Een van de symbolen die de wereld van de klassieke oudheid domineerden was de omphalos - machtige artefacten van steen, die de communicatie met de goden vergemakkelijkten. Deze objecten markeerden belangrijke plaatsen, met name Delphi, dat werd beschouwd als het centrum van de wereld. Het geloof in de omphalos was wijdverspreid, en soortgelijke stenen zijn ook in andere culturen gevonden. Dit is waarom deomphalos werd de navel van de wereld samen met zijn betekenis en symboliek voor de oude Grieken.

Wat is de Omphalos?

De omphalos is een marmeren monument dat werd ontdekt in Delphi, Griekenland, tijdens een archeologische opgraving. Terwijl het originele monument zich in het Museum van Delphi bevindt, markeert een eenvoudiger replica (hierboven afgebeeld) de plaats waar het origineel werd gevonden.

Gebouwd door de priesters van Knossos in de 8e eeuw voor Christus, was Delphi een religieus heiligdom gewijd aan Apollo en de thuisbasis van de priesteres Pythia, die in de oude wereld populair was vanwege haar profetische woorden. Er wordt gezegd dat de omphalos versierd was met filets (de sierlijke hoofdbanden) die de gelovigen droegen bij het raadplegen van het orakel, wat suggereert dat ze hun filets als geschenk aan Apollo gaven. Er werd algemeen geloofd dat de omphalos directe communicatie met de goden mogelijk maakte. De Romeinen veroverden echterDelphi in de vroege 2e eeuw voor Christus, en tegen 385 CE werd het heiligdom permanent gesloten door het decreet van keizer Theodosius in naam van het christendom.

Hoewel de omphalos van Delphi het populairst is, zijn er ook andere gevonden. In Kerameikos, Athene, is onlangs een omphalos ontdekt die diende als deksel op een aan Apollo gewijde orakelput. De wanden ervan waren bedekt met Griekse inscripties uit de oudheid. Aangenomen wordt dat hij werd gebruikt om raad te vragen aan de zonnegod, door middel van hydromantie - een waarzeggingsmethode gebaseerd op de bewegingen van het water.

In de Griekse literatuur, de Ion van Euripides verwijst naar de omphalos als de de navel van de aarde en Apollo's profetische zetel In de Ilias Het wordt gebruikt om te verwijzen naar de eigenlijke navel van het menselijk lichaam, maar ook naar de baas of een afgerond centrum van een schild. Op een munt uit de 4e eeuw v. Chr. staat Apollo afgebeeld zittend op de omphalos.

Betekenis en symboliek van Omphalos

De term omphalos is het Griekse woord voor navel Het had een grote symbolische betekenis in de Klassieke en Hellenistische periode.

• Het centrum van de wereld

In de oude Griekse religie geloofde men dat de omphalos het centrum van de wereld was. Het markeerde de heilige plaats Delphi, die ook het centrum werd van de Griekse religie, cultuur en filosofie. Waarschijnlijk geloofden de Ouden dat het centrum van een mens zijn navel was, en dat de tempel waar het directe contact met het heilige is toegestaan ook het centrum van het universum was.

Tegenwoordig wordt de term omphalos wordt gewoonlijk figuurlijk gebruikt om het centrum van iets aan te duiden, zoals de omphalos van verwarring. Metaforisch kan het ook gebruikt worden om te verwijzen naar het centrum van een geografisch gebied, zoals een stad of de zee.

• Een symbool van glorie

Via het orakel van Apollo in Delphi straalde de omphalos kennis, wijsheid en deugd uit naar de oude Grieken. Ook al is het niet langer het centrum van verering, het blijft het symbool van de Apollinische religie in heel Griekenland, Rome en daarbuiten, en beïnvloedt hun cultuur en filosofie.

• Een symbool van geboorte en dood

In sommige contexten kan de omphalos ook worden gezien als een symbool van geboorte, als het punt van waaruit het leven is ontstaan. Als de navel van de wereld het gaf ook aanleiding tot een oude religie in Delphi.

Sommigen speculeren ook dat de omphalos de tombe symboliseerde, aangezien er twee opmerkelijke begrafenissen in Delphi zijn geregistreerd: Python, de voormalige meester van het orakel die door Apollo werd gedood, en Dionysius die werd begraven in de adyton of cella van de tempel. De Delphische priester Plutarch verklaarde dat Dionysius' overblijfselen dicht bij het orakel .

De Omphalos in de Griekse Mythologie

De oorsprong van de omphalos gaat terug tot de jeugd van Zeus want men denkt dat het de steen is die Cronus heeft laten inslikken omdat hij dacht dat het Zeus was. Later werd het opgesteld in Delphi en de oude Grieken gingen het vereren als het middelpunt van de aarde. In een andere legende markeerde de omphalos de plek waar Apollo de grote slang Python zodat hij zijn tempel in Delphi kon vestigen.

• Zeus en de Omphalos

Cronus de Titaan, vader van Zeus, kreeg van zijn ouders te horen dat een van zijn kinderen hem ten val zou brengen. Daarom verzwolg hij ze een voor een bij hun geboorte, beginnend bij Hades , Hestia , Demeter , Hera en Poseidon Rhea, de vrouw van Cronus en moeder van Zeus, besloot haar laatste kind te redden door een steen in babykleertjes te wikkelen en het voor te stellen als Zeus.

Zonder te weten dat zijn vrouw hem bedroog, slikte Cronus prompt de steen in. Rhea verborg baby Zeus in een grot op de berg Ida op Kreta, waar hij werd grootgebracht door de geit Amalthea. Om het gehuil van de baby te verhullen zodat Cronus zijn zoon niet zou vinden, sloegen de Curetische krijgers met hun wapens om lawaai te maken.

Toen Zeus volwassen werd, besloot hij zijn broers en zussen te redden die Cronus had ingeslikt en vroeg hij de raad van de Titaness Metis. Op haar advies vermomde hij zich als schenker en gaf zijn vader te drinken, zodat Cronus zijn kinderen zou uitbraken. Gelukkig werden al zijn broers en zussen levend verdreven, inclusief de steen die zijn vader had ingeslikt.

Zeus liet twee adelaars vliegen, één van elk uiteinde van de aarde. Waar de adelaars elkaar ontmoetten, stelde Zeus Delphi in als het centrum van de wereld. Zeus markeerde de plek met de omphalos - de steen die zijn vader Cronus had ingeslikt - en het werd beschouwd als de navel van de aarde Het was ook de plaats van waaruit het Orakel, een wijs wezen dat de toekomst kan voorspellen, zou spreken.

• De Omphalos en Apollo

Lang voordat Zeus Delphi vestigde, heette de plaats Pytho en was deze heilig voor Gaia, van wie Apollo de omphalos en de symbolische betekenis ervan overnam. Historici speculeren dat Gaia, de Griekse personificatie van de aarde, de godin was van een vroegere aardse religie, waarbij Apollo verscheen als een god van de tweede generatie.

Het heiligdom werd bewaakt door een slangendraak genaamd Python, die ook de meester van het orakel zou zijn. Volgens de legende doodde Apollo de slang en werd de plek zijn uitverkoren land. In sommige verslagen verwees de omphalos ook naar het graf van Python, omdat het de exacte plek markeerde waar de zonnegod de slang doodde.

Toen Apollo priesters zocht voor zijn tempel, zag hij een schip met Kretenzers als bemanning. Hij veranderde zichzelf in een dolfijn om het schip te veroveren en haalde de bemanning over om zijn heiligdom te bewaken. Zijn dienaren noemden het Delphi, als eerbetoon aan de dolfijn De heerschappij van Apollo bovenop de omphalos verhinderde ook de terugkeer van Python en de vroegere religie.

Omphalos in moderne tijden

De omphalos heeft zijn weg gevonden naar de populaire cultuur, hoewel de betekenis ervan in verschillende romans en films wordt gewijzigd. In de roman Indiana Jones en het gevaar bij Delphi De omphalos dient als het object of doel dat de personages nastreven, omdat het vasthouden ervan hen in staat stelt de toekomst te zien.

De term omphalos wordt vaak gebruikt om een centrale locatie te beschrijven. In James Joyce's roman Ulysses gebruikte Buck Mulligan de term omphalos In dezelfde geest wordt Glastonbury Abbey beschreven als een omphalos in de roman Graf goederen .

FAQs over Omphalos

Omphalos komt van het Griekse woord voor navel.

De originele omphalos in Delphi is gemaakt van marmer.

Het markeert de Tempel van Apollo en het veronderstelde centrum van het universum.

De omphalos is een historisch monument. Tegenwoordig wordt hij bewaard in het museum van Delphi, terwijl een replica de oorspronkelijke plek markeert.

In het kort

De omphalos is een symbool van de oude Apollinische religie, en het heilige object waarvan men geloofde dat het de communicatie met de goden vergemakkelijkte. De oude Grieken geloofden dat Delphi, waar de omphalos zich bevond, het centrum van de wereld was. Het verlangen om in het centrum van de wereld te staan blijft ook vandaag nog relevant, hoewel het meer op cultureel, politiek en economisch vlak is dan opgeografisch.