ইউৰোপা আৰু বুল: প্ৰেম আৰু অপহৰণৰ কাহিনী (গ্ৰীক পৌৰাণিক কাহিনী)

  • এইটো শ্বেয়াৰ কৰক
Stephen Reese

    যুগ যুগ ধৰি শিল্পীসকলে ইউৰোপা আৰু ম’হৰ মিথৰ দ্বাৰা মোহিত হৈ আহিছে, যিটো কাহিনীয়ে অগণন শিল্প, সাহিত্য আৰু সংগীতৰ শিল্পকৰ্মক অনুপ্ৰাণিত কৰিছে। এই মিথটোৱে ইউৰোপা নামৰ এগৰাকী ফিনিচিয়ান ৰাজকুমাৰীৰ কাহিনী কয় যিগৰাকীক জিউছে ম’হৰ ৰূপত অপহৰণ কৰি ক্ৰিট দ্বীপ লৈ লৈ গৈছিল।

    যদিও কাহিনীটো সহজ যেন লাগিব পাৰে প্ৰেম কাহিনীৰ প্ৰথম দৃষ্টিত ইয়াৰ গভীৰ অৰ্থ আছে আৰু ইতিহাসৰ বহু ভিন্ন ধৰণে ব্যাখ্যা কৰা হৈছে।

    এই লেখাটোত আমি ইউৰোপা আৰু ম'হৰ মিথৰ মাজত সোমাই পৰিম, ইয়াৰ তাৎপৰ্য্য আৰু চিৰস্থায়ী অন্বেষণ কৰিম শিল্প আৰু সংস্কৃতিৰ উত্তৰাধিকাৰ।

    ইউৰোপা মিটছ দ্য বুল

    ইউৰোপা আৰু দ্য বুল। ইয়াত চাওক।

    প্ৰাচীন গ্ৰীক পৌৰাণিক কাহিনী ত ইউৰোপা আছিল এগৰাকী ধুনীয়া ফিনিচিয়ান ৰাজকুমাৰী। তাইৰ অসাধাৰণ সৌন্দৰ্য্য আৰু কৃপা ৰ বাবে পৰিচিত আছিল আৰু বহু পুৰুষে বিবাহ ত তাইৰ হাত বিচাৰিছিল। কিন্তু তেওঁলোকৰ কোনোৱেই তাইৰ হৃদয় জয় কৰিব নোৱাৰিলে, আৰু তাই অবিবাহিত হৈ থাকিল।

    এদিন ইউৰোপাই এখন ঘাঁহনিত ফুল গোটাই থাকোঁতে দূৰৈত এটা ভয়ংকৰ ম’হ দেখিলে। তাই দেখা আটাইতকৈ ধুনীয়া আৰু শক্তিশালী জন্তুটোৱেই আছিল, জিলিকি থকা বগা নোম আৰু সোণালী শিং। ইউৰোপা ম’হটোৰ সৌন্দৰ্য্যত মোহিত হৈ তাৰ কাষ চাপিবলৈ সিদ্ধান্ত ল’লে।

    তাই ওচৰ চাপি অহাৰ লগে লগে ম’হটোৱে অদ্ভুত কাম কৰিবলৈ ধৰিলে, কিন্তু ইউৰোপাই ভয় কৰা নাছিল। তাই ম’হটোৰ মূৰটো চুবলৈ হাতখন আগবঢ়াই দিলে আৰু হঠাতে সি শিংবোৰ তললৈ নমাই দিলে আৰু...তাইৰ ওপৰত চাৰ্জ কৰিলে। ইউৰোপাই চিঞৰি চিঞৰি পলাই যাবলৈ চেষ্টা কৰিলে, কিন্তু ম’হটো বেছি বেগেৰে গৈছিল। ই তাইক নিজৰ শিংত ধৰি সাগৰৰ সিপাৰে লৈ গ’ল।

    ইউৰোপা অপহৰণ

    উৎস

    ইউৰোপা আতংকিত হৈ পৰিছিল ম'হটোৱে তাইক সাগৰৰ সিপাৰে লৈ গ'ল। তাই ক’লৈ গৈ আছে বা ম’হটোৱে তাইক কি কৰিবলৈ মন কৰিছে তাৰ কোনো ধাৰণা নাছিল। তাই সহায় বিচাৰি চিঞৰি উঠিল, কিন্তু কোনেও তাইৰ কথা শুনা নাপালে।

    ম'হটোৱে সাঁতুৰি সাগৰ পাৰ হৈ ক্ৰিট দ্বীপৰ ফালে আগবাঢ়িল। তেওঁলোক আহি পোৱাৰ লগে লগে ম’হটোৱে এজন সুদৰ্শন যুৱকলৈ ৰূপান্তৰিত হ’ল, যিয়ে নিজকে আন কোনো নহয় বুলি প্ৰকাশ কৰিলে দেৱতাৰ ৰজা জিউছ

    জিউছে ইউৰোপাৰ প্ৰেমত পৰিছিল আৰু সিদ্ধান্ত লৈছিল তাইক অপহৰণ কৰক। সি জানিছিল যে যদি সি তাইৰ আগত তাৰ প্ৰকৃত ৰূপটো প্ৰকাশ কৰে তেন্তে তাই তাৰ লগত যাবলৈ বৰ ভয় খাব। গতিকে, তাইক ঠগিবলৈ তেওঁ নিজকে ম’হৰ বেশ ধৰিলে।

    ক্ৰিটত ইউৰোপ

    উৎস

    ক্ৰিটত এবাৰ জিউছে ইউৰোপাৰ আগত নিজৰ প্ৰকৃত পৰিচয় প্ৰকাশ কৰিলে আৰু ঘোষণা কৰিলে তাইৰ প্ৰতি তাৰ মৰম। ইউৰোপা প্ৰথমতে ভয় খাইছিল আৰু বিভ্ৰান্ত হৈছিল যদিও অতি সোনকালেই তাই নিজকে জিউছৰ প্ৰেমত পৰা যেন অনুভৱ কৰিছিল।

    জিউছে ইউৰোপাক বহুতো উপহাৰ দিছিল, য'ত আছিল ধুনীয়া গহনা আৰু কাপোৰ। তেওঁ তাইক ক্ৰিটৰ ৰাণীও কৰিলে আৰু প্ৰেম আৰু সদায় ৰক্ষা কৰাৰ প্ৰতিশ্ৰুতি দিলে।

    ইউৰোপাই বহু বছৰ জিউছৰ সৈতে সুখেৰে বাস কৰিছিল, আৰু তেওঁলোকৰ একেলগে কেইবাটাও সন্তান জন্ম হৈছিল। ক্ৰিটৰ মানুহে তাইক এগৰাকী জ্ঞানী আৰু দয়ালু ৰাণী হিচাপে দেখিছিল।

    The Legacy of...ইউৰোপা

    উৎস

    ইউৰোপাৰ উত্তৰাধিকাৰ তেওঁৰ মৃত্যুৰ বহুদিনৰ পিছতো জীয়াই আছিল। দেৱতাৰ ৰজাই নিজৰ ৰাণী হিচাপে বাছি লোৱা এগৰাকী সাহসী আৰু ধুনীয়া মহিলা হিচাপে তেওঁক স্মৰণ কৰা হৈছিল।

    ইউৰোপৰ সন্মানত জিউছে আকাশত এটা নতুন নক্ষত্ৰমণ্ডল সৃষ্টি কৰিছিল, যাৰ নাম তেওঁৰ নামেৰে ৰাখিছিল। কোৱা হয় যে ইউৰোপাৰ নক্ষত্ৰমণ্ডল আজিও নিশাৰ আকাশত দেখা যায়, যিটোৱে ম’হ এটাই লৈ যোৱা ধুনীয়া ৰাজকুমাৰীৰ সোঁৱৰণী।

    Alternate Versions of the Myth

    ইউৰোপা আৰু ম'হৰ মিথ সেই কাহিনীবোৰৰ ভিতৰত এটা যিয়ে নিজস্ব জীৱন লাভ কৰিছে, ইতিহাসৰ বিভিন্ন সংস্কৰণ আৰু ব্যাখ্যাৰ অসংখ্য অনুপ্ৰাণিত।

    1. হেচিয়ডৰ থিয়গনি

    ত এই মিথটোৰ অন্যতম প্ৰাচীন আৰু সুপৰিচিত সংস্কৰণ গ্ৰীক কবি হেচিঅ’ডৰ পৰা আহিছে, যিয়ে প্ৰায় অষ্টম শতিকাত তেওঁৰ মহাকাব্যিক কবিতা “থিওগনি” ত ইউৰোপাৰ বিষয়ে লিখিছিল খ্ৰীষ্টপূৰ্ব।

    তেওঁৰ সংস্কৰণত দেৱতাৰ ৰজা জিউছে ইউৰোপাৰ প্ৰেমত পৰে আৰু ইউৰোপাক পটাবলৈ নিজকে ম'হলৈ ৰূপান্তৰিত কৰে। তেওঁ তাইক ক্ৰিট দ্বীপলৈ লৈ যায়, য'ত তাই তেওঁৰ তিনিটা সন্তানৰ মাতৃ হয়।

    2. Ovid’s Metamorphoses

    ত এই মিথটোৰ আন এটা প্ৰাচীন সংস্কৰণ আহিছে ৰোমান কবি অভিডৰ পৰা, যিয়ে খ্ৰীষ্টীয় প্ৰথম শতিকাত তেওঁৰ বিখ্যাত গ্ৰন্থ “Metamorphoses” ত ইউৰোপাৰ বিষয়ে লিখিছিল। অভিডৰ সংস্কৰণত ইউৰোপা ওলাই ফুল গোটাই যেতিয়া তাই ম’হটোক দেখা পায় আৰু আছেলগে লগে ইয়াৰ সৌন্দৰ্য্যৰ প্ৰতি আকৰ্ষিত হয়। তাই ইয়াৰ পিঠিত উঠি যায়, মাথোঁ সাগৰ পাৰ হৈ ক্ৰিট দ্বীপলৈ লৈ যোৱা হয়।

    3. ইউৰোপা জলপৰী হিচাপে

    ইউৰোপা জলপৰী হিচাপে মিথত ইউৰোপা এগৰাকী মানৱ ৰাজকুমাৰী নহয় বৰঞ্চ এগৰাকী ধুনীয়া জলপৰী যিক এজন মাছমৰীয়াই বন্দী কৰে। মাছমৰীয়াজনে তাইক সৰু টেংক এটাত ৰাখি চহৰৰ মানুহৰ আগত কৌতুহল হিচাপে প্ৰদৰ্শন কৰে। এদিন ওচৰৰ ৰাজ্য এখনৰ এজন যুৱ ৰাজকুমাৰে ইউৰোপাক তাইৰ টেংকত দেখা পায় আৰু তাইৰ সৌন্দৰ্য্যই আঘাত কৰে।

    তেওঁ তাইৰ প্ৰেমত পৰে আৰু তাইক টেংকৰ পৰা মুক্ত কৰিবলৈ সক্ষম হয়। তাৰ পিছত ইউৰোপা আৰু ৰাজকুমাৰে একেলগে যাত্ৰাত নামি পৰে, বিশ্বাসঘাতক পানীত যাত্ৰা কৰে আৰু বাটত তীব্ৰ সাগৰীয় জীৱৰ সৈতে যুঁজ দিয়ে। শেষত তেওঁলোক নিৰাপদে দূৰৈৰ দেশৰ পাৰত উপস্থিত হয়, য'ত তেওঁলোকে সুখেৰে বাস কৰে।

    ৪. ইউৰোপা আৰু পাইৰেটছ

    ৰেনেছাঁৰ আন এটা অধিক আধুনিক সংস্কৰণত ইউৰোপা এগৰাকী ৰাজকুমাৰী নহয় বৰঞ্চ এগৰাকী ধুনীয়া আৰু ধনী সম্ভ্ৰান্ত মহিলা। জলদস্যুই অপহৰণ কৰি দাসত্বত বিক্ৰী কৰে যদিও অৱশেষত এজন সুদৰ্শন ৰাজকুমাৰে উদ্ধাৰ কৰে আৰু তেওঁৰ প্ৰেমত পৰে। দুয়ো একেলগে সাগৰৰ সিপাৰে এক বিপজ্জনক যাত্ৰাত নামি পৰে, বাটত অসংখ্য প্ৰত্যাহ্বান আৰু বাধাৰ সন্মুখীন হয়।

    গল্পটোৰ কিছুমান সংস্কৰণত ইউৰোপাক এগৰাকী সাহসী আৰু সম্বলশালী নায়িকা হিচাপে চিত্ৰিত কৰা হৈছে যিয়ে ৰাজকুমাৰক বিপদৰ মাজেৰে খোজ পেলোৱাত সহায় কৰে তেওঁলোকে সন্মুখীন হয়। অৱশেষত গন্তব্য স্থানত উপস্থিত হৈ সুখেৰে জীয়াই থাকেতাৰ পিছত ইউৰোপা এগৰাকী প্ৰিয় ৰাণী আৰু ৰাজকুমাৰ তেওঁৰ ভক্ত ৰজা হৈ পৰে।

    5. এটা সপোনৰ দৰে সংস্কৰণ

    মিথটোৰ এটা অধিক শেহতীয়া আৰু আকৰ্ষণীয় সংস্কৰণ স্পেনিছ অতিবাস্তৱবাদী শিল্পী ছালভাদৰ ডালিৰ পৰা আহিছে, যিয়ে ১৯৩০ চনত ইউৰোপা আৰু ম’হৰ চিত্ৰ অংকন কৰা ধাৰাবাহিক ৰচনা অংকন কৰিছিল। ডালিয়ে তেওঁৰ চিত্ৰৰ শৃংখলাত ম’হটোক বিকৃত বৈশিষ্ট্যৰ সৈতে এটা দানৱীয়, শিলৰ জীৱ হিচাপে চিত্ৰিত কৰিছে, আনহাতে ইউৰোপাক তেওঁৰ ওপৰত ওপঙি থকা ভূতৰ দৰে আকৃতি হিচাপে দেখুওৱা হৈছে।

    চিত্ৰসমূহৰ বৈশিষ্ট্য হৈছে সপোনৰ দৰে চিত্ৰকল্প আৰু প্ৰতীক, যেনে... গলি থকা ঘড়ী আৰু বিকৃত প্ৰাকৃতিক দৃশ্য, যিয়ে অৱচেতন মনক উদগনি দিয়ে। ডালিৰ মিথৰ ব্যাখ্যা মানৱ মনোজগতৰ প্ৰতি তেওঁৰ মোহ আৰু তেওঁৰ শিল্পৰ জৰিয়তে অচেতনৰ গভীৰতা অন্বেষণ কৰাৰ ইচ্ছাৰ উদাহৰণ।

    গল্পৰ প্ৰতীকবাদ

    উৎস<৪><২>ইউৰোপা আৰু ম’হৰ মিথটো শতিকাজুৰি কোৱা হৈছে আৰু ই অগণন ব্যাখ্যাৰ বাবে অনুপ্ৰাণিত কৰিছে। কিন্তু ইয়াৰ মূলতে কাহিনীটোৱে এক কালজয়ী নৈতিকতা আগবঢ়াইছে যিটো আজিও ঠিক সেইদৰেই প্ৰাসংগিক, যিদৰে মিথটোৰ প্ৰথম ধাৰণা লোৱাৰ সময়ত আছিল: অজ্ঞাত কথাৰ পৰা সাৱধান হওক।

    ইউৰোপো আমাৰ বহুতৰে দৰে আকৰ্ষিত হৈছিল অজ্ঞাত আৰু নতুন আৰু বেলেগ কিবা এটাৰ উত্তেজনাৰ দ্বাৰা। অৱশ্যে তাই অতি সোনকালেই আৱিষ্কাৰ কৰিলে যে এই ইচ্ছাই বিপদ আৰু অনিশ্চয়তাৰ সৃষ্টি কৰিব পাৰে। ম’হটোৱে নিজৰ সকলো শক্তি আৰু ৰহস্যৰে অজ্ঞাতক প্ৰতিনিধিত্ব কৰিছিল, আৰু ইয়াৰ সৈতে ইউৰোপাৰ যাত্ৰাকঅচিনাকিবোৰ অন্বেষণ কৰাৰ লগত অহা বিপদসমূহ দেখুৱাইছিল।

    গল্পটোৱে প্ৰাচীন গ্ৰীচত নাৰীৰ ভূমিকা, আৰু ক্ষমতাৰ অপব্যৱহাৰ, আৰু পুৰুষৰ আধিপত্য আৰু শক্তি ৰ ওপৰতো আলোকপাত কৰিছে।

    মিথৰ লিগেচি

    জিউছ আৰু ইউৰোপাৰ ভাস্কৰ্য্যৰ মূৰ্তি। ইয়াত চাওক।

    ইউৰোপা আৰু ম'হৰ কাহিনীয়ে অগণন শিল্প, সাহিত্য, আৰু সংগীতৰ কৰ্মৰাজিক অনুপ্ৰাণিত কৰিছে। ইতিহাসৰ পাতত শিল্পীসকলে মিথ চিত্ৰ , ভাস্কৰ্য্য, আৰু অন্যান্য দৃশ্যগত কামত চিত্ৰিত কৰিছে, যেনে “ইউৰোপৰ ধৰ্ষণ” টিটিয়ান আৰু ছালভাডৰ ডালিৰ অতিবাস্তৱবাদী ব্যাখ্যাৰ দ্বাৰা .

    সাহিত্যতো কাহিনীটোক পুনৰ কোৱা হৈছে আৰু পুনৰ কল্পনা কৰা হৈছে, শ্বেক্সপীয়েৰ আৰু জেমছ জয়ছৰ দৰে লেখকে তেওঁলোকৰ ৰচনাত মিথটোৰ উল্লেখ কৰিছে। সংগীতত ইডি পলডিনিৰ বেলেট “ইউৰোপা এণ্ড দ্য বুল” আৰু কাৰ্ল নীলছনৰ চিম্ফনিক কবিতা “ইউৰোপা” ৰ দৰে টুকুৰাবোৰে কাহিনীৰ পৰা আঁকে।

    ইউৰোপা আৰু ম'হৰ চিৰস্থায়ী প্ৰভাৱেই হৈছে মিথৰ শক্তিৰ প্ৰমাণ যিয়ে প্ৰজন্মৰ পিছত প্ৰজন্মক মোহিত আৰু অনুপ্ৰাণিত কৰে।

    Wrapping Up

    ইউৰোপা আৰু ম'হৰ কাহিনীয়ে মানুহক মোহিত আৰু অনুপ্ৰাণিত কৰিছে শতিকাজুৰি, আৰু শিল্প, সাহিত্য আৰু সংগীতৰ ওপৰত ইয়াৰ চিৰস্থায়ী প্ৰভাৱ ইয়াৰ শক্তিৰ প্ৰমাণ। মিথটোৰ ইচ্ছা, বিপদ আৰু অজ্ঞাত বিষয়বস্তুৱে আজিও মানুহৰ মাজত অনুৰণন ঘটাই আছে, যিয়ে আমাক সময়ক অতিক্ৰম কৰা সাৰ্বজনীন মানৱ অভিজ্ঞতাৰ কথা মনত পেলাই দিয়ে আৰু...সংস্কৃতি।

    এটা সতৰ্কতামূলক কাহিনী বা দুঃসাহসিকতাৰ উদযাপন হিচাপে চোৱা হওক, ইউৰোপা আৰু বুলৰ কাহিনীটো এটা কালজয়ী ক্লাছিক হৈয়েই আছে যিয়ে প্ৰজন্মৰ পিছত প্ৰজন্মক অনুপ্ৰাণিত আৰু আকৰ্ষণ কৰি আহিছে।

    ষ্টিফেন ৰিজ এজন ইতিহাসবিদ যিয়ে প্ৰতীক আৰু পৌৰাণিক কাহিনীৰ বিশেষজ্ঞ। এই বিষয়ত তেওঁ কেইবাখনো গ্ৰন্থ লিখিছে, আৰু তেওঁৰ ৰচনা বিশ্বৰ আলোচনী আৰু আলোচনীত প্ৰকাশ পাইছে। লণ্ডনত জন্মগ্ৰহণ কৰি ডাঙৰ-দীঘল হোৱা ষ্টিফেনৰ ইতিহাসৰ প্ৰতি সদায় প্ৰেম আছিল। সৰুতে তেওঁ ঘণ্টাৰ পিছত ঘণ্টা প্ৰাচীন গ্ৰন্থসমূহৰ ওপৰত পোৰ কৰি পুৰণি ধ্বংসাৱশেষবোৰ অন্বেষণ কৰিছিল। ইয়াৰ ফলত তেওঁ ঐতিহাসিক গৱেষণাৰ কেৰিয়াৰ গঢ়িবলৈ সক্ষম হয়। প্ৰতীক আৰু পৌৰাণিক কাহিনীৰ প্ৰতি ষ্টিফেনৰ আকৰ্ষণ তেওঁৰ বিশ্বাসৰ পৰাই উদ্ভৱ হৈছে যে সেইবোৰেই হৈছে মানৱ সংস্কৃতিৰ ভেটি। তেওঁৰ মতে এই মিথ আৰু কিংবদন্তিবোৰ বুজি পাই আমি নিজকে আৰু আমাৰ পৃথিৱীখনক ভালদৰে বুজিব পাৰিম।