Astaroth is een mannelijke demon van de hoogste rang, die zich aansluit bij Lucifer en Beëlzebub als deel van de onheilige drie-eenheid die het koninkrijk van de hel bestuurt. Zijn titel is de hertog van de hel, maar wie hij nu is, is heel anders dan waar hij vandaan komt.

Astaroth is voor velen een onbekende naam. Hij wordt niet bij naam genoemd in de Hebreeuwse Bijbel of het christelijke Nieuwe Testament en is in de literatuur niet zo prominent aanwezig als Lucifer en Beëlzebub. Dit lijkt in overeenstemming te zijn met de kenmerken, krachten en invloedswegen die met hem worden geassocieerd. Hij is een subtiele, achter de schermen werkende invloed onder de demonen van de hel.

De Godin Astarte

De naam Astaroth wordt in verband gebracht met de oude Fenicische godin Astarte, ook bekend als Ashtart of Athtart. Astarte is de gehelleniseerde versie van deze godin die verwant is aan de bekendere godin Ishtar de Mesopotamische godin van liefde, seks, schoonheid, oorlog en gerechtigheid. Ashtart werd aanbeden door de Feniciërs en andere oude volkeren van Kanaän.

Astaroth in de Hebreeuwse Bijbel

Astaroth geïllustreerd in de Dictionnaire Infernal (1818). PD.

Er zijn verschillende verwijzingen in de Hebreeuwse Bijbel naar Ashtaroth. In het Boek Genesis wordt in hoofdstuk 14 verslag gedaan van de gevangenneming van Lot, de neef van Abram, tijdens een veldslag. Tijdens de veldslag versloegen koning Chedorlaomer en zijn vazallen een leger dat bekend stond als de Rephaim op een plaats die Ashteroth Karnaim werd genoemd.

De hoofdstukken 9 en 12 van Jozua verwijzen naar deze zelfde locatie. Toen de reputatie van de Hebreeërs op het gebied van verovering groeide, begonnen veel van de mensen die al in Kanaän aanwezig waren vredesverdragen met hen te sluiten. Een van de plaatsen waar dit gebeurde was een stad ten oosten van de Jordaan, genaamd Ashteroth.

De naam van een godin die werd gebruikt om een stad te noemen was een gebruikelijke manier om de zegen van de godheid in te roepen, zoals Athene naar zijn beschermheer werd genoemd. godin Athena Meerdere archeologische plaatsen in het huidige Syrië zijn geïdentificeerd met Ashteroth.

Latere verwijzingen in de boeken Rechters en 1Samuel verwijzen naar het Hebreeuwse volk, "dat de Ba'als en Asjteroten wegdoet", verwijzend naar vreemde goden die het volk had aanbeden, maar waarvan het zich afkeerde en terugkeerde naar Jahweh.

Astaroth in de demonologie

Het lijkt erop dat de naam Astaroth in de 16e eeuw is overgenomen en aangepast aan deze verwijzingen naar een mannelijke demon.

Meerdere vroege werken over demonologie, waaronder Valse Monarchie van Demonen , gepubliceerd in 1577 door Johann Weyer, beschrijven Astaroth als een mannelijke demon, de hertog van de hel en lid van de kwade drie-eenheid naast Lucifer en Beëlzebub.

Zijn macht en invloed op de mensen komt niet in de typische vorm van fysieke kracht, maar hij leert de mensen wetenschappen en wiskunde die leiden tot het gebruik van magische kunsten.

Hij kan ook worden opgeroepen voor overtuigingskracht en vriendschappen voor politieke en zakelijke vooruitgang. Hij verleidt door luiheid, ijdelheid en zelftwijfel. Hij kan worden weerstaan door de heilige Bartholomeus aan te roepen, de apostel van Jezus en eerste missionaris in India.

Hij wordt meestal afgebeeld als een naakte man met drakenklauwen en vleugels met een serpent , die een kroon en rijdend op een wolf.

Moderne Cultuur

Er is weinig over Astaroth in de moderne cultuur. Er zijn slechts twee prominente afbeeldingen in film en literatuur. Hij is een van de demonen die door Faustus worden opgeroepen in het beroemde toneelstuk Dokter Faustus geschreven en opgevoerd tussen 1589 en 1593 toen de auteur Christopher Marlow stierf.

Het stuk is gebaseerd op reeds bestaande Duitse legenden over een man genaamd Faust. In het stuk leert de arts de kunst van het necromantisme, het communiceren met de doden, en sluit hij een pact met Lucifer. Het stuk had zo'n diepe impact en krachtig effect op velen dat er verschillende meldingen waren van echte demonen die tijdens de show verschenen en van aanwezigen die gek werden gemaakt.

De Ster van Astoroth is een magisch medaillon dat prominent aanwezig is in de Disneyfilm van 1971. Bedknoppen en Bezemstelen In de film, gebaseerd op boeken van schrijfster Mary Norton, worden drie kinderen naar het Engelse platteland gestuurd en ondergebracht bij een vrouw genaamd Miss Price tijdens de Duitse bombardementen op Londen.

Juffrouw Price leert een beetje per ongeluk hekserij, en haar spreuken hebben onbedoelde gevolgen. Ze moeten allemaal naar magische plaatsen reizen op zoek naar het medaillon om de eerdere spreuken ongedaan te maken. In de film is Astaroth een tovenaar.

In het kort

Astaroth, een mannelijke demon, regeerde samen met Beëlzebub en Lucifer over het koninkrijk van de hel. Hij vormt een gevaar voor de mensen, omdat hij hen op een dwaalspoor brengt door hen te verleiden de wetenschappen en de wiskunde te misbruiken.