در اساطیر مصری، بیشتر خدایان تصاویر حیوانی داشتند یا به عنوان خود حیوانات به تصویر کشیده می شدند. این مورد بابی، خدای بابون عالم اموات و مردانگی است. او نه خدای بزرگی است و نه در بسیاری از اسطوره ها حضور دارد، اما با این وجود او شخصیتی تأثیرگذار بود. در اینجا نگاهی دقیق تر به داستان او داریم.

بابی که بود؟

بابی، که به بابا نیز معروف است، یکی از چندین خدای بابون بود که در مصر باستان وجود داشت. او اساساً خدایی بابون hamadryas بود، حیوانی که معمولاً در مناطق خشک تر مصر باستان یافت می شد. نام بابی به معنای " گاو نر" بابون ها است، که حاکی از وضعیت او به عنوان رهبر یا آلفا نر در میان پستانداران دیگر است. بابی نر غالب بابون ها بود و به همین ترتیب، یک نمونه تهاجمی بود.

طبق برخی منابع، بابی اولین پسر خدای مردگان، Osiris بود. بر خلاف دیگر خدایان، او به دلیل خشونت و خشم خود برجسته بود. بابی نمایانگر ویرانی بود و خدایی مرتبط با عالم اموات بود.

بابون ها در مصر باستان

مصریان باستان نظرات محکمی در مورد بابون ها داشتند. این حیوانات نمادی از میل جنسی بالا، خشونت و دیوانگی بودند. از این نظر آنها موجودات خطرناکی محسوب می شدند. علاوه بر این، مردم معتقد بودند که بابون ها نماینده مردگان هستند و در برخی موارد، آنها تناسخ اجدادی هستند. به خاطر آن،بابون ها با مرگ و امور عالم اموات مرتبط بودند.

نقش بابی در اساطیر مصر

بر اساس برخی منابع، بابی انسان ها را می بلعید تا خونخواهی خود را سیر کند. در روایت های دیگر، او خدایی بود که ارواح نالایق را پس از سنجیدن با پر معات در عالم اموات نابود کرد. او یک جلاد بود و مردم به خاطر این شغل از او می ترسیدند. برخی معتقد بودند که بابی می تواند آب های تاریک و خطرناک را نیز کنترل کند و مارها را از خود دور کند.

بابی علاوه بر اینکه جلاد بود، خدای مردانگی نیز بود. بیشتر تصویرهای او او را با فالوس ایستاده و رابطه جنسی و شهوت غیرقابل کنترل نشان می دهد. در مورد فالوس بابی افسانه هایی وجود دارد. در یکی از این افسانه ها، آلت تناسلی او دکل کشتی قایق زیرزمینی بود. مردم علاوه بر اینکه خدای مردانگی روی زمین هستند، از این خدا نیز برای بستگان متوفی خود دعا می کردند تا در زندگی پس از مرگ زندگی جنسی فعالی داشته باشند.

پرستش بابی

محل عبادت مرکزی بابی شهر هرموپولیس بوده است. مردم بابی و دیگر خدایان بابون را در این شهر می پرستیدند و از آنها تقاضای لطف و حمایت می کردند.

هرموپلیس مرکز مذهبی بود که مردم اولین خدای بابون، هجر را می پرستیدند. پس از برکناری هجر، مردم هرموپولیس بابی را به عنوان خدای اصلی خود در زمان پادشاهی قدیم مصر باستان انتخاب کردند. سالها بعد در دوران رومهرموپولیس به مرکز مذهبی تبدیل می شد که در آن مردم خدای خرد، توث را می پرستیدند.

نماد بابی

به عنوان یک خدا، بابی تمام ویژگی های یک خدا را داشت. بابون او پرخاشگر، جنسی محور و غیرقابل کنترل بود. این نمایش می توانست نمادی از جنبه وحشی مصر باستان باشد.

بابی نمادی از:

• وحشی
• خشونت
• شهوت جنسی
• لیبیدوی بالا
• ویرانی

مردم او را می پرستیدند تا آن خشونت را تسکین دهند و مردانگی را هم در زندگی و هم در مرگ حفظ کنند.

به طور خلاصه

بابی در مقایسه با دیگر خدایان مصر باستان شخصیتی کم اهمیت بود. با این حال، نقش او در رویدادهای فرهنگ مصر قابل توجه بود. ماهیت جنسی و رفتار خشونت آمیز او باعث شد در میان جالب ترین خدایان این فرهنگ قرار بگیرد. از این جهت و بیشتر، بابی و بابون ها نقش ارزنده ای در اساطیر مصر داشتند.