Inhoudsopgave
Met zoveel mensen in de wereld is het logisch dat we ons verdelen in verschillende groepen, waarbij elke groep gebaseerd is op verschillende religieuze overtuigingen en verlangens. Als gevolg daarvan zal elk land in deze wereld, waar je ook heen gaat, altijd grote groepen mensen hebben die verschillende georganiseerde religies aanhangen.
Aangezien China het dichtstbevolkte land ter wereld is, hebben de Chinezen verschillende religies die de mensen volgen. In China zijn er drie belangrijke filosofieën of religies: Taoïsme , Boeddhisme en Confucianisme .
Taoïsme en confucianisme vinden hun oorsprong in China. Hun stichters zijn Chinese filosofen die geloofden in de harmonie tussen mens en natuur in plaats van de mens als superieur wezen te beschouwen. Het boeddhisme daarentegen vindt zijn oorsprong in India, maar werd door China overgenomen en kreeg een vaste aanhang.
Ondanks hun verschillen en voortdurende botsingen hadden al deze religies een invloed op de Chinese cultuur, onderwijs en samenleving. Na verloop van tijd overlapten deze religies elkaar, waardoor een nieuwe cultuur en geloofssysteem ontstond dat de Chinezen " San Jiao. "
Naast deze drie primaire filosofieën zijn er nog andere godsdiensten in China geïntroduceerd, die ook de Chinese samenleving hebben beïnvloed en de diversiteit ervan verder hebben vergroot.
Dus, ben je enthousiast om te leren wat ze zijn?
De drie pijlers van de Chinese religieuze cultuur
De drie belangrijkste filosofieën in China waren uiterst belangrijk voor hun oude tijdperk. Als gevolg daarvan integreerden de Chinezen confucianistische, boeddhistische en taoïstische praktijken in de meeste aspecten van hun samenleving en cultuur.
1. Confucianisme
Confucianisme is meer een filosofie dan een religie. Het is een manier van leven die werd overgenomen door de mensen uit het oude China en de praktijken ervan worden nog steeds gevolgd. Dit geloofssysteem werd geïntroduceerd door Confucius, een Chinese filosoof en politicus die leefde van 551-479 voor Christus.
In zijn tijd was hij getuige van het verval van veel Chinese principes vanwege het gebrek aan verantwoordelijkheid en moraliteit onder zijn volk. Als gevolg daarvan ontwikkelde hij een morele en sociale code die volgens hem de samenleving kon helpen een harmonisch evenwicht te bereiken. Zijn filosofie stelde mensen voor als wezens met inherente verplichtingen en wederzijdse afhankelijkheid.
Sommige van zijn leerstellingen moedigden mensen aan anderen te behandelen zoals zij zelf behandeld willen worden, d.w.z. vriendelijk te zijn, en ijverig te zijn in hun plichten, zodat de samenleving kan bloeien en efficiënter kan worden.
In tegenstelling tot veel filosofieën richt het confucianisme zich niet op het spirituele vlak, noch op god of godheden. In plaats daarvan richtte Confucius deze filosofie uitsluitend op menselijk gedrag, waarbij hij zelfeigenaarschap aanmoedigde en mensen verantwoordelijk maakte voor hun daden en alles wat hen overkomt.
Tegenwoordig houden Chinezen nog steeds vast aan zijn leer en laten zij de algemene beginselen van zijn filosofie in hun leven aanwezig zijn. Zij passen de concepten van het confucianisme toe op aspecten als discipline, respect, plichten, verering van voorouders en sociale hiërarchie.
2. Boeddhisme
Het boeddhisme is een Indiase filosofie die werd ingevoerd door Siddhartha Gautama, die door de boeddhisten wordt beschouwd als de Boeddha (de Verlichte), in de 6e eeuw v. Chr. In het boeddhisme staat zelfontplooiing door meditatie en geestelijke arbeid centraal om verlichting te bereiken.
De boeddhistische overtuigingen omvatten reïncarnatie, geestelijke onsterfelijkheid, en het feit dat het menselijk leven vol onzekerheid en lijden is. Daarom moedigt het boeddhisme zijn volgelingen aan het nirvana te bereiken, een staat vol vreugde en rust.
Zoals vele andere filosofieën en religies, verdeelt het boeddhisme zich in takken of sekten. Twee van de meest gevestigde zijn het Mahayana-boeddhisme, dat in China het populairst is, en het Theravada-boeddhisme.
Het boeddhisme verspreidde zich naar China in de eerste eeuw na Christus en werd meer verbreid dankzij het taoïsme, vooral omdat het boeddhisme en het taoïsme zeer vergelijkbare religieuze praktijken hebben.
Hoewel volgelingen van het boeddhisme en het taoïsme op een bepaald moment in de geschiedenis hun deel van conflicten hadden, maakte de concurrentie beide alleen maar prominenter. Uiteindelijk verenigden het taoïsme en het boeddhisme zich, samen met het confucianisme, tot wat wij vandaag de dag kennen als "... San Jiao ".
3. Taoïsme
Taoïsme, of Daoïsme, is een Chinese godsdienst die kort na het Confucianisme is ontstaan. Deze godsdienst richt zich meer op de spirituele aspecten van het leven, zoals het universum en de natuur, waarbij de belangrijkste leerstellingen volgelingen aanmoedigen om harmonie te bereiken met de natuurlijke orde van het leven.
Het taoïsme moedigt zijn volgelingen aan om hun verlangen naar controle op te geven en alles te aanvaarden wat het leven hun brengt, zodat zijn volgelingen de uiterst gewenste harmonie kunnen bereiken: een geestesgesteldheid die "niet-handelen" wordt genoemd.
Daarom denken mensen vaak dat het taoïsme het tegenovergestelde is van het confucianisme. Terwijl het taoïsme "meegaan met de stroom" predikt, roept het confucianisme zijn mensen op tot actie als zij de veranderingen die zij in hun leven willen zien, willen verwezenlijken.
Een andere interessante doelstelling van het Taoïsme is het bereiken van een fysiek lang leven en geestelijke onsterfelijkheid. De manier om dat te doen is één te worden met de natuur en verlichting te bereiken. Taoïsten beschouwen dit als iets van het grootste belang.
Aangezien het Taoïsme zich richt op de natuur en natuurlijke elementen, heeft het veel bijgedragen aan de ontwikkeling van de Chinese geneeskunde en wetenschap door de geschiedenis heen, allemaal dankzij Taoïsten die de leer ervan volgden om een manier te ontwikkelen om de levensduur van de mens te verlengen.
De minder bekende religies van China
Hoewel de bovenstaande drie religies de meest prominente zijn in China, zijn er ook verschillende andere kleinere gemeenschappen ontstaan. Deze geloofssystemen werden meestal geïntroduceerd door traditionele westerse missionarissen.
1. Christendom
Christendom en al haar vormen zijn gericht op het aanbidden van Christus en het volgen van hun heilige geschreven code, die de Bijbel Het christendom werd in China geïntroduceerd in de 7e eeuw door een missionaris uit Perzië.
Tegenwoordig zijn verschillende katholieke kerken bekende religieuze monumenten. Gezien de christelijke bevolking in China zijn er naar schatting ongeveer vier miljoen katholieken en meer dan vijf miljoen protestanten.
2. Islam
Islam is een religie die zich richt op het volgen van Allah's instructies, uit hun heilige boek: de Koran. De islam verspreidde zich naar China, vanuit het Midden-Oosten, in de 8e eeuw.
Tegenwoordig vindt u Chinese moslims in het noordwesten van China. Ze bevinden zich in de provincies Ganxu, Xinjiang en Qinghai, samen met kleine islamitische gemeenschappen in de grote steden. Zelfs vandaag de dag houden Chinese moslims zich religieus aan de leer van de islam. U kunt verschillende iconische "Chinese moskeeën" vinden die perfect bewaard zijn gebleven.
Inpakken
Zoals u kunt zien, volgt de meerderheid van de Chinezen geen westerse religies, omdat zij hun eigen filosofieën en geloofssystemen hebben ontwikkeld. Niettemin zijn de leringen en praktijken van al deze religies, groot of klein, gecombineerd en doorgedrongen in de Chinese samenleving.
Hopelijk heb je na het lezen van dit artikel een beter begrip van de Chinese cultuur. Dus, als je ooit besluit een bezoek te brengen aan China zul je beter uitgerust zijn om door de regels en de maatschappij te navigeren.