Legendarische wezens uit de Keltische Mythologie - Een lijst

  • Deel Dit
Stephen Reese

    Er is veel van Keltische mythologie die door de eeuwen heen verloren is gegaan. Deze cultuur was op haar hoogtepunt in de ijzertijd, maar veel van de mythologie ging verloren door de verovering van Europa door het Romeinse Rijk en de verschillende stammen Kelten die over het continent verspreid waren.

    Dankzij archeologisch bewijsmateriaal, geschreven Romeinse bronnen, en de nog steeds levende Keltische mythen in Ierland, Wales, Schotland en Groot-Brittannië weten we echter van heel wat prachtige Keltische mythen, ontzagwekkende goden, en veel van de fascinerende legendarische wezens van Keltische mythologie .

    In dit artikel bespreken we enkele van de meest legendarische Keltische mythologische wezens.

    Legendarische Keltische Mythologische Wezens

    De Keltische mythologie is zo rijk dat we weliswaar toegang hebben tot slechts een fractie van wat door de eeuwen heen bewaard is gebleven, maar die fractie bevat nog steeds tientallen verschillende unieke en fantastische mythen en mythologische wezens. Ze allemaal doornemen zou een heel boek in beslag nemen, dus hebben we hier de 14 bekendste en interessantste legendarische wezens uit de Keltische mythologie op een rijtje gezet.

    1- De Banshee

    De banshees zijn vrouwelijke geesten in de Keltische mythologie, die een krachtige en huiveringwekkende kreet en een afschuwelijk uiterlijk hebben. In sommige verhalen worden ze afgeschilderd als oude heksen en in andere als jonge maagden of vrouwen van middelbare leeftijd. Soms dragen ze wit, soms zijn ze grijs of zwart getooid.

    Volgens sommige mythen zijn het heksen, volgens andere zijn deze vrouwelijke wezens geesten. Velen zien ze als een soort fee, wat in zekere zin logisch is, aangezien het woord banshee komt boon sidhe of feeënvrouw in Gaelic.

    Ongeacht wat ze waren of hoe ze eruit zagen in welke mythe dan ook, hun krachtige geschreeuw betekende altijd dat de dood om de hoek stond en dat iemand in je omgeving op het punt stond te sterven.

    2- The Leprechaun

    Het Ierse symbool van geluk, leprechauns zijn waarschijnlijk het meest bekende Keltische mythologische wezen. Afgebeeld als een klein persoon maar dan in het groen, de leprechaun heeft een glorieuze oranje baard en een grote groene hoed, meestal versierd met een klavertje vier .

    De beroemdste mythen over leprechauns beweren dat ze potten met goud hebben, verborgen aan het eind van regenbogen. Een ander interessant punt over hen is dat als je een leprechaun vangt, hij je drie wensen kan geven om hem te bevrijden - net als een geest of veel andere mythologische wezens in verschillende religies.

    3- De Pooka

    De Pooka is een ander maar even angstaanjagend mythologisch paard. Meestal zwart, rijden deze mythische paarden 's nachts over de velden van Ierland, stormen ze over gewassen, hekken en eigendommen van mensen, jagen ze boerderijdieren wekenlang de melk of eieren op, en veroorzaken ze onderweg nog veel meer onheil.

    Vreemd genoeg zijn Pooka's ook gedaanteverwisselaars en kunnen ze soms verschijnen als zwarte adelaars of als kobolden. Ze kunnen ook de menselijke taal spreken en gebruiken die vaardigheid om reizigers of boeren in de nacht te lokken.

    4- De Merrow

    De Keltische variant van zeemeerminnen, merrows hebben menselijke voeten in plaats van staarten, maar hun voeten zijn plat en hebben zwemvliezen om beter te kunnen zwemmen. Net als zeemeerminnen leven zeemeerminnen meestal in het water.

    Merrows hebben de mogelijkheid daartoe dankzij hun magische kleding. Sommige regio's zeggen dat het een rood gevederde muts is die hen hun watermagie geeft, terwijl anderen beweren dat het een zeehondenhuid cape is. Hoe dan ook, een merrow kan ervoor kiezen zijn of haar magische kleding achter te laten en op het land te leven met mensen.

    Vrouwelijke merrows zijn zeer gewilde bruiden omdat ze verbluffend mooi zouden zijn en rijk door alle schatten die ze van de bodem van de zee hebben verzameld. Merrow-mannen daarentegen zouden afzichtelijk en lelijk zijn.

    Beide hebben een zeer sterk verlangen om terug te keren naar de zee als ze op het land zijn, dus als iemand ze op het land betrapt, proberen ze meestal hun roodgevederde hoed of zeehondenhuidcape te verbergen. Er zijn nogal wat Ierse clans die zelfs vandaag de dag beweren dat ze afstammen van merrows die eeuwen geleden naar het land kwamen.

    5- The Far Darrig

    Leprechauns zijn niet de enige magische kleine mensen in de Keltische mythologie. De Verre Darrig zijn net zo kort en hebben ook stijlvolle baarden. Hun baarden zijn echter meestal felrood, net als hun kleding. Hun naam wordt in het Gaelic vertaald als Red Man.

    In tegenstelling tot kabouters, die gewoon in het bos rondhangen bij hun potten goud, zwerven de Far Darrig rond met gigantische jutezakken, op zoek om mensen te ontvoeren. Ze hebben een angstaanjagende lach en veroorzaken vaak nachtmerries. Erger nog, als een Far Darrig een baby ontvoert, vervangen ze het kind vaak door een wisselkind - een ander afschuwelijk mythologisch wezen dat we hieronder zullen noemen.

    De enige zekere manier om met een Verre Darring af te rekenen is hardop te zeggen "Je zult niet met me spotten!" voordat ze erin slagen je in de val te lokken.

    6- Dullahan

    Een voorteken van de dood, net als de banshee, de Dullahan is de Ierse hoofdloze ruiter... Rijdend op een zwart paard en bedekt met een zwarte cape, zwerft de Dullahan 's nachts door de velden. Hij draagt zijn hoofd in de ene arm en een zweep gemaakt van een menselijke ruggengraat in de andere.

    De Dullahan kondigt de naderende dood niet aan door te schreeuwen, zoals de banshee, maar door een stad of dorp binnen te rijden en zijn hoofd omhoog te houden om de dood te observeren terwijl die plaatsvindt. Een ander belangrijk verschil tussen de Dullahan en de banshee is dat de ruiter zonder hoofd niet aarzelt om toeschouwers met zijn zweep te verwonden.

    7- De Abhartach

    Meestal associëren we vampiers met Roemenië, want de inspiratiebron voor Bram Stokers Dracula was waarschijnlijk Vlad de Spietser. Een andere mogelijke theorie is echter dat Bram Stroker het idee ontleende aan de Ierse Abhartach. De Abhartach, ook bekend als De Dwergkoning, was een magische Ierse dwergentiran die uit zijn graf herrees nadat hij door het volk was gedood.

    Net als vampiers liep de Abhartach 's nachts door het land, doodde mensen en dronk hun bloed. De enige manier om hem te stoppen was hem opnieuw te doden, en hem verticaal en ondersteboven te begraven.

    8- Fear Gorta

    De Ierse versie van zombies, de Angst Gorta zijn niet de typische, domme, hersenetende monsters. In plaats daarvan dwalen ze rond, met hun rottend vlees van dorp tot dorp, en vragen vreemden om voedsel. Zij die niet afstoten van de uitstekende botten en blauwachtige huid van de wandelende doden en hen voedsel geven, worden beloond met welvaart en rijkdom. Zij die de Fear Gorta wegjagen, worden echter vervloekt met ongeluk.

    In wezen diende de Fear Gorta mythe om mensen te leren altijd aardig en vrijgevig te zijn, zelfs voor hen die hen onaantrekkelijk voorkomen.

    9- The Changeling

    Ondanks hun naam, de wisselaars zijn geen echte gedaanteverwisselaars, maar kinderen van feeën, zoals de Far Darrig of vaak zelfs volwassen feeën die eruit zien als baby's. Niet alle feeënkinderen zijn wisselaars. Sommige zijn "normaal" en mooi, en die houden de feeën voor zichzelf.

    Als er echter een misvormde fee wordt geboren, wat blijkbaar gebruikelijk is voor hen, zouden de feeën een mensenkind stelen en hun misvormde kind in de plaats zetten. Daarom worden ze wisselaars genoemd. Deze "vervangingsbaby's" zouden de hele dag en nacht huilen, uitgroeien tot lelijke en misvormde mensen, en het geadopteerde gezin ongeluk brengen. Er wordt echter ook gezegd dat ze zich aangetrokken voelen tot muzikaleinstrumenten en uitstekende muzikale vaardigheden - logisch, gezien het feit dat ze feeën zijn.

    10- De Kelpie

    De Kelpies: 30 meter hoge paardensculpturen in Schotland

    De Kelpie is een boze watergeest, meestal afgebeeld als een wit paard dat in rivieren of meren zwemt. Hun oorsprong houdt waarschijnlijk verband met het schuimende witte water van sommige snelle rivieren die ook gevaarlijk kunnen zijn voor wie erin probeert te zwemmen.

    De basismythe van de Kelpie toont hen als mooie en betoverende wezens die reizigers en kinderen aantrekken door hen een ritje op hun rug aan te bieden. Zodra de persoon echter op het paard klimt, raken ze aan het dier vastgeplakt en duikt de Kelpie diep in het water, waardoor zijn slachtoffer verdrinkt.

    De Kelpie mythe is heel gewoon in Schotland, maar bestaat ook in Ierland.

    11- Dearg Due

    Een andere vampiermythe in de Keltische cultuur, de Dearg Due, is een vrouwelijke demon. Haar naam betekent letterlijk "Rode Bloedzuiger" en ze zou mannen lokken door hen in de nacht te verleiden alvorens hen te bijten en hun bloed weg te zuigen.

    De oorspronkelijke Dearg Due zou een mooie dochter van een heer zijn geweest die verliefd werd op een boer. Haar vader keurde hun relatie echter af en dwong zijn dochter te trouwen met een rijke man. De man van de vrouw was vreselijk voor haar, dus uiteindelijk pleegde ze zelfmoord uit verdriet.

    Jaren later stond ze op uit het graf en begon door Ierland te zwerven, mannen straffend door hun levenskracht weg te nemen.

    12- Daoine Maithe

    De Daoine Maithe zijn het feeënvolk in de Ierse mythologie. De Daoine Maithe, een algemene term voor het meeste feeënvolk, zijn meestal mensachtig, hebben bovennatuurlijke gaven en zijn meestal goed en goedhartig. Sommige mythen zeggen dat zij de afstammelingen zijn van gevallen engelen en andere dat zij de kinderen zijn van de Tuatha De Danann, de "volkeren van de godin Danu "die voor het eerst naar Ierland kwam.

    De Daoine Maithe kan wraakzuchtig worden als ze door mensen worden mishandeld. Helaas is dat niet ongewoon, aangezien mensen hen vaak aanzien voor Far Darrig of andere kwaadaardige wezens.

    13- Leanan Sidhe

    Een kwade neef van de banshee of de boon sidhe De leanan sidhe zou een kwaadaardige fee of demon zijn die aspirant auteurs en muzikanten verleidt. De leanan sidhe zou deze mensen benaderen in hun meest wanhopige tijd, wanneer zij op zoek zijn naar inspiratie. De leanan sidhe zou hen verleiden en aanbieden hun muze te zijn en hun creativiteit aan te wakkeren door haar magie te gebruiken.

    Wanneer deze schrijvers of muzikanten echter het hoogtepunt van hun creativiteit bereikten, verliet de leanan sidhe hen plotseling, waardoor ze in een veel diepere depressie terechtkwamen dan voorheen. Zulke mensen pleegden dan meestal zelfmoord. Zodra dat gebeurde, zou de leanan sidhe komen, hun verse lijk stelen en het naar haar hol brengen. Daar zou ze hun bloed aftappen en het gebruiken om...haar eigen onsterfelijkheid voeden.

    14- Sluagh

    De Sluagh, eerder geesten dan demonen of geesten, zouden de zielen zijn van dode zondaars. Deze angstaanjagende wezens vlogen vaak van dorp naar dorp, meestal in groepen, van west naar oost. Als ze mensen tegenkwamen, probeerden de Sluagh hen onmiddellijk te doden en hun zielen te nemen.

    Meestal probeerden ze de huizen van de mensen binnen te dringen en oudere, stervende mensen aan te vallen, omdat die een makkelijkere prooi waren. Om de Sluagh ervan te weerhouden iemands huis binnen te dringen, hielden de mensen gewoonlijk hun ramen in het westen gesloten.

    Inpakken

    De Keltische mythologie zit vol unieke wezens, waarvan vele de hedendaagse popcultuur hebben beïnvloed en nog steeds worden genoemd in boeken, films, videospelletjes en liedjes. Benieuwd hoe deze Keltische wezens zich verhouden tot Griekse, Noorse of Japanse mythologische wezens? Bekijk die lijsten hier:

    Unieke wezens uit de Noorse Mythologie

    Soorten Japanse mythologische wezens

    Legendarische Griekse Mythologische Wezens

    Stephen Reese is een historicus die gespecialiseerd is in symbolen en mythologie. Hij heeft verschillende boeken over dit onderwerp geschreven en zijn werk is gepubliceerd in tijdschriften en tijdschriften over de hele wereld. Stephen is geboren en getogen in Londen en heeft altijd een voorliefde gehad voor geschiedenis. Als kind besteedde hij uren aan het bestuderen van oude teksten en het verkennen van oude ruïnes. Dit bracht hem ertoe een carrière in historisch onderzoek na te streven. Stephens fascinatie voor symbolen en mythologie komt voort uit zijn overtuiging dat ze de basis vormen van de menselijke cultuur. Hij gelooft dat door deze mythen en legendes te begrijpen, we onszelf en onze wereld beter kunnen begrijpen.