Inhoudsopgave
India is een land van rijk cultureel erfgoed, met een geschiedenis van duizenden jaren. Het is de plaats van oorsprong van veel van 's werelds grote religies en filosofieën (denk aan boeddhisme, hindoeïsme en sikhisme), en staat bekend om zijn culturele diversiteit, filmindustrie, grote bevolking, eten, passie voor cricket en kleurrijke festiviteiten.
Met dit alles zijn er veel nationale officiële en onofficiële symbolen die India vertegenwoordigen. Hier is een blik op enkele van de meest populaire.
- Nationale dag: 15 augustus - Onafhankelijkheidsdag van India
- Volkslied: Jana Gana Mana
- Nationale munt: Indiase roepie
- Nationale kleuren: Groen, wit, saffraan, oranje en blauw.
- Nationale Boom: Indiase banyanboom
- Nationale bloem: Lotus
- Nationaal dier: Bengaalse tijger
- Nationale vogel: Indische pauw
- National Dish: Khichdi
- National Sweet: Jalebi
Nationale vlag van India
De nationale vlag van India is een rechthoekige, horizontale driekleur met saffraan bovenaan, wit in het midden en groen onderaan en een dharmawiel (dharmachakra) in het centrum.
- De saffraankleurige band geeft de moed en kracht van het land aan.
- De witte band met de marineblauwe Ashoka Chakra duidt op waarheid en vrede.
- De dharmawiel Elke spaak van het wiel symboliseert een principe in het leven en samen symboliseren ze de 24 uur in een dag, daarom wordt het ook wel het "Rad van de Tijd" genoemd.
- De groene band betekent de voorspoed van het land en vruchtbaarheid en groei.
De vlag werd in zijn huidige vorm gekozen tijdens een vergadering van de grondwetgevende vergadering in 1947 en is sindsdien de nationale vlag van het Indiase koninkrijk. Volgens de wet moet hij gemaakt zijn van een speciale handgesponnen stof, "khadi" of zijde genaamd, die door Mahatma Gandhi populair werd gemaakt. Hij wordt altijd gevlogen met de saffraankleurige band bovenaan. De vlag mag nooit halfstok hangen op Onafhankelijkheidsdag, de Dag van de Republiek of opstaatsvormingsverjaardagen, omdat het wordt beschouwd als een belediging voor de staat en de natie.
Wapen van India
Het Indiase wapen bestaat uit vier leeuwen (die trots en koninklijkheid symboliseren), staand op een voetstuk met de Ashoka Chakra aan elk van de vier zijden. In de 2D-weergave van het symbool zijn slechts 3 leeuwenkoppen te zien, aangezien de vierde aan het zicht is onttrokken.
De chakra's komen uit het boeddhisme en staan voor eerlijkheid en waarheid. Aan weerszijden van elke chakra staan een paard en een stier, die de kracht van het Indiase volk aanduiden.
Onder het symbool staat een zeer populair vers geschreven in het Sanskriet met de betekenis: de waarheid alleen zegeviert Het beschrijft de kracht van waarheid en eerlijkheid in religie en samenleving.
Het symbool werd gemaakt door de Indiase keizer Ashoka in 250 voor Christus, die slechts een enkel stuk fijn gepolijste zandsteen gebruikte om het te beeldhouwen. Het werd aangenomen als het wapen op 26 januari 1950, de dag dat India een republiek werd, en wordt gebruikt op alle soorten officiële documenten, waaronder het paspoort, maar ook op munten en Indiase geldbiljetten.
De Bengaalse tijger
De majestueuze Bengaalse tijger, afkomstig van het subcontinent India, is een van de grootste wilde katten ter wereld. Het is het nationale dier van India en speelt een belangrijke rol in de Indiase geschiedenis en cultuur.
Doorheen de geschiedenis is de Bengaalse tijger een symbool geweest van macht, grootsheid, schoonheid en felheid, maar ook geassocieerd met moed en dapperheid. Volgens de Hindoeïstische mythologie was hij het voertuig van Godin Durga die meestal wordt afgebeeld op de rug van het dier. In het verleden werd de jacht op een tijger beschouwd als de hoogste daad van dapperheid door edelen en koningen, maar nu wordt het beschouwd als illegaal.
Dit prachtige dier, dat in het verleden bekend stond als de 'Koninklijke' Bengaalse tijger, wordt momenteel met uitsterven bedreigd als gevolg van stroperij, versnippering en verlies van habitat. Historisch gezien werden ze gestroopt voor hun pels, die zelfs vandaag de dag nog illegaal wordt verkocht in bepaalde delen van de wereld.
Dhoti
De dhoti, ook wel panche, dhuti of mardani genoemd, is een onderste deel van de nationale klederdracht die in India door mannen wordt gedragen. Het is een soort sarong, een lengte stof die om het middel wordt gewikkeld en aan de voorkant wordt geknoopt en die vaak wordt gedragen door Indiërs, Zuidoost-Aziaten en Sri Lankanen. Als hij goed wordt gedragen, lijkt hij op een slappe en enigszins vormeloze broek tot op de knie.
De dhoti wordt gemaakt van een ongestikt, rechthoekig stuk stof van ongeveer 4,5 meter lang. Hij kan aan de voor- of achterkant worden geknoopt en wordt geleverd in effen of effen kleuren. Dhoti's van zijde met speciaal geborduurde randen worden meestal gebruikt voor formele kleding.
Dhoti wordt gewoonlijk gedragen over een langot of een kaupinam, beide soorten onderkleding en lendendoek. De reden dat de kleding niet gestikt is, is omdat sommigen geloven dat het beter bestand is tegen vervuiling dan andere stoffen, waardoor het het meest geschikt is om te dragen voor religieuze rituelen. Daarom wordt de dhoti gewoonlijk gedragen bij een bezoek aan de tempel voor de 'puja'.
Indische olifant
De Indische Olifant is een ander onofficieel symbool van India, een zeer krachtig en belangrijk symbool in het hindoeïsme. Olifanten worden vaak afgebeeld als voertuigen van hindoeïstische godheden. Een van de meest geliefde en populaire godheden, Ganesha wordt afgebeeld in de vorm van de olifant en Lakshmi De godin van de overvloed wordt meestal afgebeeld met vier olifanten die voorspoed en koninklijkheid symboliseren.
Doorheen de geschiedenis werden olifanten getraind en gebruikt in de strijd omwille van hun immense kracht en de kracht om alle obstakels te verwijderen. In India en bepaalde Aziatische landen zoals Sri Lanka, nodigt het hebben van olifantenbeelden in iemands huis geluk en voorspoed uit, terwijl het plaatsen ervan bij de ingang van het huis of gebouw deze positieve energie binnenhaalt.
De Indische olifant staat sinds 1986 op de Rode Lijst van de IUCN als "bedreigd" en zijn populatie is met 50% afgenomen. Er worden momenteel verschillende beschermingsprojecten uitgevoerd om dit bedreigde dier te beschermen en de jacht is illegaal, hoewel dit in sommige delen van het land nog wel gebeurt.
De Veena
De veena is een getokkelde, gefrette luit met een bereik van drie octaven die zeer populair en belangrijk is in de klassieke Karnatische muziek van Zuid-India. De oorsprong van dit instrument gaat terug tot de yazh, die veel lijkt op de Griekse harp en een van de oudste Indiase muziekinstrumenten is.
De Noord- en Zuid-Indiase veenas verschillen enigszins van elkaar in ontwerp, maar worden bijna op dezelfde manier bespeeld. Beide ontwerpen hebben een lange, holle hals die legato ornamenten en portamento effecten mogelijk maakt die vaak voorkomen in de Indiase klassieke muziek.
De veena is een belangrijk symbool geassocieerd met de hindoegodin Saraswati Het is in feite haar beroemdste symbool en ze wordt meestal afgebeeld terwijl ze het vasthoudt, wat symbool staat voor het uitdrukken van kennis die harmonie schept. De Hindoes geloven dat het bespelen van de veena betekent dat men zijn geest en intellect moet afstemmen om in harmonie te leven en een dieper inzicht in het leven te krijgen.
Bhangra
Bhangra is een van de vele traditionele dansen van India die zijn oorsprong vindt als volksdans in Punjab. Het werd geassocieerd met Baisakhi, het oogstfeest in de lente, en omvat krachtig schoppen, springen en buigen van het lichaam op korte Punjabi-liedjes en op de maat van de 'dhol', de tweekoppige trommel.
Bhangra was bijzonder populair onder de boeren, die het uitvoerden tijdens hun verschillende landbouwactiviteiten. Het was hun manier om het werk aangenamer te maken. De dans gaf hen een gevoel van voldoening en om het nieuwe oogstseizoen te verwelkomen.
De huidige vorm en stijl van Bhangra ontstond voor het eerst in de jaren 1940 en is sindsdien sterk geëvolueerd. De Bollywood filmindustrie begon de dans in haar films af te beelden en als gevolg daarvan is de dans en haar muziek nu mainstream, niet alleen in heel India maar over de hele wereld.
Koning Cobra
De koningscobra (Ophiophagus hanna) is de grootste bekende gifslang die tot 3 m lang kan worden, met het vermogen om tot 6 ml gif in één beet te injecteren. Hij leeft in dichte jungles en dichte regenwouden. Hoewel het zo'n gevaarlijk dier is, is hij ook erg schuw en wordt hij bijna nooit gezien.
De cobra wordt speciaal vereerd door zowel boeddhisten als hindoes en is daarom het nationale reptiel van India. De hindoes geloven dat het afwerpen van zijn huid de slang onsterfelijk maakt en het beeld van een slang die zijn staart opeet staat symbool voor de eeuwigheid. De beroemde en geliefde Indiase godheid Vishnu wordt gewoonlijk afgebeeld bovenop een cobra met duizend koppen, die ook de eeuwigheid zou voorstellen.
In India wordt de cobra bijna overal vereerd en op het beroemde Nag-Panchami festival wordt de cobra vereerd en voeren veel mensen religieuze rituelen uit, waarbij ze de goede wil en bescherming van de cobra zoeken. Er zijn veel verhalen over het reptiel in het boeddhisme, waarvan de bekendste is dat een grote koningscobra de Heer Boeddha beschermde tegen regen en zon terwijl hij sliep.
Om
De lettergreep "Om" of "Aum". is een heilig symbool dat God zou voorstellen in de drie verschillende aspecten van Vishnu (de bewaarder), Brahma (de schepper) en Shiva (vernietiger). De lettergreep is een Sanskriet letter die voor het eerst werd aangetroffen in de oude religieuze Sanskriet teksten die bekend staan als "Veda's".
De klank 'Om' is een elementaire trilling die ons afstemt op onze werkelijke natuur en de Hindoes geloven dat alle schepping en vorm voortkomen uit deze trilling. De mantra is ook een krachtig middel om de geest te concentreren en te ontspannen bij yoga en meditatie. Het wordt gewoonlijk alleen of vóór spirituele recitaties gezongen in het Hindoeïsme, het Jainisme en het Boeddhisme.
Khichdi
Khichdi, het nationale gerecht van India, komt uit de Zuid-Aziatische keuken en wordt gemaakt van rijst en linzen (dhal). Er zijn andere variaties van het gerecht met bajra en mung dal kchri, maar de meest populaire is de basisversie. In de Indiase cultuur is dit gerecht meestal een van de eerste vaste voeding die aan baby's wordt gegeven.
Khichdi is zeer populair in het hele Indiase subcontinent, bereid in vele regio's. Sommigen voegen er groenten aan toe zoals aardappel, groene erwten en bloemkool en in het kustgebied van Maharasthtra voegen ze er ook garnalen aan toe. Het is een heerlijk comfortvoedsel dat zeer geliefd is bij de mensen, vooral omdat het zeer gemakkelijk te maken is en slechts één pot vereist. In sommige regio's wordt khichdi meestal geserveerd met kadhi (eendikke jus van grammenmeel) en pappadum.
Inpakken
De bovenstaande lijst is zeker niet volledig, want er zijn vele symbolen die India vertegenwoordigen. Hij geeft echter wel de uiteenlopende invloed van India weer, van voedsel tot dans, van filosofie tot biodiversiteit.
