خدایان حیوانات زیادی در مصر باستان وجود داشتند، و اغلب، تنها وجه مشترک آنها ظاهرشان بود. برخی از آنها محافظ بودند، برخی مضر بودند، اما بیشتر آنها هر دو در یک زمان بودند.

هرودوت مورخ یونانی اولین غربی بود که در مورد خدایان حیوانات مصر نوشت:

اگرچه مصر لیبی را در مرزهای خود دارد، اما کشوری با حیوانات زیاد نیست. همه آنها مقدس هستند. برخی از اینها بخشی از خانواده مردان هستند و برخی نه. اما اگر بخواهم بگویم چرا آنها را به عنوان مقدس تنها می گذارند، باید در پایان از مسائل الهی صحبت کنم که به ویژه از پرداختن به آنها بیزارم. من هرگز چنین چیزی را لمس نکرده‌ام، مگر در جایی که ضرورت مرا مجبور کرده است (II, 65.2).

او از پانتئون ترسناک خدایان انسان‌نما با سر حیوانات می‌ترسید و می‌ترسید و ترجیح می‌داد در مورد آن اظهار نظر نکند.

اکنون، ما دقیقاً دلیل آن را می دانیم.

در این مقاله، فهرستی از مهمترین خدایان و الهه های حیوانات در اساطیر مصر باستان را بررسی خواهیم کرد. انتخاب ما بر اساس ارتباط آنها با ایجاد و نگهداری از جهانی است که مصریان در آن زندگی می کردند.

شغال – آنوبیس

اکثر مردم با Anubis آشنا هستند، خدای شغال که وقتی مرده می میرند، قلب مرده را با پر می سنجد. اگر قلب از پر سنگین‌تر باشد، بخت سخت، صاحبش با مرگ دائمی می‌میرد و او را می‌خورد.خدای وحشتناکی که به سادگی به عنوان "بلعنده" یا "خورنده دلها" شناخته می شود.

آنوبیس به عنوان مهمترین غربی ها شناخته می شد، زیرا اکثر قبرستان های مصری ها در ساحل غربی قرار داشتند. رودخانه نیل اتفاقاً این جهتی است که خورشید در آن غروب می کند و بدین ترتیب نشانه ورود به عالم اموات است. به راحتی می توان فهمید که چرا او خدای نهایی مردگان بود، که در سفر به دنیای زیرین، متوفی را مومیایی می کرد و از آنها مراقبت می کرد، جایی که تا زمانی که بدنشان به درستی حفظ شود، برای همیشه زندگی می کردند.

Bull – Apis

مصریان اولین مردمی بودند که گاوها را اهلی کردند. پس جای تعجب نیست که گاوها و گاو نر جزو اولین خدایان بودند که آنها را می پرستیدند. سوابق مربوط به دوران سلسله اول (حدود 3000 سال قبل از میلاد) وجود دارد که پرستش گاو نر آپیس را مستند می کند.

اسطوره های بعدی نشان می دهد که گاو آپیس از یک گاو باکره متولد شده است که توسط گاو آغشته شده بود. خدای Ptah . آپیس به شدت با قدرت زایش و قدرت مردانه مرتبط بود و همچنین مومیایی‌هایی را بر پشت خود به دنیای زیرین حمل می‌کرد.

به گفته هرودوت، گاو نر آپیس همیشه سیاه بود و یک صفحه خورشید بین شاخ‌هایش قرار داشت. گاهی اوقات اورائوس را می پوشید، مار کبری که روی پیشانی نشسته بود، و گاهی با دو پر و همچنین قرص خورشید دیده می شد.

Serpent – ​​Apophis

دشمن ابدی برای خدای خورشید Ra ،آپوفیس مار خطرناک و غول پیکری بود که قدرت انحلال، تاریکی و نیستی را تجسم می کرد.

اسطوره خلقت هلیوپلیتی بیان می کند که در آغاز چیزی جز یک دریای بی پایان وجود نداشت. آپوفیس از آغاز زمان وجود داشته است، و ابدیت را در آبهای آشفته و ابتدایی اقیانوس معروف به نون شنا کرده است. سپس زمین از دریا برخاست و خورشید و ماه به همراه انسان و حیوانات خلق شدند.

از آن زمان و هر روز مار آپوفیس به بارج خورشیدی حمله می کند که از آسمان می گذرد. روز، تهدید به واژگونی آن و آوردن تاریکی ابدی به سرزمین مصر. و بنابراین، آپوفیس باید هر روز جنگیده و شکست بخورد، مبارزه ای که توسط قدرتمند Ra انجام می شود. هنگامی که آپوفیس کشته می شود، غرش وحشتناکی از خود ساطع می کند که در دنیای زیرین طنین انداز می شود.

گربه – باستت

چه کسی در مورد علاقه مصریان به گربه ها نشنیده است؟ مطمئناً، یکی از مهم ترین الهه ها یک انسان سر گربه به نام Bastet بود. باستت که در اصل یک شیر بود، مدتی در طول پادشاهی میانه (حدود 2000 تا 1700 قبل از میلاد) به گربه تبدیل شد. او دختر خدای خورشید Ra بود و مرتباً به او در مبارزه با آپوفیس کمک می کرد. او همچنین در طول "روزهای شیطان" مهم بود، یک هفته یا بیشتر در پایانسال مصری.

مصریان اولین مردمی بودند که تقویم را اختراع کردند و سال را به 12 ماه 30 روزه تقسیم کردند. از آنجایی که سال نجومی حدود 365 روز طول می کشد، پنج روز آخر قبل از Wepet-Renpet یا سال نو، تهدیدآمیز و فاجعه آمیز تلقی می شد. باستت در این زمان از سال به مقابله با نیروهای تاریک تر کمک کرد.

Falcon – Horus

Horus پادشاهی در طول تاریخ مصر به اشکال مختلف ظاهر شد، اما رایج ترین آنها به عنوان شاهین او شخصیت پیچیده‌ای داشت و در اسطوره‌های بسیاری شرکت داشت که مهم‌ترین آنها اسطوره‌ای است که به مخالفان هوروس و ست معروف است.

در این داستان، هیئت منصفه خدایان برای ارزیابی اینکه چه کسی جایگاه پادشاهی اوزیریس را پس از مرگ او به ارث خواهد برد جمع شده است: پسر او، هوروس، یا برادرش، ست. این واقعیت که ست کسی بود که در وهله اول اوزیریس را کشت و تکه تکه کرد، در طول محاکمه موضوعیتی نداشت و این دو خدا در بازی‌های مختلفی با هم رقابت کردند. یکی از این بازی ها این بود که خود را به اسب آبی تبدیل می کردند و نفس خود را زیر آب حبس می کردند. کسی که دیرتر ظاهر می شد، برنده می شد.

ایسیس، مادر هوروس، فریب داد و با نیزه به ست زد تا او را زودتر بیرون بیاورد، اما علیرغم این تخلف، هوروس در پایان پیروز شد و از آن زمان به عنوان شکل خدایی در نظر گرفته شد. از فرعون.

Scarab – Khepri

یک خدای حشره از پانتئون مصر، Khepri یک scarab بود.یا یک سوسک سرگین همانطور که این بی مهرگان گلوله هایی از مدفوع را در اطراف صحرا می چرخانند، که در آن تخم های خود را می کارند، و بعداً روی سطح فرزندان خود قرار می گیرند، آنها را مظهر تولد دوباره و خلقت از هیچ (یا حداقل، از کود) می دانستند.

خپری در شمایل نگاری نشان داده شد که قرص خورشیدی را جلوتر از خود فشار می دهد. او همچنین به صورت مجسمه های کوچکی به تصویر کشیده شد که محافظ در نظر گرفته می شد و در داخل بسته بندی مومیایی ها قرار می گرفت و احتمالاً توسط زنده ها به گردن می بست.

شیر زن – سخمت

انتقامجو سخمت مهمترین خدای لئونین در مصر بود. او به عنوان یک شیر، شخصیتی دوپاره داشت. از یک طرف او از توله هایش محافظت می کرد و از طرف دیگر یک نیروی مخرب و وحشتناک. او خواهر بزرگتر باستت بود و به عنوان دختر ر. نام او به معنای «زن قدرتمند» است و به خوبی به او می‌آید.

در نزدیکی پادشاهان، سخمت از فرعون محافظت کرد و تقریباً مادرانه او را شفا داد، اما هنگامی که پادشاه تهدید می‌شد، قدرت ویرانگر بی‌پایان خود را نیز آزاد می‌کرد. یک بار، زمانی که Ra خیلی پیر بود که نمی‌توانست به طور مؤثر بارج خورشیدی را در سفر روزانه خود هدایت کند، بشر شروع به توطئه برای سرنگونی خدا کرد. اما سخمت وارد عمل شد و متخلفان را به طرز وحشیانه ای کشت. این داستان با نام نابودی بشریت شناخته می شود.

تمساح – سوبک

سوبک ، خدای تمساح، یکی از قدیمی ترین خدایان در جهان است. مصریپانتئون او حداقل از زمان پادشاهی قدیم (حدود 3000 تا 2800 قبل از میلاد) مورد احترام بود و مسئول تمام زندگی در مصر است، زیرا او نیل را ایجاد کرد. خلقت جهان، که عرق او در نهایت رود نیل را تشکیل داد. از آن زمان، او مسئول رشد مزارع در سواحل رودخانه و بالا آمدن رودخانه هر سال شد. با ویژگی‌های کروکودیلی‌اش، او ممکن است تهدیدآمیز به نظر برسد، اما در تأمین غذای همه مردمی که در نزدیکی رودخانه نیل زندگی می‌کردند، نقش اساسی داشت.

به طور خلاصه

این حیوانات خدایان مسئول آفرینش جهان و هر چیزی در آن بودند، بلکه مسئول حفظ نظم کیهانی و انقیاد و مهار بی نظمی بودند. آنها مردم را از زمان لقاح (مانند گاو نر آپیس)، تا تولد (مانند باستت)، در طول زندگی (سوبک)، و پس از مرگ (مانند آنوبیس و آپیس) همراهی کردند.

مصر یک دنیایی پر از قدرت های جادویی و حیوانی، قدرتی که در تضاد شدید با اهانتی است که ما گاهی نسبت به شرکای غیر انسانی خود نشان می دهیم. از مصریان باستان می توان درس هایی آموخت، زیرا ممکن است لازم باشد قبل از ملاقات با آنوبیس در برخی از رفتارهای خود تجدید نظر کنیم تا بتوانیم قلب خود را بسنجیم.