Bloemen hebben een belangrijke rol in begrafenisrituelen van verschillende samenlevingen en religies. Floriografie, of de taal van bloemen, werd geformaliseerd door de Victorianen en de meeste bloemen die worden geassocieerd met rouw en dood ontleenden hier hun moderne symboliek aan. De associatie van de dood met bloemen bestond echter al daarvoor, in de oudheid. In het oude Egypte bijvoorbeeld werden bloemen gelegdin de graven van farao's om verschillende begrippen aan te duiden.

In de post-Elizabethaanse periode in Engeland was het eerbetoon bij begrafenissen eerder groenblijvend dan bloemrijk. Uiteindelijk werden snijbloemen gebruikt als sympathiegeschenken en om graven te markeren. In sommige streken gaat de betekenis van bloemen verder dan het tijdstip van overlijden en worden de doden herdacht, vooral op Allerzielen in Eurazië en Dia de los Muertos in Mexico.

De bloemensymboliek kan van cultuur tot cultuur verschillen, dus hebben we de meest voorkomende bloemen die tegenwoordig worden gebruikt om de dood weer te geven en om medeleven te betuigen op een rijtje gezet, evenals de bloemen die in het verleden door vroegere culturen werden gebruikt.

Anjer

In het Westen zijn boeketten met één kleur of gemengde kleuren anjers in wit, roze en rood een gepaste herdenking van iemands overlijden. Rode anjers symboliseren bewondering en liefde, en zeggen: "Mijn hart doet pijn om jou". Anderzijds staat roze voor herinnering en wit voor zuiverheid.

In de Elizabethaanse tijd was het dragen van deze bloem populair omdat men geloofde dat het hielp voorkomen dat men op het schavot ter dood werd gebracht. Tegenwoordig, anjers worden vaak gebruikt in sympathiebloemwerk en in rouwstukken en -kransen.

Chrysant

Chrysanten zijn de meest gebruikte bloemen voor grafboeketten en op graven, maar hun symbolische betekenis verschilt per cultuur. In de VS zijn ze waarheid symboliseren en zuiverheid, en zijn een goede manier om iemand te eren die een vol leven heeft geleefd. In Frankrijk en Zuid-Duitsland zijn ze ook verbonden met herfstrituelen voor de doden - en mogen ze niet aan de levenden worden aangeboden. In Malta en Italië wordt het zelfs als ongelukkig beschouwd om de bloem in huis te hebben.

In Japan worden witte chrysanten geassocieerd met de dood. Japanse boeddhisten geloven in reïncarnatie, dus is het een traditie om bloemen en geld in de kist te leggen, zodat de ziel de Sanzu rivier kan oversteken. In de Chinese cultuur wordt alleen een boeket van witte en gele chrysanten naar de familie van de overledene gestuurd - en het mag geen rood bevatten, dat is de kleur van vreugde en geluk, en gaat in tegende stemming van een familie die rouwt om een verlies.

Witte Lelies

Aangezien deze bloemen een dramatische bloemblaadjesindeling en een sterke geur hebben, is wit lelies Het wordt geassocieerd met onschuld, zuiverheid en wedergeboorte. De associatie met zuiverheid komt voort uit de middeleeuwse afbeeldingen van de Maagd Maria die vaak wordt afgebeeld terwijl ze de bloem vasthoudt, vandaar de naam Madonnalelie.

In sommige culturen suggereren witte lelies dat de ziel is teruggekeerd naar een vredige staat van onschuld. Er zijn verschillende soorten lelies, maar de Oosterse lelie is een van de "echte" lelies die een gevoel van vrede Een andere variant, de sterrenlelie, wordt vaak gebruikt om sympathie en het eeuwige leven aan te duiden.

Rozen

Een boeket van rozen In feite kan de bloem een grote verscheidenheid aan symbolische betekenissen hebben, afhankelijk van haar kleur. Over het algemeen worden witte rozen vaak gebruikt bij de begrafenis van kinderen, omdat ze onschuld, zuiverheid en jeugdigheid symboliseren.

Aan de andere kant symboliseren roze rozen liefde en bewondering, terwijl perzikkleurige rozen worden geassocieerd met onsterfelijkheid en oprechtheid. Soms worden paarse rozen gekozen voor de uitvaartdiensten van grootouders, omdat ze staan voor waardigheid en elegantie.

Terwijl rode rozen liefde uitdrukken In sommige culturen symboliseren ze ook het bloed van de martelaar, waarschijnlijk vanwege de doornen, en de dood zelf. Zwarte rozen, die niet echt zwart zijn maar in een zeer donkere tint rood of paars, worden ook geassocieerd met afscheid, rouw en de dood.

Goudsbloem

In Mexico en heel Latijns-Amerika zijn goudsbloemen de bloem des doods, gebruikt tijdens Dia de los Muertos of Dag van de Doden. Een combinatie van Azteeks geloof en het katholicisme, vindt de feestdag plaats op 1 en 2 november. De heldere oranje en gele tinten van de bloem zijn bedoeld om de viering vrolijk en levendig te houden, in plaats van de sombere stemming die met de dood wordt geassocieerd.

Goudsbloemen worden vaak gezien op ofrendas of uitgebreide altaren ter ere van een persoon. De bloem verschijnt ook in slingers en kruizen, samen met calacas en calaveras (In de Verenigde Staten en Canada wordt Dia de los Muertos niet algemeen gevierd, hoewel de traditie bestaat in regio's met een grote Latijns-Amerikaanse bevolking.

Orchideeën

In Hawaï, orchideeën staan vaak op bloemenslingers of leis, niet alleen als teken van welkom maar ook als rouwbloem wanneer iemand is overleden. Ze worden vaak geplaatst op plaatsen die belangrijk waren voor de overledene, gegeven aan de familieleden, en gedragen door de rouwenden die de begrafenis bijwonen. Deze bloemen staan symbool voor schoonheid en verfijning, maar ze worden ook gebruikt als een uiting van liefde en medeleven, vooralwitte en roze bloemen.

Poppy

Symbolisch voor eeuwige slaap en vergetelheid, klaprozen De oude Romeinen plaatsten klaprozen op graven, omdat ze onsterfelijkheid zouden schenken. Bewijzen van deze bloemen zijn ook gevonden in 3000 jaar oude Egyptische graven.

In Noord-Frankrijk en Vlaanderen groeiden klaprozen na de Tweede Wereldoorlog uit de door gevechten verscheurde kraters in de velden. De legende zegt dat de bloem voortkwam uit vergoten bloed bij gevechten, waardoor de rode klaproos het symbool van herdenking voor de oorlogsslachtoffers is geworden.

Tegenwoordig worden klaprozen vaak gebruikt voor militaire herdenkingen over de hele wereld. In Australië is het een symbool van opoffering, een symbool van leven gegeven in dienst van het land. Tijdens de 75e verjaardag van de D-Day landingen in Frankrijk legde de Britse prins William een krans van klaprozen om de gevallenen te eren.

Tulpen

Sinds de stichting van de Islamitische Republiek Iran in 1979 staan tulpen symbool voor de dood van de martelaren. Volgens de traditie van het Sji'isme was Ḥusayn, de kleinzoon van de Profeet Mohammed, gestorven in de strijd tegen de Umayyad-dynastie - en uit zijn bloed ontsprongen rode tulpen. De betekenis van de bloem in de Iraanse cultuur gaat echter terug tot de oudheid.

In de 6e eeuw werden tulpen geassocieerd met eeuwige liefde en opoffering. In een Perzische legende hoorde prins Farhad valse geruchten dat Shirin, zijn geliefde, was gedood. Uit wanhoop reed hij zijn paard van een klif, en rode tulpen ontsprongen op de plaats waar zijn bloed had gedruppeld. Sindsdien werd de bloem een symbool dat hun liefde voor altijd zou duren.

Asphodel

In Homer's Odyssey De bloem is te vinden in de Vlaktes van Asphodel, de plaats in de onderwereld waar de zielen rusten. Men zegt dat de godin Persephone de vrouw van Hades, droeg een krans van asfodel en werd daarom geassocieerd met rouw, dood en de onderwereld.

In de taal van de bloemen kan asfoelie symbool staan voor spijt na het graf. Het zegt simpelweg: "Ik zal trouw blijven tot de dood", of "Mijn spijt volgt je naar het graf". Deze stervormige bloemen blijven symbolisch, vooral bij sterfgevallen.

Narcis

Narcissen (Latijnse naam Narcissus) worden het meest geassocieerd met ijdelheid en de dood, vanwege de populaire mythe van Narcissus die stierf door naar zijn eigen spiegelbeeld te staren. In de middeleeuwen werd de bloem beschouwd als een voorteken van de dood, als hij zakte terwijl er naar werd gekeken. Tegenwoordig worden narcissen gezien als symbolen van een nieuw begin, wederopstanding, wedergeboorte en de belofte van het eeuwige leven, dus ze zijn ook ideaal voornaar families die lijden onder het verlies van een geliefde.

Anemoon

Anemoon heeft een lange geschiedenis van bijgeloof, aangezien de oude Egyptenaren dachten dat het een symbool van ziekte was, terwijl de Chinezen het de bloem des doods De betekenis ervan is verlating, verdorde hoop, lijden en dood, waardoor het in veel oosterse culturen een symbool van ongeluk is.

De naam anemoon is afgeleid van het Griekse anemos dat betekent wind vandaar dat het ook wel windflower . in Griekse mythologie anemonen ontsprongen uit de tranen van Aphrodite toen haar minnaar Adonis In het Westen kan het symbool staan voor anticipatie, en soms wordt het gebruikt ter herinnering aan een overleden dierbare.

Cowslip

Ook wel de sleutel van de hemel zijn koeienlipbloemen symbolisch voor zowel geboorte als dood. In een mythe sluipen mensen de achterdeur van de hemel binnen, dus werd St. Petrus boos en liet zijn sleutel op aarde vallen - en die veranderde in een koeienlip. sleutelbloem .

In Ierland en Wales worden koeienlippen beschouwd als feeënbloemen, en het aanraken ervan opent een deur naar sprookjesland. Helaas moeten ze in het juiste aantal bloemen worden gerangschikt, anders volgt onheil op degenen die ze aanraken.

Enchanter's Nightshade

Ook bekend als Circaea de nachtschade van de tovenaar werd genoemd naar... Circe de tovenaarsdochter van de zonnegod Helios Ze werd door Homerus beschreven als wreed omdat ze schipbreukelingen naar haar eiland lokte en ze vervolgens veranderde in leeuwen, wolven en varkens, die ze vervolgens doodde en opat. Daarom werden haar kleine bloemen ook een symbool van dood, onheil en bedrog.

Inpakken

De symbolische betekenis van bloemen is al eeuwenlang bekend. Rouwenden over de hele wereld gebruiken nog steeds bloemen om vorm te geven aan rouw, afscheid en herinneringen - maar het is belangrijk om bloemen te kiezen die passen bij de cultuur en de gelegenheid. In de westerse traditie kun je rouwbloemen kiezen op basis van hun moderne en oude symboliek. Voor oosterse culturen zijn witte bloemen het meest geschikt, vooralchrysanten en lelies.