In de oude Griekse mythologie waren er verschillende godheden die verband hielden met het begrip moreel evenwicht (of ' sophrosyne Onder hen valt Astraea, de maagdelijke godin van de gerechtigheid, op omdat zij de laatste godheid was die de wereld van de stervelingen ontvluchtte toen het Gouden Tijdperk van de mensheid ten einde liep.

Ondanks dat Astraea een mindere godheid was, nam ze een speciale plaats in, als een van de Zeus In dit artikel vind je meer over de attributen en symbolen die verbonden zijn aan de figuur van Astraea.

Wie was Astraea?

Astrea door Salvator Rosa. PD.

De naam Astraea betekent 'sterrenmeisje', en als zodanig kan ze tot de hemelse godheden worden gerekend. Astraea was een van de personificaties van rechtvaardigheid in het Griekse pantheon, maar als maagdelijke godin was ze ook verbonden met zuiverheid en onschuld. Ze wordt vaak geassocieerd met Dijk en Nemesis de godinnen van morele rechtvaardigheid en rechtmatige verontwaardiging. De godin Justitia was het Romeinse equivalent van Astraea. Astraea moet niet verward worden met Asteria die de godin van de sterren was.

In de Griekse mythen wordt Astraeus, god van de schemering, het vaakst genoemd als de ouders van Astraea. Eos, godin van de dageraad Volgens deze versie van de mythe, zou Astraea zuster zijn van de Anemoi de vier goddelijke winden, Boreas (wind van het noorden), Zephyrus (wind van het westen), Notus (wind van het zuiden), en Eurus (wind van het oosten).

Echter, volgens Hesiod in zijn didactisch gedicht Werk en dagen Astraea is de dochter van Zeus en de Titaness Themis Hesiod legt ook uit dat Astraea gewoonlijk naast Zeus zit, wat waarschijnlijk de reden is waarom de godin in sommige artistieke voorstellingen wordt afgebeeld als een van de bewaarders van Zeus' stralen.

Toen Astraea de wereld van de stervelingen verliet uit afkeer van de corruptie en slechtheid die zich onder de mensheid had verspreid, veranderde Zeus de godin in het sterrenbeeld Maagd.

De oude Grieken geloofden dat Astraea op een dag naar de aarde zou terugkeren, en dat haar terugkeer het begin van een nieuwe Gouden Eeuw zou inluiden.

Symbolen van Astraea

Astraea wordt vaak afgebeeld in de traditionele kleding van een ster:

• Een set van gevederde vleugels .
• Een gouden aureool boven haar hoofd.
• Een fakkel in één hand.
• Een haarband met sterren op haar hoofd.

De meeste elementen van deze lijst (het gouden aureool, de fakkel en de haarband met sterren) symboliseren de helderheid die de oude Grieken associeerden met hemellichamen.

Het is vermeldenswaard dat, in de Griekse mythologie, zelfs wanneer een hemelse god of godin met een kroon werd afgebeeld, dit nog steeds slechts een metafoor was voor de lichtstralen die door het hoofd van de godheid werden uitgestraald, en geen teken van superioriteit. In feite beschouwden de Grieken de meeste goden die de hemel bevolkten als tweederangs godheden, die, hoewel ze fysiek boven de Olympiërs stonden, in geen geval...hun meerderen.

Dat laatste geldt ook voor Astraea, die binnen het Griekse pantheon werd gezien als een minder belangrijke godheid; toch was zij een belangrijke, gezien haar banden met het begrip rechtvaardigheid.

De weegschaal was een ander symbool dat verbonden was met Astraea. Dit verband was voor de Grieken ook aanwezig aan de hemel, aangezien het sterrenbeeld Weegschaal vlak naast Maagd staat.

Astraea's eigenschappen

Vanwege haar associaties met de begrippen maagdelijkheid en onschuld lijkt Astraea te zijn beschouwd als de oervorm van rechtvaardigheid die onder de mensen aanwezig was vóór de verspreiding van het kwaad over de wereld.

Astraea is ook gerelateerd aan het begrip precisie, een essentiële eigenschap voor de Grieken, aangezien in het oude Griekenland elke uitspatting naar de kant van de stervelingen de toorn van de goden kon oproepen. Veel voorbeelden van heroïsche figuren die door de godheden werden gestraft voor hun uitspattingen zijn te vinden in klassieke Griekse tragedies, zoals de mythe van Prometheus .

Astraea in kunst en literatuur

De figuur van Astraea komt zowel in de klassieke Griekse als in de Romeinse literatuur voor.

In het verhalende gedicht De Metamorfosen Ovidius legt uit hoe Astraea de laatste godheid was die onder de mensen leefde. Het verdwijnen van de gerechtigheid van de aarde betekende het begin van het Bronzen Tijdperk, een tijdperk waarin de mensheid gedoemd was een bestaan vol ziekte en verdriet te leiden.

De dichter Hesiod vertelt alsof hij een eigentijdse getuige was van het vertrek van de godin en geeft meer details over hoe de wereld zou veranderen bij afwezigheid van Astraea. In zijn gedicht Werken en dagen, wordt uitgedrukt dat het moreel van de mensen nog verder zal verslechteren tot een punt waarop "Kracht zal recht zijn en eerbied zal ophouden; en de goddelozen zullen de waardige mens kwetsen, door valse woorden tegen hem te spreken ...".

Astraea wordt ook genoemd in de Shakespeareaanse toneelstukken Titus Andronicus en Henry VI. Tijdens de Europese Renaissance werd de godin geïdentificeerd met de geest van vernieuwing van het tijdperk. In dezelfde periode werd 'Astraea' een van de literaire epitheta van koningin Elizabeth I; in een poëtische vergelijking, implicerend dat de heerschappij van de Engelse vorstin een nieuwe Gouden Eeuw in de geschiedenis van de mensheid vertegenwoordigde.

In Pedro Calderon de la Barca's meest beroemde toneelstuk.., La vida es sueño (' Het leven is een droom ), neemt Rosaura, de vrouwelijke hoofdpersoon aan het hof de naam "Astraea" aan, om haar identiteit te verbergen. Tijdens het stuk wordt geïmpliceerd dat Rosaura werd onteerd door Astolfo, die haar maagdelijkheid ontnam maar niet met haar trouwde, dus reisde ze van Moscovië naar het Koninkrijk Polen (waar Astolfo verblijft), op zoek naar vergelding.

Rosaura is ook een anagram van ' aurora's ', wat het Spaanse woord is voor dageraad, het verschijnsel waarmee Eos, de moeder van Astraea in sommige mythen, werd geassocieerd.

Er is ook een 17e-eeuws schilderij van Salvador Rosa, getiteld Astraea verlaat de aarde waarin de godin een weegschaal (een van de belangrijkste symbolen van rechtvaardigheid) doorgeeft aan een boer, net als de godheid op het punt staat deze wereld te ontvluchten.

Astraea' is ook de titel van een gedicht van Ralph Waldo Emerson uit 1847.

Astraea in de populaire cultuur

In de hedendaagse cultuur wordt de figuur van Astraea vaak geassocieerd met de vele voorstellingen van Vrouwe Justitia. Een van de bekendste daarvan is die van de 8e kaart van de Tarot, waarop Justitia is afgebeeld, zittend op een troon, gekroond, en met haar rechterhand een zwaard en met de linker een weegschaal vasthoudend.

In het videospel Demon's Souls (2009) en de remake ervan (2020) is 'Maiden Astraea' de naam van een van de hoofdbazen. Dit personage, ooit een vrome edelman, reisde naar de Vallei der Vernedering om te zorgen voor degenen die besmet waren met een demonische plaag. Op een bepaald moment tijdens haar reis werd de ziel van Maiden Astraea echter aangetast en werd ze een demon. Het is vermeldenswaard dat de elementen van zuiverheiden corruptie zijn aanwezig in zowel de oorspronkelijke mythe van Astraea als in deze moderne herinterpretatie door Demon's Souls.

Astraea's droom is ook de naam van een nummer van de Amerikaanse heavy metal band Het Zwaard Dit nummer maakt deel uit van het album Warp Riders uit 2010. De titel van het nummer lijkt een verwijzing te zijn naar de langverwachte terugkeer van de godin van de gerechtigheid op aarde.

FAQ's over Astraea

Astraea is de Griekse godin van rechtvaardigheid, zuiverheid en onschuld.

Afhankelijk van de mythe zijn de ouders van Astraea ofwel Astraeus en Eos, ofwel Themis en Zeus.

Als godin van de zuiverheid was Astraea een maagd.

Astraea was de laatste van de onsterfelijke wezens die de aarde verliet en betekende het einde van de Gouden Eeuw van de mens. Sindsdien is de mens achteruitgegaan, volgens de tijdperken van de mens in de oude Griekse religie. De mogelijke terugkeer van Astraea naar de aarde zal de terugkeer van de Gouden Eeuw betekenen.

Astraea zou het sterrenbeeld Maagd zijn.

Conclusie

Hoewel Astraea's deelname aan Griekse mythologie is enigszins beperkt, schijnen de Grieken haar als een belangrijke godheid te hebben beschouwd. Deze beschouwing was vooral gebaseerd op de associaties van de godin met het begrip rechtvaardigheid.

Uiteindelijk diende Astraea niet alleen als een van de bewaarders van Zeus' stralen, maar werd ze door hem ook omgevormd tot een sterrenbeeld (Maagd), een eer die slechts is voorbehouden aan enkele geselecteerde personages die een berucht precedent vormen in de mythische tijden.