വാലന്റൈൻസ് ഡേയുടെ ചരിത്രവും വസ്തുതകളും

  • ഇത് പങ്കുവയ്ക്കുക
Stephen Reese

    എല്ലാ ഫെബ്രുവരി 14 ലും പ്രണയദിനമാണ്, ആളുകൾ ലോകമെമ്പാടുമുള്ള ഗ്രീറ്റിംഗ് കാർഡുകൾ (വാലന്റൈൻസ് എന്നറിയപ്പെടുന്നത്) അല്ലെങ്കിൽ ചോക്ലേറ്റുകൾ പോലുള്ള സമ്മാനങ്ങൾ കൈമാറി, അവരുടെ പ്രധാനപ്പെട്ട മറ്റുള്ളവരുമായി, ചിലപ്പോൾ അവരുടെ സുഹൃത്തുക്കളുമായി പോലും ഇത് ആഘോഷിക്കുന്നു.

    വാലന്റൈൻസ് ഡേയുടെ ഉത്ഭവം റോമൻ പാഗൻ ഉത്സവമായ ലുപ്പർകാലിയയുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നുവെന്ന് ചില ചരിത്രകാരന്മാർ വാദിക്കുന്നു. ഇതിനു വിപരീതമായി, റോമൻ ചക്രവർത്തി ഈ ചടങ്ങുകൾ വിലക്കിയ കാലത്ത് യുവ ദമ്പതികൾക്കിടയിൽ വിവാഹങ്ങൾ നടത്തിയതിന് രക്തസാക്ഷിത്വം വരിച്ച വിശുദ്ധ വാലന്റൈൻ എന്ന ക്രിസ്ത്യൻ സന്യാസിയുടെ ജീവിതത്തെ അനുസ്മരിപ്പിക്കുന്നതാണ് ഈ ആഘോഷമെന്ന് മറ്റുള്ളവർ കരുതുന്നു.

    അറിയാൻ വായിക്കുന്നത് തുടരുക. സെന്റ് വാലന്റൈൻസ് ഡേയുടെ ചരിത്ര പശ്ചാത്തലത്തെക്കുറിച്ചും അതുമായി ബന്ധപ്പെട്ട പാരമ്പര്യങ്ങളെക്കുറിച്ചും കൂടുതൽ.

    സെന്റ് വാലന്റൈൻ: രക്തസാക്ഷിയും സ്നേഹത്തിന്റെ സംരക്ഷകനും

    സെന്റ് വാലന്റൈന്റെ വിജയം – വാലന്റൈൻ മെറ്റ്സിംഗർ. PD.

    സെന്റ് വാലന്റൈനെക്കുറിച്ച് നമുക്കറിയാവുന്ന കാര്യങ്ങളിൽ എത്രത്തോളം ചരിത്രാധിഷ്ഠിതമാണ് എന്നത് അനിശ്ചിതത്വത്തിലാണ്. എന്നിരുന്നാലും, ഏറ്റവും സ്വീകാര്യമായ ചരിത്ര വിവരണമനുസരിച്ച്, എ ഡി മൂന്നാം നൂറ്റാണ്ടിൽ റോമിലോ ഇറ്റലിയിലെ ടെർണിയിലോ പീഡിപ്പിക്കപ്പെട്ട ക്രിസ്ത്യാനികളെ ശുശ്രൂഷിച്ച ഒരു പുരോഹിതനായിരുന്നു സെന്റ് വാലന്റൈൻ. ഒരേ പേരിലുള്ള രണ്ട് വ്യത്യസ്ത പുരോഹിതന്മാർ ഒരേസമയം ഈ സ്ഥലങ്ങളിൽ താമസിച്ചിരിക്കാനും സാധ്യതയുണ്ട്.

    ചില സ്രോതസ്സുകൾ സൂചിപ്പിക്കുന്നത്, 270 എഡിയിൽ ക്ലോഡിയസ് II ചക്രവർത്തി അവിവാഹിതരായ പുരുഷന്മാരെ മികച്ച സൈനികരാക്കുന്നുവെന്ന് കണ്ടെത്തി, തുടർന്ന് ഇത് യുവാക്കൾക്ക് നിയമവിരുദ്ധമായിത്തീർന്നു. സൈനികർക്ക്വിവാഹം കഴിക്കുക. എന്നാൽ ഇതിനെ എതിർത്തതിനാൽ, അദ്ദേഹത്തെ കണ്ടെത്തി ജയിലിലേക്ക് കൊണ്ടുപോകുന്നതുവരെ, വിശുദ്ധ വാലന്റൈൻ രഹസ്യമായി വിവാഹങ്ങൾ നടത്തിക്കൊണ്ടിരുന്നു. ഒരു ഐതിഹ്യമനുസരിച്ച്, ഈ സമയത്താണ് അദ്ദേഹം തന്റെ ജയിലറുടെ മകളുമായി ചങ്ങാത്തം കൂടുകയും അവളുമായി കത്തിടപാടുകൾ കൈമാറാൻ തുടങ്ങുകയും ചെയ്തത്.

    അതേ കഥയുടെ മറ്റൊരു വിവരണം, വധിക്കപ്പെടുന്നതിന് തൊട്ടുമുമ്പ്, ക്രിസ്ത്യൻ പുരോഹിതൻ ഒരു വിടവാങ്ങൽ കുറിപ്പിൽ ഒപ്പുവച്ചു. "നിങ്ങളുടെ വാലന്റൈനിൽ നിന്ന്" എന്ന വാക്കുകളുള്ള അവന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട വിശ്വസ്തൻ, ഈ അവധിക്കാലത്ത് പ്രണയലേഖനങ്ങൾ അല്ലെങ്കിൽ വാലന്റൈൻസ് അയയ്ക്കുന്ന പാരമ്പര്യത്തിന്റെ ഉത്ഭവം ഇതാണ്.

    പാഗൻ ഉത്ഭവത്തോടുകൂടിയ ഒരു ആഘോഷം?

    ഫൗണസിന്റെ ചിത്രം. PD.

    ചില സ്രോതസ്സുകൾ അനുസരിച്ച്, വാലന്റൈൻസ് ഡേയുടെ വേരുകൾ ലൂപ്പർകാലിയ എന്നറിയപ്പെടുന്ന ഒരു പുരാതന പുറജാതീയ ആഘോഷവുമായി ആഴത്തിൽ ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. കാടുകളുടെ റോമൻ ദൈവമായ ഫൗണസിനെ ബഹുമാനിക്കുന്നതിനായി ഫെബ്രുവരിയിലെ (അല്ലെങ്കിൽ ഫെബ്രുവരി 15) ഇഡസ് സമയത്ത് ഈ ഉത്സവം ആഘോഷിച്ചു. എന്നിരുന്നാലും, റോമിന്റെ സ്ഥാപകരായ റോമുലസിനേയും റെമസിനേയും പോറ്റിവളർത്തിയ അവൾ-ചെന്നായ ('ലൂപ') യ്ക്ക് ആദരാഞ്ജലികൾ അർപ്പിക്കുന്നതിനാണ് ഈ ആഘോഷം ആരംഭിച്ചതെന്ന് മറ്റ് പുരാണ വിവരണങ്ങൾ പറയുന്നു. ശൈശവാവസ്ഥ.

    ലൂപ്പർകാലിയയുടെ കാലത്ത്, മൃഗബലി (പ്രത്യേകിച്ച് ആടുകളുടെയും നായ്ക്കളുടെയും) റോമൻ പുരോഹിതന്മാരുടെ ഒരു ക്രമമായ ലൂപ്പർസി നടത്തിയിരുന്നു. വന്ധ്യതയ്ക്ക് കാരണമായ ആത്മാക്കളെ അകറ്റാൻ ഈ യാഗങ്ങൾ കരുതിയിരുന്നു. ഈ ആഘോഷത്തിന്, അവിവാഹിതരായ പുരുഷന്മാരും ക്രമരഹിതമായി എ എന്ന പേര് തിരഞ്ഞെടുക്കുംഅടുത്ത വർഷം അവളുമായി ജോടിയാക്കാൻ ഒരു പാത്രത്തിൽ നിന്നുള്ള സ്ത്രീ.

    ഒടുവിൽ, AD അഞ്ചാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ അവസാനത്തിൽ, കത്തോലിക്കാ സഭ 'ക്രിസ്ത്യാനിയാക്കാനുള്ള' ശ്രമത്തിൽ ഫെബ്രുവരി പകുതിയോടെ സെന്റ് വാലന്റൈൻസ് ദിനം ആചരിച്ചു. ലൂപ്പർകാലിയയുടെ ഉത്സവം. എന്നിരുന്നാലും, റോമൻ ദൈവമായ ക്യുപിഡ് ന്റെ രൂപം പോലെയുള്ള ചില പുറജാതീയ ഘടകങ്ങൾ ഇപ്പോഴും വാലന്റൈൻസ് ഡേയുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.

    ക്യുപിഡ്, പ്രണയത്തിന്റെ വിമത ദൈവം

    ഇന്നത്തെ മുഖ്യധാരാ മാധ്യമങ്ങളിൽ, കാമദേവന്റെ ചിത്രം സാധാരണയായി ഒരു കെരൂബിന്റേതാണ്, ആർദ്രമായ പുഞ്ചിരിയും നിഷ്കളങ്കമായ കണ്ണുകളുമാണ്. വാലന്റൈൻസ് ഡേ കാർഡുകളിലും അലങ്കാരങ്ങളിലും നാം പൊതുവെ കാണുന്ന ദൈവത്തിന്റെ ചിത്രീകരണമാണിത്.

    എന്നാൽ ആദ്യം ആരാണ് കാമദേവൻ? റോമൻ മിത്തോളജി അനുസരിച്ച്, കാമദേവൻ സ്നേഹത്തിന്റെ വികൃതിയായ ദേവനായിരുന്നു, പൊതുവെ ശുക്രന്റെ പുത്രന്മാരിൽ ഒരാളായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു. മാത്രമല്ല, ഈ ദേവൻ ആളുകളെ പ്രണയിക്കുന്നതിനായി സ്വർണ്ണ അസ്ത്രങ്ങൾ എയ്തു സമയം ചെലവഴിച്ചു. ഈ ദൈവത്തിന്റെ സ്വഭാവത്തെക്കുറിച്ച് നമുക്ക് കൂടുതൽ നല്ല ആശയം നൽകാൻ കഴിയുന്ന ചില മിഥ്യകളുണ്ട്.

    അപ്പുലിയസിന്റെ ഗോൾഡൻ ആസ് , ഉദാഹരണത്തിന്, അഫ്രോഡൈറ്റ് (വീനസിന്റെ ഗ്രീക്ക് പ്രതിരൂപം), ശ്രദ്ധയിൽ അസൂയ തോന്നുന്നു സുന്ദരിയായ മനസ്സിന് മറ്റ് മനുഷ്യരിൽ നിന്ന് ലഭിക്കുന്നത്, അവളുടെ ചിറകുള്ള മകനോട് ചോദിക്കുന്നു " ... ഈ ചെറിയ നാണംകെട്ട പെൺകുട്ടിയെ ഭൂമിയിൽ ഇതുവരെ നടന്നിട്ടുള്ളതിൽ വച്ച് ഏറ്റവും നിന്ദ്യവും നിന്ദ്യവുമായ ജീവിയുമായി പ്രണയത്തിലാകാൻ അനുവദിക്കുക ." കാമദേവൻ സമ്മതിച്ചു, എന്നാൽ പിന്നീട്, ദൈവം സൈക്കിനെ കണ്ടുമുട്ടിയപ്പോൾ, അവൻ വിവാഹം കഴിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചുഅമ്മയുടെ കൽപ്പനകൾ അനുസരിക്കുന്നതിനുപകരം അവൾ.

    ഗ്രീക്ക് പുരാണങ്ങളിൽ , കാമദേവൻ പ്രണയത്തിന്റെ ആദിമ ദേവനായ ഇറോസ് എന്നാണ് അറിയപ്പെട്ടിരുന്നത്. റോമാക്കാരെപ്പോലെ, പുരാതന ഗ്രീക്കുകാരും ഈ ദൈവത്തിന്റെ സ്വാധീനം ഭയങ്കരമാണെന്ന് കരുതി, കാരണം അവന്റെ ശക്തികളാൽ, മനുഷ്യരെയും ദേവന്മാരെയും ഒരുപോലെ കൈകാര്യം ചെയ്യാൻ അദ്ദേഹത്തിന് കഴിഞ്ഞു.

    ആളുകൾ എപ്പോഴും പ്രണയദിനത്തെ സ്നേഹവുമായി ബന്ധപ്പെടുത്തിയിരുന്നോ?

    <13

    ഇല്ല. അഞ്ചാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ അവസാനത്തോട് അടുത്ത് ഫെബ്രുവരി 14 വാലന്റൈൻസ് ദിനമായി പോപ്പ് ജെലാസിയസ് പ്രഖ്യാപിച്ചു. എന്നിരുന്നാലും, ആളുകൾ ഈ അവധിക്കാലത്തെ റൊമാന്റിക് പ്രണയം എന്ന സങ്കൽപ്പവുമായി ബന്ധപ്പെടുത്താൻ തുടങ്ങിയിട്ട് വളരെക്കാലമായി. ഈ ധാരണയുടെ മാറ്റത്തിന് കാരണമായ ഘടകങ്ങളിൽ ഒന്നായിരുന്നു കോടതിയോടുള്ള പ്രണയത്തിന്റെ വികാസം.

    മധ്യകാലഘട്ടത്തിൽ (1000-1250 എ.ഡി.) വിദ്യാസമ്പന്നരായ ക്ലാസുകളെ രസിപ്പിക്കുന്നതിനുള്ള ഒരു സാഹിത്യ വിഷയമെന്ന നിലയിൽ കോടതിയോടുള്ള പ്രണയം പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു. എന്നിരുന്നാലും, ഇത് ഒടുവിൽ വിശാലമായ പ്രേക്ഷകരുടെ ശ്രദ്ധ ആകർഷിക്കാൻ തുടങ്ങി.

    സാധാരണയായി, ഇത്തരത്തിലുള്ള പ്രണയത്തെ പര്യവേക്ഷണം ചെയ്യുന്ന കഥകളിൽ, ഒരു യുവ നൈറ്റ് ഒരു കുലീനയായ സ്ത്രീയുടെ സേവനത്തിലായിരിക്കുമ്പോൾ സാഹസികതകളുടെ ഒരു പരമ്പര ഏറ്റെടുക്കാൻ പുറപ്പെടുന്നു. , അവന്റെ സ്നേഹത്തിന്റെ വസ്തു. ഈ കഥകളുടെ സമകാലികർ കരുതുന്നത് 'ശ്രേഷ്ഠമായി സ്നേഹിക്കുന്നത്' എന്നത് ഓരോ വിശ്വസ്ത കാമുകന്റെയും സ്വഭാവം മെച്ചപ്പെടുത്താൻ കഴിയുന്ന ഒരു സമ്പന്നമായ അനുഭവമായിരുന്നു എന്നാണ്.

    മധ്യകാലഘട്ടത്തിൽ, പക്ഷികളുടെ ഇണചേരൽ സമയം ഫെബ്രുവരി പകുതിയോടെ ആരംഭിച്ചുവെന്ന പൊതു വിശ്വാസം ശക്തിപ്പെടുത്തി. വാലന്റൈൻസ് ഡേ പ്രണയ പ്രണയം ആഘോഷിക്കാനുള്ള അവസരമായിരുന്നു എന്ന ആശയം.

    എപ്പോഴായിരുന്നുആദ്യത്തെ വാലന്റൈൻ ആശംസകൾ എഴുതിയത്?

    പ്രത്യേകരായ ഒരാളോടുള്ള സ്നേഹത്തിന്റെയോ വിലമതിപ്പിന്റെയോ വികാരങ്ങൾ വാക്കുകളിൽ അവതരിപ്പിക്കാൻ ഉപയോഗിക്കുന്ന സന്ദേശങ്ങളാണ് വാലന്റൈൻ ആശംസകൾ. ആദ്യത്തെ വാലന്റൈൻ ആശംസകൾ 1415-ൽ ഓർലിയൻസ് ഡ്യൂക്ക് ചാൾസ് തന്റെ ഭാര്യക്ക് എഴുതി.

    അപ്പോഴേക്കും 21 വയസ്സുള്ള കുലീനൻ യുദ്ധത്തിൽ പിടിക്കപ്പെട്ട ശേഷം ലണ്ടൻ ടവറിൽ തടവിലായി. അജിൻകോർട്ടിന്റെ. എന്നിരുന്നാലും, ഈ വാലന്റൈൻ ആശംസകൾ 1443 നും 1460 നും ഇടയിൽ എഴുതിയതാണെന്ന് ചില ചരിത്രകാരന്മാർ അഭിപ്രായപ്പെടുന്നു, [1] ഡ്യൂക്ക് ഓഫ് ഓർലിയൻസ് ഫ്രാൻസിൽ തിരിച്ചെത്തിയപ്പോൾ.

    വാലന്റൈൻ കാർഡുകളുടെ പരിണാമം

    1700 നൂറ്റാണ്ടിന്റെ തുടക്കത്തിൽ അമേരിക്കക്കാരും യൂറോപ്യന്മാരും കൈകൊണ്ട് നിർമ്മിച്ച വാലന്റൈൻസ് കൈമാറാൻ തുടങ്ങി. എന്നിരുന്നാലും, ഈ സമ്പ്രദായം ഒടുവിൽ അച്ചടിച്ച വാലന്റൈൻസ് ഡേ കാർഡുകൾ ഉപയോഗിച്ച് മാറ്റി, ഇത് 18-ാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ അവസാനത്തോടെ ലഭ്യമായി.

    അമേരിക്കയിൽ, വാണിജ്യപരമായി അച്ചടിച്ച ആദ്യത്തെ വാലന്റൈൻ കാർഡുകൾ 1800-കളുടെ മധ്യത്തിൽ പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു. ഈ സമയത്ത്, എസ്തർ എ. ഹൗലാൻഡ് ഒരു അസംബ്ലി ലൈൻ ഉപയോഗിച്ച് വൈവിധ്യമാർന്ന വാലന്റൈൻ മോഡലുകൾ വൻതോതിൽ നിർമ്മിക്കാൻ തുടങ്ങി. മനോഹരമായി അലങ്കരിച്ച കാർഡുകൾ സൃഷ്ടിക്കുന്നതിൽ അവളുടെ വൻ വിജയം കാരണം, ഹൗലാൻഡ് ഒടുവിൽ 'വാലന്റൈൻ മാതാവ്' എന്നറിയപ്പെട്ടു.

    ഒടുവിൽ, 19-ആം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ അവസാനത്തിൽ എത്തിയ അച്ചടി സാങ്കേതികവിദ്യയുടെ പുരോഗതിയോടെ, അച്ചടിച്ച വാലന്റൈൻ കാർഡുകൾ മാറി. മാനദണ്ഡമാക്കിയത്. ഇന്ന്, ഏകദേശം 145 ദശലക്ഷം വാലന്റൈൻസ് ദിനങ്ങൾബ്രിട്ടീഷ് ഗ്രീറ്റിംഗ് കാർഡ് അസോസിയേഷന്റെ അഭിപ്രായത്തിൽ, കാർഡുകൾ വർഷം തോറും വിൽക്കപ്പെടുന്നു.

    വാലന്റൈൻസ് ഡേയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട പാരമ്പര്യങ്ങൾ

    വാലന്റൈൻസ് ദിനത്തിൽ, ആളുകൾ തങ്ങളുടെ പ്രിയപ്പെട്ടവരോട് തങ്ങളുടെ സ്നേഹം പ്രകടിപ്പിക്കാൻ സമ്മാനങ്ങൾ കൈമാറുന്നു. അവരെ. ഈ സമ്മാനങ്ങളിൽ പലപ്പോഴും ചോക്ലേറ്റുകൾ, കേക്കുകൾ, ഹൃദയത്തിന്റെ ആകൃതിയിലുള്ള ബലൂണുകൾ, മിഠായികൾ, വാലന്റൈൻ ആശംസകൾ എന്നിവ ഉൾപ്പെടുന്നു. സ്‌കൂളുകളിൽ, കുട്ടികൾ ചോക്ലേറ്റുകളോ മറ്റ് തരത്തിലുള്ള മധുരപലഹാരങ്ങളോ നിറച്ച വാലന്റൈൻസ് കാർഡുകൾ കൈമാറുകയും ചെയ്‌തേക്കാം.

    സെന്റ് വാലന്റൈൻസ് ഡേ യുഎസിൽ പൊതു അവധി അല്ലാത്തതിനാൽ, ഈ തീയതിയിൽ, ആളുകൾ സാധാരണയായി ഒരു റൊമാന്റിക് ആസൂത്രണം ചെയ്യുന്നു. ഒരു പ്രത്യേക സ്ഥലത്ത് രാത്രിയിൽ നിന്ന് അത്താഴം കഴിക്കുക. ഉദാഹരണത്തിന്, വെയിൽസിൽ, പുരുഷന്മാർ തങ്ങളുടെ പങ്കാളികൾക്ക് കൈകൊണ്ട് കൊത്തിയെടുത്ത ഒരു തടി സ്പൂൺ സമ്മാനിക്കാറുണ്ടായിരുന്നു, ഐതിഹ്യമനുസരിച്ച്, വെൽഷ് നാവികർ ആരംഭിച്ച ഒരു ആചാരമാണിത്, കടലിലായിരിക്കുമ്പോൾ, തടി സ്പൂണുകളിൽ സങ്കീർണ്ണമായ ഡിസൈനുകൾ കൊത്തിയെടുക്കാൻ അവർ സമയം ചെലവഴിച്ചു. പിന്നീട് അവരുടെ ഭാര്യമാർക്ക് സമ്മാനമായി നൽകി. ഈ കരകൗശല സ്പൂണുകൾ റൊമാന്റിക് പങ്കാളിക്കായുള്ള വാഞ്ഛയുടെ പ്രതീകമായിരുന്നു.

    ജപ്പാനിൽ, ഓരോ ലിംഗത്തിന്റെയും പരമ്പരാഗത റോളിനെ അട്ടിമറിക്കുന്ന ഒരു വാലന്റൈൻസ് ഡേ ആചാരമുണ്ട്. ഈ അവധിക്കാലത്ത്, സ്ത്രീകളാണ് തങ്ങളുടെ പുരുഷ പങ്കാളികൾക്ക് ചോക്ലേറ്റ് സമ്മാനിക്കുന്നത്, അതേസമയം പുരുഷന്മാർക്ക് തങ്ങളുടെ പ്രിയപ്പെട്ടവർക്ക് ആംഗ്യം തിരികെ നൽകാൻ ഒരു മാസം മുഴുവൻ (മാർച്ച് 14 വരെ) കാത്തിരിക്കണം.

    യൂറോപ്പിൽ,വസന്തത്തിന്റെ വരവ് ആഘോഷിക്കുന്ന ഉത്സവങ്ങൾ സാധാരണയായി സെന്റ് വാലന്റൈൻസ് ഡേയുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ഈ ആഘോഷത്തിന്റെ ആവേശത്തിൽ, റൊമാനിയൻ ദമ്പതികൾ ഒരുമിച്ച് പൂ പറിക്കാൻ കാട്ടിൽ പോകുന്ന പാരമ്പര്യമുണ്ട്. ഈ പ്രവൃത്തി ഒരു വർഷം കൂടി തങ്ങളുടെ പ്രണയം തുടരാനുള്ള കാമുകന്റെ ആഗ്രഹത്തെ പ്രതീകപ്പെടുത്തുന്നു. മറ്റ് ദമ്പതികളും മഞ്ഞ് കൊണ്ട് മുഖം കഴുകുന്നു, ഇത് അവരുടെ പ്രണയത്തിന്റെ ശുദ്ധീകരണത്തെ പ്രതീകപ്പെടുത്തുന്നു.

    ഉപസംഹാരം

    വാലന്റൈൻസ് ഡേയുടെ വേരുകൾ രക്തസാക്ഷിത്വത്തിന് വിധേയനായ ഒരു ക്രിസ്ത്യൻ പുരോഹിതന്റെ ജീവിതവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. എ ഡി മൂന്നാം നൂറ്റാണ്ടിലും ലൂപ്പർകാലിയയിലെ പുറജാതീയ ഉത്സവവും, വനദേവനായ ഫൗണസിനെയും റോമിന്റെ സ്ഥാപകരായ റൊമുലസിനെയും റെമസിനെയും വളർത്തിയ ചെന്നായയെയും ആദരിക്കുന്നതിനുള്ള ആഘോഷമാണ്. എന്നിരുന്നാലും, ഇക്കാലത്ത്, സെന്റ് വാലന്റൈൻസ് ഡേ പ്രാഥമികമായി പ്രണയ പ്രണയത്തിന്റെ ആഘോഷത്തിനായി സമർപ്പിച്ചിരിക്കുന്ന ഒരു അവധിക്കാലമാണ്.

    വാലന്റൈൻസ് ഡേ എന്നത്തേയും പോലെ ജനപ്രിയമായി തുടരുന്നു, വർഷത്തിൽ ഏകദേശം 145 ദശലക്ഷം വാലന്റൈൻസ് ഡേ കാർഡുകൾ വിറ്റഴിക്കപ്പെടുന്നു. വർദ്ധിച്ചുവരുന്ന പ്രേക്ഷകരുടെ ശ്രദ്ധ ആകർഷിക്കുന്നതിൽ പ്രണയം ഒരിക്കലും അവസാനിക്കില്ലെന്ന് നിർദ്ദേശിക്കുന്നു.

    ചിഹ്നങ്ങളിലും പുരാണങ്ങളിലും പ്രാവീണ്യം നേടിയ ചരിത്രകാരനാണ് സ്റ്റീഫൻ റീസ്. ഈ വിഷയത്തിൽ അദ്ദേഹം നിരവധി പുസ്തകങ്ങൾ എഴുതിയിട്ടുണ്ട്, അദ്ദേഹത്തിന്റെ കൃതികൾ ലോകമെമ്പാടുമുള്ള ജേണലുകളിലും മാസികകളിലും പ്രസിദ്ധീകരിച്ചിട്ടുണ്ട്. ലണ്ടനിൽ ജനിച്ച് വളർന്ന സ്റ്റീഫന് ചരിത്രത്തോട് എന്നും സ്നേഹമുണ്ടായിരുന്നു. കുട്ടിക്കാലത്ത്, പുരാതന ഗ്രന്ഥങ്ങൾ പരിശോധിക്കാനും പഴയ അവശിഷ്ടങ്ങൾ പര്യവേക്ഷണം ചെയ്യാനും അദ്ദേഹം മണിക്കൂറുകളോളം ചെലവഴിക്കുമായിരുന്നു. ഇത് അദ്ദേഹത്തെ ചരിത്ര ഗവേഷണത്തിൽ ഒരു കരിയർ പിന്തുടരാൻ പ്രേരിപ്പിച്ചു. ചിഹ്നങ്ങളോടും പുരാണങ്ങളോടും സ്റ്റീഫന്റെ ആകർഷണം, അവ മനുഷ്യ സംസ്കാരത്തിന്റെ അടിത്തറയാണെന്ന അദ്ദേഹത്തിന്റെ വിശ്വാസത്തിൽ നിന്നാണ്. ഈ കെട്ടുകഥകളും ഇതിഹാസങ്ങളും മനസ്സിലാക്കുന്നതിലൂടെ, നമ്മെയും നമ്മുടെ ലോകത്തെയും നന്നായി മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിയുമെന്ന് അദ്ദേഹം വിശ്വസിക്കുന്നു.