Inhoudsopgave
De Kelten waren een diverse groep mensen, die leefden in verschillende regio's zoals Ierland, Portugal, Italië en Groot-Brittannië. Hun cultuur, religie en geloofssystemen werden beïnvloed door de verschillende regio's waar zij verbleven, en zij namen de verschillende mythologie, rituelen en erediensten van elke plaats over.
Veel van Keltische mythologie is beïnvloed door reeds bestaande mondelinge tradities en verhalen, die specifiek zijn voor een bepaalde plaats of regio. Zij vereerden een overvloed aan godheden, en elk van hen was nauw verbonden met de natuurlijke wereld. Laten we de belangrijkste godheden in de Keltische religie en mythologie eens nader bekijken.
Ana/Dan - Oergodin van de Schepping, Vruchtbaarheid en Aarde
Ook bekend als : Anu/Anann/Danu
Scheldwoorden: Moeder Godin, De Stromende
Danu was een van de oudste Keltische godinnen, vereerd in Ierland, Groot-Brittannië en Gallië. Als moedergodin zou zij het oude volk van Dana, bekend als de Tuatha dé Danann Zij waren de eerste Keltische stam met buitenwereldse vaardigheden. De Tuatha dé Danann keken op naar Danu als hun beschermer.
Danu was een godin van de natuur, en nauw verbonden met het proces van geboorte, dood en wedergeboorte. Ze was ook een embleem van overvloed, voorspoed en wijsheid. Sommige historici leiden daaruit af dat ze ook vereerd kon zijn als de godin van wind, water en aarde.
Dagda - God van Leven, Dood, Magie en Wijsheid
Ook bekend als: An Dagda, De Dagda
Scheldwoorden: Goede God, Al-Vader, Machtige van Grote Wijsheid
Dagda was de leider en opperhoofd van de Tuatha Dé Danann stam . Hij werd vereerd als een beschermende vaderfiguur, vooral onder de bevolking van Gaelic Ierland.
Hij wordt afgebeeld als een mollige oude man, met een magische staf, een ketel en een harp. Zijn staf had de kracht om mensen te doden en uit de dood te doen herrijzen. Zijn nooit eindigende, bodemloze ketel weerspiegelde zijn passie voor voedsel, en de bijbehorende pollepel was een symbool van overvloed.
Dagda was de meester van de druïdische magie, en zijn betoverde harp kon het klimaat, het weer en de seizoenen regelen.
Aengus - God van Liefde, Jeugd en Creatieve Inspiratie
Ook bekend als: Óengus, Mac ind Óic
Epitheton: Aengus de Jonge
Aengus was de zoon van Dagda en de riviergodin Bionn... . Zijn naam betekende ware kracht, en hij was de belangrijkste dichter van de Tuatha dé Danann stam. Aengus' betoverende muziek kon iedereen bekoren, inclusief jonge vrouwen, koningen en zelfs zijn vijanden. Hij werd altijd omringd door een groep van vier fladderende vogels, die zijn hartstochtelijke kussen symboliseerden.
Hoewel veel mensen van hem gecharmeerd waren, kon Aengus zijn genegenheid alleen beantwoorden voor Caer Ibormeith, Zijn immense liefde en genegenheid voor dit meisje was een inspiratie voor jonge Keltische geliefden, die Aengus vereerden als hun beschermgod.
Lugh - God van de zon, vaardigheden en vakmanschap
Ook bekend als: Lugos, Lugus, Lug
Scheldwoorden: Lugh van de lange arm, Lleu van de vaardige hand...
Lugh was een van de prominente zonnegoden in de Keltische mythologie. Hij werd vereerd als krijgersgod en werd geëerd voor het doden van de vijand van de Tuatha Dé Danann.
Hij was een god van vele vaardigheden en werd toegeschreven aan de uitvinding van fidchell, balspelen en paardenrennen. Lugh was ook de beschermgod voor creatieve kunsten.
De koninklijke familie vereerde hem als een embleem van waarheid, rechtvaardigheid en rechtmatig koningschap. In Keltische kunst en schilderijen werd hij afgebeeld met zijn harnas, helm en onoverwinnelijke speer .
Morrigan - De Godin van Profetieën, Oorlog en Noodlot
Ook bekend als: Morrigu, Mór-Ríoghain
Scheldwoorden: Grote Koningin, Fantoom Koningin
Morrigan was een machtige en mysterieuze godheid in de Keltische mythologie. Ze was een godin van oorlog, lot en lot. Ze kon zich in een kraai veranderen en de dood voorspellen.
Morrigan had ook de macht om de oorlogsgeest onder de mensen aan te wakkeren en hen naar de overwinning te leiden. Ze was een grote hulp voor Dagda in de strijd tegen de Formorii .
Hoewel Morrigan in wezen een oorlogsgodin was, vereerde het Keltische volk haar als beschermster van hun land. In de latere Ierse folklore werd ze geassocieerd met de Banshee.
Brigid - Godin van de Lente, Genezing en Smithcraft
Ook bekend als: Bríg, Brigit
Scheldwoorden: Verhevene
Brigid was een Ierse godin van de lente, vernieuwing, vruchtbaarheid, poëzie, strijd en ambachten. Ze werd vaak voorgesteld als een zonnegodin, en vormde een drievoudige godheid met Brigid de Heler, en Brigid de Smid.
Brigid was ook een beschermgodin voor huisdieren, zoals ossen, schapen en beren. Deze dieren waren belangrijk voor haar levensonderhoud, en zij waarschuwden haar voor directe gevaren. In de Middeleeuwen werd de Keltische godin gesyncretiseerd met de katholieke heilige Brigid.
Belenus - God van de Lucht
Ook bekend als: Belenos, Belinus, Bel, Beli Mawr
Scheldwoorden: Eerlijke Shining One, Shining God
Belenus was de meest vereerde zonnegod in de Keltische godsdienst. Hij doorkruiste de hemel op een door paarden aangedreven wagen en was de beschermgod van de stad Aquileia. Belenus werd vereerd tijdens het festival van Beltane, dat de genezende en regeneratieve krachten van de zon aangaf.
Op een later tijdstip in de geschiedenis werd Belenus geassocieerd met de Griekse god Apollo en de genezende en regenererende eigenschappen van God verworven.
Ceridwen - Witte heks en tovenares
Ook bekend als: Cerridwen, Cerrydwen, Kerrydwen
Ceridwen was een witte heks, tovenares en tovenares. Ze droeg een magische ketel, waarin ze brouwde... Awen of de kracht van poëtische wijsheid, inspiratie en profetie.
Haar toverdrank had de kracht om mensen aan te zetten tot creativiteit, schoonheid en gedaanteverwisseling. In sommige Keltische mythen wordt ze ook beschouwd als de godin van de schepping en wedergeboorte. Als witte heks was Ceridwen goed en welwillend voor haar volk.
Cernunnos - God van de wilde dingen
Ook bekend als: Kernunno, Cernonosor Carnonos
Epitheton: Lord of the Wild Things
Cernunnos was een gehoornde god, vaak geassocieerd met dieren, planten, bossen en wouden. Hij was vooral verbonden met dieren, zoals de stier, het hert en de slang met ramskop.
Hij bemiddelde vaak tussen de wilde dieren en de mensheid, om evenwicht en harmonie in het universum te brengen. Cernunnos werd ook vereerd als godheid van vruchtbaarheid, overvloed en dood.
Taranis - God van de Donder
Ook bekend als: Tanarus, Taranucno, Tuireann
Epitheton: De Thunderer
Taranis was de Keltische god van de donder. In Keltische kunst en schilderijen werd hij afgebeeld als een bebaarde man, die een bliksemschicht en een zonnewiel bij zich droeg. Hij had een speciaal vermogen om de bliksem te hanteren en tot op grote afstand te werpen. Het wiel dat de god droeg was een symbool van de cyclische tijd en vertegenwoordigde het rijzen en ondergaan van de zon. Bovendien werden de acht spaken van het wiel geassocieerd met belangrijkeKeltische feesten en festivals.
Taranis werd ook geassocieerd met ritueel vuur, en verschillende mannen werden routinematig geofferd om de god gunstig te stemmen en te eren.
Nuada - God van de genezing
Ook bekend als: Nuadu, Nudd, Ludd
Epitheton: Zilveren hand/arm
Nuada was de Keltische god van de genezing en de eerste koning van de Tuatha dé Danann. Hij stond vooral bekend om zijn troonsbestijging. Nuada verloor zijn hand in de strijd en moest aftreden als heerser. Zijn broer hielp zijn hand te vervangen door een zilveren hand, zodat hij opnieuw de troon kon bestijgen. Als wijs en welwillend heerser was het volk blij dat hij terug was. Nuada droeg eenspeciaal en onoverwinnelijk zwaard dat de mogelijkheid had om vijanden in tweeën te snijden.
Epona - Godin van de Paarden
Epitheton: Paard-Godin, De Grote Merrie
Epona was de Keltische godin van de paarden. Ze was vooral populair bij de cavalerie, omdat paarden zowel voor transport als voor de strijd werden gebruikt. Keltische koningen trouwden symbolisch met Epona, om hun koninklijke status te bevestigen.
Epona werd meestal afgebeeld op een witte merrie, en in hedendaagse tijden verscheen ze in de populaire Nintendo's spelreeks.
In het kort
De Kelten hadden goden en godinnen voor bijna alle aspecten van hun dagelijks leven. Hoewel de betekenis van verschillende godheden verloren is gegaan, kunnen we uit de verzamelde informatie afleiden welk belang aan elk van deze goddelijke entiteiten werd toegekend.