Średniowiecze jest często opisywane jako brutalne, nękane konfliktami i chorobami, ale był to również okres genialnej ludzkiej kreatywności. Jeden aspekt tego można było zobaczyć w wyborach mody w okresie średniowiecza.

Średniowieczne ubrania często odzwierciedlały status użytkownika, dając nam wgląd w jego codzienne życie, odróżniając bogatych od tych mniej szczęśliwych.

W tym artykule przyjrzyjmy się ewolucji średniowiecznych ubrań i temu, jak wspólne cechy w modzie można znaleźć na całym starym kontynencie i w różnych wiekach.

1. Moda w średniowieczu była mało praktyczna.

Jest prawie niemożliwe, aby wyobrazić sobie, że ktokolwiek chciałby nosić wiele elementów odzieży, które były noszone w czasach średniowiecza. To dlatego, że większość z nas uznałaby je za bardzo niepraktyczne według naszych standardów. Być może najbardziej oczywisty i uderzający przykład niepraktycznych średniowiecznych elementów odzieży pochodzi z 14-wiecznej odzieży europejskiej szlachty.

Podczas gdy każdy okres jest znany ze swoich specyficznych trendów w modzie, XIV wiek był naznaczony obsesją na punkcie długich, przerośniętych elementów mody. Jednym z przykładów były ekstremalnie spiczaste buty, znane jako crakows lub poulaines, które były noszone przez szlachtę w całej Europie.

Spiczaste buty stały się tak niepraktyczne, że XIV-wieczni królowie francuscy zakazali ich produkcji w nadziei, że uda im się powstrzymać ten modowy trend.

2) Lekarze zwykli nosić purpurę.

W krajach takich jak Francja powszechną praktyką było noszenie przez lekarzy i pracowników medycznych szkarłatnych lub fioletowych ubrań, które były wykonane z wysokiej jakości materiału. Dotyczyło to zwłaszcza profesorów uniwersyteckich i osób, które uczyły medycyny.

Wybór fioletu nie jest przypadkowy, lekarze chcieli wizualnie oddzielić się od pospólstwa i wskazać, że są jednostkami wysoko wykształconymi.

Podczas gdy w dzisiejszych czasach noszenie purpury jest często kwestią deklaracji mody, w średniowieczu był to sygnał statusu i sposób na oddzielenie bogatych od biednych, ważnych od tych uznawanych w tamtym czasie za mniej ważne.

Inną ciekawostką jest fakt, że w niektórych społeczeństwach średniowiecznym lekarzom nie wolno było nosić zieleni.

3) Kapelusze były bardzo poszukiwane.

Kapelusze były bardzo popularne, niezależnie od tego, do jakiej klasy społecznej się należało. Na przykład kapelusze słomkowe były w modzie przez całe stulecia.

Kapelusze początkowo nie były symbolem statusu, ale z czasem zaczęły też odzwierciedlać podziały społeczne.

O ich popularności wiemy z dzieł sztuki z okresu średniowiecza, które pokazują ludzi wszystkich klas noszących słomkowe kapelusze.

Podczas gdy robotnicy na polach nosili je, aby chronić się przed palącym upałem, członkowie klasy wyższej nosili wiosną i zimą wyszukane słomiane kapelusze, często ozdobione skomplikowanymi wzorami i kolorami.

Nawet szlachta zaczęła je nosić, a ci, którzy mogli sobie pozwolić na bardziej wyszukany element, zwykle inwestowali w słomkowe kapelusze, które były bardziej wytrzymałe i ozdobne, tak aby mogli również oddzielić się od konwencjonalnych elementów ubioru używanych przez członków niższych klas.

4) Podkreślanie pośladków to była rzecz.

Jest to dość zabawny fakt, o którym wielu nie wie. W pewnym momencie, europejska średniowieczna szlachta uprawiała, a nawet zachęcała do noszenia krótszych tunik i bardziej obcisłych ubrań.

Często stosowano krótsze i bardziej obcisłe ubrania, aby podkreślić swoje krągłości, zwłaszcza pośladki i biodra.

Te same trendy w modzie nie dotyczyły chłopów. Trend ten był szczególnie znany w Anglii w XV w. Choć nie utrzymał się we wszystkich społeczeństwach europejskich, powrócił w późniejszych wiekach, a wiemy o tym z dzieł sztuki, w których prezentowane są ówczesne ubiory.

5) Ubiór ceremonialny był szczególnie ozdobny.

Ubrania ceremonialne były tak specjalne i wysoko zdobione, że często były tworzone tylko na jedną, konkretną okazję religijną. To sprawiło, że ubrania ceremonialne były niezwykle luksusowe i poszukiwane.

Co ciekawe, stroje ceremonialne często odzwierciedlały tradycję, a nie nowoczesność. Choć często były podkreślane efektownymi kolorami i klejnotami, to wciąż były echem starszych tradycji odzieżowych, które zostały porzucone i po prostu nie były już praktykowane w zwykłym życiu.

To właśnie sprawiło, że odzież ceremonialna jest być może jednym z najwcześniejszych przykładów mody powracającej i odkrywanej na nowo w czasie. Nawet dzisiejsze szaty ceremonialne wyglądają podobnie do starych trendów, ale dobrze wyszkolone oko może być w stanie dostrzec także echa nowoczesności.

Najlepsze przykłady trzymania się tradycji widzimy w stroju religijnym kościoła katolickiego, który nie uległ znaczącym zmianom, zwłaszcza jeśli chodzi o najwyższy echelon Watykanu podczas uroczystości religijnych.

6) Służące nosiły wielobarwne stroje.

Średniowieczna sukienka mi-parti marki Hemad - zobacz ją tutaj.

Być może zauważyłeś freski lub dzieła sztuki przedstawiające służbę, śpiewaków lub artystów w wielobarwnych ubraniach, znanych jako mi-parti Ubranie to było zarezerwowane tylko dla wybitnych sług szlacheckich, od których oczekiwano, że będą je nosić.

Szlachetne domy wolały, aby ich słudzy odzwierciedlali śmiałość i bogactwo domu, dlatego kazali im ubierać się w żywe kolory, które odzwierciedlały stroje ich patronów.

Najbardziej ukochanym trendem w modzie dla służących szlachty było noszenie sukni lub strojów, które były pionowo podzielone na dwie połowy, które zawierały dwa różne kolory. Co ciekawe, nie było to tylko odzwierciedleniem powszechnego trendu, ale miało również wysyłać sygnał o randze służącego, a następnie nawet o randze samego gospodarstwa domowego.

7) Szlachta obawiała się policji modowej.

Jednym z powodów, dla których kapłani byli czasami zauważani w wysoce ozdobnych i dekoracyjnych elementach odzieży, było to, że widok szlachty noszącej takie same rzeczy był wysoce niemile widziany.

Dlatego też szlachta wyrzucała swoje ubrania, a nawet oddawała je księżom, a Kościół przerabiał je następnie na stroje ceremonialne. Po prostu oznaką słabości szlachty było pokazywanie, że brakuje jej nowych strojów i była to cecha powszechna w całej Europie.

Było to bardzo praktyczne dla kapłanów, ponieważ mogli oni używać tych wysoce dekoracyjnych części garderoby, aby podkreślić swój wysoki status jako kapłana i wydać mniej środków na strój religijny.

8) Wszyscy kochali wełnę z owiec.

Wełna owcza była bardzo poszukiwana. Szczególnie kochali ją ci, którzy woleli nosić i ubierać się skromniej. Moglibyśmy pomyśleć, że ludzie w średniowieczu regularnie nosili białe lub szare elementy odzieży, ale tak nie było.

Najłatwiejszą i najtańszą do zdobycia wełną była czarna, biała lub szara. Dla tych z głębszą kieszenią dostępna była wełna kolorowa. Ubrania wykonane z wełny owczej były wygodne i ciepłe, wiemy nawet, że niektórzy księża odmawiali noszenia wyszukanych strojów religijnych i wybierali skromne ubrania z wełny. Wełna była idealna dla zimnych obszarów Europy i pozostawała popularna przez cały czas.stulecia.

9. Buty przez pewien czas nie były rzeczą.

Innym uderzającym elementem, o którym wielu nigdy nie słyszało, są tak zwane buty skarpetkowe, które były popularne we Włoszech około XV w. Niektórzy Włosi, zwłaszcza szlachta, woleli nosić skarpetki, które miały podeszwy, zamiast nosić skarpetki i buty w tym samym czasie.

Buty skarpetkowe stały się tak popularnym trendem modowym, że Włosi często byli widziani uprawiający je podczas pobytu poza domem.

Dziś wiemy o podobnych trendach obuwniczych, gdzie wielu kupujących woli kupować obuwie naśladujące naturalny kształt stóp. Cokolwiek o tym myślisz, wydaje się, że Włosi zrobili to pierwsi, wieki temu.

10. Moda damska stała się minimalistyczna w XIII wieku.

W XIII wieku nastąpił swego rodzaju upadek społeczny, który był również widoczny w sposobie pokazywania i noszenia elementów mody dla kobiet. XIII-wieczny dress code nie naciskał tak bardzo na śmiałe, żywe elementy garderoby i tekstury. Zamiast tego kobiety wolały zdecydować się na skromniej wyglądające suknie i ubrania - często w odcieniach ziemi.

Dekoracja była minimalna i nie było wiele szumu wokół mody. Nawet mężczyźni zaczęli nosić tkaninę w poprzek zbroi, kiedy pójdą do walki, aby uniknąć odbijania ich zbroi i pokazywania ich lokalizacji wrogim żołnierzom. Być może dlatego nie myślimy o XIII wieku jako o szczycie mody.

11. W XIV wieku wszystko kręciło się wokół postaci ludzkiej.

Po klapach mody w XIII wieku, nie było wiele znaczącego rozwoju w świecie mody średniowiecza.Ale XIV wiek przyniósł bardziej śmiały smak w odzieży.Najbardziej godnym uwagi przykładem tego jest sportowy strój, który nie miał być tylko dekoracyjne lub ozdobne lub do złożenia oświadczenia.Był również noszony, aby podkreślić kształt i sylwetkęosoby, która go nosiła.

Nie jest to zaskoczeniem, biorąc pod uwagę fakt, że. Renesans zaczynała się już kształtować, a pojęcia godności i cnót ludzkich zaczęły się na nowo pojawiać. Stąd nie dziwiło, że ludzie czuli się bardziej zachęceni do pokazywania swoich ciał i celebrowania sylwetek po tak długim okresie ukrywania ich w warstwach ubrań.

Moda XIV wieku uczyniła z ludzkiej sylwetki płótno, na które nakładano i celebrowano misterne stroje.

12. Włochy były eksporterem marek znacznie wcześniej niż się spodziewałeś.

Włochy w XIV wieku przeżywały już rozkwit na fali renesansu, który sławił postać ludzką i godność człowieka. Fala ta znalazła również odzwierciedlenie w zmieniających się gustach i zwiększonym zapotrzebowaniu na elementy odzieży, które były wykonane z wyższej jakości materiału lub tkaniny.

Nie trzeba było długo czekać, aby te upodobania zostały wyeksportowane poza granice Włoch i inne społeczeństwa europejskie zaczęły domagać się odzieży o wyższej jakości. W tym miejscu wkroczyły Włochy i krawiectwo stało się lukratywnym przemysłem.

Tkaniny, kolory, jakość tkanin stały się nie rzeczą luksusową, ale rzeczą z konieczności i wysokiego zapotrzebowania.

13) Krzyżowcy przynieśli wpływ na Bliski Wschód.

Innym mało znanym faktem jest to, że krzyżowcy, którzy udali się na Bliski Wschód w średniowieczu, nie tylko przywieźli wiele skarbów, które zrabowali po drodze. Przywieźli również mnóstwo elementów odzieży i tkanin wykonanych z jedwabiu lub bawełny, barwionych żywymi kolorami i zdobionych koronkami i klejnotami.

Ten import odzieży i tekstyliów z Bliskiego Wschodu miał monumentalny wpływ na sposób, w jaki zmieniały się gusta narodów, powodując bogatą konwergencję stylów i gustów.

14. kolory tekstyliów nie przyszły za tanio.

Tekstylne kolory były raczej drogie i jak wspomnieliśmy wielu wolało nosić proste szaty wykonane z niebarwionej tkaniny. Szlachta z drugiej strony wolała nosić barwione tkaniny.

Niektóre kolory były droższe i trudniejsze do znalezienia niż inne. Typowym przykładem jest czerwień, choć może się wydawać, że jest wszędzie wokół nas w przyrodzie, w średniowieczu czerwony kolor był często pozyskiwany z owadów śródziemnomorskich, które dawały bogaty czerwony pigment.

To sprawiło, że kolor czerwony W przypadku zielonych elementów odzieży, porosty i inne zielone rośliny były używane do barwienia zwykłych białych tkanin na bogaty zielony kolor.

15. Szlachta uwielbiała nosić peleryny.

Nie każdy mógł nosić wysokiej jakości pelerynę, więc często można ją było zobaczyć u szlachty lub bogatych kupców, rzadziej u zwykłych ludzi.

Płaszcze były zwykle obszywane zgodnie z kształtem sylwetki osoby, która je nosiła, a do ramion mocowano je za pomocą ozdobnej broszki.

Choć wydaje się, że jest to bardzo prosty element ubioru służący jedynie do celów dekoracyjnych, peleryny stały się bardzo ozdobne i stały się swego rodzaju symbolem statusu, który odzwierciedlał pozycję danej osoby w społeczeństwie. Im bardziej ozdobna i dekoracyjna oraz niezwykle kolorowa, tym bardziej wysyłała sygnał, że jej właściciel jest ważną osobą.

Nie pomijano nawet drobnych szczegółów na płaszczach. Ci, którzy naprawdę dbali o swój wygląd, zakładali bardzo ozdobne i cenne broszki pozłacane złotem i klejnotami, aby utrzymać swoje ciężkie płaszcze.

16. kobiety nosiły wiele warstw.

Kobiety należące do szlachty nosiły o wiele więcej warstw w porównaniu z mężczyznami. Można sobie tylko wyobrazić, jak uciążliwe było dla kobiety w średniowieczu noszenie codziennych ubrań.

Te warstwy zazwyczaj składałyby się z bielizny, takiej jak bryczesy, koszule, wąż pokryty spódnicami lub jedwabiem i zakończone ostatnią warstwą, która zazwyczaj byłaby długą obcisłą suknią lub sukienką.

Suknie odzwierciedlały również pozycję kobiety w społeczeństwie, więc nadmierne ozdoby i klejnoty często sprawiały, że ubrania szlachcianek były bardzo ciężkie i trudne do noszenia.

Dla tych, którzy mogli, klejnoty i tkaniny spoza Europy były dodatkiem do ich strojów i wyraźnym znakiem władzy i potęgi.

17. Klasa średnia była, cóż... gdzieś pomiędzy.

Istniała wspólna cecha klasy średniej w średniowiecznej Europie, praktycznie na całym kontynencie, która odzwierciedlała się w tym, że ich ubiór był rzeczywiście umiejscowiony gdzieś pomiędzy szlachtą a chłopstwem.

Klasy średnie używały również niektórych elementów odzieży i trendów mody, które zostały przyjęte przez chłopów, takich jak noszenie elementów wełnianych, ale w przeciwieństwie do chłopów, mogli sobie pozwolić na farbowanie tych wełnianych elementów odzieży na zielono lub niebiesko, które były bardziej powszechne niż czerwony i fioletowy, który był głównie zarezerwowany dla szlachty.

Klasa średnia mogła w średniowieczu tylko pomarzyć o fioletowych elementach garderoby, gdyż purpurowe ubrania były ściśle zarezerwowane dla szlachty i samego papieża.

18. Broszki były bardzo popularne w Anglii.

Broszka w stylu średniowiecznym marki Medieval Reflections - zobacz ją tutaj.

Anglosasi uwielbiali nosić broszki. Trudno znaleźć przykłady ubrań i akcesoriów, w które włożono tyle wysiłku i umiejętności, co w broszki.

Były one we wszystkich kształtach i rozmiarach, od okrągłych do tych, które zostały stworzone, aby wyglądać jak krzyże, zwierzęta, a nawet bardziej abstrakcyjne kawałki. dbałość o szczegóły i materiał używany jest to, co sprawiło, że te kawałki wyróżniają się i ujawnił status osoby noszącej je.

Nie dziwi więc fakt, że stały się one bardziej szczegółowe i pokazywały wyraźne oznaczenie statusu.

Najbardziej lubianą broszką była broszka okrągła, ponieważ była najłatwiejsza do wykonania i dawała najwięcej możliwości zdobienia. Okrągłe podejścia mogły być emaliowane różnymi klejnotami lub zdobione złotem.

Dopiero w VI wieku metalowcy w Anglii zaczęli rozwijać swoje własne, bardzo odrębne style i techniki, które stworzyły cały ruch w modniarstwie broszek i umieściły Anglię na mapie tworzenia broszek.

19. Misterne nakrycia głowy były symbolem statusu.

Szlachta naprawdę robiła wszystko, by wizualnie odróżnić się od innych klas społecznych.

Jednym z bardziej popularnych elementów ubioru, który służył temu celowi, było nakrycie głowy wykonane z tkaniny lub materiału, który kształtowano za pomocą drutów w określone kształty.

To użycie drutu doprowadziło do rozwoju spiczastych czapek, które z czasem stały się bardzo wyrafinowane. Istnieje cała historia stosunków społecznych, które można dostrzec w tych spiczastych czapkach, a podziały między bogatymi i biednymi są tak wyraźnie widoczne w stylu nakryć głowy.

Dla szlachty posiadanie nakrycia głowy było kwestią wygody, podczas gdy ubodzy mogli tylko pomarzyć o tym, by pozwolić sobie na coś więcej niż zwykły materiał na głowę lub szyję.

20. Angielskie prawa w XIV wieku zakazywały niższym klasom noszenia długich szat.

Podczas gdy dzisiaj możemy mieć wolność wyboru i noszenia tego, co chcemy, w średniowieczu, a zwłaszcza w 14-wiecznej Anglii, tak nie było.

Słynny Ustawa sumptuaryczna z 1327 r. zakazał najniższej klasie noszenia długich sukni i zarezerwował to dla osób o wyższym statusie.

Nieoficjalne było również zachęcanie służących do noszenia peleryn, aby nie odwracali uwagi od swoich panów.

Zakończenie

Moda w średniowieczu nie jest modą jednego stulecia, jest modą wielu wieków, które rozwinęły się w wiele charakterystycznych stylów. Moda pokazywała społeczne napięcia, zmiany i relacje klasowe i możemy je łatwo zaobserwować w subtelnych wskazówkach, które pokazuje nam średniowieczny ubiór.

Europa nie była też ścisłym centrum świata mody. Choć wiele stylów i trendów rozwijało się tutaj, to gdyby nie kolory i tkaniny sprowadzane z zagranicy, trendy w modzie byłyby mniej ciekawe i charakterystyczne.

Podczas gdy niektóre modowe stwierdzenia średniowiecza mogą nie mieć większego sensu dla nas w XXI wieku lub mogą nawet wydawać się niepraktyczne, wciąż dają nam szczery wgląd w bogaty gobelin życia, który jest czasami najlepiej rozumiany poprzez kolory, tkaniny i kształty.