فهرست مطالب
هکت، همچنین به عنوان "الهه قورباغه" شناخته می شود، الهه باروری و زایمان مصر باستان بود. او یکی از مهم ترین الهه های پانتئون مصر بود و اغلب با هاتور ، الهه آسمان، باروری و زنان شناخته می شد. هکت معمولاً به عنوان یک قورباغه، نماد باستانی باروری و بسیار مورد احترام فانی ها بود. داستان او این است.
ریشه های هکت
هکت برای اولین بار در به اصطلاح متون هرمی از پادشاهی قدیم تایید شده است، جایی که او به فرعون در طول سفرش در دنیای زیرین کمک می کند. گفته می شود که او دختر خدای خورشید، را ، مهم ترین خدای پانتئون مصر در آن زمان است. با این حال، هویت مادر او ناشناخته است. هکت را همتای زن خنوم ، خدای آفرینش میدانستند و او همسر هر-اور، هاروئیس یا هوروس بزرگ، خدای پادشاهی و آسمان مصری بود.
گفته شده است که نام هکت با نام الهه جادوگری یونان، " Hecate " ریشه ای مشابه دارد. در حالی که معنای واقعی نام او روشن نیست، برخی معتقدند که این نام از کلمه مصری "heqa" به معنای "عصا"، "حاکم" و "جادو" گرفته شده است.
تصویرها و نمادهای هکت
یکی از قدیمی ترین فرقه های مصر باستان پرستش قورباغه بود. اعتقاد بر این بود که همه خدایان قورباغه نقش مهمی در شکل گیری و ایجاد قورباغه داشته اندجهان قبل از طغیان (سیل سالانه رودخانه نیل)، قورباغه ها در تعداد زیادی ظاهر می شوند و به همین دلیل بعدها با باروری و آغاز زندگی روی زمین مرتبط شدند. هکت اغلب به شکل قورباغه به تصویر کشیده می شد، اما به صورت زنی با سر قورباغه که چاقوهایی در دست دارد به تصویر کشیده می شد.
در داستان سه قلوها، هکت به صورت قورباغه ای با عصای عاج ظاهر می شود. بیشتر شبیه بومرنگ بود تا باتوم هایی که جادوگران امروزی استفاده می کنند. قرار بود از عصا به عنوان چوب پرتاب استفاده شود. اعتقاد بر این بود که اگر از این چوبهای عاج در مراسم استفاده میشد، در مواقع خطرناک یا دشوار انرژی محافظتی را به اطراف کاربر میکشیدند.
نمادهای هکت شامل قورباغه و Ankh میشود که او آنها را نشان میدهد. گاهی با تصویر می شود. آنخ به معنای زندگی است و همچنین به عنوان یکی از نمادهای هکت به حساب میآید زیرا جان دادن به مردم یکی از نقشهای اصلی او بود. خود الهه به عنوان نمادی از باروری و فراوانی در نظر گرفته می شود.
نقش هکت در اساطیر مصر
هکت علاوه بر اینکه الهه باروری است، با بارداری و زایمان نیز مرتبط بوده است. او و همتای مردش اغلب با هم کار می کردند تا زندگی را به دنیا بیاورند. خنوم از گل رودخانه نیل برای مجسمه سازی و شکل دادن بدن انسان بر روی چرخ سفالگری خود استفاده می کرد و هکت در بدن جان می دمید و پس از آن کودک را در آن قرار می داد.رحم یک ماده بنابراین، هکت قدرتی داشت که جسم و روح را به وجود آورد. گفته می شد که هقت و خنوم با هم مسئول ایجاد، شکل گیری و تولد همه موجودات زنده بودند.
یکی دیگر از نقش های هقت، نقش ماما در اساطیر مصر بود. در یک داستان، خدای بزرگ Ra Heqet، Meskhenet (الهه زایمان) و Isis (الهه مادر) را به اتاق تولد سلطنتی روددت، مادر سلطنتی فرستاد. روددت قرار بود سه قلو به دنیا بیاورد و هر یک از فرزندانش قرار بود در آینده فرعون شوند. الهه ها خود را به صورت دخترانی در حال رقص درآورده و وارد اتاق زایمان شدند تا به روددت کمک کنند تا نوزادانش را سالم و سریع به دنیا بیاورند. هکت تحویل را تسریع کرد، در حالی که داعش نام سه قلوها را اعلام کرد و مسخنت آینده آنها را پیش بینی کرد. پس از این داستان به هکت لقب «او که تولد را تسریع می کند» داده شد.
در اسطوره ازیریس ، هکت به عنوان الهه لحظات پایانی تولد در نظر گرفته می شد. او در بدو تولد هوروس به او روح داد و بعداً این قسمت با زنده شدن اوزیریس همراه شد. از آن زمان، هکت به عنوان الهه رستاخیز نیز در نظر گرفته می شد و او اغلب بر روی تابوتها به عنوان محافظ تصویر می شد.
فرقه و پرستش هکت
فرقه هکت احتمالاً در اوایل سلسله آغاز شد. دورههایی مانند مجسمههای قورباغهای که در آن زمان ساخته شدهاند، پیدا شد که ممکن است باشدتصاویری از الهه.
ماماها در مصر باستان به عنوان "خدمتگان هکت" شناخته می شدند، زیرا به تحویل نوزادان به دنیا کمک می کردند. در پادشاهی جدید، طلسم هکت در میان مادران آینده رایج بود. از آنجایی که او با رستاخیز مرتبط بود، مردم در دوران مسیحیت شروع به ساختن حرزهای هکت با صلیب مسیحی کردند و روی آن عبارت «من رستاخیز هستم». زنان باردار حرزهای هکت را به شکل قورباغه می پوشیدند و روی برگ نیلوفر آبی می نشستند، زیرا معتقد بودند که الهه آنها و نوزادانشان را در تمام دوران بارداری ایمن نگه می دارد. آنها به امید زایمان سریع و ایمن به پوشیدن آن ها تا زمان زایمان نیز ادامه دادند.
به طور خلاصه
الهه هقت خدای مهمی در اساطیر مصر، به ویژه برای زنان باردار بود. ، مادران، ماماها، مردم عادی و حتی ملکه ها. ارتباط او با باروری و زایمان او را به یک خدای مهم در طول تمدن مصر باستان تبدیل کرد.