Een van de vroegste beschavingen die de geschiedenis kent, de Sumeriërs, leefden in de Mesopotamische regio van de Vruchtbare Sikkel, van 4100 tot 1750 v. Chr. Hun naam komt van Sumer een oud gebied dat bestond uit een aantal onafhankelijke steden met elk een eigen heerser. Ze zijn het meest bekend om hun innovaties in taal, architectuur, bestuur en meer. De beschaving hield op te bestaan na de opkomst van de Amorieten in Mesopotamië, maar hier zijn enkele van de symbolen die ze achterlieten.

Spijkerschrift

Het spijkerschrift werd voor het eerst ontwikkeld door de Sumeriërs en werd gebruikt in pictografische tabletten om hun tempelactiviteiten, zaken en handel bij te houden, maar later werd het een volwaardig schrijfsysteem. De naam komt van het Latijnse woord cuneus wat betekent wig verwijzend naar de wigvormige schrijfstijl.

De Sumeriërs schreven hun schrift met een rietstift om wigvormige tekens te maken op zachte klei, die vervolgens werd gebakken of in de zon werd achtergelaten om uit te harden. De vroegste spijkerschrifttabletten waren picturaal, maar ontwikkelden zich later tot fonogrammen of woordconcepten, vooral wanneer ze werden gebruikt in literatuur, poëzie, wetboeken en geschiedenis. Het schrift gebruikte ongeveer 600 tot 1000 tekens om lettergrepen of woorden te schrijven.

De beroemde literaire werken van Mesopotamië zoals de Epos van Gilgamesh , De afdaling van Inanna en de Atrahasis Het schrift zelf kon worden aangepast aan verschillende talen, dus het is geen wonder dat veel culturen het hebben gebruikt, waaronder de Akkadiërs, Babyloniërs, Hettieten en Assyriërs.

Sumerisch Pentagram

Een van de meest hardnekkige symbolen in de menselijke geschiedenis, het pentagram is het meest bekend als een vijfpuntige ster. De oudste bekende pentagrammen verschenen echter in het oude Sumerië rond 3500 v. Chr. Sommige van deze waren ruwe sterdiagrammen gekrast in stenen. Men denkt dat ze richtingen aangaven in Sumerische teksten, en werden gebruikt als stadszegels om de poorten van stadstaten te markeren.

In de Soemerische cultuur zouden ze een streek, wijk of richting voorstellen, maar al snel werden ze symbolisch in Mesopotamische schilderijen. Er wordt gezegd dat de mystieke betekenis van het pentagram opdook in de Babylonische tijd, waar ze de vijf zichtbare planeten van de nachtelijke hemel voorstelden, en later door verschillende religies werd gebruikt om hun geloof weer te geven.

Lilith

Beeldhouwwerk werd gebruikt om tempels te versieren en de verering van lokale godheden in elke stadstaat van Soemerië te bevorderen. Een populaire Mesopotamische sculptuur toont een godin die is afgebeeld als een mooie, gevleugelde vrouw met vogelklauwen. Zij houdt het heilige staaf-en-ring symbool vast en draagt een gehoornde hoofdtooi.

De identiteit van de afgebeelde godin op het reliëf staat nog steeds ter discussie. Sommige geleerden speculeren dat het gaat om Lilith terwijl anderen zeggen dat het Ishtar of Ereshkigal. Volgens oude bronnen is Lilith een demon, geen godin, hoewel de traditie afkomstig is van de Hebreeërs, niet van de Sumeriërs. Lilith wordt genoemd in het Epos van Gilgamesj, en ook in de Talmoed.

Het reliëf zelf heet De koningin van de nacht of Burney Relief en is vermoedelijk ontstaan in het zuiden van Mesopotamië in Babylon rond 1792 tot 1750 v. Chr. Anderen menen echter dat het afkomstig is uit de Soemerische stad Ur. In ieder geval is het onwaarschijnlijk dat de exacte herkomst van het stuk ooit bekend zal zijn.

De Lamassu

Een van de symbolen van bescherming in Mesopotamië, de Lamassu wordt afgebeeld als een deels stier en deels mens met baard en vleugels op zijn rug. Ze worden beschouwd als mythische beschermers en hemelse wezens die de sterrenbeelden of de dierenriem voorstellen. Hun afbeeldingen werden gegraveerd op kleitabletten, die onder de deuropeningen van huizen werden begraven.

Hoewel de Lamassu populair werden als beschermers van de deuropeningen van Assyrische paleizen, gaat het geloof in hen terug tot de Sumeriërs. Er wordt gezegd dat de cultus van Lamassu gebruikelijk was in de huishoudens van de Sumeriërs, en de symboliek werd uiteindelijk geassocieerd met koninklijke beschermers van de Akkadiërs en de Babyloniërs.

Archeologisch onderzoek toont aan dat het symbool niet alleen belangrijk werd voor het Mesopotamische gebied, maar ook voor de gebieden eromheen.

Gelijk Gewapend Kruis

Het gelijkarmige kruis is een van de eenvoudigste maar meest voorkomende Soemerische symbolen. Hoewel het kruissymbool in vele culturen voorkomt, was een van de vroegste symbolische toepassingen ervan bij de Soemeriërs. De term cross zou zijn afgeleid van het Sumerische woord Garza dat betekent Scepter van de Koning of Staf van de Zonnegod Het gelijkarmige kruis was ook het spijkerschriftteken voor de Sumerische zonnegod of vuurgod.

De Mesopotamische god Ea, ook bekend als Enki in de Sumerische mythe, is afgebeeld zittend op een vierkant, dat soms is gemarkeerd met een kruis. Er wordt gezegd dat het vierkant zijn troon of zelfs de wereld voorstelt, wat het Sumerische geloof van iets vierhoekig terwijl het kruis dient als symbool van zijn soevereiniteit.

Symbool voor bier

Met een rechtopstaande pot met een puntige basis, de symbool voor bier Er wordt gezegd dat bier de meest populaire drank van die tijd was, en sommige van de geschreven inscripties omvatten de toewijzing van bier, evenals het verkeer en de opslag van goederen. Ze vereerden ook Ninkasi, de Sumerische godin van het bier en het brouwen.

Archeologen hebben bewijzen gevonden van bierproductie die teruggaat tot het 4e millennium v. Chr. De Sumeriërs beschouwden hun bier als een sleutel tot een vreugdevol hart en een tevreden lever dankzij de voedingsrijke ingrediënten. Waarschijnlijk was hun bier gebaseerd op een brouwsel van gerst, hoewel de brouwtechnieken die zij gebruikten een mysterie blijven.

In het kort

De Sumeriërs worden beschouwd als de scheppers van de beschaving, een volk dat de wereld zoals wij die nu begrijpen heeft gesmeed. Veel van hun werk is nagelaten door de geschreven werken van oude schrijvers en schriftgeleerden. Deze Sumerische symbolen zijn slechts enkele van de stukken van hun geschiedenis, die ons herinneren aan hun talrijke bijdragen aan de wereldcultuur.