Dearg Due to jedna z kilku krwiopijczych potworności w folklorze irlandzkim/celtyckim. Przedstawiana jako postać kobieca, Dearg Due jest jednym z najbardziej znanych irlandzkich "wampirów". Jednak jest ona czymś więcej niż tylko złą postacią, której należy się bać. Jej tragiczna historia jest intrygująca i pokazuje inną stronę jej osoby. Oto bliższe spojrzenie na Dearg Due.

Kto to jest Dearg Due?

Dearg Due, czyli Drogi Dur, w dosłownym tłumaczeniu oznacza. Czerwone pragnienie lub Czerwony krwiopijca Dearg Due, uważana za młodą kobietę, która żyła dwa tysiąclecia temu, była niegdyś córką szlachcica z Waterford. Kochali ją wszyscy mieszkańcy wioski i zwykli ludzie z okolicy. Uprzejma, mądra i niewiarygodnie piękna ze swoimi długimi srebrnoblond włosami i czerwonymi ustami, Dearg Due była sławna w całym kraju. Jednak to, co stało się z nią później, uczyniło ją niesławną.

Tragiczna historia miłosna

Mit o Dearg Due zaczyna się jako archetypiczna historia pięknej kobiety skazanej na nieszczęśliwe zaaranżowane małżeństwo.

Na początku Dearg Due zakochała się w miejscowym chłopaku. Był on miły i czysty, tak jak ona, a ich miłość była silna i namiętna. Jak większość patriarchów tamtych czasów, ojciec Dearg Due nie dbał o uczucia kobiety i nie chciał "zmarnować" jej szlachectwa na chłopa.

Kiedy więc ojciec Dearg Due dowiedział się o związku córki, przepędził chłopa i załatwił córce małżeństwo z wodzem pobliskiej okolicy. Wspomniany wódz miał opinię równie okrutnego i brutalnego, co bogatego.

Torturowany przez tyrana

Po wymianie przysięgi małżeńskiej Dearg Due dowiedziała się, że jej nowy mąż jest jeszcze bardziej okropny, niż wskazywałaby na to jego reputacja. Zły człowiek torturował Dearg Due na wszelkie możliwe sposoby - od zwykłego wykorzystywania jej dla swojej przyjemności, kiedy tylko chciał, do szydzenia z niej i bicia jej bez sensu. Historie mówią, że mężczyzna nawet lubił ją ranić, aby móc patrzeć na jej krew.spływa po jej jasnej skórze.

Mąż Dearg Due również nie ukrywał swojego okrucieństwa - wszyscy w krainie wiedzieli, jak traktuje swoją nową narzeczoną, ale niewielu mogło (lub chciało) coś z tym zrobić. Ojciec Dearg Due również wiedział, co musiała znosić jego córka, ale zdawał się nie przejmować - dopóki nowy zięć zaspokajał jego chciwość, szlachcic z Waterford był zadowolony z tego układu.

Zdradzona nadzieja

Młoda kobieta przez wiele miesięcy cierpiała z powodu okrucieństwa swojego nowego męża, nie mogąc nic zrobić. Nie wolno jej było nawet opuścić wieży, w której ją zamknął. Mogła jedynie siedzieć i czekać na jego odwiedziny każdej nocy, i mieć nadzieję, że jej ukochany chłopiec znajdzie sposób, aby ją uratować, tak jak to robią bohaterowie w opowieściach.

Irlandzki folklor rzadko ma tak oklepane szczęśliwe zakończenia. Wieśniak, choć bardzo chciał, nie miał po prostu możliwości uratowania swojej miłości przed jej mężem.

W miarę jak Dearg Due czekała, jej nadzieja powoli zaczynała słabnąć.Coraz bardziej oczywiste stawało się, że jej kochanek nie zdoła jej uwolnić.Było też jasne, że jej zły ojciec i mąż nie zmienią zdania.Jej miłość powoli przeradzała się w gniew, a smutek w furię.Mówi się, że w ostatnich dniach Dearg Due nie czuła nic do nikogo, a zamiast tego nienawidziła każdej osoby wIrlandia z gorącą pasją.

Dearg Due postanowiła zrobić jedyną rzecz, jaką mogła - zakończyć własne cierpienie.

Próba śmierci

Niestety, jej mąż zadbał o to, by było to niemożliwe. Schował wszystkie ostre przedmioty z komnat Dearg Due, a okna zabił deskami, by nie mogła zakończyć życia skacząc na śmierć.

Jedynym wyjściem, jakie jej pozostało, było zagłodzenie się na śmierć. Po podjęciu decyzji Dearg Due zaczęła ukrywać jedzenie, które podawali jej słudzy męża, aby jej plan nie był od razu oczywisty.

Jej plan się powiódł. Zajęło jej to dużo czasu i było niesamowicie bolesne, gdy powoli czuła, jak jej siła życiowa odpływa z ciała, ale w końcu udało jej się odebrać sobie życie. Była wolna od swojego męża.

Pomyłka ludzi i nieudany pochówek

Kiedy despotyczny mąż Dearg Due dowiedział się o jej śmierci, nie był zbytnio zmartwiony. Jej pochówek był szybki i skromny, zupełnie nie to, co zwykła robić pospólstwo, a co dopiero szlachcianka. Zanim jej ciało zdążyło jeszcze ostygnąć w ziemi, jej były mąż znalazł już nową, młodą pannę, która miała ją zamęczyć, podczas gdy jej ojciec nadal cieszył się zgromadzonym już bogactwem.

Mieszkańcy okolic Waterford opłakiwali tragiczną śmierć młodej kobiety, ponieważ nadal ją kochali i czcili. Niestety, to właśnie ta miłość doprowadziła do ostatecznej tragedii w historii Dearg Due.

Zgodnie z celtycką i irlandzką tradycją, po śmierci osoby, która za życia była "zła", istniało ryzyko, że powstanie ona z grobu i zamieni się w jedną z wielu możliwych irlandzkich potworności - ghule, duchy, zjawy, zombie, demony, wampiry i wiele innych.

Dlatego jeśli istniało takie ryzyko, to grób danej osoby przykrywano kamieniami, aby nie mogła się podnieść. Czasem nawet chowano ludzi w pozycji pionowej w wysokiej kamiennej latarni lub grobowcu.

Ponieważ wszyscy w okolicy Waterford kochali Dearg Due, żadnemu z nich nie przyszło do głowy, że może ona powrócić z grobu. Wszyscy tamtejsi mieszkańcy pamiętali ją jako miłą i uroczą młodą kobietę, którą była przed ślubem i żaden nie zdawał sobie sprawy, ile nienawiści miała w sercu w chwili śmierci.

Skromny grób Dearg Due pozostawiono więc takim, jakim był - płytkim i pokrytym jedynie miękką ziemią.

The Rise of a Monster

Dokładnie rok później, w rocznicę jej śmierci, Daerg Due wyłonił się z jej grobu, nieumarły potwór napędzany jedynie wściekłością i nienawiścią do każdego, kto ją skrzywdził.

Pierwszą rzeczą, którą zrobiła nieumarła kobieta, była wizyta u ojca. Wróciła do domu i znalazła ojca leżącego w łóżku. Przycisnęła swoje zimne usta do jego ust i wyssała całą jego siłę życiową, zabijając go na miejscu.

Niektóre warianty opowieści mówią, że ojciec Dearg Due nie spał, gdy wróciła do domu.W tych wersjach początkowo nie mogła fizycznie wejść do domu, więc zawołała ojca i poprosiła go o wpuszczenie.Oszołomiony widokiem córki, zaprosił ją do środka i dopiero wtedy była w stanie wejść i go zabić.Uważa się, że te historie są źródłem wierzeń, że wampiry muszą być zaproszone do wejścia , która jest częścią współczesnego mitu wampirów.

W każdym razie, gdy już uporała się z ojcem, Dearg Due odwiedziła swojego byłego męża. Niektóre opowieści mówią, że zastała go w jego sypialni, zaplątanego w orgię z kilkoma innymi kobietami, inne, że złapała go późno w nocy, gdy wracał z lokalnej tawerny, pijany do nieprzytomności.

Gdziekolwiek i jakkolwiek go znalazła, Dearg Due rzuciła się na niego z całą swoją furią i nie tylko wyssała jego siły życiowe, ale nawet wypiła całą jego krew, pozostawiając na ziemi jedynie płytką łuskę.

Jedynym mężczyzną w jej życiu, na którym Dearg Due się nie zemściła, był jej były chłopski kochanek. Mimo że w ostatnich dniach była wściekła, ponieważ nie przyszedł jej uratować, najwyraźniej pozostała jej odrobina miłości do niego i oszczędziła jego życie.

Jednak kiedy już posmakowała krwi swoich byłych mężów i poczuła siłę życiową daną jej przez ich zabicie, głód Dearg Due na więcej krwi stał się nienasycony.

Mściwa wampirzyca zaczęła przemierzać nocą ziemie południowo-wschodniej Irlandii, atakując mężczyzn, którzy popełnili błąd błądząc po zmroku. Jej nienawiść skupiała się głównie na mężczyznach, ale nie wahała się też atakować młodych chłopców.

Po znalezieniu ofiary Dearg Due zabijała ją na miejscu, innym razem po prostu wysysała z niej część krwi i sił życiowych, pozostawiając ją nieprzytomną na ziemi. Niektórzy po jakimś czasie dochodzili do siebie, inni zaś umierali z osłabienia kilka dni później.

Próba powstrzymania klątwy

Zdając sobie sprawę ze swojego błędu, mieszkańcy Waterford wrócili do grobu Dearg Due i pokryli go kamieniami. Mieli nadzieję, że w ten sposób powstrzymają potwora przed wędrówką po okolicy. Czuli też, że jeśli wróci do grobu, kamienie powstrzymają ją przed powrotem.

W rzeczywistości, ponieważ powróciła "do życia" w rocznicę swojej śmierci i ponieważ jej ciało prawdopodobnie znajdowało się w grobie, kiedy wrócili, większość ludzi założyła, że mogła wyjść tylko w dniu swojej śmierci.

Tak więc nawet teraz, dwa tysiące lat później, grób Dearg Due jest nadal przykryty wysokim stosem kamieni, próbując utrzymać ją w dole.Grób jest obecnie nazywany Drzewo Strongbow'a i znajduje się na cmentarzu w pobliżu Waterford. Pamiętaj, aby rzucić kamień na jej grób, jeśli będziesz przechodził obok.

Symbole i symbolika Dearg Due

Na stronie Czerwone pragnienie Dearg Due, piękna młoda szlachcianka o blond włosach i krwistoczerwonych ustach, wychodząca nocą, by spuszczać krew z niczego nie podejrzewających mężczyzn, pasuje do niemal wszystkich cech współczesnej wampirzycy.

Jej historia symbolizuje coś więcej niż tylko przemianę człowieka w wampira. To także opowieść o cierpieniu wielu kobiet w tamtych czasach - zmuszonych do życia w sposób wybrany dla nich przez ojców i mężów, do bycia wykorzystywanymi dla cudzej przyjemności fizycznej, bez zwracania uwagi na potrzeby i pragnienia kobiety.

Znaczenie Dearg Due we współczesnej kulturze

Jako jedna z kilku głównych inspiracji współczesnego mitu wampira obok Włada Palownika i Irlandczyka Abhartach , wpływ Dearg Due na współczesną fikcję jest niepodważalny.

Wampiry to jedne z najpopularniejszych stworzeń fantastycznych w dzisiejszej fikcji, które można zobaczyć w niezliczonych dziełach literackich, programach telewizyjnych, filmach, sztuce, muzyce i grach wideo. Ponieważ mit Dearg Due odnosi się do konkretnej kobiety, a nie do "typu" wampira, jednak ona sama rzadko jest już wymieniana z imienia we współczesnej fikcji.

Zakończenie

Historia Dearg Due jest tragiczna i przerażająca, podobnie jak historia Meduzy, słynnej kobiety, która stała się potworem. mitologia grecka Choć jej opowieść jest zabawna, zawiera prawdę o sytuacji kobiet w tamtych czasach, ich bezsilności i cierpieniu z rąk mężczyzn w ich życiu.