Aardegoden komen voor in elke religie en mythologie over de hele wereld. Het zou echter een vergissing zijn te denken dat ze allemaal hetzelfde zijn, want ze zijn net zo divers als de landen waar ze vandaan komen. Om dit te illustreren, dachten we een kijkje te nemen naar de 15 meest populaire aardegoden goden en godinnen uit alle oude mythologieën.

Sommige aardgoden zijn even hard en primordiaal als de woestijnen of toendra's waar ze vandaan komen. Andere zijn weelderig en groen, want dat is wat de mensen die er woonden wisten van de aarde. Sommige zijn vruchtbaarheidsgoden In elk geval geeft de aardgod van elke mythologie en religie ons inzicht in hoe de volgelingen van die religie de wereld om hen heen zagen.

15 beroemdste aardse goden en godinnen

1. Bhumi

In het hindoeïsme is Bhumi, Bhudevi of Vasundhara de godin van de aarde. Zij is een van de drie incarnaties van de belangrijkste hindoegodin Lakshmi en zij is ook de gemalin van de zwijngod Varaha, een van de avatars van de god Vishnu.

Als Moeder Aarde wordt Bhumi vereerd als levenschenker en voedster van de hele mensheid. Ze wordt vaak voorgesteld als zittend op vier olifanten, die zelf de vier windrichtingen van de wereld voorstellen.

2. Gaea

Gaea of Gaia is de grootmoeder van Zeus, moeder van Cronus, en godin van de aarde in de Griekse mythologie. Lange tijd voor de opkomst van de Hellenen in Griekenland werd Gaea actief vereerd als moedergodin. Toen de Hellenen echter de cultus van Zeus introduceerden, veranderde er iets voor deze aardemoeder.

Toen de cultus van Zeus op gang kwam, werd Gaea gedegradeerd tot een secundaire rol - die van een oude godheid die werd vervangen door de "nieuwe goden". Soms werd ze afgeschilderd als een goede godheid die van haar kleinzoon en zijn pantheon van goden hield. Op andere momenten werd ze echter afgeschilderd als een vijand van Zeus omdat hij veel van haar kinderen, de Titanen, Giganten, Cyclopen en Erinyen, had gedood, waaronder zijn eigenvader Cronus .

3. Cybele

Cybele of Kybele is de Grote Moeder van de Goden in het Frygische pantheon - een oud koninkrijk in het huidige Turkije. De Helleense Grieken identificeerden Cybele met een van hun eigen godheden, de Titaness Rhea , zuster en gemalin van Cronus en moeder van Zeus.

Cybele was, net als Rhea, de moeder van alle goden in het Frygische pantheon. Ze werd geassocieerd met de wilde natuur buiten de muren van de Frygische steden en ze werd vaak afgebeeld als een mooie vrouw, vergezeld van een leeuw. Toch werd ze gezien als beschermster in tijden van oorlog, als vruchtbaarheidsgodin en als genezer.

4. Jörð

Technisch gesproken, Jörð is en niet een godin. Ouder. Noorse mythen beschrijven haar als een jötunn of een oerreus en vijand van de goden. In latere mythen wordt echter gezegd dat ze een zuster is van de Alvader god Odin die zelf half jötunn en half Aesir-god is. Bovendien wordt ze ook een van Odins vele buitenechtelijke liefdes en baart ze de dondergod Thor.

Haar naam betekent letterlijk "land" of "aarde" en zij wordt niet alleen vereerd als beschermgodin van de aarde, maar ook als deel van de aarde zelf. Als zodanig is zij waarschijnlijk een dochter van de oorspronkelijke proto jötunn Ymir, uit wiens vlees de aarde is ontstaan.

5. Sif

Een veel duidelijker Noorse godin van de aarde, de goudharige Lady Sif is de vrouw van Thor en een aarde- en vruchtbaarheidsgodin. In tegenstelling tot Jörð, die wordt gezien als een deel van de vaste grond onder ons, wordt Sif meer vereerd als een godin van de aarde als in de grond waarmee boeren moeten werken.

In feite worden Sif en Thor samen vaak vereerd als een "vruchtbaarheidspaar" - de ene is de aarde die nieuw leven voortbrengt en de andere is de regen die de aarde bevrucht. Pasgetrouwde stellen krijgen ook vaak symbolen die verband houden met zowel Sif als Thor.

6. Terra

Terra is het Romeinse equivalent van de Griekse godin en moeder van de titanen Gaea. Ze wordt ook vaak Tellus of Terra Mater genoemd, d.w.z. "Moeder van de Aarde". Ze had geen bijzonder sterke aanhang of een toegewijde priester, maar ze had wel een tempel op de Esquiline-heuvel van Rome.

Ze werd actief vereerd als vruchtbaarheidsgodin tot wie men bad voor goede oogsten. Ze werd ook vereerd op de Semetivae en Fordicidia festivals voor goede oogsten en vruchtbaarheid.

7. Geb

Geb was de kleinzoon van de zonnegod Ra in de Egyptische mythologie en de god van de aarde. Hij was ook een zoon van Tefnut en Shu - de goden van vocht en lucht. De oude Egyptenaren verwezen naar de aarde als "het huis van Geb" en zij vereerden ook de sky goddess Nut als Geb's zuster.

Dit is een interessante afwijking van veel andere mythologieën waar de aardgod gewoonlijk vrouwelijk is en zijn tegenhanger een mannelijke hemelgod. Wat echter vergelijkbaar is met andere religies is het feit dat de aard- en hemelgod niet alleen broers en zussen waren, maar ook geliefden.

Volgens de oude Egyptenaren waren Geb en Nut zo hecht dat hun vader Shu - de god van de lucht - voortdurend moest proberen hen gescheiden te houden.

8. Papatuanaku

Papatuanaku is de Maori Moeder Aarde godin en tevens de schepper van alle levende dingen, inclusief de Maori's. Volgens de legenden had Papatuanaku veel kinderen samen met de hemelgod Ranginui.

De twee godheden waren zo hecht dat hun kinderen hen uit elkaar moesten duwen om licht in de wereld te laten. De Maori geloofden ook dat het land zelf en de eilanden waarop zij leefden de letterlijke placenta waren van de Aarde Moeder Papatuanaku.

9. Mlande

Mlande was de Moeder Aarde godin van het Mari volk - de Volga Finse etnische groep verwant aan het Finse volk dat in de Mari El republiek in Rusland leeft. Mlande wordt ook vaak Mlande-Ava genoemd, d.w.z. Mlande Moeder omdat het Mari volk haar vereerde als een traditionele vruchtbaarheids- en moederfiguur.

10. Veles

Veles is de aardgod van de meeste Slavische mythologieën en hij is allesbehalve vriendelijk, voedend en gevend. In plaats daarvan wordt hij vaak afgebeeld als een gedaanteverwisselende slang die probeert te klimmen op de eik van de Slavische dondergod Perun.

Als hij in zijn zoektocht slaagt, ontvoert hij vaak Peruns vrouw en kinderen om ze naar zijn eigen rijk in de onderwereld te brengen.

11. Hou Tu Niang Niang

Deze Chinese godheid, die in de volksmond gewoon Houtu wordt genoemd, is de koningin-godin van de aarde. Houtu komt uit de tijd vóór de patriarchale Hemelse Hof-periode van de traditionele Chinese religie en was een godin in de oude matriarchale dagen van het land.

Zelfs in de door mannen gedomineerde periode van de Chinese religie en cultuur bleef Houtu echter alom vereerd. Zo oud als de schepper god Pangu Zij was de matriarch van de goden voordat de Jade Keizer het Hemelse Hof overnam en zij had de leiding over alle landen, de stroming van de rivieren en het leven van alle wezens die op aarde rondliepen.

12. Zeme

Zeme is een andere Slavische godin van de Aarde. Haar naam wordt vooral vereerd in het Baltische gebied van Europa en betekent letterlijk "Aarde" of "grond". In tegenstelling tot Veles is Zemes een welwillende godin van de vruchtbaarheid en het leven.

Ze krijgt ook vaak aanvullende namen zoals Ogu māte (Bessenmoeder), Meža māte (Bosmoeder), Lauku māte (Veldmoeder), Krūmu māte (Bosmoeder), en Sēņu māte (Paddenstoelenmoeder).

13. Nerthus

Deze minder bekende Germaanse godin is eigenlijk de Moeder Aarde in de Noordse mythologie. Men geloofde dat zij op een wagen reed die door koeien werd getrokken en haar belangrijkste tempel stond op een eiland in de Oostzee.

De Germanen geloofden dat zolang Nerthus bij hen was, zij zouden genieten van tijden van vrede en overvloed zonder oorlog of strijd. Ironisch genoeg werden, toen Nerthus terugkeerde naar haar tempel, haar wagen en koeien in Nerthus' heilige meer gewassen door slaven die vervolgens in datzelfde water moesten worden verdronken.

14. Kishar

In de Mesopotamische mythologie is Kishar de aardgodin en zowel vrouw als zuster van de hemelgod Anshar. Samen werden de twee kinderen van de monsterlijke Tiamat en de watergod Apsu zelf ouders van Anu - de hoogste hemelgod van de Mesopotamische mythologie.

Als moedergodin en aardgodin van het zeer vruchtbare (in die tijd) Mesopotamische gebied was Kishar ook een godin van alle vegetatie en rijkdom die uit de grond kwam.

15. Coatlicue

Coatlicue Coatlicue is de Aarde Moeder van het Azteekse pantheon. In tegenstelling tot de meeste andere Aarde goden, baarde zij niet alleen dieren en vegetatie, maar ook de maan, de zon en zelfs de sterren.

Toen de maan en de sterren hoorden dat Coatlicue opnieuw zwanger was, deze keer onbevlekt en met de zon, probeerden haar andere broers en zussen hun eigen moeder ronduit te vermoorden vanwege de "oneer" die zij hen aandeed door nog een kind te krijgen.

Toen hij voelde dat zijn moeder werd aangevallen, beviel de zonnegod Huitzilopochtli gelukkig te vroeg uit de baarmoeder van zijn moeder en sprong hij, gehuld in een volledig harnas, haar te hulp. Tot op de dag van vandaag cirkelt Huitzilopochtli rond de aarde om haar te beschermen tegen de zon en de sterren. En als laatste twist geloofden de Azteken dat ze evenveel mensenoffers moesten opdragen aanHuitzilopochtli zodat hij de Aarde Moeder en allen die op haar leven kon blijven beschermen.

Conclusie

Aardgoden en godinnen uit de oude mythologieën waren een afspiegeling van hun context en hoe de mensen over hun wereld dachten. Veel van de mythologieën van deze goden zijn vrij intuïtief, hoewel sommige vrij fascinerende wendingen in hun verhalen hebben. Daardoor slagen aardgoden er vaak in een zeer diverse en genuanceerde basis te leggen voor de rest van hun mythologieën.