse leger en pipe bands over de hele wereld en werd voor het eerst vermeld in 1400.

Doedelzakken werden oorspronkelijk gemaakt van hout zoals laburnum, buxus en hulst. Later werden meer exotische houtsoorten gebruikt zoals ebbenhout, cocushout en Afrikaans zwarthout dat in de 18e en 19e eeuw de standaard werd.

Aangezien doedelzakken een belangrijke rol speelden op het slagveld, hebben zij een associatie met oorlog en bloedvergieten. Het geluid van de doedelzak is echter synoniem geworden met moed, heldendom en kracht, waarvoor het Schotse volk wereldwijd bekend staat. Het blijft ook een van de belangrijkste Schotse iconen, als symbool van hun erfgoed en cultuur.

Inpakken

De symbolen van Schotland getuigen van de cultuur en geschiedenis van het Schotse volk en het prachtige landschap dat Schotland is. Hoewel dit geen volledige lijst is, zijn de bovenstaande symbolen de populairste en vaak de meest herkenbare van alle Schotse symbolen.