Symbolen van eenheid - Een lijst

  • Deel Dit
Stephen Reese

    Eenheid is een van de sleutels tot het handhaven van duurzame harmonie en vrede Zoals het beroemde citaat luidt: "We zijn zo sterk als we verenigd zijn, zo zwak als we verdeeld zijn". Hier is een blik op de verschillende symbolen van eenheid, en hoe ze hielpen om verschillende groepen samen te binden naar een gemeenschappelijk doel.

    Nummer 1

    De Pythagoreeërs gaven bepaalde getallen een mystieke betekenis - en het getal 1 werd hun symbool van eenheid. Het werd beschouwd als de oorsprong van alle dingen, omdat alle andere getallen daaruit kunnen ontstaan. In hun systeem waren oneven getallen mannelijk en even getallen vrouwelijk, maar het getal 1 was geen van beide. In feite maakt het optellen van 1 bij een oneven getal het even, en omgekeerd.

    Cirkel

    Een van de oudste symbolen ter wereld werd de cirkel geassocieerd met eenheid, volledigheid, eeuwigheid en perfectie. In feite zijn de meeste tradities, zoals praatcirkels of vredestichtende cirkels, afgeleid van de symboliek ervan. In sommige religies kwamen gelovigen samen in een cirkel om te bidden, wat een gebed wordt genoemd. cirkel Cirkels brengen mensen samen op een manier die vertrouwen, respect en intimiteit schept. Door een cirkel te vormen, creëren mensen een gevoel van eenheid, waarbij deelnemers verhalen kunnen delen en horen.

    Ouroboros

    Een alchemistisch en gnostisch symbool, de Ouroboros stelt een slang of een draak voor met zijn staart in zijn bek, die zichzelf voortdurend verslindt en uit zichzelf herboren wordt. Het is een positief symbool dat de eenheid van alle dingen en de cyclische aard van het universum voorstelt. Het woord Ouroboros komt van het Grieks dat betekent staartdeler maar de voorstellingen ervan gaan terug tot het oude Egypte, rond de 13e en 14e eeuw voor Christus.

    Odal Rune

    Ook wel Othala of Ethel genoemd, de Odal Rune is een deel van het alfabet dat door Germaanse volkeren uit Scandinavië, IJsland, Groot-Brittannië en Noord-Europa werd gebruikt van de 3e eeuw tot de 17e eeuw n.C. Het komt overeen met het o geluid, het is de symbool van familie eenheid, saamhorigheid en verbondenheid, vaak gebruikt in magie om harmonieuze familierelaties te bevorderen.

    De Odal Rune wordt ook beschouwd als de rune van het erfgoed, wat zou kunnen verwijzen naar het letterlijke voorouderlijke land van de familie. In het oude Scandinavië moesten eigendommen van generatie op generatie worden doorgegeven, om families en culturele tradities in stand te houden. In moderne interpretaties kan het ook staan voor de immateriële dingen die we erven van onze familie.

    Iodhadh

    De oude Kelten gebruikten ogham tekens om bepaalde struiken en bomen te symboliseren. Uiteindelijk ontwikkelden deze sigolen zich tot letters, gebruikt van de 4e tot de 10e eeuw CE. De 20e ogham letter, Iodhadh staat voor de eenheid van dood en leven, en komt overeen met de taxusboom. In heel Europa is de taxus de langst levende boom, en werd heilig voor verschillende godheden zoals Hecate Men zegt dat het symbool staat voor de dubbele aard van einde en begin tegelijk.

    Tudor Rose

    Als symbool van eenheid na oorlogen werd de Tudorroos gecreëerd door Hendrik VII van Engeland om de eenwording van de koninklijke huizen Lancaster en York weer te geven. De Wars of the Roses waren een reeks burgeroorlogen die tussen 1455 en 1485 om de Engelse troon werden uitgevochten, voorafgaand aan de regering van de Tudors. Beide koninklijke families maakten aanspraak op de troon door afstamming van de zonen van Edward III.

    De oorlogen kregen hun naam omdat elk huis zijn eigen embleem had: de Rode Roos van Lancaster en de Witte Roos van York. Toen Richard III, de laatste koning van het Huis York, in de strijd werd gedood door de Lancastrian Henry Tudor, werd laatstgenoemde uitgeroepen tot koning Hendrik VII. Na zijn kroning trouwde de koning met Elizabeth van York.

    Hun huwelijk maakte een einde aan de oorlogen tussen de twee koninklijke families en gaf aanleiding tot de Tudor-dynastie. Hendrik VII introduceerde de Tudorroos, een samenvoeging van de heraldische insignes van Lancaster en York. De Tudorroos, herkenbaar aan zijn zowel rode als witte kleuren, werd aangenomen als het nationale embleem van Engeland, en een symbool van eenheid en vrede.

    Het kruis van Lotharingen

    De Kruis van Lotharingen heeft een dubbel streepjeskruis, enigszins vergelijkbaar met het patriarchaal kruis In de Eerste Kruistocht werd een dergelijk kruis met dubbele balken gebruikt door Godefroy de Bouillon, de hertog van Lotharingen, in zijn vaandel toen hij deelnam aan de inname van Jeruzalem in 1099. Uiteindelijk werd het symbool als heraldisch wapen doorgegeven aan zijn opvolgers. In de 15e eeuw gebruikte de hertog van Anjou het kruis om de nationale eenheid van Frankrijk te vertegenwoordigen, en werd het bekend als het kruis vanLorraine.

    Uiteindelijk werd het kruis van Lotharingen een symbool van patriottisme en vrijheid. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het door generaal Charles de Gaulle gebruikt als symbool van het Franse verzet tegen Duitsland. Het werd verbonden met de Franse heldin Jeanne d'Arc Het symbool, dat zijn oorsprong vindt in de provincie Lotharingen, is tegenwoordig te zien op veel Franse oorlogsmonumenten.

    De noordelijke knoop

    In Noord-Nigeria is de Noordelijke Knoop een voorstelling van eenheid in verscheidenheid. Hij werd aangenomen door politici, waaronder Alhaji Ahmadu Bello, toen de Nigerianen zich voorbereidden op politieke onafhankelijkheid van Groot-Brittannië. Hij werd gebruikt als ontwerpelement in hun munt, wapen, schilderijen en muren van zowel de oude als de nieuwe paleizen.

    opgeheven vuist

    De opgeheven vuist komt vaak voor bij protesten, en vertegenwoordigt thema's als eenheid, verzet en macht. Als symbool van politieke solidariteit is het belangrijk voor mensen die zich hebben voorgenomen een situatie van onrecht aan te vechten. In De Opstand van Honoré Daumier, symboliseerde de opgeheven vuist de strijdlust van de revolutionairen tegen de Europese monarchieën tijdens de Franse revolutie in 1848.

    Later werd de opgeheven vuist overgenomen door de antifascistische beweging in Europa. Tijdens de Spaanse Burgeroorlog werd hij gebruikt om het verzet van de Republikeinse regering tegen de toekomstige dictator Francisco Franco weer te geven. Voor de Spaanse Republiek is het een groet van solidariteit met de democratische volkeren van de wereld. Het gebaar werd geassocieerd met de Black power beweging in de jaren zestig.

    De vrijmetselaars troffel

    Een symbool van de eenheid van de vrijmetselarij, de troffel van de vrijmetselaar cementeert de broederschap onder de mensen. De troffel is een gereedschap dat wordt gebruikt om cement of mortel te verspreiden, dat de stenen van een gebouw met elkaar verbindt. In figuurlijke zin is een vrijmetselaar een bouwer van de broederschap, die broederlijke liefde en genegenheid verspreidt.

    De vrijmetselaars troffel dient als een herinnering om te verspreiden het morele cement Het symbool wordt vaak gebruikt in vrijmetselaarsjuwelen, reversspelden, insignes en ringen.

    Borromeinse Ringen

    De Borromeinse Ringen bestaat uit drie in elkaar grijpende ringen - soms driehoeken of rechthoeken - die niet kunnen worden gescheiden. Het symbool is genoemd naar de familie Borromeo in Italië, die het gebruikte op hun wapenschild. Aangezien de drie ringen samen sterk zijn, maar uit elkaar vallen als een van hen wordt verwijderd, betekenen de Borromeaanse ringen kracht in eenheid.

    Möbiusstrook

    Sinds zijn ontdekking in 1858 heeft de Möbiusstrook wiskundigen, filosofen, kunstenaars en ingenieurs gefascineerd. Het is een oneindige lus met een eenzijdig oppervlak, dat niet kan worden gedefinieerd als intern of extern. Daarom wordt het gezien als een symbool van eenheid, eenheid en solidariteit, want aan welke kant van de Möbius je ook begint, of welke richting je ook uitgaat, je komt altijd op hetzelfde pad uit.

    Inpakken

    De cirkel is een universeel symbool van eenheid dat verschillende culturen en religies overstijgt, terwijl andere dienen als voorstelling van eenheid in het gezin, politieke eenheid en eenheid in verscheidenheid in specifieke regio's.

    Stephen Reese is een historicus die gespecialiseerd is in symbolen en mythologie. Hij heeft verschillende boeken over dit onderwerp geschreven en zijn werk is gepubliceerd in tijdschriften en tijdschriften over de hele wereld. Stephen is geboren en getogen in Londen en heeft altijd een voorliefde gehad voor geschiedenis. Als kind besteedde hij uren aan het bestuderen van oude teksten en het verkennen van oude ruïnes. Dit bracht hem ertoe een carrière in historisch onderzoek na te streven. Stephens fascinatie voor symbolen en mythologie komt voort uit zijn overtuiging dat ze de basis vormen van de menselijke cultuur. Hij gelooft dat door deze mythen en legendes te begrijpen, we onszelf en onze wereld beter kunnen begrijpen.