Ang Kahulugan ng Twin Flame Symbol

  • Ibahagi Ito
Stephen Reese

Ang twin flame ay mga simbolo na patuloy na lumalabas sa mga tattoo, logo, at iba pang anyo ng sining, at kung titingnan mong mabuti, tiyak na makikita mong nakatago ang mga ito kahit saan.

Nagtatampok ang simbolo na ito ng tatsulok, apoy, simbolo ng infinity, at bilog.

Bakit napakamistikal at mahirap intindihin ang sinaunang simbolo na ito? Ano ba talaga ang ibig sabihin ng twin flame? Tingnan natin ang nakakaintriga ngunit mystical na konseptong ito.

It's a Twin Flame Thing. Tingnan ito dito.

Anumang kultura, relihiyon, o espirituwal na komunidad ay gumagamit ng mga simbolo upang ipakita ang kahulugan at kaalaman. Maraming mga kultura ang may isang pagkakataon, o iba pa na nakikitungo sa simbolismo ng kambal na apoy.

Maraming simbolo na kumakatawan sa konsepto ng kambal na apoy, na nag-iiba depende sa kultura. Halimbawa, ang simbolo na yin at yang , pati na rin ang pusong may simbulo ng infinity na tumatakbo dito, ay kadalasang ginagamit upang kumatawan sa kambal na apoy.

Gayunpaman, ang pinakakaraniwang simbolo ng kambal na apoy ay ang nagtatampok ng isang tatsulok na set sa loob ng isang bilog, na may simbolo ng infinity sa ilalim nito, at dalawang apoy sa loob nito.

Pinakasikat na Twin Flame Symbol

Tingnan natin kung ano ang kinakatawan ng bawat elemento ng twin flame symbol.

1. Symbolism of the Flames

Maaaring bigyang-kahulugan ang twin flame symbol sa maraming paraan, na nagbabago kung paano lumilitaw ang apoy. Isang kamangha-manghang pamamaraan saduality ng halos lahat ng bagay sa kalikasan at hinihikayat kang pahalagahan ang iyong mga lakas at hayaan silang magkaisa at balansehin ang isa't isa.

ilarawan ang dualism ng kambal na apoy ay upang i-highlight ang pagkakaiba sa pagitan ng mga ito, pagkakaroon ng apoy entwined, o pinaghiwalay.

Ang kambal ay parang dalawang gilid ng iisang barya. Kaya, kapag sila ay magkasama, sila ay lumalabas na pareho, pinagsama sa isa. Ang kambal na apoy ay maaari pa ring lumaki, kahit na sila ay magkahiwalay, dahil sila ay malapit pa rin at naglilipat ng init at enerhiya sa pagitan ng isa't isa.

Nagtatampok ang twin flame symbol ng dalawang apoy sa gitna. Ang bawat kambal ay kinakatawan ng isa sa mga apoy. Ang mga apoy ay kumakatawan sa kanilang mabangis na pagnanasa at kung gaano sila katingkad kapag sila ay magkasama. Kung ang dalawang apoy ay pinagsama, ang nagresultang apoy ay kumakalat lamang.

Kapag magkasama ang kambal, ang kanilang matinding pagnanasa ay madalas na hindi makatwiran at hindi maayos. At kapag ang mga magulong enerhiya ay nagtagpo sa pag-ibig at pagkamalikhain, kailangan nating maging maingat dahil ang mga bagay ay maaaring mabilis na mawala sa kamay. Ito ay isang hindi kapani-paniwalang paggamit ng simbolismo dahil, tulad ng isang kandila na naiwan nang hindi nag-aalaga nang napakatagal, ang isang kambal na relasyon ay maaaring mawalan ng kontrol sa lalong madaling panahon.

Kung minsan ang mga apoy ay maaaring ilarawan bilang magkaugnay o magkahiwalay, gayunpaman, ito ay pangunahin sa isang bagay ng panlasa. Anuman ang kaso, ang kahulugan ay nananatiling pareho.

Kung mayroon man, pinalalakas ng desisyong ito ang pangkalahatang mensahe at sa ngayon, sa tingin namin, ang isa sa mga pinakakagiliw-giliw na paglalarawan ng kambal na apoy ay ang paglalarawan ng ilang mahahalagangmga konsepto:

2. Simbolismo ng Infinity

Ang numerong walo ay nagkataon na pumapasok para sa infinity sign, kahit na iniikot nang pahalang. Nagkataon, ang walo ay isang balanseng numero, at ang kambal na apoy ay tungkol sa balanse.

Ang diwa ng kawalang-hanggan ay walang hanggang pag-ibig, ngunit nangangailangan din ito ng balanse para sa kawalang-hanggan upang maging isang katotohanan sa halip na isang panaginip lamang. Patuloy silang muling pagsasama-samahin sa pamamagitan ng buhay at kamatayan upang sila ay magkaisa. Samakatuwid, ang kambal ay mag-loop pabalik sa isa't isa tulad ng infinity na simbolo dahil sa kanilang hindi masisira na bono.

Enerhiya ng Panlalaki:

Sa karamihan ng mga simbolo ng twin flame triangle, madalas kang makakahanap ng infinity na simbolo (o horizontal number eight figure ) sa ilalim ng tatsulok (at napapalibutan ng isang bilog.) Ang kaliwang loop ng infinity na simbolo na ito ay kumakatawan sa puwersa ng pagkalalaki.

Ang panlalaking enerhiya na ito ay ang kalahati ng kambal na apoy at walang kinalaman sa mga tradisyonal na pamantayan ng kasarian. Ang kalahating ito ay kumakatawan sa katatagan at kapangyarihan kung saan pinapaboran nito ang dahilan kaysa pakiramdam. Siyempre, ang enerhiya na ito ay hindi nakakapinsala o hindi balanse. Ito ay proteksiyon lamang ngunit hindi malupit.

Isaalang-alang ang bahaging ito ng simbolo bilang mga pisikal na pangangailangan sa isang relasyon; samakatuwid, ito ay kalahati lamang ng equation para sa isang malusog, pangmatagalang pagsasama.

Enerhiya ng Pambabae:

Ang tamang punto ay sumisimbolo sa pagkababaena umiiral upang kontrahin ang puwersang panlalaki. Ang banal na pambabae, tulad ng panlalaking enerhiya, ay hindi kailangang maging isang babae; ang kailangan lang ay ang kabaligtaran ng enerhiya ng lalaki. Ang enerhiya ng pambabae ay nagbibigay ng isang balanseng kalikasan na inuuna ang mga damdamin kaysa sa katwiran. Ang parehong mga enerhiya na ito ay may pagkamalikhain at intuwisyon.

Isaalang-alang na ito ang mas mahabagin sa kambal kung saan tutugunan nito ang emosyonal na pangangailangan ng relasyon. Samakatuwid, sa kumbinasyon ng panlalaki at pambabae, ang iyong pisikal at emosyonal na mga pangangailangan ay nasiyahan, at ang isang relasyon ay maaaring matagumpay na umunlad.

Ang tuktok ng simbolo, kung saan nagtatagpo ang tatsulok, ay kumakatawan sa pagkakaisa at duality ng kambal. Ang banal na enerhiya ay maaari na ngayong magtagpo sa tuktok dahil ang iba pang mga punto ay nabalanse ito.

The Triangle

Ang kambal na apoy ay sumisimbolo sa pagsasama-sama ng kanilang emosyonal na mga puzzle. Kaya, kapag naabot nila ang kanilang rurok, ang kambal ay magiging perpektong pagkakaisa at konektado sa pisikal, mental, at espirituwal na antas.

Dahil dito, ang buong bagay na ito ay tungkol sa dalawang puwersang naghihiwalay at nagsasama at ang tuktok ng tatsulok ay mahalaga sa pagsasama ng panlalaki at pambabae na enerhiya.

Palagi silang sasamahan ng kambal sa mga linyang nag-uugnay sa mga puntong ito at bagama't sila ay paminsan-minsan ay babagsak at makakatagpo ng matarik na lupain, sila, sa kalaunan, ay magkakasabay na magkikita.

3. AngAng bilog

Mga Circle ay kadalasang ginagamit sa simbolismo at lahat ng konseptong napag-usapan natin ay nakapaloob sa isang bilog. Ang bilog ay sumasaklaw sa buong kambal na apoy at sumisimbolo sa paikot na kalikasan kung paano mararanasan ng kambal ang karmic at reincarnation sa kabuuan ng kanilang paglalakbay.

Nagkakaroon tayo ng mas mataas na mga sarili at umaakyat upang makasama ang ating kambal habang dumaraan tayo sa iba't ibang pagkakatawang-tao. Ang iyong mga kaluluwa ay iisa at buo kahit na ikaw ay dalawang natatanging indibidwal, at anuman ang nagawa ng isang kambal, ang lahat ay tumatakbo sa isang bilog.

Walang simula o wakas. Ang kambal ay magtatagumpay sa bawat isa at maglalakbay sa kanilang mga landas nang magkasama.

Kambal na apoy sa alahas. Tingnan ito dito.

4. Ang Simbolo ng Apoy

Ayon sa siyentipikong pananaliksik, natuklasan ng mga tao ang apoy humigit-kumulang isang milyong taon na ang nakalilipas, na pinatunayan ng kanilang mga natuklasan sa mga abo ng halaman at bahagi ng mga nasunog na buto malapit sa mga kanlungan ng mga sinaunang tao. . Simula noon, ang apoy ay naging simbolo ng init, pag-ibig, kaligtasan, enerhiya, at pagkawasak.

Mas madalas kaysa sa hindi, ang simbolo ng apoy ay malapit na nauugnay sa kaligtasan ng buhay, at ang apoy ay binanggit sa maraming mitolohiya at relihiyon sa banal na kahulugan. Sa Hinduism , ang pagsamba sa apoy ay pinahahalagahan pa rin, na may ilang mga seremonya at ritwal na nakatuon sa natural na pangyayaring ito.

Sa mga sinaunang mahiwagang ritwal, ginagamit ito para sa exorcism,lakas, pagnanais, proteksyon, pagbabago, tapang, galit, pagkansela ng itim na mahika, pati na rin ang paglilinis mula sa masasamang pwersa at espirituwal na pag-renew. Kahit ngayon, ang kapangyarihan ng apoy ay nakikita ng maraming tao bilang isang bagay na banal, banal, makapangyarihan, at karapat-dapat sambahin. Bukod pa riyan, nakikita rin ang apoy bilang simbolo ng karunungan at buhay.

The Origins of the Twin Flame Symbol

Siyempre, hindi natin malalaman ang eksaktong impormasyon, lugar, at oras ng unang paglitaw ng simbolo ng apoy. Gayunpaman, pamilyar tayo sa katotohanan na ang bawat sibilisasyon, sa ngayon, ay umalis sa interpretasyon ng apoy.

1. Zoroastrianism and the Lord of Flames

Isa sa mga mas maimpluwensyang relihiyon ay ang Zoroastrianism, na sinasabing isa sa pinakamatandang organisadong relihiyon sa mundo na nagmula sa Persia (modernong Iran). Ang mga pinagmulan nito, ayon sa mga opinyon ng mga istoryador at eksperto ng Zoroastrianism, ay mga 6,000 taon BC.

Ang mga pinakalumang akda ng Zoroastrianism, ang Gathas, ay isinulat sa wikang Avesta, na kahanga-hangang katulad ng Sanskrit, kung saan isinulat ang Rig Vedas.

Sa Zoroastrianism, ang kataas-taasang Diyos na si Ahura Mazda ay iginagalang, at ang pangalan ay maluwag na isinalin sa "Ang Tagapagbigay ng Buhay." Gayundin, sa pamamagitan ng pagsasalin sa pamamagitan ng Sanskrit, makukuha natin ang Mazda: mahaa -great at daa -giver. Sa gayon, ang Ahura Mazda ay maaari ding bigyang kahulugan bilang ang Dakilang Tagapagbigay,ang Dakilang Lumikha.

Ang dakilang repormador ng Zoroastrianism, si Zarathustra (Zoroaster), ay nag-iwan ng maraming kaalaman tungkol sa relihiyong ito, at kahit na ang buong aklatan sa Persepolis ay nasunog pagkatapos ng pag-atake ni Alexander the Great (at pagkatapos ay ang natira ay nawasak ng pagsalakay ng mga Arabo). Ang kaalamang ito ay napanatili pa rin sa mga tuktok ng bundok at tradisyon sa bibig.

Doon, naitala na si Zarathustra ay nanirahan sa isang templo ng Apoy at nagsagawa ng kanyang mga ritwal dahil, sa ilalim ng Zoroastrianism (o Zoroastrianism), ang apoy ay itinuturing na isang simbolo ng pagkadiyos.

2. Ang Sanctity of the Twin Flames

Sa Zoroastrianism, inaangkin na ang apoy ay nagtataas ng pag-iisip ng isang tao kaysa sa mga dumi ng materyal na mundo. Nililinis ng apoy ang lahat ng mahawakan nito, at ang sarili nito ay hindi nadudumihan kailanman. Samakatuwid, ang apoy ay ang link sa pagitan ng may hangganan at walang katapusan. Ang katawan, lupa, at buhay ay apoy.

Kung paanong ang lahat ng apoy, kapag sila ay nagsama-sama, ay nagsanib sa isang apoy, gayundin ang mga kaluluwa ng tao, kapag sila ay nagsama-sama ay natutunaw sa isang unibersal na kaluluwa. Ang apoy ay nagpapaalala sa atin na ang aktibidad ay buhay, at ang kawalan ng aktibidad ay kamatayan. Maaaring gawing abo ng apoy ang lahat, na nagpapatunay na walang permanente. Ito ay pareho sa lahat ng klima at panahon, ito ay walang kinikilingan, at ang kapangyarihan nito ay kitang-kita: nililinis ang lahat ng katiwalian at lumilikha ng pagkakaisa.

Mga paring bumbero noong panahong iyon, bukod pa sa pagkakaroon ng esoterickaalaman, nagkaroon ng obligasyon ng patuloy na pagpapanatili ng apoy sa templo. Ang apoy ay palaging pinananatili sa tulong ng tuyo at mabangong kahoy, kadalasang sandalwood. Pinalakas nila ang apoy gamit ang mga bubuyog dahil ayaw nilang mahawa ito ng hininga ng tao.

Palaging may dalawang pari na nangangalaga sa Apoy. Parehong may pares ng sipit at kutsara, ang sipit para sa pagtataboy ng kahoy, at isang kutsara para sa pagwiwisik ng halimuyak.

3. Heraclitus and the Knowledge of Flames

Sa parehong paraan, gaya ng Zarathushtra o Zoroastrianism, ang kaalaman sa apoy ay ipinaliwanag sa modernong-araw na Balkan ng isang Greek philosopher na nagngangalang Heraclitus. Nagsalita siya tungkol sa patuloy na pagbabago at pagkakaisa ng lahat ng nilalang. Ayon sa kanya, “everything moves, everything flows.”

Sa pakikipag-usap tungkol sa apoy, binanggit ni Heraclitus na ang lahat ay nagmumula at bumabalik sa parehong pinagmulan. Binanggit niya ang Apoy bilang isang diyos, at para sa kanya, ang bagay ay patuloy na nagbabago. Samakatuwid, kinuha Niya ang mga apoy bilang simbolo ng aktibidad, simula, at wakas ng lahat (tulad ng Zarathustra).

Para sa kanya, ang katatagan sa buhay ay hindi umiiral, ito ay isang ilusyon, at ang tanging mga landas na umiiral ay ang mga landas pataas, patungo sa kahanga-hanga, at ang mga landas pababa, patungo sa pagkasira.

Ang Mundo ay May, Laging, Ngayon, At Laging Nabubuhay na Apoy

Ayon sa mitolohiya ng mga taong nabuhay noong sinaunang panahon.Greece, ang diyosa na si Artemis ay itinuturing na kapatid ng diyos na si Apollo. Sa kanilang mga templo, lalo na sa templo sa Delphi, na inialay kay Apollo, ang apoy ay iginagalang. Ayon sa alamat, sinasabing dinala ni Apollo ang Apoy, ibig sabihin, kaalaman at karunungan , mula sa lupain ng hilaga – Hyperborea.

Ang mga turo ng sunog ay nailalarawan sa pamamagitan ng tatlong prinsipyo: pagpapaunlad ng sarili, pagtatanggol, at pagpapagaling. Ang pag-unlad ng sarili ay humahantong sa atin upang makilala ang ating sarili.

Kasi, kapag na-realize natin, mauunawaan natin na hinahanap natin ang katotohanan sa maling lugar – sa labas. Samakatuwid, dapat nating hanapin ito sa ating sarili. Ang katotohanang ito ay pinatunayan ng inskripsiyon sa templo ng Apollo sa Delphi, na nagsasabing, "Kilalanin ang iyong sarili at malalaman mo ang buong mundo".

Ang pagtuturo ng apoy ay hindi relihiyosong pagtuturo o ateistiko. Ang kapangyarihan ng apoy mismo ay nagpapakita sa atin na ang problema sa tao ay hindi nabawasan ang masama at dagdagan ang mabuti. Dahil dito, ang apoy ay kaalaman .

Pagbabalot

Umaasa kaming nakatulong sa iyo ang artikulong ito na maunawaan ang simbolismo ng apoy, mas partikular ang kambal na apoy. Puno tayo ng iba't ibang enerhiya at gayundin ang lahat sa paligid natin. Ang mga enerhiyang ito ay nagtatagpo, nagtatagpo, at pagkatapos ay naghihiwalay lamang upang muling magtagpo sa ibang pagkakataon, tulad ng kambal na apoy na nakakaapekto sa isa't isa sa kanilang natatanging enerhiya.

Umaasa kaming makakatulong sa iyo ang artikulong ito na maunawaan ang

Si Stephen Reese ay isang mananalaysay na dalubhasa sa mga simbolo at mitolohiya. Sumulat siya ng ilang mga libro tungkol sa paksa, at ang kanyang trabaho ay nai-publish sa mga journal at magasin sa buong mundo. Ipinanganak at lumaki sa London, laging may pagmamahal si Stephen sa kasaysayan. Bilang isang bata, gumugugol siya ng maraming oras sa pag-aaral ng mga sinaunang teksto at paggalugad ng mga lumang guho. Ito ay humantong sa kanya upang ituloy ang isang karera sa makasaysayang pananaliksik. Ang pagkahumaling ni Stephen sa mga simbolo at mitolohiya ay nagmula sa kanyang paniniwala na sila ang pundasyon ng kultura ng tao. Naniniwala siya na sa pamamagitan ng pag-unawa sa mga alamat at alamat na ito, mas mauunawaan natin ang ating sarili at ang ating mundo.