La Befana (w tłumaczeniu "czarownica") to znana we włoskim folklorze czarownica, która raz w roku w przeddzień wielkiego święta Epifanii lata na swojej miotle i zjeżdża po kominach, aby na swojej latającej miotle przynieść dzieciom we Włoszech prezenty, podobnie jak współczesna postać Świętego Mikołaja. Mimo że czarownice są powszechnie uważane za złe postacie, La Befana była bardzo lubiana przez dzieci.

Kim jest Befana?

Co roku 6 stycznia, dwanaście dni po współczesnej dacie Bożego Narodzenia, mieszkańcy Włoch obchodzą religijne święto znane jako Epifania W przeddzień tego święta dzieci w całym kraju czekają na przybycie miłej czarownicy znanej jako Befana Mówi się, że podobnie jak Święty Mikołaj, przynosi dzieciom wybór prezentów, takich jak figi, orzechy, cukierki i małe zabawki.

La Befana jest często opisywana jako drobna, stara kobieta z długim nosem i łukowatym podbródkiem, która podróżuje na latającej miotle lub na osiołku. We włoskiej tradycji jest znana jako "... Świąteczna czarownica '.

Chociaż jest uważana za przyjazną postać, włoskie dzieci są często ostrzegane przez rodziców, aby " Stai buono se vuoi fare una bella befana ", co tłumaczy się jako "bądź dobry, jeśli chcesz mieć obfitą epifanię".

Pochodzenie święta Trzech Króli i La Befany

Święto Trzech Króli obchodzone jest na pamiątkę Trzech Magów, czyli Mędrców, którzy wiernie podążali za jasnym światłem. gwiazda Chociaż festiwal jest związany z chrześcijaństwem, to powstał jako tradycja przedchrześcijańska, która przez lata zmieniała się, aby dostosować się do ludności chrześcijańskiej.

Befana, czyli. Boże Narodzenie Wiedźma, mogła zostać zaadoptowana z pogańskich tradycji agrarnych. Jej pojawienie się zbiega się z przesileniem zimowym, najciemniejszym dniem w roku, a w wielu religiach pogańskich dzień ten oznaczał początek nowego roku kalendarzowego.

Nazwa Befana może pochodzić z włoskiej korupcji greckiego słowa, ἐπιφάνεια Mówi się, że to słowo prawdopodobnie zostało przekształcone i zlatynizowane w 'Epifania' lub Epiphaneia , czyli manifestacja boskości '. Dziś jednak słowo ' befana jest używany wyłącznie w odniesieniu do czarownicy.

Befana jest czasem kojarzona z Sabiną lub rzymska bogini Strenia, która związana była z rzymskim świętem Janusa.Znana jest jako bóstwo nowe początki Kolejnym dowodem na potwierdzenie tego związku jest fakt, że włoski prezent świąteczny był kiedyś określany jako Strenna Rzymianie dawali sobie figi, daktyle i miód jako strenne (liczba mnoga od strenna ) na początku nowego roku, podobnie jak w przypadku prezentów składanych przez Befanę.

Befana i mędrcy

We włoskim folklorze istnieje kilka legend związanych z przyjazną, rozdającą prezenty czarownicą Befaną. Dwie z najbardziej znanych legend sięgają czasów narodzin Jezusa Chrystusa.

Pierwsza legenda dotyczy Trzech Magów, czyli Mędrców, którzy udali się do Betlejem, aby powitać Jezusa na świecie z darami.Po drodze zgubili się i zatrzymali się w starej chacie, aby zapytać o drogę.Gdy zbliżali się do chaty, spotkała ich Befana i zapytali ją, jak dotrzeć do miejsca, gdzie leżał Syn Boży.Befana nie wiedziała, ale udzieliła im schronienia na noc.Gdy mężczyźnipoprosiła ją o towarzystwo, jednak ta grzecznie odmówiła, mówiąc, że musi zostać w domu i dokończyć swoje domowe obowiązki.

Później, gdy skończyła pracę domową, Befana próbowała dogonić mędrców na swojej miotle, ale nie udało jej się ich znaleźć. Latała od domu do domu, zostawiając prezenty dla dzieci, mając nadzieję, że jedno z nich będzie prorokiem, o którym mówili mędrcy. Dla dobrych dzieci zostawiała cukierki, zabawki lub owoce, a dla złych - cebulę, czosnek lub węgiel.

Befana i Jezus Chrystus

Inna historia z udziałem Befany pochodzi z czasów panowania rzymskiego króla Heroda. Według Biblii Herod obawiał się, że młody prorok Jezus zostanie kiedyś nowym królem. Rozkazał zabić wszystkie niemowlęta płci męskiej w kraju, aby wyeliminować zagrożenie dla jego korony. Niemowlęcy syn Befany również został zabity na rozkaz króla.

Pogrążona w smutku Befana nie mogła pogodzić się ze śmiercią dziecka i uważała, że jest ono zagubione. Zebrała rzeczy dziecka, zawinęła je w obrus i podróżowała od domu do domu w wiosce w poszukiwaniu go.

Befana długo szukała zaginionego syna, aż w końcu natrafiła na dziecko, które uważała za swoje.Położyła rzeczy i prezenty obok łóżeczka, w którym leżał.Ojciec niemowlęcia wpatrywał się w twarz Befany, zastanawiając się, kim jest ta dziwna kobieta i skąd się wzięła.W tym czasie piękna, młoda kobieta miała już postarzałą twarz, a jej włosy były zupełnie siwe.

Według legendy, znalezione przez Befanę dziecko to Jezus Chrystus. Aby okazać wdzięczność za jej hojność, pobłogosławił ją, pozwalając jej przez jedną noc każdego roku mieć wszystkie dzieci na świecie na własność. Odwiedzała każde dziecko, przynosząc mu ubrania i zabawki i tak narodził się mit wędrującej, rozdającej prezenty czarownicy.

Symbolizm La Befany (połączenie astrologiczne)

Niektórzy naukowcy, w tym dwóch włoskich antropologów, Claudia i Luigi Manciocco, uważają, że początki Befany sięgają czasów neolitu. Twierdzą, że pierwotnie była ona kojarzona z płodność W czasach starożytnych astrologia była bardzo ceniona przez kultury rolnicze, używana do planowania przyszłego roku. Obdarowanie Befany przypadło na niezwykle ważny czas w roku w odniesieniu do astrologicznych wyrównań.

W niektórych kalendarzach po przesileniu zimowym 21 grudnia Słońce wschodzi na tym samym stopniu przez trzy dni, sprawiając wrażenie, że umarło. Jednak 25 grudnia zaczyna wschodzić nieco wyżej na niebie, kończąc najciemniejszy dzień i wprowadzając dłuższe dni. W innych kalendarzach, takich jak ten stosowany przez Kościół Wschodni, to zjawiskoodrodzenie słońca datowane jest na 6 stycznia.

Po przesileniu ziemia znów staje się płodna i obfita, rozkoszując się blaskiem słońca. Jest w stanie wyprodukować plony niezbędne do przetrwania. La Befana reprezentuje nadejście darów ziemi, nie tylko z jej skarbami, ale także z jej kobiecą energią oraz zdolnością do tworzenia i wyczarowywania radości i obfitości.

Święto Epifanii najprawdopodobniej zbiegło się z pierwotną datą narodzin Jezusa, która przypadała na 6 stycznia.Święto narodzin Chrystusa do dziś obchodzone jest w tym dniu przez Kościół Wschodni.Gdy tradycje Kościoła Wschodniego stały się powszechnie obchodzone, nie dziwi fakt, że narodziny Chrystusa lub "zmartwychwstałego zbawiciela" przypadły na ten sam dzień, co włoskie święto Epifanii i słoneczneodrodzenie. narodziny Zbawiciela stały się nowym znakiem i świętem życia, odrodzenia i dobrobytu.

Współczesne obchody Święta Trzech Króli i La Befana

Nowoczesne obchody Święta Trzech Króli i stare wiedźmy są nadal aktywne w wielu miejscach we Włoszech. 6 stycznia jest uznawany za święto narodowe w całym kraju, kiedy biura, banki i większość sklepów są zamknięte na pamiątkę. W całych Włoszech każdy region honoruje Święto Trzech Króli swoimi własnymi, niepowtarzalnymi tradycjami.

W różnych regionach Włoch, zwłaszcza w regionach północno-wschodnich, ludzie świętują przy ognisku w centrum miasta zwanym falo del vecchione ' lub spaleniem figury La Befany zwanej ' Il vecchio ' (stary).Ta tradycja świętuje koniec roku i symbolizuje zakończenie i początek cykli czasowych.

W mieście Urbania, położonym w prowincji Le Marche, w południowych Włoszech, co roku odbywa się jedno z największych świąt. Jest to czterodniowy festiwal trwający od 2 do 6 stycznia, podczas którego całe miasto uczestniczy w wydarzeniach, takich jak zabieranie swoich dzieci na spotkanie z Befaną w " la casa della Befana ." Podczas gdy w Wenecji 6 stycznia mieszkańcy przebierają się za La Befana i ścigają się w łodziach po wielkim kanale.

Święto Trzech Króli zakorzeniło się również na całym świecie; podobny dzień obchodzony jest w USA, gdzie znany jest jako "Three Kings Day", a w Meksyku jako " Dia de los Reyes".

W skrócie

Uważa się, że idea La Befany mogła wywodzić się z prehistorycznych wierzeń rolniczych i astronomicznych. Dziś La Befana jest nadal znana i celebrowana. Chociaż jej historia rozpoczęła się na długo przed tym, jak tradycje chrześcijańskie zostały rozpowszechnione w całych Włoszech i Europie, jej opowieść wciąż żyje w domach wielu Włochów.