In de Griekse mythologie stond Adonis bekend als een van de knapste stervelingen, bemind door twee godinnen... Aphrodite , de godin van de liefde en Persephone de godin van de onderwereld. Hoewel hij een sterveling was, stond hij ook bekend als de god van schoonheid en verlangen. Zijn leven werd echter plotseling afgebroken toen hij door een zwijn werd verscheurd.

Adonis' wonderbaarlijke geboorte

Adonis werd geboren onder wonderbaarlijke omstandigheden en als gevolg van een incestueuze relatie tussen Myrrha (ook bekend als Smyrna) en haar eigen vader Cinyras, de koning van Cyprus. In andere verslagen wordt gezegd dat de vader van Adonis Theias was, de koning van Syrië. Dit was het gevolg van een vloek van Aphrodite over Myrrha, waardoor zij met haar vader naar bed ging.

Myrrha bedroog haar vader om negen nachten lang in volledige duisternis met haar te slapen, zodat hij er niet achter zou komen wie zij was. Maar de koning werd uiteindelijk nieuwsgierig naar met wie hij had geslapen, en toen hij eindelijk haar identiteit ontdekte, achtervolgde hij haar met zijn zwaard. Hij zou Myrrha hebben gedood als hij haar had betrapt, maar zij vluchtte het paleis uit.

Myrrha wilde onzichtbaar zijn om niet door haar vader gedood te worden en ze bad tot de goden en vroeg om een wonder. De goden hadden medelijden met haar en veranderden haar in een mirreboom. Ze was echter zwanger en negen maanden later barstte de mirreboom open en werd een zoon, Adonis, geboren.

Adonis was oorspronkelijk een god van geboorte, wederopstanding, liefde, schoonheid en verlangen in de Fenicische mythologie, maar in de Griekse mythologie was hij een sterfelijke man, die vaak de knapste man die ooit heeft geleefd werd genoemd.

Adonis, Aphrodite en Persephone...

Als kind werd Adonis gevonden door Aphrodite die hem afstond om opgevoed te worden door Persephone, de vrouw van Hades en koningin van de onderwereld. Onder haar hoede groeide hij uit tot een knappe jongeman, begeerd door zowel mannen als vrouwen.

Het was op dit punt dat Aphrodite kwam om Adonis weg te nemen van Persephone, maar Persephone weigerde hem op te geven. Het kwam neer op Zeus Hij besloot dat Adonis elk een derde van het jaar bij Persephone en Aphrodite zou blijven, en voor het laatste derde van het jaar mocht hij kiezen bij wie hij wilde blijven.

Adonis verkoos dit derde deel van het jaar ook door te brengen met de godin Aphrodite. Ze waren minnaars en zij baarde hem twee kinderen - Golgos en Beroe.

Adonis' dood

Naast zijn verbluffend mooie uiterlijk hield Adonis van de jacht en was hij een zeer bekwaam jager. Aphrodite maakte zich zorgen om hem en waarschuwde hem vaak voor de jacht op gevaarlijke wilde dieren, maar hij nam haar niet serieus en bleef naar hartelust jagen.

Op een dag werd hij tijdens de jacht door een wild zwijn gestoken. In sommige versies van het verhaal zou het zwijn... Ares Ares was jaloers dat Aphrodite zoveel tijd doorbracht met Adonis en besloot zijn rivaal uit de weg te ruimen.

Hoewel Aphrodite haar best deed om Adonis te redden door nectar toe te dienen aan zijn wonden, was Adonis te zwaar gewond en stierf in haar armen. De tranen van Aphrodite en het bloed van Adonis vermengden zich en werden de anemoon (een bloedrode bloem). Volgens sommige bronnen werd de rode roos op hetzelfde moment geschapen, omdat Aphrodite met haar vinger in de doorn van een witte rozenstruik prikte en haar bloed ervoor zorgde dat deze rood werd.

Andere bronnen zeggen dat de Adonisrivier (nu bekend als de Abrahamrivier) elk jaar in februari rood kleurde, vanwege het bloed van Adonis.

In andere versies van het verhaal, Artemis , de godin van de wilde dieren en de jacht, was jaloers op Adonis' jachtkunsten. Ze wilde Adonis laten doden en stuurde een wild zwijn om hem te doden terwijl hij aan het jagen was.

Het Adonia Festival

Om de tragische dood van Adonis te herdenken riep Aphrodite het beroemde Adonia-festival uit, dat elk jaar in de midzomer door alle vrouwen in Griekenland werd gevierd. Tijdens het festival plantten de vrouwen snelgroeiende planten in kleine potten en creëerden zo "tuinen van Adonis". Ze zetten deze op het dak van hun huizen in de gloeiend hete zon en hoewel de planten uitgroeiden, verwelkten ze snel.en stierf.

De vrouwen rouwden dan om Adonis' dood, scheurden hun kleren en sloegen op hun borsten om hun verdriet publiekelijk te tonen. Het Adonia-festival werd ook gehouden met het geloof dat het regen zou brengen en de groei van gewassen zou bevorderen.

Symboliek en symbolen van Adonis

Adonis was de sterfelijke minnaar van Aphrodite en werd als zodanig niet als god geboren. Maar soms werden uitzonderlijke stervelingen door de oude Grieken tot goden gemaakt en kregen zij een goddelijke status. Psyche was zo'n sterveling, die de godin van de ziel werd, zoals was Semele , de moeder van Dionysus die na haar dood een godin werd.

Sommigen geloofden dat omdat Adonis een derde van het jaar met Persephone in de onderwereld doorbracht, hij onsterfelijk was, omdat een levend persoon niet naar believen de onderwereld in en uit kon gaan, zoals Adonis deed. In elk geval werd Adonis in latere mythen de god van schoonheid, liefde, verlangen en vruchtbaarheid.

Het verhaal van Adonis staat ook voor het vergaan van de natuur elke winter en de wedergeboorte (of opleving) in de lente. De oude Grieken vereerden hem en vroegen om vreugde voor een nieuw leven. Men zegt dat zelfs vandaag de dag sommige boeren in Griekenland offers brengen en Adonis aanbidden, om gezegend te worden met een overvloedige oogst.

Adonis wordt vertegenwoordigd door zijn symbolen, waaronder:

• Anemone - de bloem die opkwam uit zijn bloed
• Sla
• Venkel
• Snelgroeiende planten - om zijn korte leven te symboliseren

Adonis in de moderne wereld

Tegenwoordig is de naam "Adonis" gemeengoed geworden. Een jeugdige en uiterst aantrekkelijke man wordt meestal een Adonis genoemd. Het heeft een negatieve connotatie van ijdelheid.

In de psychologie verwijst het Adonis-complex naar iemands obsessie met zijn lichaamsbeeld, die zijn jeugdige uiterlijk en lichaamsbouw wil verbeteren.

Culturele voorstellingen van Adonis

Het verhaal van Adonis heeft een prominente plaats gekregen in vele artistieke en culturele werken. Giambattista Marino's gedicht "L'Adone" uit 1623 is een sensueel, lang gedicht waarin het verhaal van Adonis wordt uitgewerkt.

De mythe van Adonis en het bijbehorende kunstwerk is het hoofdonderwerp van een van de afleveringen in de anime-serie D.N.Angel, waarin een eerbetoon aan de ondoden ervoor zorgt dat een standbeeld van Adonis tot leven komt en jonge meisjes lokt.

Percy Bysshe Shelley schreef het beroemde gedicht 'Adonais' voor dichter John Keats, waarbij hij de mythe gebruikte als metafoor voor John Keats' dood. De eerste strofe gaat als volgt:

Ik huil om Adonais. Hij is dood!

Oh, huil voor Adonais! Hoewel onze tranen...

Dooi niet de vorst die zo'n dierbaar hoofd bindt!

En gij, droevig Uur, gekozen uit alle jaren

Om ons verlies te betreuren, wek je duistere kameraden op,

En leer hen uw eigen verdriet, zeg: "Met mij

stierf Adonais; tot de toekomst durft

Vergeet het verleden, zijn lot en roem zullen

Een echo en een licht tot in de eeuwigheid!"

Feiten over Adonis

Adonis is de nakomeling van Cinyras en zijn dochter Myrrha, of van Phoenix en Alphesiboea.

Adonis was de minnaar van Aphrodite. Zij was getrouwd met Haphaestus, de god van het ambacht.

Persephone voedde Adonis op als haar eigen zoon, dus ze had een sterke band met hem. Of dat een seksuele of moederlijke band was is onduidelijk.

Adonis is de god van schoonheid, verlangen en vruchtbaarheid.

Adonis zou twee kinderen hebben gehad bij Aphrodite - Golgos en Beroe.

Zijn symbolen zijn de anemoon en elke snelgroeiende plant.

Inpakken

Adonis is het bewijs dat de oude Grieken schoonheid waardeerden in zowel mannen als vrouwen. Hoewel hij slechts een sterveling was, was zijn schoonheid zo groot dat twee godinnen om hem vochten, en hij werd zo hoog gewaardeerd dat hij uiteindelijk bekend werd als de god van schoonheid en verlangen.