Hvað er hjátrú - og hvers vegna fólk trúir á hana

  • Deildu Þessu
Stephen Reese

    Við höfum öll rekist á einhvers konar hjátrú í gegnum lífið, hvort sem það er eitthvað sem við trúum á sjálf eða eitthvað sem við höfum heyrt. Þó að sum hjátrú sé hversdagsleg eins og að krossleggja fingur til að láta óskir þínar rætast, eru aðrar svo furðulegar að þær gera mann efins.

    Hins vegar, eitt sem öll hjátrú á sameiginlegt er að hún stafar venjulega af óttast fólk um hið óþekkta, og jafnvel þrátt fyrir sannanir sem eru andstæðar, heldur fólk áfram að trúa á það þrjóskt.

    Svo, hvað er hjátrú, hvaðan kemur hún og hvers vegna trúum við í þeim?

    Hvað er hjátrú?

    Hjátrú hefur verið skilgreind á marga vegu, einn þeirra er „ trú eða iðkun sem stafar af fáfræði, ótta við óþekkt, traust á galdra eða tilviljun, eða ranga hugmynd um orsakasamhengi “. Einfaldlega sagt, þá eru þær trú á því að ákveðnir atburðir eða athafnir séu taldar geta valdið annaðhvort góða eða óheppni.

    Hjátrú er trúin sem fólk hefur á yfirnáttúruleg öfl og örvæntingarfull aðferð sem notuð er á tímum ófyrirsjáanlegs. Flest hjátrú er í raun talin vera leiðir til að leysa hvers kyns óvissu. Það veitir tilfinningu fyrir stjórn á hinu óviðráðanlega, þótt rangt sé, fyrir þá sem geta ekki sleppt valdinu. Sálfræðingar telja að fólk hafi tilhneigingu til að vera hjátrúarfullt í ljósi ýmissa skaðlegraatburðir sem venjulega valda óöryggi, kvíða, ótta og reiði í þeim. Hinar ýmsu helgisiðir og venjur stafa af tilraun til að ná aftur stjórn á lífinu á erfiðum tímum.

    Þessar skoðanir eru venjulega settar af sjálfum sér, aðallega um yfirnáttúruleg áhrif og trú á að menn treysti á töfra, tilviljun og guðdóm í staðinn. af náttúrulegum orsökum. Þessar skoðanir snúast um dularfullt afl sem stjórnar gæfu eða óheppni og hugmynd um að fólk geti ekki náð miklu með eigin viðleitni.

    Fólk trúir því að aðeins með því að gera einhvers konar helgisiði eða með því að haga sér á ákveðinn hátt, geti þeir hafa áhrif á hið dularfulla afl að starfa í samræmi við þarfir þeirra. Þessar skoðanir og helgisiðir eru alltaf handahófskenndar í eðli sínu, án rökrænna rökstuðnings.

    Saga hjátrúar

    Þar sem menn og siðmenningar eru til fylgir hjátrú alltaf. Notkun verndargripa, töfra og tótema hefur verið útbreidd í gegnum tíðina til að bægja illa anda frá og hefur haldið áfram hingað til.

    Fórnir eru líka hjátrúarfull hegðun sem fyrri siðmenningar gæddu sér á til að vera blessuð. með meiri gangi . Mörg hjátrú fyrri tíma hefur jafnvel orðið að trúarsiðum og helgisiðum.

    Sum illræmd hjátrú eins og óheppnatalan 13 hafa verið til í mörg ár og eru jafnvel tengd trúarbrögðum og goðafræði. Til dæmis talan 13 asóhappatala á rætur að rekja til fornrar norrænnar goðafræði , þar sem Loki var þrettándi meðlimurinn, sem og í kristinni goðafræði þar sem krossfesting Jesú er tengd síðustu kvöldmáltíðinni þar sem gestir voru þrettán.

    Sumar hjátrúarskoðanir geta jafnvel átt rætur í sumum skynsamlegum og hagnýtum þáttum sem hafa nú breyst í reglur til að lifa eftir. Tökum dæmi um algenga hjátrú eins og ' ekki ganga undir stiga' eða ' að brjóta spegil veldur óheppni' .

    Það er skynsemi að báðar eru þetta hættulegar aðstæður, í þeirri fyrri gætir þú látið manneskjuna á stiganum falla niður, en í þeirri seinni verður þú fyrir glerbrotum sem valda meiðslum. Hjátrú kann að hafa stafað af sem leið til að tryggja að fólk forðist hættu jafnvel ómeðvitað.

    Ástæður hvers vegna fólk trúir á hjátrú

    Skilgreiningin á hjátrú segir að þær séu vitlausar og óskynsamlegar skoðanir, samt trúa milljarðar manna víðsvegar að úr heiminum á einhvers konar hjátrú eða aðra í daglegu lífi sínu. Það eru ýmsar ástæður fyrir því að fólk er hjátrúarfullt. Þegar ákveðinn jákvæður eða neikvæður atburður tengist einhverri hegðun fæðist hjátrú.

    • Skortur á stjórn

    Ein stærsta ástæðan fyrir því að Trú fólks á hjátrú er skortur á stjórn sem fólk hefur yfirþeirra eigið líf. Með því að trúa á þessa hjátrú hafa þeir falska von og öryggistilfinningu um að hlutirnir muni gerast í samræmi við það.

    Heppnin er hverful, henni er erfitt að stjórna og hafa áhrif á. Þess vegna gerir fólk ráð fyrir að yfirnáttúruleg öfl séu að verki jafnvel í allri tilviljun lífsins. Þegar öllu er á botninn hvolft myndi enginn vilja taka áhættuna til að freista örlöganna, svo þeir laðast að því að vera hjátrúarfullir.

    • Efnahagslegur óstöðugleiki

    Þarna er einnig rannsókn sem sýnir fylgni á milli efnahagslegs óstöðugleika og þess hve fólk trúir á hjátrú og hefur þetta samband reynst í réttu hlutfalli við það.

    Sérstaklega á stríðstímum þegar mikil félagsleg óvissa ríkir líka. Eftir því sem efnahagskreppur eiga sér stað eykst trúin á hjátrú í samfélaginu. Ný hjátrú er alltaf að rísa upp á umbrotatímum.

    • Menning og hefðir

    Sum hjátrú á sér djúpar rætur í menningu eða hefð einstaklingsins og þar sem þeir alast upp fullir af þessari hjátrú, dreifa þeir henni líka næstum ómeðvitað. Þessar skoðanir og helgisiðir eru rótgrónir í ungum huga jafnvel áður en þeir fara að efast um þær og þær verða annars eðlis.

    • Tvöfalt hugsunarlíkan

    Sálfræðingar hafa fann upp kenninguna um að hugsa hratt og hægt. Þetta bendir í grundvallaratriðum til þess að mannsheilinn sé fær um hvort tveggjaleiðandi og skynsamlega hugsun á sama tíma og hún er með skynsamlegra hugsunarferli. Þegar um hjátrú er að ræða getur fólk áttað sig á því að hugsanir þeirra eru óskynsamlegar, en samt geta þeir ekki leiðrétt þær. Með öðrum orðum, þeir geyma tvær hugmyndir í huga sínum á sama tíma – einhvers konar vitræna ósamræmi.

    Oft er trúin á hjátrú einfaldlega vegna þess að fólk vill ekki freista örlaga. Þegar öllu er á botninn hvolft eru afleiðingarnar af því að fylgja ekki þessari hjátrú og þær hörmungar sem spáð er að muni vega þyngra en verðið sem þarf að greiða í samanburði við kjánaskapinn sem við finnum stundum fyrir þegar fylgst er með þessari hegðun og vinnubrögðum.

    Áhrif hjátrú

    • Lækkar kvíða og streitu

    Í aðstæðum þar sem fólk missir stjórn á lífi sínu og kvíðir hinu óþekkta hefur hjátrúartrú róandi áhrif. Að hafa venjubundna og trúarlega hegðun getur verið uppspretta huggunar fyrir marga og leið til að halda sér á réttri braut andlega.

    • Aukið sjálfstraust

    Rannsóknir hafa sýnt að þeir sem fylgdu ákveðnum hjátrúarsiðum, eins og að halda vel á spöðunum, klæðast ákveðnum fötum og svo framvegis, náðu betri árangri ekki bara í íþróttaiðkun heldur einnig á öðrum sviðum.

    Bætingin í árangur tengist auknu sjálfstraustsstigi sem tryggði ákveðna sjálfsgetu. Þetta getur líka verið alyfleysuáhrif, sem stafar af því að hafa trú á hjátrú áður en þeir koma fram í atburði sem gefur þeim tilfinningu um að vera heppinn. Þessir helgisiðir geta einnig hjálpað til við að einbeita sér og finna flæði, sem bætir frammistöðu.

    • Léleg ákvarðanataka

    Þó oftast en ekki, hjátrúarskoðanir eru í formi skaðlausra venja, stundum geta þær leitt til ruglings, misskilnings og lélegrar ákvarðanatöku, þar sem fólkið sem trúir á þær sér aðeins töfrandi sýn á veruleikann. Þegar fólk treystir á gæfu og örlög tekur fólk kannski ekki alltaf skynsamlegar ákvarðanir.

    • Geðheilsa

    Hjátrú getur haft áhrif á geðheilsu a einstaklingur og þeir sem eru með OCD eru sérstaklega viðkvæmir, þar sem þessar skoðanir koma fram sem festingar. Þeir sem hafa þessa „töfrandi hugsun“ OCD gætu orðið ófærir um að hafna hjátrúarfullri hegðun sinni. Jafnvel þeir sem eru með kvíðaröskun verða fyrir neikvæðum áhrifum af hjátrúarviðhorfum og ættu að leita sér hjálpar.

    Ljúka upp

    Svo lengi sem hjátrúin hefur ekki neikvæð áhrif á andlega heilsu eða leiða til slæmra ákvarðana, það er enginn skaði að fylgja þeim eftir. Þegar öllu er á botninn hvolft tapar enginn á því að fylgja nokkrum hjátrúarsiðum. Sem aukabónus, ef þessar aðferðir auka frammistöðu og sjálfstraust, eru þær kannski ekki svo slæmar.

    Stephen Reese er sagnfræðingur sem sérhæfir sig í táknum og goðafræði. Hann hefur skrifað nokkrar bækur um efnið og verk hans hafa verið birt í tímaritum og tímaritum um allan heim. Stephen var fæddur og uppalinn í London og hafði alltaf áhuga á sögu. Sem barn eyddi hann tímunum saman í að grúska yfir fornum textum og skoða gamlar rústir. Þetta varð til þess að hann lagði stund á feril í sagnfræðirannsóknum. Áhrif Stefáns á táknum og goðafræði stafar af þeirri trú hans að þau séu undirstaða mannlegrar menningar. Hann telur að með því að skilja þessar goðsagnir og þjóðsögur getum við skilið okkur sjálf og heiminn okkar betur.