Inhoudsopgave
Deze turbulente periode besloeg verschillende eeuwen, van de 5e tot de 15e eeuw, en gedurende deze 1000 jaar vonden er veel veranderingen plaats in de Europese samenlevingen.
Na de val van het West-Romeinse Rijk zagen de mensen in de Middeleeuwen vele overgangen. Ze gingen het tijdperk van de ontdekkingen in, worstelden met plagen en ziekten, stonden open voor nieuwe culturen en invloeden uit het Oosten, en voerden vreselijke oorlogen.
Gezien de vele turbulente gebeurtenissen in deze paar eeuwen is het echt moeilijk om over de Middeleeuwen te schrijven zonder rekening te houden met de veranderaars: koningen, koninginnen, pausen, keizers en keizerinnen.
In dit artikel kijken we naar 20 middeleeuwse regels die grote macht uitoefenden en cruciaal waren tijdens de Middeleeuwen.
Theodorik de Grote - Rein 511 tot 526
Theodorik de Grote was de koning van de Ostrogoten die in de 6e eeuw heerste in het gebied dat wij kennen als het huidige Italië. Hij was de tweede barbaar die kwam te heersen over uitgestrekte gebieden die zich uitstrekten van de Atlantische Oceaan tot de Adriatische Zee.
Theodorik de Grote leefde in de periode na de ondergang van het West-Romeinse Rijk en kreeg te maken met de gevolgen van deze enorme maatschappelijke overgang. Hij was een expansionist en streefde ernaar de provincies van het Oost-Romeinse Rijk in handen te krijgen, waarbij hij zijn blik steeds op Constantinopel richtte.
Theodoric was een gewiekst politicus met een imperialistische instelling en probeerde grote gebieden voor de Ostrogoten te vinden. Hij stond erom bekend zijn tegenstanders te vermoorden, zelfs op theatrale wijze. Het beroemdste verslag van zijn wreedheid was zijn besluit om een van zijn tegenstanders, Odoacer, tijdens een feest te vermoorden en zelfs enkele van zijn trouwe volgelingen af te slachten.
Clovis I - Rein 481 tot c. 509
Clovis I was de stichter van de Merovingische dynastie en de eerste koning van de Franken. Clovis verenigde de Frankische stammen onder één bestuur en zette een bestuurssysteem op dat de volgende twee eeuwen over het Frankische koninkrijk zou heersen.
Clovis' bewind begon in 509 en eindigde in 527. Hij regeerde over uitgestrekte gebieden van het huidige Nederland en Frankrijk. Tijdens zijn bewind probeerde hij zoveel mogelijk gebieden van het ingestorte Romeinse Rijk te annexeren.
Clovis veroorzaakte een enorme maatschappelijke verschuiving toen hij besloot zich tot het katholicisme te bekeren, wat een wijdverbreide bekeringsgolf onder de Frankische bevolking veroorzaakte en leidde tot hun religieuze eenwording.
Justinianus I - Rein 527 tot 565
Justinianus I, ook bekend als Justinianus de Grote, was de leider van het Byzantijnse Rijk, algemeen bekend als het Oost-Romeinse Rijk. Hij nam de teugels over van het laatst overgebleven deel van het Romeinse Rijk dat ooit een grote hegemonie was en dat het grootste deel van de wereld beheerste. Justinianus had een grote ambitie om het Romeinse Rijk te herstellen en slaagde er zelfs in om enkele gebieden van het ingestorte West-Romeinse Rijk terug te winnen.rijk.
Hij was een bekwaam tacticus en breidde uit naar Noord-Afrika en veroverde de Ostrogoten. Hij veroverde ook Dalmatië, Sicilië en zelfs Rome. Zijn expansionisme leidde tot de grote economische opkomst van het Byzantijnse Rijk, maar hij stond ook bekend om zijn bereidheid kleinere volkeren onder zijn heerschappij te onderwerpen.
Justinianus herschreef de Romeinse wet die nog steeds de basis vormt van het burgerlijk recht in veel hedendaagse Europese samenlevingen. Justinianus bouwde ook de beroemde Hagia Sofia en staat bekend als de laatste Romeinse keizer, terwijl hij voor Oosters-orthodoxe gelovigen de titel van de Heilige Keizer .
Keizer Wen van de Sui dynastie - Rein 581 tot 604
Keizer Wen was een leider die een blijvend stempel drukte op de geschiedenis van China in de 6e eeuw. Hij verenigde de noordelijke en de zuidelijke provincies en consolideerde de macht van de etnische Han-bevolking over het gehele grondgebied van China.
De dynastie van Wen stond bekend om haar veelvuldige campagnes om etnische nomadische minderheden te onderwerpen aan de invloed van de Han en hen taalkundig en cultureel te bekeren in een proces dat bekend stond als Sinicisering.
Keizer Wen legde de basis voor de grote eenwording van China die eeuwenlang zal nazinderen. Hij was een vermaard boeddhist en keerde een maatschappelijk verval om. Hoewel zijn dynastie niet lang duurde, zorgde Wen voor een lange periode van welvaart, militaire macht en voedselproductie die China tot het centrum van de Aziatische wereld maakte.
Asparuh van Bulgarije - Rein 681 tot 701
Asparuh verenigde de Bulgaren in de 7e eeuw en stichtte het Eerste Bulgaarse Rijk in 681. Hij werd beschouwd als de Khan van Bulgarije en besloot zich met zijn volk te vestigen in de delta van de Donau.
Asparuh slaagde er vrij effectief in zijn land te vergroten en bondgenootschappen te sluiten met andere Slavische stammen. Hij breidde zijn bezittingen uit en durfde zelfs enkele gebieden af te snijden van het Byzantijnse Rijk. Op een gegeven moment betaalde het Byzantijnse Rijk zelfs een jaarlijkse schatting aan de Bulgaren.
Asparuh wordt herinnerd als een hegemoniaal leider en vader van de natie. Zelfs een piek op Antarctica is naar hem genoemd.
Wu Zhao - Rein 665 tot 705
Wu Zhao regeerde in de 7e eeuw, tijdens de Tang-dynastie in China. Zij was de enige vrouwelijke vorst in de Chinese geschiedenis en was 15 jaar aan de macht. Wu Zhao breidde de grenzen van China uit en pakte tegelijkertijd innerlijke kwesties aan zoals corruptie aan het hof en het nieuw leven inblazen van de cultuur en de economie.
Tijdens haar ambtstermijn als keizerin van China steeg haar land in macht en werd het beschouwd als een van de grootste machten ter wereld.
Hoewel Wu Zhao veel aandacht besteedde aan het oplossen van binnenlandse problemen, had ze ook haar zinnen gezet op het uitbreiden van de Chinese territoriale grenzen tot dieper in Centraal-Azië en zelfs op het voeren van oorlogen op het Koreaanse schiereiland. Naast haar expansiedrang investeerde ze ook in onderwijs en literatuur.
Ivar de Zonder been
Ivar de beenloze was een Vikingleider en een semi-legendarische Vikingleider. We weten dat hij inderdaad een echt persoon was die leefde in de 9e eeuw en de zoon was van de beroemde Viking Ragnar Lothbrok. We weten niet veel over wat "beenloos" precies betekent, maar het is waarschijnlijk dat hij ofwel volledig gehandicapt was of wat problemen had met lopen.
Ivar stond bekend als een sluw strateeg die veel nuttige tactieken gebruikte in zijn strijd. Hij leidde het Grote Heidense Leger in 865 om de zeven koninkrijken op de Britse eilanden binnen te vallen om wraak te nemen voor de dood van zijn vader.
Ivar's leven was een mix van legende en waarheid, dus het is moeilijk om waarheid van fictie te scheiden, maar één ding is duidelijk - hij was een machtig leider.
Kaya Magan Cissé
Kaya Magan Cissé was de koning van het Soninke volk. Hij stichtte de Cissé Tounkara dynastie van het Rijk van Ghana.
Het middeleeuwse Ghanese rijk strekte zich uit tot het huidige Mali, Mauritanië en Senegal en profiteerde van de goudhandel die het rijk stabiliseerde en de aanzet gaf tot complexe handelsnetwerken van Marokko tot aan de rivier de Niger.
Onder zijn bewind werd het Rijk van Ghana zo rijk dat het een snelle stedelijke ontwikkeling op gang bracht, waardoor de dynastie invloedrijker en machtiger werd dan alle andere Afrikaanse dynastieën.
Keizerin Genmei - Rein 707 tot 715
Keizerin Genmei was een middeleeuwse heerseres en de 43e monarch van Japan. Ze regeerde slechts acht jaar en was een van de weinige vrouwen die op de troon zat. Tijdens haar ambtstermijn werd koper ontdekt in Japan en de Japanners gebruikten het om hun ontwikkeling en economie een impuls te geven. Genmei kreeg te maken met veel opstanden tegen haar regering en besloot haar machtszetel in Nara te nemen. Ze regeerde niet lang enkoos in plaats daarvan voor troonsafstand ten gunste van haar dochter die de Chrysantentroon erfde. Na haar troonsafstand trok ze zich terug uit het openbare leven en keerde niet meer terug.
Athelstan - Rein 927 tot 939
Athelstan was de koning van de Angelsaksen, die regeerde van 927 tot 939. Hij wordt vaak beschreven als de eerste koning van Engeland. Veel historici bestempelen Athelstan vaak als de grootste Angelsaksische koning.
Athelstan besloot de regering te centraliseren en kreeg een aanzienlijke mate van koninklijke controle over alles wat er in het land gebeurde. Hij stelde een Koninklijke Raad in die hem advies moest geven en hij zorgde ervoor dat hij altijd vooraanstaande maatschappelijke figuren bijeenriep voor intieme vergaderingen en overleg met hen over het leven in Engeland. Zo maakte hij belangrijkestappen voor de eenwording van Engeland dat sterk provinciaal was voordat hij aan de macht kwam.
Hedendaagse historici zeggen zelfs dat deze raden de vroegste vorm van parlement waren en prijzen Athelstan voor zijn steun aan de codificatie van wetten en het feit dat de Angelsaksen het eerste volk in Noord-Europa waren dat deze wetten opschreef. Athelstan besteedde veel aandacht aan zaken als binnenlandse diefstal en sociale orde en werkte hard aan het voorkomen van elke vorm van sociale ineenstorting die een bedreiging kon vormen voor zijnkoningschap.
Erik de Rode
Erik de Rode Hij was de eerste westerling die voet zette op de kust van Groenland in 986. Erik de Rode probeerde zich op Groenland te vestigen en het te bevolken met IJslanders en Noren, waarbij hij het eiland deelde met de plaatselijke Inuit-bevolking.
Erik markeerde een belangrijke mijlpaal in de Europese verkenning en verlegde de grenzen van de bekende wereld. Hoewel zijn nederzetting niet al te lang duurde, liet hij een blijvende invloed achter op de ontwikkeling van de Vikingverkenning en drukte hij een blijvend stempel op de geschiedenis van Groenland.
Stefanus I - Rein 1000 of 1001-1038
Stefanus I was de laatste grootvorst van de Hongaren en werd in 1001 de eerste koning van het koninkrijk Hongarije. Hij werd geboren in een stad niet ver van het huidige Boedapest. Stefanus was een heiden tot hij zich bekeerde tot het christendom.
Hij begon kloosters te bouwen en de invloed van de katholieke kerk in Hongarije uit te breiden. Hij ging zelfs zo ver dat hij degenen die zich niet hielden aan de christelijke gebruiken en waarden strafte. Tijdens zijn bewind genoot Hongarije vrede en stabiliteit en werd het een populaire bestemming voor vele pelgrims en kooplieden uit alle delen van Europa.
Tegenwoordig wordt hij beschouwd als de vader van de Hongaarse natie en haar belangrijkste staatsman. Door zijn focus op het bereiken van interne stabiliteit wordt hij herinnerd als een van de grootste vredestichters in de Hongaarse geschiedenis en tegenwoordig wordt hij zelfs als heilige vereerd.
Paus Urbanus II - Pausdom 1088 tot 1099
Hoewel niet per se een koning, bezat paus Urbanus II grote macht als leider van de katholieke kerk en heerser over de pauselijke staten. Zijn belangrijkste bijdrage was het terugwinnen van het Heilige Land, de gebieden rond de Jordaan en de Oostelijke Jordaanoever van de moslims die zich in het gebied vestigden.
Paus Urbanus richtte zijn blik vooral op de herovering van Jeruzalem, dat al eeuwen onder islamitische heerschappij stond. Hij probeerde zich op te werpen als de beschermer van de christenen in het Heilige Land. Urbanus begon een reeks kruistochten naar Jeruzalem en riep christenen op deel te nemen aan een gewapende pelgrimstocht naar Jeruzalem en het te bevrijden van de moslimheersers.
Deze kruistochten betekenden een belangrijke verandering in de Europese geschiedenis, omdat de kruisvaarders uiteindelijk Jeruzalem zouden veroveren en zelfs een kruisvaardersstaat zouden stichten. Met dit alles in gedachten werd Urbanus II herinnerd als een van de meest polariserende katholieke leiders, omdat de gevolgen van zijn kruistochten eeuwenlang voelbaar waren.
Stefan Nemanja - Rein 1166 tot 1196
In het begin van de 12e eeuw werd de Servische staat gesticht onder de Nemanjić-dynastie, te beginnen met de inaugurele heerser Stefan Nemanja.
Stefan Nemanja was een belangrijk Slavisch boegbeeld en gaf de aanzet tot de vroege ontwikkelingen van de Servische staat. Hij bevorderde de Servische taal en cultuur en verbond de staat aan de orthodoxe kerk.
Stefan Nemanja was een hervormer en verspreidde het alfabetisme en ontwikkelde een van de oudste Balkanstaten. Hij wordt beschouwd als een van de vaders van de Servische staat en wordt gevierd als een heilige.
Paus Innocentius II - Pausdom 1130 tot 1143
Paus Innocentius II was de heerser van de pauselijke staten en het hoofd van de katholieke kerk tot zijn dood in 1143. Hij worstelde met het behouden van de greep op de katholieke landen in zijn eerste jaren en stond bekend om het beroemde pauselijke schisma. Zijn verkiezing tot paus bracht een enorme scheuring in de katholieke kerk teweeg omdat zijn belangrijkste tegenstander, kardinaal Anacletus II, weigerde hem als paus te erkennen en namde titel voor zichzelf.
Het grote schisma was misschien wel een van de meest dramatische gebeurtenissen in de geschiedenis van de katholieke kerk, omdat voor het eerst in de geschiedenis twee pausen aanspraak maakten op de macht. Innocentius II worstelde vele jaren om legitimiteit te verwerven van de Europese leiders en hun erkenning van zijn pauselijke titel.
Het schisma werd pas opgelost bij de dood van Anacletus II, die toen tot Antipaus werd verklaard en Innocentius zijn legitimiteit opeiste en werd bevestigd als de eigenlijke paus.
Genghis Khan - Rein 1206 tot 1227
Genghis Khan vormde het grote Mongoolse rijk dat op een gegeven moment het grootste rijk in de geschiedenis was, vanaf het begin in de 13e eeuw.
Genghis Khan wist de nomadenstammen van Noordoost-Azië onder zijn bewind te verenigen en riep zichzelf uit tot de universele heerser van de Mongolen. Hij was een expansionistisch leider en had als doel grote delen van Eurazië te veroveren, tot in Polen en in het zuiden tot in Egypte. Zijn rooftochten werden legendarisch. Hij stond er ook om bekend vele echtgenoten en kinderen te hebben.
Het Mongoolse rijk kreeg de reputatie wreed te zijn. De veroveringen van Genghis Khan ontketenden een verwoesting die nog niet eerder op dit niveau was vertoond. Zijn veldtochten leidden tot massavernietiging en hongersnood in heel Centraal-Azië en Europa.
Genghis Khan bleef een polariserende figuur. Terwijl sommigen hem als een bevrijder zagen, beschouwden anderen hem als een tiran.
Sundiata Keita - Rein ca. 1235 tot ca. 1255
Sundiata Keita was een prins en de vereniger van het Mandinka volk en een stichter van het Mali rijk in de 13e eeuw. Het Mali rijk zou een van de grootste Afrikaanse rijken blijven tot zijn uiteindelijke ondergang.
We weten veel over Sundiata Keita uit de schriftelijke bronnen van Marokkaanse reizigers die naar Mali kwamen tijdens zijn bewind en na zijn dood. Hij was een expansionistisch leider en veroverde vele andere Afrikaanse staten en heroverde het land op het in verval geraakte Ghanese rijk. Hij ging tot in het huidige Senegal en Gambia en versloeg vele koningen en leiders in de regio.
Ondanks zijn toegenomen expansionisme vertoonde Sundiata Keita geen autocratische trekken en was hij geen absolutist. Het rijk Mali was een tamelijk gedecentraliseerde staat die werd bestuurd als een federatie waarin elke stam zijn heerser en vertegenwoordigers in de regering had.
Er werd zelfs een vergadering opgericht om zijn macht te controleren en ervoor te zorgen dat zijn besluiten en uitspraken werden afgedwongen onder de bevolking. Al deze ingrediënten zorgden ervoor dat het rijk Mali floreerde tot het eind van de 14e eeuw, toen het begon af te brokkelen nadat enkele staten besloten de onafhankelijkheid uit te roepen.
Edward III - Rein 1327 tot 1377
Edward III van Engeland was een koning van Engeland die tientallen jaren van oorlog tussen Engeland en Frankrijk ontketende. Terwijl hij op de troon zat, veranderde hij het Koninkrijk Engeland in een belangrijke militaire macht en tijdens zijn 55-jarige bewind luidde hij intense periodes van ontwikkelingen van recht en regering in en probeerde hij om te gaan met de overblijfselen van de Zwarte Dood die het land teisterde.
Edward III verklaarde zichzelf in 1337 de rechtmatige erfgenaam van de Franse troon en zette daarmee een reeks botsingen in gang die bekend zullen staan als de 100-jarige oorlog, waardoor tientallen jaren van gevechten tussen Engeland en Frankrijk ontstonden. Hoewel hij afstand deed van zijn aanspraak op de Franse troon, wist hij toch veel van zijn landerijen op te eisen.
Murad I - Rein 1362 tot 1389
Murad I was een Ottomaanse heerser die leefde in de 14e eeuw en toezag op grote expansie in de Balkan. Hij vestigde de heerschappij over Servië en Bulgarije en andere Balkanvolken en liet hen regelmatig schatting betalen.
Murad I begon talrijke oorlogen en veroveringen en voerde oorlogen tegen Albanezen, Hongaren, Serviërs en Bulgaren tot hij uiteindelijk werd verslagen in de Slag bij Kosovo. Hij werd gekarakteriseerd als iemand die het sultanaat in zijn greep hield en een bijna obsessieve bedoeling had om de hele Balkan te controleren.
Erik van Pommeren - Rein 1446 tot 1459
Erik van Pommeren was een koning van Noorwegen, Denemarken en Zweden, een gebied dat algemeen bekend staat als de Unie van Kalmar. Tijdens zijn bewind stond hij bekend als een visionair die veel veranderingen bracht in de Scandinavische samenlevingen, maar hij stond bekend om zijn slechte humeur en zijn slechte onderhandelingsvaardigheden.
Erik ging zelfs op pelgrimstocht naar Jeruzalem en vermeed in het algemeen conflicten, maar voerde uiteindelijk een oorlog om het gebied rond Jutland, wat een grote klap voor de economie betekende. Hij liet elk schip dat door de Oostzee voer een bepaald tarief betalen, maar zijn beleid begon uiteen te vallen toen de Zweedse arbeiders besloten tegen hem in opstand te komen.
De eenheid binnen de unie begon uiteen te vallen en hij begon zijn legitimiteit te verliezen en hij werd afgezet in een staatsgreep, georganiseerd door de Nationale Raden van Denemarken en Zweden in 1439.
Inpakken
Dat is onze lijst van 20 opmerkelijke middeleeuwse koningen en staatsfiguren. De bovenstaande lijst geeft u een overzicht van enkele van de meest polariserende figuren die gedurende meer dan 1000 jaar de stukken op het schaakbord bewogen.
Veel van deze heersers lieten blijvende sporen na in hun samenleving en in de wereld in het algemeen. Sommigen van hen waren hervormers en ontwikkelaars, terwijl anderen expansionistische tirannen waren. Ongeacht hun staat leken ze allemaal te proberen te overleven in de grote politieke spelletjes van de Middeleeuwen.