آتش در تاریخ و فرهنگ بشریت جایگاه ویژه ای دارد. در تاریخ، علم و دین، به عنوان عنصری معرفی شده است که به پیشرفت نوع بشر منجر شده است، اما می تواند به نابودی آن نیز منجر شود. حتی می توان استدلال کرد که به غیر از خورشید، آتش منبع زندگی ما است، اما در نهایت می تواند باعث پایان ما نیز شود. در این مقاله ما قصد داریم به عمق معانی زیادی که مفهوم آتش را احاطه کرده اند بپردازیم.

آتش در اساطیر و دین

دین و اساطیر ثابت می کنند که آتش بخش مهمی از آتش بوده است. توسعه انسانی. در اینجا فقط برخی از باورهای رایج در مورد نماد آتش و آنچه که آن را در بخش های مختلف جهان نشان می دهد آورده شده است.

1- تحول و هماهنگی

پیش سقراطی هراکلیتوس فیلسوف یونانی معتقد بود که آتش ضروری ترین عنصر از چهار عنصر است که شامل هوا، خاک و آب می شود. هراکلیتوس ادعا کرد که آتش عناصر دیگر را از طریق مجموعه ای از دگرگونی ها به نام چرخش های آتش برای ایجاد یک هارمونی پنهان در طبیعت به وجود آورد. این دگرگونی ها با ایجاد دریا و سپس زمین و در نهایت هوا آغاز شد.

2- پاکیت

هراکلیتوس نیز روح انسان را مرکب می دانست. آتش و آب فیلسوف تعلیم داد که هدف روح ما این است که خود را از شر آب وجودمان خلاص کنیم و فقط آتش درونی خود را حفظ کنیم.معتقد است که پاک است.

آتش به عنوان بخشی از طبیعت به عنوان یک تصفیه کننده بزرگ با از بین بردن قدیمی ها عمل می کند و جهان را به سرزمین جدید می گشاید و امکان رشد را فراهم می کند.

3- اختراع & دانش

اساطیر یونانی داستان پرومته را بیان می کند، خدایی که قهرمان بشریت به حساب می آید. او دانش آتش را با انسان ها به اشتراک گذاشت که به خاطر آن شکنجه شد.

4- قربانی

آگنی خدای هندو و ودایی نماینده آتش و همچنین رعد و برق و خورشید. او یکی از مهمترین خدایان برای هر دو فرهنگ است که فقط خدای آتش نیست، بلکه خدای قربانی است. به عنوان پیام آور خدایان، قربانی های پذیرفته شده توسط آگنی نیز به طور خودکار بین خدایان دیگر توزیع می شود.

5- خدا

آتش همچنین نماد خدا از طریق بوته سوزان در عهد عتیق است. با این حال، آتش نه تنها معرف خدای مسیحی است، بلکه الوهیت عمومی یا حکمت و دانش الهی را نیز نشان می‌دهد. مفهوم چرخ آتش که نشان دهنده سه شعله است. این شعله ها نماد آسمان ها، زمین و انسان ها در تعادل هستند.

7- جهنم، خشم خدا و مجازات

کتاب مقدس اغلب از جهنم به عنوان محل آتش سوزی در آیات متعددی بحث شده است که افراد شرور به گودال، دریاچه یا آتش جاودانه و خاموش ناپذیر انداخته می شوند. از این رو، نماد آتش نیز با جهنم همراه استآتش گاهی اوقات به عنوان الهی نیز شناخته می شود.

کتاب مقدس همچنین آتش را نه تنها به الوهیت و جهنم، بلکه به خشم خدا نیز مرتبط می کند. خداوند از آتش به عنوان وسیله ای برای مجازات انسان استفاده می کند. این مجازات لزوماً به معنای آتش جهنم نیست زیرا آیاتی مانند اشعیا 9:19 در مورد سوختن سرزمین توسط خشم خداوند صحبت می کند . حزقیال 21:31 نیز از خداوند نقل می‌کند که می‌گوید: غضب خود را بر تو خواهم ریخت. با آتش خشم خود بر تو خواهم دمید و تو را به دست مردان بی رحم و در هلاکت ماهر خواهم سپرد.

8- رنج

بودیسم تراوادا در گفتار خود به نام Adittapariyaya Sutta یا خطبه آتش در این مورد به تفصیل بحث می کند. در این آموزه ها، بودا می گوید که ذهن از بدو تولد تا مرگ دائماً در حال سوختن انواع مختلف رنج است. این نوع سوختن شامل پیری، اندوه، درد، اندوه و ناامیدی است.

بنابراین، زمانی که بودایی ها در مورد شعله های آتش صحبت می کنند، در واقع با روشنگری مرتبط نیست، بلکه مربوط به سوزش ذهن ها است که در اثر رنج ایجاد می شود. 3>

آتش در ادبیات

علاوه بر متون دینی، آتش عنصر محبوبی است که در ادبیات به عنوان نماد استفاده می شود.چندین ویژگی متضاد انسان و طبیعت. در زیر تعدادی از محبوب ترین نمادهای آتش در ادبیات فهرست شده است.

1- تولد دوباره و رستاخیز

مردم آتش را از طریق ارتباط آن با جانور اسطوره ای به تولد دوباره و رستاخیز متصل می کنند. ، ققنوس . در پایان عمر این موجود، ققنوس در انفجار شعله می میرد. از خاکستر آن، یک بچه ققنوس بیرون می آید که چرخه زندگی را برای حیوان افسانه ای تکرار می کند. این دقیقاً به همان روشی است که جنگلی که توسط آتش سوزی شده است همیشه بهبود می یابد، اگرچه این فرآیند چند سال طول می کشد تا تکمیل شود.

2- عشق و اشتیاق

در فرهنگ عامه، آتش همیشه با عشق، اشتیاق و حتی میل همراه است. ما همیشه اصطلاحات شعله های شور یا روشن کردن آتش من را با توجه به خواسته های عمیق و روابط عاشقانه می شنویم. کنایه های دیگر از آتش شامل سوختن آهسته عشق یا سوختن میل برای کسی یا چیزی است.

3- ویرانی

آتش به عنوان نماد نابودی فقط در باورهای مذهبی مشهود نیست. واقعیت به ما قدرت مخرب آتش را هنگامی که کنترل نشده است به ما نشان داده است. حتی نور شمع بدون مراقبت می تواند باعث آتش سوزی شود که خانه ها و اموال دیگر را ویران کند. یک جرقه کوچک آتش می تواند باعث تخریب گسترده هر کسی و هر چیزی شود.

4- حفاظت

انسان های اولیه از گرمای آتش به عنوان وسیله ای استفاده می کردند.محافظت در برابر شکارچیان نور ساطع شده از آتش همچنین از مردم ماقبل تاریخ در برابر شکارچیان شبانه ای که در سایه های شب کمین کرده بودند محافظت می کرد.

5- گذر زمان

در آغاز Ray Badbury's رمان علمی تخیلی فارنهایت 451، شخصیت اصلی مونتاگ این را می گوید:

سوزاندن لذت بخش بود. دیدن چیزهای خورده شده، دیدن چیزها سیاه و تغییر یافته لذت خاصی داشت.

از این رو، در این زمینه، آتش نشان دهنده گذر زمان از میان سوزاندن شعله تا زمانی است که در اخگر فرو می‌رود. .

6- نور و گرما

به معنای واقعی کلمه، آتش به دلیل گرمایی که از شعله های آتش ساطع می کند، نماد رایج نور و گرما است. در این مورد می توان از نور به عنوان روشنگری یا خلاقیت نیز یاد کرد، جرقه ای از ایده که به هنرمندان و مخترعان الهام می بخشد تا جهان را تغییر دهند.

7- ابدیت

علاوه بر اینکه آتش نمادی از جهنم است، می‌تواند نمادی از یادآوری ابدیت برای انسان‌هایی باشد که دیگر در این دنیا با ما نیستند. به همین دلیل است که ما شمعی روشن می کنیم تا زندگی و میراث آنها را به یاد بیاوریم و نمادی کنیم که آنها هرگز فراموش نمی شوند.

آتش در آیین ها و جادوها

آتش نیز موضوع مشترک کیمیاگری و همه چیز است. اشکال جادو از این رو در حوزه هنرهای عرفانی نیز تعابیر زیادی از آتش وجود دارد که عبارتند اززیر:

1- جادو

مایاها از نماد نگهدارنده آتش برای آوردن انواع جادو در فرهنگ خود استفاده می کنند. مایاهای باستان نیز مراسم آتش را مهم ترین آیین خود می دانستند که به ایمانداران خود حیات، انرژی و نیرو می بخشد.

2- تبدیل

در تاروت، آتش نشان دهنده است. تبدیل که بیانگر این است که هر چیزی که توسط آتش لمس می شود، تغییر می کند. این تغییر، با این حال، بسته به کارت‌های به‌دست‌آمده، می‌تواند خوب یا بد باشد.

3- رنسانس و انرژی

آتش خاصی که نشان دهنده رنسانس و انرژی است، آتشی است که در مراسم انقلاب زمستانی فراماسونها استفاده می شود. فراماسون ها ماهیت دوگانه آتش را به عنوان خالق و مجازات کننده می شناسند و از این رو معنای دوگانه آتش برای گروه دارد. موضوع اصلی این عنصر خاص دوگانگی موجود آن است. آتش هم می تواند منبع حیات باشد و هم منادی مرگ و نابودی. اما تخریب و تطهیر آتش تنها به نحوه استفاده مسئولانه از شعله های آتش بستگی دارد، خواه از نظر جسمی، ذهنی، عاطفی یا معنوی.