ট্ৰয়লাছ – ট্ৰয়ৰ যুৱ ৰাজকুমাৰ

  • এইটো শ্বেয়াৰ কৰক
Stephen Reese

    ট্ৰ’জান যুদ্ধৰ আটাইতকৈ উল্লেখযোগ্য পৰিঘটনাসমূহৰ ভিতৰত ৰাজকুমাৰ ট্ৰ’ইলাছৰ মৃত্যুক ট্ৰয়ৰ মৃত্যুৰ আৰম্ভণিৰ বিন্দু হিচাপে প্ৰায়ে ভবা হয়। ক্ৰেচিডাৰ সৈতে তেওঁৰ কাহিনীয়ে তেওঁৰ বিষয়ে লিখা আৰু চিত্ৰণৰ এক দীঘলীয়া পৰম্পৰাৰ বিষয়ে ৰচনা কৰিছিল। তেওঁৰ মিথটোৰ ওপৰত অধিক দৃষ্টি নিক্ষেপ কৰা হ’ল৷

    ট্ৰইলাছ কোন আছিল?

    ট্ৰইলাছ আছিল ৰজা প্ৰিয়াম আৰু তেওঁৰ পত্নী ৰাণী হেকুবা ৰ পুত্ৰ। কিছুমান বিৱৰণীত তেওঁৰ জৈৱিক পিতৃ প্ৰিয়াম নাছিল, বৰঞ্চ দেৱতা আছিল এপল’ । যিকোনো প্ৰকাৰে প্ৰিয়ামে তেওঁক নিজৰ পুত্ৰৰ দৰেই ব্যৱহাৰ কৰিছিল আৰু ট্ৰয়লাছ আছিল হেক্টৰ আৰু পেৰিছ ৰ সৈতে ট্ৰয়ৰ অন্যতম ৰাজকুমাৰ।

    ট্ৰ'ইলাছৰ বিষয়ে ভৱিষ্যদ্বাণী

    ট্ৰ'ইলাছ আৰু পলিক্সেনা এচিলেছৰ পৰা পলায়ন কৰা।

    ট্ৰ'জান যুদ্ধ আছিল এনে এক সংঘাত য'ত গ্ৰীক জাতিসমূহে আক্ৰমণ কৰিছিল আৰু ট্ৰয়ৰ ৰাজকুমাৰ পেৰিছে লৈ যোৱা স্পাৰ্টাৰ ৰাণী হেলেনক উদ্ধাৰ কৰিবলৈ ট্ৰয় ঘেৰাও কৰে। ট্ৰ’জান যুদ্ধ আৰম্ভ হোৱাৰ সময়ত ট্ৰ’ইলাছ এতিয়াও কিশোৰ আছিল। এটা ভৱিষ্যদ্বাণী আছিল যে যদি ৰাজকুমাৰ ট্ৰইলাছৰ বয়স ২০ বছৰ হয় তেন্তে ট্ৰয় কেতিয়াও নপৰে, আৰু গ্ৰীকসকলে যুদ্ধত পৰাস্ত হ’ব।

    এথেনা , যিয়ে গ্ৰীকসকলৰ পক্ষ লৈছিল যুদ্ধই নায়ক একিলিছ ক এই ভৱিষ্যদ্বাণীৰ বিষয়ে অৱগত কৰিছিল। ট্ৰয়ৰ সুৰক্ষামূলক দেৱালৰ পৰা ঘোঁৰাত উঠিবলৈ ওলাই যোৱাৰ সময়ত একিলিছে ট্ৰয়লাছ আৰু তেওঁৰ ভনীয়েক ৰাজকুমাৰী পলিক্সেনাক এম্বুছ কৰিছিল। একিলিছে তেওঁলোকক এটা ফোয়াৰাৰ ওচৰত পাইছিল যদিও তেওঁলোকে নিজৰ ঘোঁৰা ব্যৱহাৰ কৰি পলায়ন কৰিছিল। অৱশ্যে নায়কে অৱশেষত সিহঁতক ধৰি হত্যা কৰিবদুয়োকে এপ’ল’ৰ মন্দিৰত ট্ৰ’ইলাছৰ শৰীৰটো বিকৃত কৰি। ট্ৰ'ইলাছৰ মৃত্যুত ট্ৰ'ইলাছৰ মৃত্যুত অতিশয় শোক প্ৰকাশ কৰে।

    যোদ্ধা হিচাপে ট্ৰ'ইলাছ

    কিছুমান বিৱৰণীত ট্ৰ'ইলাছৰ মৃত্যু হৈছিল যুদ্ধৰ আৰম্ভণিতে ল'ৰা হিচাপে নহয়, বৰঞ্চ কেইবাটাও জয়ী হোৱাৰ পিছত যুদ্ধৰ সময়ত একিলিছৰ অনুপস্থিতিত যুঁজ দিয়ে। ট্ৰইলাছ আছিল এজন সাহসী যোদ্ধা, যাৰ সাহসে তেওঁক যুদ্ধ বেটেলিয়নৰ কমাণ্ড লাভ কৰিছিল। তথাপিও এই কাহিনীবোৰত তেওঁৰ চূড়ান্ত ভাগ্য অপৰিৱৰ্তিত হৈ আছে। এপ’ল’ৰ মন্দিৰত একিলিছৰ তৰোৱালেৰে তেওঁৰ মৃত্যু হয়।

    একিলিছৰ মৃত্যু

    ট্ৰয় যুদ্ধৰ অন্তিম যুদ্ধত ট্ৰয়ৰ ৰাজকুমাৰ পেৰিছে একিলিছক হত্যা কৰে। কিছুমান মিথ অনুসৰি এপ’ল’ই পেৰিছৰ কাঁড়ডাল একিলিছৰ গোৰোহাত আঘাত কৰিবলৈ নিৰ্দেশ দিছিল, যিটো তেওঁৰ একমাত্ৰ দুৰ্বল স্থান আছিল। পুত্ৰৰ মৃত্যু আৰু মন্দিৰৰ অসন্মানৰ প্ৰতিশোধ ল’বলৈ এপ’ল’ই এই কাম কৰিছিল। এই অৰ্থত যুদ্ধত ট্ৰইলাছৰ ভূমিকাই প্ৰাচীন গ্ৰীচৰ অন্যতম শ্ৰেষ্ঠ নায়ক একিলিছৰ ভাগ্যকো প্ৰভাৱিত কৰিব।

    ট্ৰ'ইলাছ আৰু ক্ৰেচিডা

    ট্ৰ'ইলাছে ক্ৰেচিডা নামৰ এগৰাকী ট্ৰ'জান মহিলাৰ প্ৰেমত পৰিছিল যিয়ে তেওঁক আনুগত্য আৰু প্ৰেমৰ প্ৰতিশ্ৰুতি দিছিল, কিন্তু যেতিয়া তাইৰ দেউতাকে গ্ৰীকসকলৰ সৈতে মিত্ৰতা কৰিছিল, তেতিয়া তাই ডাইঅ'মিডিছ নামৰ এজন গ্ৰীক যোদ্ধাৰ প্ৰেমত পৰিছিল। ক্ৰেচিডাৰ বিশ্বাসঘাটকতাই ট্ৰ’ইলাছক ধ্বংস কৰি পেলালে। আনকি কিছুমান বিৱৰণীত কোৱা হৈছে যে তেওঁ স্বেচ্ছাই তাৰ বাবে একিলিছক হত্যা কৰিবলৈ দিছিল।

    ভাৰ্জিলৰ মহাকাব্য Aeineid ত লেখকে ট্ৰইলাছ আৰু ট্ৰ’জান কুমাৰীৰ মাজৰ ৰোমাঞ্চৰ কথা উল্লেখ কৰিছে যদিও ইয়াক কেৱল নাবালক বুলিহে বৰ্ণনা কৰা হৈছেপ্লট পইণ্ট। কিন্তু এই প্ৰেম কাহিনীটো বহু মধ্যযুগীয় লেখকে বাছি লৈছিল আৰু তেওঁলোকে চৰিত্ৰবোৰক ভিত্তি হিচাপে লৈ এটা প্ৰেম কাহিনী সৃষ্টি কৰিছিল। ইয়াৰ বিষয়ে প্ৰথমে লিখিছিল বেন’ইট ডি চেণ্ট-ম’ৰ নামৰ এজন গল্পকাৰ, যিয়ে ১১০০ চনত এক জটিল ৰোমাঞ্চ লিখিছিল।

    চেণ্ট-ম’ৰেৰ ৰচনাই একে বিষয়বস্তুৰে জিওভানি বোকাচিঅ’ৰ কবিতাৰ ভিত্তি হিচাপে কাম কৰিব ১৩০০ চনত, আৰু পিছলৈ ১৬০০ চনত শ্বেক্সপীয়েৰৰ নাটক ট্ৰ'ইলাছ আৰু ক্ৰেচিডা ৰ বাবে। ক্ৰেচিডা নামটো অৱশ্যে গ্ৰীক পৌৰাণিক কাহিনীত দেখা নাযায়, সেয়েহে তেওঁ লেখকসকলৰ এক কলাত্মক উদ্ভাৱন আছিল।

    চমুকৈ

    ট্ৰ’ইলাছৰ কাহিনী ট্ৰ’জান যুদ্ধৰ বাবে সৰ্বোচ্চ আছিল কাৰণ তেওঁৰ মৃত্যুৱে ট্ৰয়ৰ অৱসানৰ আৰম্ভণি কৰিছিল। যদিও যুদ্ধত তেওঁৰ ভূমিকা হয়তো তেওঁৰ ভাতৃসকলৰ দৰে কেন্দ্ৰীয় নাছিল, তথাপিও তেওঁৰ সৈতে জড়িত ভৱিষ্যদ্বাণীটো আছিল ট্ৰ’জান যুদ্ধৰ এটা গুৰুত্বপূৰ্ণ কথা। আজি তেওঁক গ্ৰীক পৌৰাণিক কাহিনীৰ বাহিৰত মনত ৰখা হৈছে, মধ্যযুগীয় যুগৰ মহান কবিসকলৰ ৰচনাৰ বাবে যিয়ে তেওঁৰ কাহিনী পশ্চিমীয়া বিশ্বত বিয়পাই দিছিল।

    ষ্টিফেন ৰিজ এজন ইতিহাসবিদ যিয়ে প্ৰতীক আৰু পৌৰাণিক কাহিনীৰ বিশেষজ্ঞ। এই বিষয়ত তেওঁ কেইবাখনো গ্ৰন্থ লিখিছে, আৰু তেওঁৰ ৰচনা বিশ্বৰ আলোচনী আৰু আলোচনীত প্ৰকাশ পাইছে। লণ্ডনত জন্মগ্ৰহণ কৰি ডাঙৰ-দীঘল হোৱা ষ্টিফেনৰ ইতিহাসৰ প্ৰতি সদায় প্ৰেম আছিল। সৰুতে তেওঁ ঘণ্টাৰ পিছত ঘণ্টা প্ৰাচীন গ্ৰন্থসমূহৰ ওপৰত পোৰ কৰি পুৰণি ধ্বংসাৱশেষবোৰ অন্বেষণ কৰিছিল। ইয়াৰ ফলত তেওঁ ঐতিহাসিক গৱেষণাৰ কেৰিয়াৰ গঢ়িবলৈ সক্ষম হয়। প্ৰতীক আৰু পৌৰাণিক কাহিনীৰ প্ৰতি ষ্টিফেনৰ আকৰ্ষণ তেওঁৰ বিশ্বাসৰ পৰাই উদ্ভৱ হৈছে যে সেইবোৰেই হৈছে মানৱ সংস্কৃতিৰ ভেটি। তেওঁৰ মতে এই মিথ আৰু কিংবদন্তিবোৰ বুজি পাই আমি নিজকে আৰু আমাৰ পৃথিৱীখনক ভালদৰে বুজিব পাৰিম।