Στην ελληνική μυθολογία, η Έρις ήταν η θεά της διαμάχης, της αντιπαλότητας και της διχόνοιας. Ήταν το αντίθετο της θεάς Δίκαιας και της Αρμονίας και συχνά εξισωνόταν με την Enyo , η θεά του πολέμου. Η Έρις μπορούσε να προκαλέσει την παραμικρή διαφωνία να ξεσπάσει σε πολύ σοβαρά γεγονότα, που συνήθως κατέληγαν σε πόλεμο. Στην πραγματικότητα, είναι περισσότερο γνωστή για το ρόλο που έπαιξε στην έμμεση έναρξη του Τρωικού Πολέμου, ο οποίος αποδείχθηκε ένα από τα μεγαλύτερα ιστορικά γεγονότα της ελληνικής μυθολογίας.

Η προέλευση της Έριδας

Σύμφωνα με τον Ησίοδο, η Έρις ήταν η κόρη του Nyx Τα αδέλφια της ήταν ο Μόρος, η προσωποποίηση της μοίρας, ο Γέρας, ο θεός του γήρατος, και ο Thanatos , ο θεός του θανάτου. Σε ορισμένες αναφορές, αναφέρεται ως η κόρη του Δίας , ο βασιλιάς των θεών, και η σύζυγός του Ήρα Αυτό την καθιστά αδελφή του πολεμικού θεού Άρη. Ορισμένες πηγές αναφέρουν ότι ο πατέρας της Έριδας ήταν ο Έρεβος, ο θεός του σκότους, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις η καταγωγή της παραμένει αμφισβητούμενη.

Η Έρις απεικονίζεται συνήθως ως μια νεαρή γυναίκα, μια θετική δύναμη της δημιουργίας του χάους. Σε μερικούς πίνακες, απεικονίζεται με το χρυσό μήλο της και ένα ξίφος, ένα μονόχειρο, δίκοπο κοντό σπαθί, ενώ σε άλλους, απεικονίζεται ως φτερωτή θεά. Μερικές φορές, απεικονίζεται ως μια γυναίκα με λευκό φόρεμα και ατημέλητα μαλλιά, που συμβολίζει το χάος. Αντιπροσώπευε αρνητικές αντιδράσεις και συναισθήματα πουπου οι άνθρωποι ήθελαν να αποφύγουν.

Απόγονοι της Έριδας

Όπως αναφέρει ο Ησίοδος, η Έρις είχε πολλά παιδιά, ή "πνεύματα" γνωστά ως Κακοδαίμονες. Ο ρόλος τους ήταν να μαστίζουν όλη την ανθρωπότητα. Η ταυτότητα του πατέρα τους είναι άγνωστη. Τα παιδιά αυτά ήταν:

• Lethe - η προσωποποίηση της λήθης
• Ponos - η προσωποποίηση των δυσκολιών
• Λιμουζίνες - η θεά της πείνας
• Δυσνομία - το πνεύμα της ανομίας
• Έφαγε - η θεά των καταστροφικών και απερίσκεπτων ενεργειών
• Horkos - η προσωποποίηση της κατάρας που επιβάλλεται σε όποιον δίνει ψεύτικο όρκο
• Το Makhai - οι δαίμονες της μάχης και της μάχης
• Τα φύκια - οι θεές του πόνου
• Οι φθόγγοι - οι θεοί του φόνου
• Η Ανδροκτασία - οι θεές της ανθρωποκτονίας
• Οι Ψευδολόγοι - οι προσωποποιήσεις των ψεμάτων και των αδικημάτων
• Το Amphilogiai - τα θηλυκά πνεύματα των διαπληκτισμών και των διαφορών
• Η Nelkea - τα πνεύματα των επιχειρημάτων
• Οι Hysminai - οι δαίμονες της μάχης και των μαχών

Ο ρόλος της Έριδας στην Ελληνική Μυθολογία

Ως θεά της διχόνοιας, η Έρις βρέθηκε συχνά μαζί με τον αδελφό της Άρη, στο πεδίο της μάχης. Μαζί, απολάμβαναν την ταλαιπωρία και τον πόνο των στρατιωτών και ενθάρρυναν και τις δύο πλευρές να συνεχίσουν να πολεμούν μέχρι η μία πλευρά να νικήσει. Η Έρις έπαιρνε μεγάλη χαρά στο να κάνει τις μικρές διαφωνίες να γίνονται μεγάλες που τελικά κατέληγαν σε αιματοχυσία και πόλεμο. Το να δημιουργεί προβλήματα ήταν η ειδικότητά της και κατάφερε να κάνειόπου κι αν πήγαινε.

Η Έριδα λάτρευε να παρακολουθεί τις διαφωνίες των άλλων και όποτε οι άνθρωποι φιλονικούσαν, διαφωνούσαν ή τσακώνονταν, εκείνη ήταν στη μέση όλων αυτών. Δημιουργούσε διχόνοια στους γάμους, προκαλώντας δυσπιστία και διαφωνίες μεταξύ των ζευγαριών, ώστε με την πάροδο του χρόνου να χάνεται η αγάπη. Μπορούσε να κάνει τους ανθρώπους να δυσανασχετούν με τις καλές ικανότητες ή την τύχη κάποιου άλλου και ήταν πάντα η πρώτη που υποκινούσε κάθε διαφωνία. Κάποιοι λένε ότι ο λόγος για τηνο δυσάρεστος χαρακτήρας της ήταν το γεγονός ότι οι γονείς της, ο Δίας και η Ήρα, πάντα μάλωναν, δυσπιστούσαν και διαφωνούσαν μεταξύ τους.

Η Έριδα θεωρούνταν μια σκληρή θεά που απολάμβανε τη δυστυχία και την αναταραχή και παρόλο που ποτέ δεν πήρε θέση σε οποιαδήποτε διαμάχη, με χαρά παρακολουθούσε τα βάσανα κάθε εμπλεκόμενου ατόμου.

Ο γάμος της Θέτιδας και του Πηλέα

Ένας από τους πιο διάσημους μύθους με πρωταγωνίστρια την Έριδα έλαβε χώρα στο γάμο της Πηλέας , ο Έλληνας ήρωας, για να Θέτις Ήταν μια πλούσια εκδήλωση και είχαν προσκληθεί όλες οι θεότητες, αλλά επειδή το ζευγάρι δεν ήθελε να υπάρξουν διαμάχες ή διχόνοιες στο γάμο, δεν κάλεσαν την Έριδα.

Όταν η Έρις ανακάλυψε ότι γινόταν ένας γάμος και ότι δεν είχε προσκληθεί σε αυτόν, εξοργίστηκε. Πήρε ένα χρυσό μήλο και έγραψε πάνω του τις λέξεις "στην ωραιότερη" ή "για την πιο όμορφη". Στη συνέχεια, εμφανίστηκε στο γάμο, παρόλο που δεν είχε προσκληθεί και πέταξε το μήλο ανάμεσα στους καλεσμένους, κυρίως προς την πλευρά όπου κάθονταν όλες οι θεές.

Αμέσως, οι ενέργειές της προκάλεσαν διχόνοια μεταξύ των καλεσμένων του γάμου, γιατί το μήλο ήρθε να ακουμπήσει κοντά σε τρεις θεές που η καθεμία προσπάθησε να το διεκδικήσει ως δικό της, πιστεύοντας ότι ήταν η ωραιότερη. Οι θεές ήταν η Ήρα, η θεά του γάμου και σύζυγος του Δία, η Αθηνά, η θεά της σοφίας και της Αφροδίτη Άρχισαν να διαφωνούν για το μήλο, ώσπου ο Δίας έφερε τελικά τον Πάρη, τον Τρώα πρίγκιπα, για να επιλέξει την ωραιότερη από αυτές και να λύσει το θέμα.

Οι θεές έβαλαν τα δυνατά τους για να κερδίσουν την απόφαση του Πάρη και προσπάθησαν ακόμη και να τον δωροδοκήσουν. Η Αθηνά του υποσχέθηκε άπειρη σοφία, η Ήρα υποσχέθηκε να του δώσει πολιτική δύναμη και η Αφροδίτη είπε ότι θα του έδινε την πιο όμορφη γυναίκα του κόσμου: την Ελένη της Σπάρτης. Ο Πάρης δελεάστηκε από την υπόσχεση της Αφροδίτης και αποφάσισε να της απονείμει το μήλο. Με τον τρόπο αυτό, καταδίκασε την πατρίδα του, την πόλη της Τροίας, σετον πόλεμο που ακολούθησε σύντομα, κλέβοντας την Ελένη από τη Σπάρτη και τον σύζυγό της.

Ως εκ τούτου, η Έριδα είχε σίγουρα ανταποκριθεί στη φήμη της ως θεά της διαμάχης. Αυτή έθεσε σε κίνηση τα γεγονότα που οδήγησαν στον Τρωικό Πόλεμο. Κατά τη διάρκεια του πολέμου, η Έριδα λέγεται ότι παρακολουθούσε το πεδίο της μάχης μαζί με τον αδελφό της, τον Άρη, αν και ποτέ δεν συμμετείχε η ίδια.

Έριδα, Αίαντας και Πολύτεχνος

Μια άλλη ιστορία για την Έριδα περιλαμβάνει τον έρωτα μεταξύ της Αιδώς (κόρης του Πανδαρέως) και του Πολυτέχνου. Το ζευγάρι ισχυριζόταν ότι ήταν πιο ερωτευμένο από τον Δία και την Ήρα και αυτό εξόργισε την Ήρα, η οποία δεν ανεχόταν τέτοια πράγματα. Για να τους εκδικηθεί, έστειλε την Έριδα να προκαλέσει διχόνοια και διαμάχη στο ζευγάρι και η θεά έπιασε δουλειά.

Κάποτε, ο Αηδόνας και ο Πολύτεχνος ήταν και οι δύο απασχολημένοι, προσπαθώντας ο καθένας να τελειώσει μια εργασία: ο Αηδόνας ύφαινε έναν ιστό και ο Πολύτεχνος τελείωνε μια σανίδα άρματος. Η Έρις εμφανίστηκε στη σκηνή και τους είπε ότι όποιος τελειώσει πρώτος την εργασία του θα χαρίσει στον άλλο μια γυναίκα υπηρέτρια. Ο Αηδόνας κέρδισε, τελειώνοντας πρώτος την εργασία του, αλλά ο Πολύτεχνος δεν χάρηκε που ηττήθηκε από την ερωμένη του.

Ο Πολύτεχνος πλησίασε την αδελφή της Αηδόνας, τη Χελιδόνα, και τη βίασε. Στη συνέχεια, μεταμφίεσε τη Χελιδόνα σε σκλάβα και την έδωσε στην Αηδόνα ως υπηρέτρια. Ωστόσο, η Αηδόνα σύντομα ανακάλυψε ότι επρόκειτο για την ίδια της την αδελφή και θύμωσε τόσο πολύ με τον Πολύτεχνο, που τεμάχισε το γιο του και του έδωσε τα κομμάτια. Οι θεοί δυσαρεστήθηκαν όταν είδαν τι συνέβαινε, γι' αυτό και τους μετέτρεψαν και τους τρεις σεπουλιά.

Λατρεία της Έριδας

Κάποιοι λένε ότι η Έρις ήταν επίφοβη για τους αρχαίους Έλληνες και τους Ρωμαίους, οι οποίοι τη θεωρούσαν ως την προσωποποίηση όλων όσων αποτελούσαν απειλή για το τακτοποιημένο, καλά οργανωμένο και τακτοποιημένο σύμπαν. Τα στοιχεία δείχνουν ότι δεν υπήρχαν ναοί αφιερωμένοι σε αυτήν στην αρχαία Ελλάδα, αν και η Κονκόρντια, η ρωμαϊκή ομόλογός της, είχε αρκετούς στην Ιταλία. Μπορούμε να πούμε ότι ήταν η λιγότερο δημοφιλής θεά της ελληνικής μυθολογίας.

Eris Γεγονότα

Η καταγωγή της Έριδας αμφισβητείται, αλλά η Ήρα και ο Δίας ή η Νύξ και ο Έρεβος είναι οι πιο δημοφιλείς υποψήφιοι.

Το σύμβολο της Έριδας είναι το χρυσό μήλο της διχόνοιας που προκάλεσε τον Τρωικό Πόλεμο.

Στη Ρώμη, η Έρις είναι γνωστή ως Discordia.

Η ιστορία της Ωραίας Κοιμωμένης είναι εν μέρει εμπνευσμένη από την ιστορία της Έριδας. Υπάρχει επίσης ένας νάνος πλανήτης που ονομάζεται Έρις.

Εν συντομία

Ως κόρη της νύχτας, η Έριδα ήταν μια από τις πιο αντιπαθείς θεές στην ελληνική θρησκεία. Ωστόσο, ήταν μια ισχυρή θεά που έπαιζε σημαντικό ρόλο στη ζωή των ανθρώπων, αφού κάθε μικρή ή μεγάλη διαφωνία ξεκινούσε και τελείωνε με αυτήν. Σήμερα, η Έριδα δεν μνημονεύεται για κάποιους σπουδαίους μύθους που την αφορούν, αλλά ως η προσωποποίηση των αντιπαλοτήτων και των μνησικακίων που ξεκίνησαν τον μεγαλύτερο πόλεμο στηνΕλληνική μυθολογία.