In de Griekse mythologie was Lethe een van de vijf rivieren van de Onderwereld. Het woord 'lethe' is Grieks voor vergeetachtigheid, vergetelheid of verhulling, waar de rivier bekend om stond. Lethe was ook de naam van de gepersonifieerde geest van vergetelheid en vergeetachtigheid, vaak verbonden met de rivier Lethe.

De rivier de Lethe

De rivier de Lethe stroomde over de vlakte van Lethe, rond... Hypnos Hierdoor wordt Lethe sterk geassocieerd met de Griekse god van de slaap. Terwijl het door de grot stroomde, maakte het zachte, ruisende geluiden die iedereen die het hoorde een slaperig gevoel gaven.

De rivier liep ook dwars door de Onderwereld en er wordt gezegd dat iedereen die het water van de Lethe dronk, vergeetachtigheid ervoer. Ze zouden alles uit hun verleden vergeten.

Sommigen zeggen dat de rivier aan de Elysian Fields , de laatste rustplaats van deugdzame en heldhaftige zielen in de Griekse mythologie en religie. Deze zielen dronken uit de rivier om hun vorige bestaan te vergeten zodat ze zich klaar konden maken voor hun reïncarnatie. Volgens sommige schrijvers moest elke ziel uit de rivier drinken zonder de kans te krijgen om te beslissen of ze dat wel of niet wilden. Zonder uit de rivier te drinken,kon transmigratie van de ziel niet plaatsvinden.

De vijf rivieren van de onderwereld

Hoewel de rivier Lethe een van de meest populaire rivieren van de onderwereld is, zijn er nog andere. In de Griekse mythe werd de onderwereld omgeven door vijf rivieren. Deze omvatten:

1. Acheron - rivier van wee
2. Cocytus - rivier van klaagzang
3. Phlegethon - rivier van vuur
4. Lethe - rivier van vergetelheid
5. Styx - rivier van onbreekbare eed

De mythe van Er

Er was gestorven tijdens een gevecht. Ongeveer tien dagen na het gevecht werden alle dode lichamen verzameld. Toch was Er's lichaam helemaal niet vergaan. Hij was naar het hiernamaals gereisd met enkele andere zielen uit het gevecht en kwam op een vreemde plek met vier ingangen. Eén set ingangen ging de lucht in en dan naar buiten, terwijl de andere set de grond in ging en weer naar buiten.

Er waren enkele rechters die de zielen leidden en de deugdzame naar de hemel stuurden en de immorele naar beneden. Toen ze Er zagen, zeiden de rechters dat hij moest kijken wat er gebeurde en rapporteren wat hij had gezien.

Zeven dagen later reisde Er met de andere zielen naar een andere vreemde plaats met een regenboog aan de hemel. Hier kregen ze allemaal een kaartje met een nummer erop en toen hun nummer werd afgeroepen, moesten ze naar voren gaan om hun volgende leven te kiezen. Er merkte dat ze een bestaan kozen dat volledig haaks stond op hun vorige leven.

Er en de rest van de zielen reisden toen naar de plaats waar de rivier Lethe stroomde, het Plane of Oblivion. Iedereen moest van de rivier drinken, behalve Er. Hij mocht alleen toekijken hoe elke ziel van het water dronk, hun vorige leven vergat en op weg ging naar een nieuwe reis. Er kon zich niet herinneren wat er toen gebeurde, maar het volgende moment kwam hij weer tot leven en werd hij wakker op de top van zijn begrafenis.en kon zich alles herinneren wat er in het hiernamaals was gebeurd.

Omdat hij het water van de Lethe niet had gedronken, had hij nog steeds al zijn herinneringen, inclusief die van de Onderwereld.

De Mythe van Er is te vinden in de afsluitende gedeelten van Plato's Republiek, als een legende met een moreel verhaal. Socrates had dit verhaal verteld om aan te tonen dat iemands keuzes van invloed zijn op zijn leven na de dood, en dat degenen die vals-vroom zijn zich zullen openbaren en terecht gestraft zullen worden.

Aethalides en de rivier de Lethe

De rivier de Lethe kon de herinneringen aan slechts één figuur uit de Griekse mythologie verwijderen en dat was Aethalides, een lid van de Argonauten en de sterfelijke zoon van de boodschapper god, Hermes Hij dronk het water van de Lethe en reïncarneerde toen als Hermotius, Euphorbus, Pyrrhus en Pythagoras, maar hij kon zich nog steeds zijn vorige levens herinneren en alle kennis die hij in elk van die incarnaties had opgedaan. Het lijkt erop dat Aethalides een uitstekend, onfeilbaar geheugen had dat zelfs de Lethe niet kon overwinnen.

Lethe vs. Mnemosyne

Religieuze leerstellingen in Orphism introduceerde het bestaan van een andere belangrijke rivier die ook door de Onderwereld stroomde. Deze rivier heette Mnemosyne, de rivier van het geheugen, precies het tegenovergestelde van de Lethe. De volgelingen van het Orphisme werd geleerd dat zij de keuze zouden krijgen om van één van beide rivieren te drinken, zodra zij naar het hiernamaals zouden gaan.

De volgelingen werd verteld niet van de Lethe te drinken omdat het hun herinneringen uitwiste. Ze werden echter aangemoedigd te drinken van de Mnemosyne waardoor ze een uitstekend geheugen hebben.

Orphics geloofden dat de menselijke ziel gevangen zit in een lichaam in de cyclus van dood en wedergeboorte die nooit eindigt. Zij geloofden ook dat zij de transmigratie van hun ziel konden beëindigen door een ascetisch leven te leiden en daarom kozen zij ervoor niet van Lethe te drinken.

De Godin Lethe

In de Theogonie van Hesiod wordt Lethe geïdentificeerd als de dochter van Eris (de godin van de strijd) en zuster van verschillende beroemde goden en godinnen, waaronder Ponos, Limos, Algea, Makhai, Phonoi, Neikea en Horkos, om er een paar te noemen. Haar rol was het overzien van de rivier Lethe en degenen die daaruit dronken.

Literaire invloeden

De rivier de Lethe is sinds de tijd van het oude Griekenland talloze malen in de populaire cultuur opgedoken.

• De beroemde Star Trek serie maakt een verwijzing naar de Lethe. Een van de personages duikt emotieloos en leeg op en werd geïntroduceerd als 'Lethe'. Dit verwijst naar haar herinneringen die door een neutralisator zijn gewist en de titel van deze aflevering was ook 'Lethe'.
• De rivier wordt ook genoemd in verschillende literaire teksten, zoals in oude Griekse gedichten. Door de geschiedenis heen was de rivier van grote invloed op filosofen en dichters en schrijvers uit de klassieke periode, zoals Keats, Byron en Dante, maar ook op hedendaagse werken van schrijvers als Stephen King en Sylvia Plath.
• In C.S. Lewis' De Grote Scheiding verwijst hij naar Lethe toen hij schreef: "Een beetje zoals Lethe. Als je ervan gedronken hebt, vergeet je voor altijd elk eigendomsrecht op je eigen werk. Hier beschrijft de Geest hoe de hemel is voor een kunstenaar en vertelt hem dat hij spoedig al zijn werk en zijn eigendom zal vergeten.

In het kort

Lethe heeft een ongewoon en interessant concept, vooral omdat er een godin aan verbonden is. Het wordt behandeld als een belangrijk kenmerk van de Onderwereld en komt in veel culturele verwijzingen voor.