شمنیسم کمتر یک دین سازمان یافته و بیشتر یک عمل معنوی با مناسک و اعتقادات مشترک است. تمرین شمنیسم حول یک تمرین‌کننده، یا شمن، با دسترسی منحصربه‌فرد به دنیای غیبی ارواح متمرکز است.

شمن‌ها از شیوه‌های آیینی استفاده می‌کنند تا با وارد شدن به حالت خلسه‌مانند با ارواح ارتباط برقرار کنند. از آنجایی که شمنیسم مانند برخی از دیگر نظام‌های اعتقادی اصلی در قالب یک دین سازمان‌دهی نشده است، مردمی از فرهنگ‌ها، مکان‌ها و دوره‌های مختلف آن را اجرا می‌کنند.

منشأ اصطلاح شمنیسم

اعتقاد بر این است که واژه‌های Shaman و Shamanism از خانواده زبان‌های Tungusic در سیبری شرقی و منچوری سرچشمه گرفته‌اند. کلمه Tungusic šamán به معنای "کسی که می داند" است.

این اصطلاح برای اولین بار در زمینه اروپایی در مجلات و نوشته های روس هایی که با مردم سیبری در تعامل بودند ظاهر می شود. سیاستمدار هلندی و مدیر شرکت هند شرقی هلند، نیکلاس ویتسن، مسئول رایج کردن این اصطلاح در اروپای غربی پس از سفر در میان قبایل تونگوسی است.

احتمال‌های جایگزین برای منشا این واژه عبارتند از کلمه سانسکریت شرامانا . این کلمه به شخصیت های رهبانی سیار، «سرگردان»، «طلب» و «زاهد» اشاره دارد. این کلمه ممکن است به آسیای مرکزی سفر کرده باشد و به منبع نهایی این اصطلاح تبدیل شده باشد.

به دلیل ارتباط این اصطلاح با استعمار غربتلاش‌های قرن شانزدهم، تحت بررسی قرار گرفته است. در سال های اخیر، رشد شمنیسم در میان مردمان سفیدپوست اروپایی نیز اتهامات مربوط به تصاحب فرهنگی را مطرح کرده است، زیرا آنها ارتباط فرهنگی کمی با این اعمال ندارند. اصطلاح شمنیسم توسط مردم شناسان، باستان شناسان و مورخان برای اشاره به مجموعه ای از باورها و اعمال موجود در میان قبایل بومی از سیبری تا آمریکای شمالی تا استرالیا و فراتر از آن استفاده می شود.

در هسته اعتقادات شمنی شمن، که دارای توانایی منحصر به فردی برای دسترسی به دنیای غیبی و معنوی است. یک شمن با وارد شدن به خلسه برای برقراری ارتباط با ارواح خیرخواه و بدخواه به این دنیا دسترسی پیدا می‌کند تا بتواند انرژی‌های معنوی مؤثر بر افراد در دنیای فیزیکی را تحت تأثیر قرار دهد. ارواح شیطانی. بنابراین، شمن به دلیل توانایی شفابخشی که دارد، نقش مهمی در زندگی یک جامعه ایفا می کند.

عمل شمنیستی از ابزارهای مختلفی برای دسترسی و ارتباط با جهان ارواح استفاده می کند. یکی از ابزارهای اولیه ای که شمن برای وارد شدن به خلسه استفاده می کند entheogens است.

به معنای "الهی درون"، انتهوژن ماده ای با منشاء گیاهی است که برای دستیابی به حالت تغییر یافته استفاده می شود. آگاهی برای اهداف معنوی به عبارت دیگر گیاهان باخواص توهم زا به اشکال قابل بلع تبدیل می شود. به عنوان مثال می توان به پیوت، قارچ، حشیش، و آیهواسکا اشاره کرد.

موسیقی و آهنگ نیز نقش مهمی در دستیابی شمن به حالت خلسه ایفا می کند. طبل اصلی ترین ساز مورد استفاده در آهنگ هاست. اغلب با رقص وجدانه با تکرار ریتمیک ضرب همراه است.

سایر اعمال شمن شامل جستجوهای بینایی، روزه گرفتن، و لژهای عرق است. در نهایت، یکی از ابزارهای اولیه برای شمن برای دسترسی و دستکاری ارواح و انرژی های معنوی، نمادهای شامانی هستند. نه فقط با معنا، مانند برخی سنت های دینی دیگر، بلکه با انرژی و اطلاعات معنوی واقعی. وقتی به درستی استفاده شود، برخی از نمادها می توانند به شمن اجازه دهند تا با ارواح خاصی تعامل داشته باشد و به انرژی معنوی آنها برای ایجاد شفا دسترسی پیدا کند.

در حالی که نمادهای بسیار متنوعی توسط شمن ها استفاده می شود، برخی از تصاویر ثابت در فرهنگ ها و فرهنگ ها ظاهر می شوند. فاصله ها. اینها شامل دایره ها ، مارپیچ ، صلیب ها و گروه های سه تایی است. این تصاویر را می‌توان در سنت‌های بومی آمریکا، دروید، خاورمیانه و سایر سنت‌ها یافت. بنابراین، برخی از نمادهای استاندارد مورد استفاده شمن ها و معانی آنها چیست؟

• پیکان – حفاظت، دفاع، جهت، حرکت، قدرت

• دایره - برابری، خانواده،نزدیکی، حفاظت

• صلیب – تقسیم کیهان (بومیان آمریکا)، جهت های اصلی

• صلیب در یک دایره - "صلیب خورشیدی"، خورشید و آتش (بومیان آمریکا)

• دست - زندگی انسان، قدرت، قدرت

• گره – به اشکال مختلف، حکمت، حیات ابدی، ابدیت،

• مارپیچ – سفر

• Swastika – ابدیت (بودایی)، خورشید (بومیان آمریکا)

• Triskele – سه مرحله از حیات، سه عنصر زمین، دریا و آسمان (سلتیک)

• چرخ – حیات، چرخه حیات، مراحل زندگی

یک نکته جالب در مورد استفاده از نمادها این ایده است که نمادها می توانند اشتباه گرفته یا متضاد شوند. معروف ترین این نمادهای متضاد، صلیب شکسته است.

آنچه زمانی نماد بودایی برای جاودانگی بود، توسط حزب نازی آلمان مورد استفاده قرار گرفت و از آن به عنوان "صلیب شکسته" یاد کرد که نماد پاکی آریان است. بنابراین، این نماد مذهبی زمانی رایج با ایدئولوژی‌های شیطانی اشتباه گرفته شد و امروزه تقریباً وجود ندارد.

برخی صلیب مسیحی را نمادی متضاد می‌دانند، زیرا قرار است با یادآوری اعدام عیسی را جشن بگیرند. با این حال، استفاده از صلیب توسط مسیحیان برای یادآوری تمایل او به قربانی کردن خود برای دیگران به پیروان است. به نظر می رسد این یک استفاده مثبت از نماد است.

دستکاری کلمات نوشته شده نیز می تواندتبدیل به نمادهای جدید برای مثال، شمن ها ممکن است یک کلمه معنی دار بگیرند، خطوط یا تصاویر دیگری اضافه کنند، و حروف را به هم متصل کنند یا جهت آنها را تغییر دهند تا نماد جدید را با معنی پر کنند.

سپس این به نماد جدیدی تبدیل می شود که می تواند در از طرف یک شخص خاص که نیاز به شفا یا ارتباط با یک روح خاص دارد.

سؤالات متداول درباره شمن ها

شمن ها نقش مهمی دارند. نقشی در جامعه خود دارند و به عنوان شفادهنده و پیشگویی عمل می کنند.

شمانییسم توسط مردمان فرهنگ ها، مکان ها و دوره های مختلف انجام می شود. این شیوه ها امروزه در نقاط مختلف جهان ادامه دارد.

بله، شمن های زن نیز شمنکا نامیده می شوند. این با اضافه کردن پسوند روسی -ka ساخته می‌شود که یک اسم را مؤنث می‌کند.

منابعی مانند بنیاد مطالعات شامانی وجود دارد که به آن‌ها کمک می‌کند. علاقه مند به تبدیل شدن به شمن هستند.

بله، بسیاری از شمن های مدرن وجود دارند. 10>

یافتن شواهد علمی که از شیوه های شامانی حمایت کند دشوار است و هیچ نهاد تنظیم کننده ای وجود ندارد که شمن ها را تأیید یا ثبت کند. چیزی که گاهی به آن اشاره می شودبه عنوان نئو-شامنیزم، انجام این آیین ها توسط افرادی است که از سنت ها و تبار جدا شده اند. شمن‌ها به‌طور سنتی دوره‌ای از آغاز و یادگیری، از جمله آیین‌های عبور را سپری می‌کردند، که آنها را در سنت خدمت به جامعه خود به‌عنوان یک شمن گنجاند. اینکه آیا افراد خارج از این هویت‌ها و سنت‌های قومی می‌توانند و باید شمنیسم را تمرین کنند یا نه، منبع بحث‌های زیادی است. مشخصه آن نقش محوری شمن در زندگی یک جامعه است. نقش او برای تداوم جامعه حیاتی است، و این در فرهنگ‌های قبیله‌ای کهن که بیماری می‌توانست برای مردم بسیار ویرانگر باشد، حتی بیشتر صادق بود. امروزه تقریباً در همه فرهنگ ها و ادیان، عناصر شمنیسم را می توان یافت.