مرگ به عنوان یک نیروی محسوس یکی از قدیمی ترین مفاهیم بشری است. این روح به عنوان روحی در نظر گرفته می شود که روح های خاص انسانی را برای سفر آنها به زندگی پس از مرگ انتخاب می کند. تصورات زیادی درباره مرگ چیست و کیست، اما این تصورات بسته به فرهنگ و مذهب بسیار متفاوت است.

هر دین و اسطوره ای برداشت خاص خود را از مرگ دارد، با ارواح، خدایان و تجسم های مختلف مرگ. در این مقاله مروری کوتاه بر ارقام مرتبط با مرگ در ادیان مختلف ارائه خواهد شد. شما همچنین می توانید در مورد فرشتگان مرگ ، خدایان مرگ و Grim Reaper که در مقالات جداگانه به آنها پرداخته شده است مطالعه کنید.

نسخه های چند خدایی فرشتگان مرگ

تقریباً هر فرهنگی در سراسر جهان منادی، ناظر یا پیام آور مرگ دارد. لیست زیر شامل موجودات خاصی است که می توانند به زندگی پایان دهند و روح را به زندگی پس از مرگ ببرند.

Celtic/Welsh

The Morrigan

سلت‌های باستانی مردمی از اسکاتلند، ایرلند و بریتانیا بودند که تا حاشیه‌های خارجی فرانسه و اسپانیا گسترش داشتند. آنها به یک زندگی پس از مرگ اعتقاد داشتند که به نظر می رسید امتداد این زندگی باشد. اما بسیاری از شیوه های تدفین سلتی با آموزه های مسیحی درهم آمیخته است.

سلت ها از مرگ نمی ترسیدند. آنها مراسم تشییع جنازه ای برگزار کردند که منعکس کننده سفر روح به جهان دیگر بود. این در بسیاری از افسانه ها در مورد شخصیت هایی مانند پری مشهود است،جذام‌ها و الف‌ها.

Ankou

Ankou (an-koo) سرسپردۀ مرگ است که می‌آید تا مردگان را در میان ولزی‌ها، ایرلندی‌ها، بریتانیایی‌ها و ... نورمن ها این نام که به عنوان پادشاه مردگان شناخته می شود، همچنین به اولین فردی است که در طول سال در یک محله می میرد. در طول سال بعد، او وظیفه دعوت به مرگ و جمع آوری روح آنها را بر عهده می گیرد. این بدان معناست که هر سال، هر محله آنکوی مخصوص به خود را دارد.

آنکو که اغلب به‌عنوان یک چهره استخوانی بلند و ضعیف با کلاهی لبه‌دار و موهای بلند سفید دیده می‌شود، سر جغدی دارد که می‌تواند 360 درجه بچرخد. روی گردنش آنکو یک گاری طیفی را می‌راند که با دو چهره شبح‌مانند همراهی می‌شود و در خانه‌های افرادی که برای مرگ مقدر شده‌اند توقف می‌کند. هنگامی که Ankou ظاهر می شود، مردم یا یک شکل شبح مانند را می بینند یا آهنگ، زاری، یا جغد جیغ می شنوند. سابقه Banshees مربوط به قرن هشتم پس از میلاد است. اینها منادیان زن مرگ با قیافه وحشتناک، موهای بلند و جیغی وحشتناک هستند.

با این حال، افسانه هایی وجود دارد که توصیف می کنند چگونه بانشی ها با کشاندن شخص به خودکشی یا جنون از قتل لذت می برند. اگر شخص زنده یک Banshee را ببیند، در یک ابر یا غبار ناپدید می شود که به نظر می رسد یک پرنده عظیم بال های خود را تکان می دهد.

Morrigan/Morrigu

از بسیاری از خدایان در اساطیر سلتیک، موریگان با ترجمه نامش به "ملکه شبح" یا "الهه بزرگ" ترسناک ترین است. او که به عنوان یک الهه یا گروهی متشکل از سه خواهر توصیف می‌شود، یک تغییر شکل با سه شکل است: کلاغ/کلاغ، مارماهی یا گرگ. بر اساس یافته های باستان شناسی، اولین سوابق موریگان به 750 سال قبل از میلاد برمی گردد.

او در قالب کلاغ یا زاغ خود، با غسل کردن لباس و زره برگزیده در خون، سرنوشت جنگجویان را در میدان جنگ رقم می زند. کسانی که خواهند مرد، از قبل شاهد انجام این کار او هستند. سپس ارواح را برای زندگی پس از مرگ جمع آوری می کند. برخی از افسانه ها او را به بانشی ها تشبیه می کنند.

مصری

آنوبیس

مصر باستان صدها خدای دارد مرگ، اما بیشتر مربوط به اتفاقاتی است که پس از ورود یک فرد به دنیای زیرین رخ می دهد. اوزیریس، نفتیس و ست همگی خدایان مرگ هستند، اما تنها پس از قضاوت روح توسط ماآت نقش بازی می کنند.

Osiris

اوزیریس خدای مصری زندگی، مرگ و رستاخیز است. یکی از نمادهای او گازی است که برای بسته بندی مومیایی ها استفاده می شود که نشان دهنده نقش او به عنوان خدای دنیای زیرین و قاضی اصلی متوفی است.

Anubis

<. 4>Anubis ، خدای سر شغال، یکی از قدیمی ترین خدایان مصری است و مهم ترین خدای مرگ و زندگی پس از مرگ در دوران پادشاهی قدیم بود. با این حال، در زمان پادشاهی میانه، اوزیریس جایگزین او شد. نقش او راهنمایی بودوارد دنیای اموات شد و در فرآیند قضاوت کمک کرد. او همچنین محافظ قبرها بود.

Nekhbet

Nekhbet الهه کرکس سفید جنوب و یک خدای بزرگ تشییع جنازه است. چیزی که نخبت را بسیار خاص می کند این است که او هم بر مرگ و هم تولد حکومت می کند. این الهه کرکس هنگام تولد یک شخص و همچنین آخرین چیزی که شخص قبل از مرگ می بیند وجود دارد. او قبل از ورود به دنیای اموات محافظت می کند. نخبت از پادشاهان مرده و مردگان غیر سلطنتی محافظت می کرد. دامنه عمومی.

اتروسک های باستان مردمی جالب و مرموز هستند. آنها نه تنها برای جامعه برابری خواهانه غیرمتمرکز خود غیرمعمول بودند، بلکه به مرگ نیز مانند مصریان ارزش قائل بودند. مذهب یک ویژگی غالب بود و تقریباً وسواس در مورد مناسک پیرامون مرگ وجود داشت. اما از آنجایی که اطلاعات بسیار کمی در دسترس است، تعیین دقیق نقش خدایان آنها دشوار است.

Tuchulcha

Tuchulcha یک موجود جهان زیرین هرمافرودیت با انسان نما است. مانند ویژگی های کامل با بال های بزرگ، منقار کرکس، گوش های الاغ، و مار برای مو. برجسته‌ترین داستان توچولچا، قهرمان یونانی، تسئوس است.

هنگامی که توچولچا تلاش می‌کند به دنیای زیرین حمله کند، تسئوس را با یک مار ریشو تهدید می‌کند. در کرسی فراموشی گرفتار شد و بعد شدتوسط هراکلس نجات یافت. وقتی در این زمینه دیده می شود، توچولچا فرشته مرگ است مانند بانشی که قربانیان خود را به وحشت می اندازد.

Vanth

یک مقبره اتروسکی که قدمت آن به 300 سال قبل از میلاد برمی گردد، یک قبر را به تصویر می کشد. زنی بالدار با قیافه ای خشن و تیره کنار در. این وانت، یک شیطان زن است که در جهان اموات اتروسک زندگی می کند. او اغلب زمانی که فردی در شرف مرگ است حضور دارد.

ونث مجموعه بزرگی از کلیدها، یک مار دور بازوی راست خود و یک مشعل روشن حمل می‌کند. درست مانند نخبت در اساطیر مصر، وانث نقش رحمانی دارد که آخرین چیزی است که شخص قبل از مرگ می بیند. بسته به نحوه زندگی فرد، او در درمان خود خیرخواه یا بدخواه بود.

یونانی

sirens

مرگ در میان یونانیان باستان یک شخصیت ثابت بود. آنها به نسخه ای سختگیرانه از مراسم تدفین اعتقاد داشتند که باید رعایت شود. اگر نه، روح تا ابد در سواحل رودخانه استیکس سرگردان خواهد بود. از نظر یونانیان باستان، چنین سرنوشتی وحشتناک است، اما اگر فردی خطاکار یا شرور بود، موجوداتی مانند Furies خوشحال می شدند که روح را بالا ببرند.

Sirens

Thanatos

یونانیان به معنای واقعی کلمه مرگ را به عنوان خدای Thanatos که به عنوان یک سایکوپمپ عمل می کند و می گیرد تجسم می کردند. مرده به رودخانه Styx، از آنجا که آنها سوار بارج Chiron.

تاناتوس یا یک پیرمرد ریشو یا یک جوان تراشیده. صرف نظر از اینکه کدام شکل، او اغلب به عنوان دارای بال توصیف می شود و تنها مولد اعطای خاتمه است. جالب است بدانید که هنر قرون وسطی پس از کتاب مقدس، تاناتوس را به عنوان فرشته مرگ که در کتاب مقدس ذکر شده به تصویر می کشد.

هندو

هندوئیسم می آموزد که انسان ها در سامسارا، چرخه ابدی مرگ و تولد دوباره. تنوع عقیده و فرقه بسته به آتمان یا روح، در بدن متفاوتی دوباره متولد می شود. بنابراین، مرگ یک مفهوم نهایی کننده مانند سایر باورها نیست.

Dhumavati

اکثر خدایان در اساطیر هندو درخشان، رنگارنگ، درخشان و پر از نور هستند. یا انرژی با بازوهای متعدد. اما Dhumavati به طور کلی یک خدای متفاوت است. او یکی از ده مهاویدیا، گروهی از الهه های تانتریک است که جنبه هایی از الهه پارواتی هستند.

Dhumavati یا با کلاغ ها یا سوار بر کلاغ، با دندان های بد، بینی قلاب شده و لباس های کثیف به تصویر کشیده شده است. نام او به معنای دودی است. او یک سبد یا یک گلدان آتش به همراه یک مشعل و یک جارو در دست دارد. هندوها معتقدند که حضور اوباعث دعوا، طلاق، درگیری و غم و اندوه می شود. Dhumavati هنگام نوشیدن مشروب و ضیافت با گوشت انسان ویرانی، بدبختی، زوال و زیان می آورد.

Kali

الهه زمان، مرگ و نابودی، کالی است. یک الهه پیچیده با مفاهیم منفی و مثبت. او به عنوان الهه ای خشن با پوست سیاه یا آبی، با گردنبندی از سر انسان و دامن بازوهای انسانی به تصویر کشیده شده است. او به کشتن ولگردی و ولگردی ادامه می داد، رقص نابودی را می رقصید، همانطور که همه کسانی را که سر راهش بودند کشت.

یاما

یاما خدای مرگ هندو و بودایی است. و عالم اموات او خدای مرگ شد زیرا اولین انسانی بود که مرگ را تجربه کرد. او اعمال هر فرد در طول زندگی خود را در متنی به نام "کتاب سرنوشت" ذخیره می کند. او فرمانروای کل روند مرگ است و تنها کسی است که قدرت اهدای مرگ به بشریت را دارد. او تصمیم می‌گیرد و ارواح انسان‌ها را جمع‌آوری می‌کند، همانطور که گاو نر خود را با طناب یا گرز سوار می‌کند. به دلیل اعتقاد هندوها به چرخه تناسخ، یاما شیطان یا شریر در نظر گرفته نمی شود. عمل کردند و آنها معتقد بودند که مردان پس از مرگ در نبرد پاداش های زیادی دریافت می کنند. همین افتخارات نصیب زنانی می شود که هنگام زایمان فوت می کنند. سنت های اسکاندیناوی از سوئد، نروژ، آلمان و فنلاند مرگ را به عنوان چیزی برای پذیرفتن کامل نشان می دهد. دینشانهرگز حاوی هیچ نسخه رسمی در مورد آنچه پس از مرگ برای روح اتفاق می افتد نبود. با این حال، آن‌ها آیین‌های تدفین زیبای مطابق با نحوه درک مردمان نوردیک باستان از زندگی پس از مرگ داشتند.

Freyja

به عنوان یکی از محبوب‌ترین الهه‌ها، Freyja نه تنها بر عشق، تمایلات جنسی، زیبایی، باروری، فراوانی، نبرد و جنگ حاکم است، بلکه بر مرگ نیز حاکم است. او رهبری گروه والکیری ها را بر عهده دارد، دوشیزگان سپر که در مورد مرگ جنگجویان تصمیم می گیرند. این به او شباهت زیادی به موریگان در اساطیر سلتیک می دهد.

فریجا تصویر زیبایی با موهای بلند و بلوند است که برسینگامن (Brisingamen) گردنبند عجیب و غریب را به گردن دارد. او که با شنل‌ای که تماماً از پرهای شاهین ساخته شده است، آراسته شده و بر ارابه‌ای سوار می‌شود که توسط دو گربه اهلی رانده می‌شود. فریجا در نقش مرگ خود بسیار شبیه فرشته مرگ عمل می کند. وایکینگ ها از حضور او نمی ترسیدند. در واقع، آنها برای آن دعا کردند.

Odin

از بین همه خدایان قدرتمند در پانتئون نوردیک، Odin بالاترین و قدرتمندترین است. . او شفا دهنده، حافظ حکمت است و بر جنگ، نبرد و مرگ حکومت می کند. دو کلاغ اودین به نام‌های هوگین (فکر) و مونین (حافظه) نشان می‌دهند که او چگونه اعمال را ثبت می‌کند و عدالت را اجرا می‌کند. وقتی والکری ها تعیین می کنند چه کسی در میدان نبرد خواهد مرد، اودین نیمی از جنگجویان را برای پیوستن به او در والهالا انتخاب می کند. در آنجا، جنگجویان برای راگناروک، نبرد نهایی آخرالزمان بین خوب وشر.

به طور خلاصه

هر دین و اسطوره ای دارای موجودات خاصی است که مرگ را نشان می دهد، خواه تجسم، خدایان، فرشتگان یا شیاطین. فهرست بالا، در حالی که به هیچ وجه جامع نیست، خلاصه ای از چند مورد از این ارقام مرتبط با مرگ را ارائه می دهد.