পিগমেলিয়ন – গালাটিয়াৰ গ্ৰীক ভাস্কৰ্য্য শিল্পী

  • এইটো শ্বেয়াৰ কৰক
Stephen Reese

    চাইপ্ৰাছৰ কিংবদন্তি পিগমেলিয়ন আছিল এজন ৰজা আৰু ভাস্কৰ্য্যশিল্পী। তেওঁ ভাস্কৰ্য্য নিৰ্মাণ কৰা মূৰ্তি এটাৰ প্ৰেমত পৰাৰ বাবে পৰিচিত। এই ৰোমাঞ্চে কেইবাখনো উল্লেখযোগ্য সাহিত্যিক ৰচনাৰ বাবে অনুপ্ৰাণিত কৰিছিল, যাৰ ফলত পিগমেলিয়নৰ নাম বিখ্যাত হৈ পৰিছিল। ইয়াত ভালদৰে চাওঁক।

    পিগমেলিয়ন কোন আছিল?

    কিছুমান সূত্ৰ অনুসৰি পিগমেলিয়ন আছিল গ্ৰীক সাগৰৰ দেৱতা প’ছিডন ৰ পুত্ৰ। কিন্তু তেওঁৰ মাতৃ কোন আছিল তাৰ কোনো ৰেকৰ্ড নাই। তেওঁ চাইপ্ৰাছৰ ৰজাৰ লগতে এজন বিখ্যাত হাতীদাঁতৰ ভাস্কৰ্য শিল্পী আছিল। তেওঁৰ শিল্পকৰ্মবোৰ ইমানেই কল্পনাতীত আছিল যে সেইবোৰ বাস্তৱ যেন লাগিছিল। তেওঁ চাইপ্ৰাছৰ পাফচ চহৰত বাস কৰিছিল। আন আন কাহিনীবোৰত প্ৰস্তাৱ কৰা হৈছে যে পিগমেলিয়ন কোনো ৰজা নাছিল, বৰঞ্চ কেৱল এজন সাধাৰণ মানুহ আছিল, যাৰ ভাস্কৰ্য্য শিল্পী হিচাপে দক্ষতা আছিল অতি উত্তম।

    পিগমেলিয়ন আৰু মহিলা

    মহিলাসকলে বেশ্যা হিচাপে কাম কৰা দেখাৰ পিছত পিগমেলিয়নে তেওঁলোকক তুচ্ছজ্ঞান কৰিবলৈ ধৰিলে। তেওঁ নাৰীৰ প্ৰতি লাজ অনুভৱ কৰিছিল আৰু সিদ্ধান্ত লৈছিল যে তেওঁ কেতিয়াও বিয়া নহয় আৰু তেওঁলোকৰ লগত সময় নষ্ট কৰিব। বৰঞ্চ তেওঁ নিজৰ ভাস্কৰ্য্যৰ মাজত গভীৰভাৱে সোমাই নিখুঁত নাৰীৰ সুন্দৰ চিত্ৰণ সৃষ্টি কৰিছিল।

    পিগমেলিয়ন আৰু গালাটিয়া

    তেওঁৰ শ্ৰেষ্ঠ কাম আছিল গালাটিয়া , ইমানেই গোৰ্জিয়াছ ভাস্কৰ্য্য যে তেওঁ তাইৰ প্ৰেমত নপৰাকৈ থাকিব নোৱাৰিলে। পিগমেলিয়নে নিজৰ সৃষ্টিক উন্নতমানৰ কাপোৰ পিন্ধাইছিল আৰু তাইক তেওঁ বিচাৰি পোৱা উত্তম অলংকাৰ দিছিল। প্ৰতিদিনে পিগমেলিয়নে ঘণ্টাৰ পিছত ঘণ্টা গালাটিয়াক আৰাধনা কৰিছিল।

    পিগমেলিয়নে সৌন্দৰ্য্য আৰু প্ৰেমৰ দেৱী আফ্ৰডাইটক তেওঁৰ অনুগ্ৰহ দিবলৈ প্ৰাৰ্থনা কৰাৰ সিদ্ধান্ত ল'লে। তেওঁ এফ্ৰডাইট ক ক’লেগালাটিয়াক জীৱন দিয়ক যাতে তেওঁ তাইক ভাল পাব পাৰে। পিগমেলিয়নে সমগ্ৰ চাইপ্ৰাছৰ বিখ্যাত উৎসৱ আফ্ৰডাইটৰ উৎসৱত প্ৰাৰ্থনা কৰিছিল আৰু আফ্ৰডাইটক প্ৰসাদ দিছিল। উৎসৱৰ পৰা ঘৰলৈ উভতি আহোঁতে পিগমেলিয়নে গালাটিয়াক সাৱটি ধৰি চুমা খালে আৰু হঠাতে হাতীদাঁতৰ মূৰ্তিটো কোমল হ’বলৈ ধৰিলে। আফ্ৰডাইটে তেওঁৰ আশীৰ্বাদেৰে তেওঁক অনুকূল কৰি তুলিছিল।

    কিছুমান মিথত আফ্ৰডাইটে পিগমেলিয়নক তেওঁৰ ইচ্ছা পূৰণ কৰিছিল, কাৰণ গালাটিয়াৰ তাইৰ লগত থকা সাদৃশ্য আছিল। আফ্ৰডাইটৰ শক্তিৰ বাবেই গালাটিয়া জীৱন্ত হৈ উঠিল আৰু দুয়োজনে দেৱীৰ আশীৰ্বাদত বিবাহপাশত আবদ্ধ হয়। পিগমালিয়ন আৰু গালাটিয়াৰ এগৰাকী কন্যা পাফছ আছিল। চাইপ্ৰাছৰ এখন উপকূলীয় চহৰৰ নাম তাইৰ নামেৰে ৰখা হৈছিল।

    একেধৰণৰ গ্ৰীক কাহিনী

    আন কেইবাটাও গ্ৰীক কাহিনী আছে য'ত নিৰ্জীৱ বস্তুবোৰ জীৱন্ত হৈ উঠে। ইয়াৰে কিছুমান হ'ল:

    • ডেডালাছে নিজৰ মূৰ্তিবোৰক কণ্ঠ দিবলৈ কুইকচিভাৰ ব্যৱহাৰ কৰিছিল
    • টালছ আছিল এজন ব্ৰঞ্জৰ মানুহ যিজনৰ জীৱন আছিল যদিও তথাপিও কৃত্ৰিম আছিল
    • পাণ্ডোৰাৰ সৃষ্টি হৈছিল হেফেষ্টাছে মাটিৰ পৰা আৰু এথেনাই জীৱন দিলে
    • হেফেষ্টাছে তেওঁৰ কৰ্মশালাত অটোমেটা সৃষ্টি কৰিব
    • মানুহে পিগমেলিয়নৰ মিথ আৰু পিনোকিঅ'ৰ কাহিনীৰ মাজতো তুলনা কৰিছে।

    কলাত পিগমেলিয়ন

    অভিডৰ মেটামৰ্ফ'জ পিগমেলিয়নৰ কাহিনীৰ বিৱৰণ আৰু ইয়াক বিখ্যাত কৰি তুলিছিল। এই চিত্ৰণত লেখকে মূৰ্তিটোৰ সৈতে পিগমেলিয়নৰ কাহিনীৰ সকলো পৰিঘটনাৰ বৰ্ণনা কৰিছে। গালাটিয়া নামটো অৱশ্যে প্ৰাচীন গ্ৰীচৰ পৰা অহা নাই। এইটোৰেনেছাঁৰ সময়ত দেখা গৈছিল।

    পিগমেলিয়ন আৰু গালাটিয়াৰ প্ৰেম কাহিনী পিছৰ শিল্পকৰ্মসমূহৰ বিষয়বস্তু হৈ পৰিছিল, যেনে ১৭৯২ চনৰ ৰুছ'ৰ অপেৰা, যাৰ শিৰোনাম পিগমেলিয়ন । ১৯১৩ চনত জৰ্জ বাৰ্নাৰ্ড শ্ব'ৱে তেওঁৰ নাটক পিগমেলিয়ন অভিডৰ ট্ৰেজেডীৰ ওপৰত আধাৰিত কৰিছিল।

    শেহতীয়া সময়ত উইলি ৰাছেলে গ্ৰীক মিথক নিজৰ প্ৰেৰণা হিচাপে লৈ Educating Rita, নাটক লিখিছিল . আন কেইবাজনো লেখক আৰু শিল্পীয়ে নিজৰ ৰচনাসমূহ পিগমেলিয়নৰ মিথৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি ৰচনা কৰিছে।

    কিছুমান লেখকে পিগমেলিয়ন আৰু গালাটিয়াৰ কাহিনী ব্যৱহাৰ কৰি কোনো নিৰ্জীৱ বস্তুৰ জীৱন্ততা নহয়, এগৰাকী অশিক্ষিত নাৰীৰ জ্ঞান-প্ৰকাশ দেখুৱাইছে .

    চমুকৈ

    পিগমেলিয়ন আছিল তেওঁৰ সামৰ্থ্যৰ বাবে কেনেকৈ এফ্ৰ’ডাইটৰ অনুকূলতা লাভ কৰিছিল তাৰ বাবে এটা কুটিল চৰিত্ৰ। নৱজাগৰণৰ আৰু শেহতীয়া কালৰ শিল্পকৰ্মত তেওঁৰ মিথ প্ৰভাৱশালী হৈ পৰিছিল। যদিও তেওঁ নায়ক বা দেৱতা নাছিল, তথাপিও তেওঁৰ ভাস্কৰ্য্যৰ সৈতে পিগমেলিয়নৰ প্ৰেম কাহিনীয়ে তেওঁক এজন বিখ্যাত ব্যক্তিত্ব কৰি তুলিছে।

    ষ্টিফেন ৰিজ এজন ইতিহাসবিদ যিয়ে প্ৰতীক আৰু পৌৰাণিক কাহিনীৰ বিশেষজ্ঞ। এই বিষয়ত তেওঁ কেইবাখনো গ্ৰন্থ লিখিছে, আৰু তেওঁৰ ৰচনা বিশ্বৰ আলোচনী আৰু আলোচনীত প্ৰকাশ পাইছে। লণ্ডনত জন্মগ্ৰহণ কৰি ডাঙৰ-দীঘল হোৱা ষ্টিফেনৰ ইতিহাসৰ প্ৰতি সদায় প্ৰেম আছিল। সৰুতে তেওঁ ঘণ্টাৰ পিছত ঘণ্টা প্ৰাচীন গ্ৰন্থসমূহৰ ওপৰত পোৰ কৰি পুৰণি ধ্বংসাৱশেষবোৰ অন্বেষণ কৰিছিল। ইয়াৰ ফলত তেওঁ ঐতিহাসিক গৱেষণাৰ কেৰিয়াৰ গঢ়িবলৈ সক্ষম হয়। প্ৰতীক আৰু পৌৰাণিক কাহিনীৰ প্ৰতি ষ্টিফেনৰ আকৰ্ষণ তেওঁৰ বিশ্বাসৰ পৰাই উদ্ভৱ হৈছে যে সেইবোৰেই হৈছে মানৱ সংস্কৃতিৰ ভেটি। তেওঁৰ মতে এই মিথ আৰু কিংবদন্তিবোৰ বুজি পাই আমি নিজকে আৰু আমাৰ পৃথিৱীখনক ভালদৰে বুজিব পাৰিম।