Symbolen van Italië en hun betekenis

  • Deel Dit
Stephen Reese

    Italië, met zijn lange geschiedenis en rijke cultuur, heeft veel symbolen voortgebracht die de moderne samenleving blijven beïnvloeden. Sommige daarvan zijn officiële of nationale symbolen, andere zijn afgeleid van de Griekse mythologie. Deze worden gebruikt in officiële contexten, kunstwerken, sieraden en logo's, als weergave van het Italiaanse erfgoed. In dit artikel bekijken we enkele van de populairste Italiaanse symbolen, dede geschiedenis erachter en wat ze belangrijk maakt.

    Nationale symbolen van Italië

    • Nationale dag Festa Della Repubblica op 2 juni, ter herdenking van het begin van de republiek en het einde van de monarchie.
    • Nationale munt: De lire die sinds 1861 wordt gebruikt
    • Nationale kleuren: Groen, wit en rood
    • Nationale Boom: Olijf- en eikenbomen
    • Nationale bloem: Lily
    • Nationaal dier: Wolf (onofficieel)
    • Nationale vogel: Sparrow
    • National Dish: Ragu Alla Bolognese, of gewoon - Bolognese
    • National Sweet: Tiramisu

    De vlag van Italië

    De Italiaanse vlag werd geïnspireerd door de Franse vlag, waarvan de kleuren werden afgeleid. In plaats van de blauwe kleur van de Franse vlag werd echter de groene kleur van de Milanese burgerwacht gebruikt. Sinds 1797 is het ontwerp van de Italiaanse vlag verschillende keren gewijzigd. In 1946 werd de effen driekleurige vlag die we nu kennen goedgekeurd als de nationale vlag van de Italiaanse Republiek.

    De vlag bestaat uit drie gelijke banden in drie hoofdkleuren: wit, groen en rood. De kleuren hebben verschillende interpretaties zoals hieronder vermeld:

    • Groen : heuvels en vlaktes van het land
    • Rood : bloedvergieten van oorlogen ten tijde van de Eenwording en de Onafhankelijkheid
    • Wit : de met sneeuw bedekte bergen

    De tweede interpretatie van deze kleuren is vanuit een meer religieus oogpunt en stelt dat de drie kleuren staan voor drie theologische deugden:

    • Groen staat voor hoop
    • Rood staat voor liefdadigheid
    • Wit vertegenwoordigt het geloof

    Stella d'Italia

    De Stella d'Italia, een witte, vijfpuntige ster, is een van de oudste nationale symbolen van Italië, dat teruggaat tot het oude Griekenland. Deze ster zou metaforisch de glanzende bestemming van het Italiaanse schiereiland vertegenwoordigen en is dat al eeuwenlang.

    Eerder in de 16e eeuw werd de ster geassocieerd met de Italia turrita, de personificatie van het land als natie. In het midden van de 20e eeuw werd de ster overgenomen als belangrijk onderdeel van het embleem van Italië.

    Het embleem van Italië

    Bron

    Het Italiaanse embleem bestaat uit de witte vijfpuntige ster, of Stella d'Italia Deze is geplaatst boven een tandwiel met vijf spaken. Aan de linkerkant bevindt zich een olijftak en aan de rechterkant een eikentak. De twee takken zijn samengebonden met een rood lint met daarop de woorden "REPVBBLICA ITALIANA" (Italiaanse Republiek). Dit embleem wordt veel gebruikt door de regering van Italië.

    De ster wordt geassocieerd met de personificatie van het land en het tandwiel staat symbool voor werk en vertegenwoordigt het allereerste artikel van het Italiaanse Constitutionele Handvest, waarin staat dat Italië een Democratische Republiek is die gebaseerd is op werk.

    De eik symboliseert de waardigheid en de kracht van het Italiaanse volk, terwijl de olijftak de wens van de natie naar vrede vertegenwoordigt, die zowel de internationale broederschap als de interne eenheid omvat.

    De haan van Italië

    De haan van Italië is een van de belangrijkste nationale ornamenten van het land, met de drie kleuren van de vlag. Hij wordt gemaakt met behulp van een 'plissage'-techniek om een ornament met een gekreukt effect te creëren, met het groen in het midden, het wit aan de buitenkant en het rood langs de rand.

    De driekleurige haan is een symbool van de Italiaanse luchtmacht en wordt vaak genaaid op netten van sportteams die Italiaanse bekers vasthouden. Hij werd in 1848 ook gebruikt op de uniformen van bepaalde leden van het Koninklijk Leger van Sardinië (later het Koninklijk Italiaans Leger genoemd) en in januari 1948 werd hij een nationaal ornament bij de geboorte van de Democratische Republiek Italië.

    Aardbeiboom

    In de 19e eeuw werd de Aardbeiboom beschouwd als een van de nationale symbolen van Italië. Dit was ten tijde van het Risorgimento, de beweging voor Italiaanse eenwording, die plaatsvond in 1861 en resulteerde in de oprichting van het Italiaanse Koninkrijk.

    De herfstkleuren van de aardbeiboom (groene bladeren, rode bessen en witte bloemen) komen terug in de Italiaanse vlag en daarom wordt hij de "nationale boom van Italië" genoemd.

    Giovanni Pascoli, de Italiaanse dichter, schreef een gedicht gewijd aan de aardbeiboom. Daarin verwijst hij naar het verhaal van de prins Pallas die door koning Turnus werd gedood. Volgens het verhaal, dat te vinden is in het Latijnse gedicht Aeneis, poseerde Pallas op de takken van een aardbeiboom. Later werd hij beschouwd als de eerste "nationale martelaar in Italië".

    Italia turrita

    Bron

    De Italia turrita, een standbeeld van een jonge vrouw met wat een krans van tarwe lijkt te zijn en een muurkroon rond haar hoofd, is beroemd als de verpersoonlijking van zowel de Italiaanse natie als haar bevolking. De kroon staat symbool voor de stedelijke geschiedenis van het land en het tarwe symboliseert de vruchtbaarheid terwijl het ook de landbouweconomie van het land vertegenwoordigt.

    Het beeld is beroemd als een van de nationale symbolen van Italië en is door de eeuwen heen veelvuldig afgebeeld in de kunst, literatuur en politiek. Het is ook afgebeeld in verschillende nationale contexten zoals op munten, monumenten, paspoorten en sinds kort op de nationale identiteitskaart.

    Grijze wolf (Canis Lupus Italicus)

    Hoewel er discussie is over het nationale dier van Italië, wordt het officieuze symbool beschouwd als de grijze wolf (ook bekend als de Apennijnse wolf). Deze dieren leven in de Italiaanse bergen van de Apennijnen en zijn dominante wilde dieren en de enige grote roofdieren van het gebied.

    Volgens de legende zoogde een vrouwelijke grijze wolf Romulus en Remus, die uiteindelijk Rome stichtten. Als zodanig wordt de grijze wolf gezien als een belangrijk element in de stichtingsmythes van Italië. Tegenwoordig neemt het aantal grijze wolven nog steeds af, waardoor ze een bedreigde diersoort zijn.

    Capitool Wolf

    De Capitolijnse Wolf is een bronzen beeld van een wolvin met de menselijke tweeling Remus en Romulus zogend, dat de stichting van Rome voorstelt.

    Romulus zou uiteindelijk zijn broer Remus doden en de stad Rome stichten, die zijn naam draagt.

    Het beroemde beeld van de Capitoolwolf is vaak terug te vinden in beeldhouwwerken, borden, logo's, vlaggen en gebouwen en is een zeer gerespecteerd icoon in Italië.

    Aquila

    Aquila Het was de standaard van het Romeinse legioen, gedragen door legionairs die 'aquilifers' werden genoemd.

    De Aquila was van groot belang voor de soldaten en een symbool van hun legioen. Ze deden veel moeite om de adelaarsstandaard te beschermen en hem terug te krijgen als hij ooit verloren ging in de strijd, wat als de ultieme vernedering werd beschouwd.

    Zelfs vandaag de dag hebben bepaalde Europese landen en culturen adelaars als Aquila op hun vlaggen, waarvan sommige afstammen van het machtige Romeinse Rijk.

    Globus (The Globe)

    De Globus is een alomtegenwoordig symbool in Rome, afgebeeld op standbeelden en munten in het hele Romeinse Rijk. Op veel standbeelden is de Globus afgebeeld in de hand van de keizer of onder zijn voet, als symbool van heerschappij over veroverd Romeins grondgebied. De Globus stelt ook de bolvormige aarde en het universum voor. Romeinse godheden, vooral Jupiter, worden vaak afgebeeld met een wereldbol in de hand of stappend...die beide de ultieme macht van de goden over het land vertegenwoordigen.

    Met de kerstening van Rome werd het symbool van de Globus aangepast met een kruis erop. Dit werd bekend als de Globus Cruciger en symboliseerde de verspreiding van het christendom over de hele wereld.

    Michelangelo's David

    Het marmeren beeld van David, bekend als het meesterwerk van de Renaissance, werd gemaakt door de Italiaanse kunstenaar Michelangelo ergens tussen 1501 en 1504. Het beeld is beroemd om zijn voorstelling van een gespannen David, die zich voorbereidt op de strijd met de reus Goliath.

    Het beeld van David is nu een van de meest erkende renaissancebeelden ter wereld en wordt meestal gezien als een symbool van jeugdige schoonheid en kracht. Het bevindt zich in de Academia Gallery in Florence, Italië.

    Laurierkrans

    De Laurierkrans is een populair Italiaans symbool dat zijn oorsprong vindt in Griekenland. Apollo, de Griekse God van de Zon, wordt vaak afgebeeld met een lauwerkrans op zijn hoofd. Ook werden kransen toegekend aan overwinnaars bij atletiekwedstrijden zoals de Olympische Spelen in de oudheid.

    In Rome waren lauwerkransen het symbool van de krijgsoverwinning, gebruikt om een commandant te kronen bij zijn triomf en succes. De oude kransen werden vaak afgebeeld in een hoefijzer vorm, terwijl de moderne complete ringen zijn.

    Soms worden lauwerkransen in de heraldiek gebruikt als een schild of een opdracht. Bij de Padvinders van Amerika worden ze "dienstkransen" genoemd en staan ze voor iemands inzet voor de dienst.

    Romeinse Toga

    Een kenmerkend kledingstuk van het oude Rome, Romeinse toga's werden gedragen om het lichaam gewikkeld en over de schouders gedrapeerd als een militaire mantel. Het bestond uit een vierhoekig stuk stof, gedrapeerd over het harnas en net boven de schouder voorzien van een gesp, wat een symbool van oorlog was. De toga zelf was echter een symbool van vrede.

    De kleur van de toga hing af van de gelegenheid. Donker gekleurde toga's werden gedragen voor een begrafenis, terwijl paarse toga's werden gedragen door keizers en zegevierende generaals. In de loop der tijd werden de toga's meer versierd en werden verschillende kleuren gedragen, afhankelijk van de voorkeur.

    Inpakken...

    Italiaanse symbolen worden nog steeds veel gebruikt en hebben nog steeds een grote invloed op de populaire cultuur. Als je meer wilt weten over andere landen, bekijk dan onze gerelateerde artikelen.

    Stephen Reese is een historicus die gespecialiseerd is in symbolen en mythologie. Hij heeft verschillende boeken over dit onderwerp geschreven en zijn werk is gepubliceerd in tijdschriften en tijdschriften over de hele wereld. Stephen is geboren en getogen in Londen en heeft altijd een voorliefde gehad voor geschiedenis. Als kind besteedde hij uren aan het bestuderen van oude teksten en het verkennen van oude ruïnes. Dit bracht hem ertoe een carrière in historisch onderzoek na te streven. Stephens fascinatie voor symbolen en mythologie komt voort uit zijn overtuiging dat ze de basis vormen van de menselijke cultuur. Hij gelooft dat door deze mythen en legendes te begrijpen, we onszelf en onze wereld beter kunnen begrijpen.