Andraste was een krijgersgodin in de Keltische mythologie, die werd geassocieerd met overwinning, raven, gevechten en waarzeggerij. Ze was een sterke en machtige godin, die vaak vóór een gevecht werd aangeroepen in de hoop op een overwinning. Laten we eens kijken wie ze was en welke rol ze speelde in de Keltische religie.

Wie was Andraste?

Er zijn geen gegevens te vinden over Andraste's afstamming of eventuele broers of zussen of nakomelingen die zij had, dus haar oorsprong blijft onbekend. Volgens oude bronnen was zij de beschermgodin van de Iceni stam, geleid door koningin Boudica. Andraste werd vaak vergeleken met de Morrigan Ze werd ook vergeleken met Andarte, een godin aanbeden door de Vocontii in Gallië.

In de Keltische religie stond deze godheid bekend als 'Andred'. In de volksmond is zij echter bekend onder de geromaniseerde versie van haar naam: 'Andraste'. Haar naam zou 'zij die niet gevallen is' of 'de onoverwinnelijke' betekenen.

Andraste wordt vaak afgebeeld als een mooie jonge vrouw met een haas, een symbool van waarzeggerij dat heilig voor haar was. Sommige bronnen vermelden dat niemand in het oude Brittannië op hazen joeg omdat men vreesde dat de jager met lafheid zou worden behept en de krijgsgodin boos zou maken.

Andraste in de Romano-Keltische Mythologie

Hoewel Andraste een krijgersgodin was, was ze ook een maangodin, in Rome geassocieerd met liefde en vruchtbaarheid. In verschillende verslagen werd ze aangeroepen door koningin Boudicca, die de opstand tegen de Romeinen leidde.

Met Andraste's leiding en hulp plunderden koningin Boudicca en haar leger verschillende steden op een brute, woeste manier. Ze vochten zo goed dat keizer Nero bijna zijn troepen terugtrok uit Brittannië. In sommige verslagen liet koningin Boudicca een haas los in de hoop dat de Romeinse soldaten hem zouden doden en de moed zouden verliezen.

Volgens Tacitus, de Romeinse historicus, werden vrouwelijke Romeinse gevangenen van koningin Boudicca geofferd aan Andraste in een bos dat was gewijd aan de verering van de godheid in Epping Forest. Hier werden hun borsten afgehakt, in hun mond gestopt en uiteindelijk vermoord. Dit bos was slechts één van de vele die waren gewijd aan de godin en het werd later bekend als Andraste'sGrove.

Aanbidding van Andraste

Andraste werd uitgebreid vereerd in heel Briton. Sommigen zeggen dat het volk en/of de soldaten voor een gevecht een altaar ter ere van haar bouwden. Ze plaatsten een rode kaars met zwarte of rode stenen erop om de godin te vereren en haar kracht en leiding aan te roepen. De stenen die ze gebruikten zouden zwarte toermalijn of granaten zijn. Er was ook een voorstelling van een haas. Sommigen maakten bloedZe was dol op hazen en accepteerde deze als offer. Er is echter niet veel bekend over deze rituelen. Wat wel zeker is, is dat Andraste werd vereerd in een bos.

In het kort

Andraste was een van de machtigste en meest gevreesde godinnen in de Keltische mythologie. Zij werd alom vereerd en men geloofde dat met haar hulp de overwinning zeker voor hen zou zijn. Er is echter weinig bekend over deze godheid, waardoor het moeilijk is een volledig beeld te krijgen van wie zij was.