Deucalion był synem tytana Prometeusz Deukalion jest ściśle związany z mitem o potopie, który miał zniszczyć ludzkość. Przeżył wraz ze swoją żoną Pyrrhą i zostali pierwszym królem i królową północnych regionów starożytnej Grecji. Opowieść o ich przetrwaniu i ponownym zaludnieniu Ziemi jest najważniejszym mitem, z którym Deukalionjest połączony.

The Origins of Deucalion

Deukalion urodził się z Prometeusza, boga tytanów, i jego żony, Oceanidy Pronoi, która była również znana jako Asia. Według niektórych innych źródeł jego matką była Clymene lub Hesione, które również były Oceanidami.

Deucalion poślubił Pyrrhę, śmiertelną córkę Pandora i tytanem Epimeteuszem, razem mieli dwoje dzieci: Protogena i Hellen Niektórzy twierdzą, że mieli też trzecie dziecko, któremu nadali imię Amphicyton. Po ślubie Decalion został królem Phthii, miasta położonego w starożytnej Tesalii.

Koniec epoki brązu

Deucalion i jego rodzina żyli w epoce brązu, która była niespokojnym okresem dla ludzi. Za sprawą Pandory, która otworzyła swój prezent ślubny i zajrzała do jego wnętrza, na świat wydostało się zło. Liczba ludności stale rosła, a ludzie z dnia na dzień stawali się coraz bardziej niegodziwi i bezbożni, zapominając o celu swojego istnienia.

Zeus Obserwował to, co działo się na świecie i był niezadowolony z całego zła, które widział. Dla niego ostateczną kropką było, gdy arkadyjski król Lycaon zabił jedno z własnych dzieci i kazał je podać jako posiłek, tylko dlatego, że chciał przetestować moce Zeusa. Zeus był tak zły, że zamienił Lycaona i resztę jego synów w wilki i zdecydował, że nadszedł czas, aby epoka brązuchciał wymazać całą ludzkość, zsyłając wielki potop.

Wielki potop

Prometeusz, który miał zdolność przewidywania, wiedział o planach Zeusa i uprzedził o tym swojego syna Deucaliona. Deucalion i Pyrrha zbudowali olbrzymi statek i wypełnili go jedzeniem i wodą, aby starczyło im na czas nieokreślony, ponieważ nie wiedzieli, jak długo będą musieli żyć wewnątrz statku.

Wtedy Zeus zamknął się Boreas i pozwolił Notusowi, południowemu wiatrowi, sprowadzać deszcz w ulewach. Bogini Iris Pomogło zasilenie chmur wodą, tworząc jeszcze więcej deszczu. Na Ziemi, Potamoi (bogowie strumieni i rzek), pozwolili zalać całą ziemię i sprawy toczyły się w ten sposób przez kilka dni.

Stopniowo poziom wody podnosił się i wkrótce cały świat był nią pokryty. Nie było widać ani jednego człowieka, a wszystkie zwierzęta i ptaki również zginęły, ponieważ nie miały dokąd pójść. Wszystko było martwe, z wyjątkiem życia morskiego, które zdawało się być jedyną rzeczą, która kwitła. Deucalion i Pyrrha również przeżyli, ponieważ wsiedli na swój statek, gdy tylkozaczął padać deszcz.

Koniec potopu

Przez około dziewięć dni i nocy Deukalion i jego żona przebywali w swoim statku. Zeus widział ich, ale czuł, że są czystego serca i cnotliwi, więc postanowił pozwolić im żyć. W końcu zatrzymał deszcz i powódź, a woda zaczęła stopniowo ustępować.

Gdy poziom wody opadł, statek Deucaliona i Pyrrhy spoczął na górze Parnassus.Wkrótce wszystko na Ziemi wróciło do poprzedniego stanu.Wszystko było piękne, czyste i spokojne.Deucalion i jego żona modlili się do Zeusa, dziękując mu za zapewnienie im bezpieczeństwa podczas powodzi, a ponieważ znaleźli się zupełnie sami na świecie, poprosili go o wskazówki, co do tego, copowinien zrobić następny.

Repopulacja Ziemi

Para udała się do sanktuarium Themis, bogini prawa i porządku, aby złożyć ofiary i modlić się. Themis wysłuchała ich modlitw i powiedziała im, że mają zakryć głowy, gdy będą odchodzić z sanktuarium, przerzucając kości matki przez ramiona.

Nie miało to dla nich większego sensu, ale szybko zrozumieli, że mówiąc "kości ich matki", Themis miała na myśli kamienie Matki Ziemi, Gai. Zrobili tak, jak poleciła Themis i zaczęli rzucać kamieniami przez ramię. Kamienie, które rzucał Deucalion, zamieniały się w mężczyzn, a te rzucane przez Pyrrhę - w kobiety. Niektóre źródła podają, że to Hermes, bóg posłaniec, powiedział imjak ponownie zaludnić Ziemię.

Teorie Plutarcha i Strabo

Według greckiego filozofa Plutarcha, Deukalion i Pyrrha udali się do Epiru i osiedlili się w Dodonie, o której mówi się, że jest jedną z najstarszych wyroczni helleńskich.Strabo, również filozof, wspomina, że mieszkali w Cynusie, gdzie do dziś można znaleźć grób Pyrrhy.Deukaliona znaleziono w Atenach.Istnieją również dwie wyspy egejskie, które zostały nazwane na cześć Deukaliona i jego żony.

Dzieci Deucaliona

Oprócz dzieci zrodzonych z kamieni, Deukalion i Pyrrha mieli także trzech synów i trzy córki urodzone w normalny sposób. Ich synowie wszyscy stali się sławni w mitologii greckiej:

1. Hellen stał się przodkiem Hellenów
2. Amphictyon został królem Aten
3. Orestheus stał się królem starożytnego greckiego plemienia, Locrians

Wszystkie córki Deukalionów zostały kochankami Zeusa i w efekcie miały przez niego kilkoro dzieci.

1. Pandora II stała się matką Graecusa i Latinusa, którzy byli eponimami Greków i Łacinników
2. Thyla dała początek Makdonowi i Magnesowi, eponimom Macedonii i Magnezji
3. Protogenia została matką Aethilusa, który następnie został pierwszym królem Opus, Elis i Aetolus

Paralele z innymi opowieściami

Deucalion i wielki potop przypominają słynną biblijną opowieść o Noem i potopie. W obu przypadkach celem potopu było wyzbycie się świata z grzechów i powołanie do życia nowej rasy ludzkiej. Według mitu Deucalion i Pyrrha byli najbardziej sprawiedliwi spośród wszystkich mężczyzn i kobiet na ziemi i dlatego zostali wybrani jako jedyni ocaleni.

W Eposie o Gilgameszu, poemacie pochodzącym ze starożytnej Mezopotamii, często uważanym za drugi najstarszy tekst religijny, który przetrwał próbę czasu (najstarszy jest tekst piramid z Egiptu), znajduje się wzmianka o wielkiej powodzi. W tym poemacie bohater Utnapishtim został poproszony o stworzenie gigantycznego statku i został uratowany przed zniszczeniem przez powódź.

Fakty o Deucalionie

Deukalion był synem Prometeusza i Pronoii.

Zeus był zły na niedostatek, który widział wśród śmiertelników i chciał wymazać ludzkość.

Deucalion był żonaty z Pyrrhą.

Para rzuciła za siebie kamienie. Te rzucone przez Deukaliona zamieniły się w synów, a te przez Pyrrhę w córki.

Zakończenie

Deukalion pojawia się głównie w związku z opowieścią o wielkim potopie, jednak fakt, że to on wraz z żoną całkowicie zaludnił ziemię, a wiele z ich dzieci stało się założycielami miast i ludów, wskazuje, że jego rola była istotna. Paralele z mitami z innych kultur pokazują, jak popularny był w tamtych czasach tropy wielkiego potopu.