Waarom zeggen we raak hout aan? (Bijgeloof)

  • Deel Dit
Stephen Reese

    Overweeg dit scenario: je zit midden in een gesprek met een vriend of familielid. Misschien ben je iets van plan, hoop je op meer geluk, of noem je iets dat goed gaat in je leven, en je maakt je plotseling zorgen dat je het vervloekt. Terwijl je praat, neemt je bijgelovige kant het over en klop je op hout.

    Miljoenen mensen over de hele wereld kloppen op hout of gebruiken de uitdrukking om ongeluk op afstand te houden.

    Maar waar komt dit bijgeloof vandaan? En wat betekent het precies als men op hout klopt? In dit bericht zullen we de betekenis en de oorsprong van het kloppen op hout onderzoeken.

    Wat kloppen op hout betekent

    Kloppen op hout is wanneer men letterlijk op hout tikt, aanraakt of klopt. In sommige landen noemt men dit bijgeloof het aanraken van hout.

    In veel culturen kloppen mensen op hout om af te weren pech of om geluk en zelfs rijkdom te verwelkomen. Soms zeggen mensen alleen de zinnen kloppen op hout of touch wood om het lot niet te tarten, vooral na een opschepperige uitspraak of een gunstige voorspelling. In de moderne tijd wordt op hout geklopt om te voorkomen dat we onszelf vervloeken.

    Dit bijgeloof wordt vaak gebruikt als er veel meer op het spel staat. Als men bijvoorbeeld praat over iets uiterst belangrijks dat te mooi lijkt om waar te zijn, dan wordt aangeraden op hout te kloppen of een boom in de buurt aan te tikken.

    Waar komt dit bijgeloof vandaan?

    Niemand weet wanneer of hoe het kloppen op hout is begonnen. De Britten gebruiken deze uitdrukking al sinds de 19e eeuw, maar de oorsprong ervan is onbekend.

    Er wordt meestal aangenomen dat dit bijgeloof zijn oorsprong vindt in het oude heidense culturen zoals de Kelten. Deze culturen geloofden dat goden en geesten in bomen woonden. Door op de stam van bomen te kloppen werden de goden en geesten gewekt, zodat zij hun bescherming konden bieden. Maar niet elke boom werd als heilig beschouwd. Bomen zoals de eik, hazelaar, wilg, es en meidoorn.

    Evenzo geloofde men in oude heidense culturen dat het kloppen op hout een manier was om dankbaarheid te tonen aan de goden, die daardoor geluk zouden krijgen.

    Een andere theorie is dat mensen op hout begonnen te kloppen om boze geesten af te weren als ze hun mogelijke geluk bespraken. Door de boze geesten te laten verdwijnen zou dan een omkering van het geluk worden voorkomen.

    Het bijgeloof om op hout te kloppen kan ook worden teruggevoerd tot de tijd van het vroege christendom. Toen heidense praktijken door de vroege christenen werden overgenomen en gekerstend, werd het aanraken van hout gelijk aan het aanraken van het houten kruis dat Jezus Christus droeg. Na verloop van tijd werd geloofd dat het hout waarop wij kloppen symbool stond voor het houten kruis van Jezus Christus' kruisiging.

    In het jodendom werd het aanraken van hout overgenomen tijdens de Spaanse inquisitie, toen veel joden zich verstopten in houten synagogen om niet gezien te worden door de inquisiteurs. Ze moesten specifiek kloppen zodat ze de synagogen mochten betreden en zich erin mochten verstoppen. Het kloppen op hout werd toen synoniem met veiligheid en overleven.

    Er zijn ook mensen die geloven dat de uitdrukking "kloppen op hout" een recentere praktijk is. De Britse folklorist Steve Roud merkte bijvoorbeeld in zijn boek "The Lore of the Playground" op dat de praktijk afkomstig is van een kinderspel genaamd "Tiggy Touchwood". Het is een 19e-eeuws spel waarbij spelers immuun worden voor betrapping na het aanraken van een stuk hout, zoals een deur.

    Waarom raken we nog steeds hout aan?

    We beschouwen onszelf graag als rationele, logische wezens, maar toch doen velen van ons nog steeds aan bijgelovige praktijken. Daarvan is het kloppen op hout een van de populairste en meest voorkomende. Dus waarom kloppen we nog steeds op hout? We weten dat er geen geesten in het hout schuilen die het kwaad zullen afweren of ons met geluk zullen zegenen. En toch doen we dit nog steeds.

    Het kloppen op hout kan een moeilijk te doorbreken gewoonte zijn, aldus Dr. Neil Dagnall en Dr. Ken Drinkwater,

    " Bijgeloof kan geruststelling bieden en bij sommige mensen angst helpen verminderen. Maar hoewel dit waar kan zijn, heeft onderzoek uitgewezen dat handelingen die met bijgeloof samenhangen ook zelfversterkend kunnen worden - in die zin dat het gedrag zich ontwikkelt tot een gewoonte en het niet uitvoeren van het ritueel zelfs tot angst kan leiden. ".

    Als u met dit gebruik bent begonnen of het anderen van jongs af aan hebt zien doen, kan het een gewoonte zijn geworden die onrust kan veroorzaken als hij niet wordt gevolgd. De meeste mensen hebben immers het gevoel dat ze niets te verliezen hebben door op hout te kloppen. Maar voor het geval er toch iets aan de hand is, kunt u het geluk in uw leven vervloeken en ongeluk uitlokken.

    Inpakken

    Op hout kloppen om het lot niet te tarten of om ongeluk af te wenden wordt al heel lang beoefend door vele culturen over de hele wereld. En het is een bijgeloof dat waarschijnlijk niet snel zal verdwijnen. Als kloppen op hout je een beter gevoel geeft, wat kan het dan voor kwaad? Waar dit bijgeloof ook vandaan komt, het lijkt een onschuldig gebruik.

    Stephen Reese is een historicus die gespecialiseerd is in symbolen en mythologie. Hij heeft verschillende boeken over dit onderwerp geschreven en zijn werk is gepubliceerd in tijdschriften en tijdschriften over de hele wereld. Stephen is geboren en getogen in Londen en heeft altijd een voorliefde gehad voor geschiedenis. Als kind besteedde hij uren aan het bestuderen van oude teksten en het verkennen van oude ruïnes. Dit bracht hem ertoe een carrière in historisch onderzoek na te streven. Stephens fascinatie voor symbolen en mythologie komt voort uit zijn overtuiging dat ze de basis vormen van de menselijke cultuur. Hij gelooft dat door deze mythen en legendes te begrijpen, we onszelf en onze wereld beter kunnen begrijpen.