Admetus - Griekse Mythologie

  • Deel Dit
Stephen Reese

    In de Griekse mythologie zijn er veel opmerkelijke koningen met prominente verhalen. Hoewel koning Admetus misschien niet een van de beroemdste personages is, is hij misschien wel de enige koning die een god in zijn dienst had. Hier wordt zijn mythe nader bekeken.

    Wie was Admetus?

    Admetus was de zoon van koning Pheres van Thessalië, die regeerde over de stad die hij stichtte, Pherae. Admetus zou uiteindelijk de troon van Pherae erven en vragen om de hand van prinses Alcestis de mooiste dochter van koning Pelias van Iolcos. In sommige mythen verschijnt Admetus als een van de Argonauten maar zijn rol daar was secundair.

    Admetus werd beroemd door zijn connectie met de god Apollo Zijn daden als machtige koning of grote held zijn schaars, maar de mythe van Admetus is blijven bestaan dankzij zijn ontsnapping aan zijn lot.

    Admetus en de Argonauten

    Sommige auteurs noemden Admetus in hun afbeeldingen van de Argonauten. In sommige gevallen verschijnt hij in de gebeurtenissen van Jason 's zoektocht naar het Gulden Vlies onder bevel van koning Pelias. Admetus is ook opgedoken als een van de jagers op het Calydonische zwijn. Ondanks deze gebeurtenissen liggen zijn bekendste verhalen ergens anders.

    Admetus en Apollo

    Zeus dacht dat Apollo's zoon, de god van de geneeskunde... Asclepius De scheidingslijn tussen sterfelijkheid en onsterfelijkheid was te dicht genaderd, omdat Asclepius zo'n groot genezer was dat hij de doden weer tot leven kon wekken en deze vaardigheden ook aan mensen leerde.

    Daarom besloot Zeus zijn leven te beëindigen met een bliksemschicht. De cyclopen waren de smeden die Zeus' bliksemschichten smeedden, en Apollo nam wraak op hen. Woedend over de dood van zijn zoon, doodde Apollo de drie eenogige reuzen.

    Zeus besloot Apollo te straffen voor het doden van de cyclopen, dus beval hij de god om enige tijd een sterveling te dienen om te boeten voor wat hij had gedaan. Apollo mocht zijn krachten op geen enkele manier gebruiken en moest trouw blijven aan de bevelen van zijn werkgever. In die zin werd Apollo een herder voor koning Admetus.

    In een andere versie werd Apollo gestraft voor het doden van Delphyne, een reuzenslang, in Delphi.

    Admetus en Alcestis

    Toen koning Pelias besloot een echtgenoot te vinden voor zijn dochter Alcestis, zei hij dat alleen hij die een zwijn en een leeuw op een wagen kon aanspannen een waardige huwelijkskandidaat zou zijn. De taak was bijna onmogelijk voor iedereen, maar Admetus had een voordeel: Apollo.

    Omdat Admetus zo'n goede werkgever was geweest tijdens Apollo's diensttijd, besloot de god om wat dankbaarheid te tonen door de dieren voor Admetus te spannen. Voor een sterveling was het een onmogelijke taak, maar voor een god was het gemakkelijk. Met de hulp van Apollo kon Admetus Alcestis als zijn vrouw claimen en de zegen van koning Pelias krijgen.

    Volgens sommige mythen vergat hij in de nacht van het huwelijk van Admetus en Alcestis... Artemis De godin was hierdoor beledigd en stuurde een dodelijke bedreiging naar de slaapkamer van Admetus en Alcestis. Apollo bemiddelde voor de koning om de toorn van Artemis te sussen en redde zijn leven.

    Het paar had een zoon genaamd Eumeles, die een van de vrijers van Helena van Sparta zou worden en een soldaat in de oorlog van Troje. Volgens sommige bronnen was hij een van de mannen in het Paard van Troje. Ze hadden ook een dochter genaamd Perimele.

    Admetus' uitgestelde dood

    Wanneer de Moirai (ook wel schikgodinnen genoemd) besloten dat de tijd voor Admetus om te sterven was gekomen, bemiddelde Apollo opnieuw om de koning te redden. De Moirai veranderden zelden het lot van een sterveling als zij dat eenmaal hadden bepaald. In sommige mythen kon zelfs Zeus niets doen toen zij het fatale lot van een van zijn zonen bepaalden.

    Apollo bezocht de Moirai en begon wijn met hen te drinken. Toen ze eenmaal dronken waren, bood de god hen een deal aan waarbij Admetus in leven zou blijven als een ander leven ermee instemde in zijn plaats te sterven. Toen Alcestis hiervan wist, bood ze aan haar leven voor het zijne te geven. Thanatos de god van de dood, begeleidde Alcestis naar de onderwereld, waar ze zou blijven tot... Heracles redde haar.

    Admetus en Heracles

    Terwijl Herakles zijn twaalf werken uitvoerde, verbleef hij een tijdje aan het hof van koning Admetus. Voor zijn gastvrijheid en vriendelijkheid verdiende de koning de dankbaarheid van Herakles, die naar de onderwereld reisde om Alcestis te redden. Toen Herakles in de onderwereld aankwam, worstelde hij met Thanatos en versloeg hem. Hij bracht Alcestis terug naar de wereld van de levenden, en betaalde zo de goede daden van de koning terug.koning. In sommige verslagen was het echter Persephone die Alcestis terugbracht naar Admetus.

    Admetus in Kunstwerk

    Koning Admetus is meermaals afgebeeld op vaasschilderingen en beeldhouwwerken uit het oude Griekenland. In de literatuur komt hij voor in Euripides' tragedie Alcestis, waarin de auteur de handelingen van de koning en zijn vrouw vertelt. Deze tragedie eindigt echter nadat Heracles Alcestis aan haar man heeft teruggegeven. Er is geen verdere informatie over koning Admetus nadat hij met Alcestis is herenigd.

    In het kort

    Admetus is misschien niet zo belangrijk als andere Griekse koningen, maar hij is een opmerkelijke figuur. Zijn gastvrijheid en vriendelijkheid waren legendarisch, waardoor hij niet alleen de gunst van een grote held, maar ook van een machtige god verwierf. Hij blijft in de Griekse mythologie bestaan als misschien wel de enige sterveling die ontsnapte aan het door de Moirai toegewezen lot.

    Stephen Reese is een historicus die gespecialiseerd is in symbolen en mythologie. Hij heeft verschillende boeken over dit onderwerp geschreven en zijn werk is gepubliceerd in tijdschriften en tijdschriften over de hele wereld. Stephen is geboren en getogen in Londen en heeft altijd een voorliefde gehad voor geschiedenis. Als kind besteedde hij uren aan het bestuderen van oude teksten en het verkennen van oude ruïnes. Dit bracht hem ertoe een carrière in historisch onderzoek na te streven. Stephens fascinatie voor symbolen en mythologie komt voort uit zijn overtuiging dat ze de basis vormen van de menselijke cultuur. Hij gelooft dat door deze mythen en legendes te begrijpen, we onszelf en onze wereld beter kunnen begrijpen.