India ialah tanah yang kaya dengan warisan budaya, dengan sejarah yang menjangkau beberapa ribu tahun. Ia merupakan tempat asal banyak agama dan falsafah besar dunia (fikirkan Buddhisme, Hinduisme dan Sikhisme), dan terkenal dengan kepelbagaian budaya, industri filem, populasi yang ramai, makanan, minat terhadap kriket dan perayaan yang berwarna-warni.

Dengan semua ini, terdapat banyak simbol rasmi dan tidak rasmi negara yang mewakili India. Berikut ialah beberapa yang paling popular.

• Hari Kebangsaan: 15 Ogos – Hari Kemerdekaan India
• Lagu Kebangsaan: Jana Gana Mana
• Mata Wang Negara: Rupee India
• Warna Kebangsaan: Hijau, putih, kunyit, oren dan biru
• Pokok Kebangsaan: Pokok beringin India
• Bunga Kebangsaan: Teratai
• Haiwan Kebangsaan: Harimau Bengal
• Burung Kebangsaan: Merak India
• Hidangan Kebangsaan: Khichdi
• Manis Kebangsaan: Jalebi

Bendera Kebangsaan India

Bendera kebangsaan India ialah reka bentuk segi empat tepat tiga warna mendatar dengan kunyit di bahagian atas, putih di tengah dan hijau di bahagian bawah dan roda dharma (dharmachakra) di tengah.

• jalur berwarna kunyit menunjukkan keberanian dan kekuatan negara.
• jalur putih dengan Ashoka Chakra biru laut menunjukkan kebenaran dan keamanan.
• roda dharma boleh didapati diagama India yang paling utama. Setiap bercakap tentang roda melambangkan prinsip dalam kehidupan dan bersama-sama ia melambangkan 24 jam dalam sehari, itulah sebabnya ia juga dikenali sebagai 'Roda Masa'.
• jalur hijau menandakan keberuntungan tanah serta kesuburan dan pertumbuhan.

Bendera telah dipilih dalam bentuk sekarang semasa mesyuarat Dewan Perlembagaan pada tahun 1947 dan sejak itu ia menjadi bendera kebangsaan Dominion of India. Mengikut undang-undang, ia harus diperbuat daripada kain pintal tangan khas yang dipanggil 'khadi' atau sutera, yang dipopularkan oleh Mahatma Gandhi. Ia sentiasa diterbangkan dengan jalur kunyit di bahagian atas. Bendera tidak boleh dikibarkan separuh tiang pada Hari Kemerdekaan, Hari Republik atau pada ulang tahun pembentukan negara, kerana ia dianggap sebagai penghinaan terhadapnya dan negara.

Jata India

Jata India terdiri daripada empat singa (melambangkan kebanggaan dan diraja), berdiri di atas alas dengan Ashoka Chakra pada setiap empat sisinya. Dalam paparan 2D bagi simbol, hanya 3 daripada kepala singa boleh dilihat memandangkan yang keempat disembunyikan daripada pandangan.

Cakra berasal daripada agama Buddha, mewakili kejujuran dan kebenaran. Di kedua-dua sisi setiap chakra terdapat kuda dan lembu jantan yang menandakan kekuatan orang India.

Di bawah simbol itu terdapat ayat yang sangat popular yang ditulis dalam bahasa Sanskrit bermaksud: kebenaran sahaja yang berjaya . Ia menerangkan kuasa kebenaran dankejujuran dalam agama dan masyarakat.

Simbol itu dicipta oleh Maharaja India Ashoka pada 250 SM, yang hanya mempunyai sekeping batu pasir yang digilap halus digunakan untuk memahatnya. Ia telah diterima pakai sebagai jata negara pada 26 Januari 1950, hari India menjadi sebuah republik, dan digunakan pada semua jenis dokumen rasmi termasuk pasport serta pada syiling dan wang kertas India.

Harimau Bengal

Berasal dari benua kecil India, Harimau Bengal yang megah disenaraikan antara kucing liar terbesar di dunia hari ini. Ia adalah haiwan kebangsaan India dan memainkan peranan penting dalam sejarah dan budaya India.

Sepanjang sejarah, harimau Bengal telah menjadi simbol kuasa, kehebatan, keindahan dan keganasan sementara juga dikaitkan dengan keberanian dan keberanian. Menurut mitologi Hindu, ia adalah kenderaan Dewi Durga yang biasanya digambarkan di belakang haiwan itu. Dahulu, memburu harimau dianggap sebagai tindakan keberanian tertinggi oleh golongan bangsawan dan raja, tetapi kini ia dianggap haram.

Dikenali sebagai Harimau Bengal 'Diraja' pada masa lalu, haiwan yang hebat ini kini berhadapan dengan ancaman kepupusan akibat pemburuan haram, pemecahan dan kehilangan habitat. Dari segi sejarah, mereka telah diburu untuk bulu mereka yang, malah hari ini, dijual secara haram di bahagian tertentu di dunia.

Dhoti

Dhoti, juga dipanggil panche, dhuti atau mardani,adalah bahagian bawah pakaian kebangsaan yang dipakai oleh lelaki di India. Ia adalah sejenis sarung, kain panjang yang dililit di pinggang dan bersimpul di hadapan yang biasa dipakai oleh orang India, Asia Tenggara dan Sri Lanka. Apabila dipakai dengan betul, ia kelihatan serupa dengan seluar yang longgar dan tidak berbentuk sedikit separas lutut.

Dhoti diperbuat daripada sehelai kain segi empat tepat yang tidak dijahit sepanjang kira-kira 4.5 meter. Ia boleh disimpul di hadapan atau belakang dan datang dalam warna pepejal atau biasa. Dhoti yang diperbuat daripada sutera dengan sempadan bersulam khas biasanya digunakan untuk pakaian rasmi.

Dhoti biasanya dipakai di atas langot atau kaupinam, kedua-duanya adalah jenis pakaian dalam dan cawat. Sebab pakaian tidak dijahit adalah kerana ada yang percaya bahawa ia lebih tahan terhadap pencemaran berbanding fabrik lain, menjadikannya paling sesuai dipakai untuk upacara keagamaan. Inilah sebabnya mengapa dhoti biasanya dipakai semasa melawat kuil untuk 'puja'.

Gajah India

Gajah India ialah satu lagi simbol tidak rasmi India, yang sangat berkuasa dan penting. simbol dalam agama Hindu. Gajah sering dilihat digambarkan sebagai kenderaan dewa-dewa Hindu. Salah satu dewa yang paling disayangi dan popular, Ganesha , digambarkan dalam bentuk gajah dan Lakshmi , dewi kelimpahan biasanya digambarkan dengan empat ekor gajah yang melambangkan kemakmuran danroyalti.

Sepanjang sejarah, gajah telah dilatih dan digunakan dalam pertempuran kerana kuasanya yang besar dan kekuatan untuk menghapuskan sebarang halangan. Di India dan negara Asia tertentu seperti Sri Lanka, mempunyai imej gajah di rumah seseorang mengundang nasib baik dan tuah, sambil meletakkannya di pintu masuk ke rumah atau bangunan mengundang tenaga positif ini masuk.

Gajah India telah disenaraikan sebagai 'terancam' sejak 1986 dalam Senarai Merah IUCN dan populasinya telah menurun sebanyak 50%. Terdapat beberapa projek pemuliharaan yang sedang dijalankan untuk melindungi haiwan terancam ini dan memburunya adalah haram walaupun ia masih berlaku di beberapa bahagian negara.

Veena

Vena ialah kecapi yang dipetik dan diregangkan dengan julat tiga oktaf yang sangat popular dan penting dalam muzik Carnatic klasik India Selatan. Asal usul alat ini boleh dikesan kembali ke yazh, yang hampir sama dengan kecapi Yunani dan salah satu alat muzik India tertua.

Vena India Utara dan Selatan berbeza sedikit antara satu sama lain dalam reka bentuk tetapi dimainkan dengan cara yang hampir sama. Kedua-dua reka bentuk mempunyai leher yang panjang dan berongga yang membolehkan perhiasan legato dan kesan portamento sering dijumpai dalam muzik klasik India.

Vena ialah simbol penting yang dikaitkan dengan dewi Hindu Saraswati , dewi pembelajaran dan seni. Ia sebenarnya,simbolnya yang paling terkenal dan dia biasanya digambarkan memegangnya yang merupakan simbolik menyatakan pengetahuan yang mewujudkan keharmonian. Orang Hindu percaya bahawa bermain veena bermakna seseorang itu harus menyesuaikan minda dan intelek supaya dapat hidup dalam harmoni dan mencapai pemahaman yang lebih mendalam tentang kehidupan mereka.

Bhangra

Bhangra ialah salah satu daripada banyak tarian tradisional India yang berasal sebagai tarian rakyat di Punjab. Ia dikaitkan dengan Baisakhi, perayaan menuai musim bunga dan melibatkan sepakan kuat, lompatan dan lenturan badan lagu-lagu Punjabi pendek dan mengikut rentak 'dhol', gendang berkepala dua.

Bhangra sangat mengagumkan. popular di kalangan petani yang melakukannya sambil melakukan pelbagai aktiviti pertanian mereka. Itu adalah cara mereka menjadikan kerja itu lebih menyeronokkan. Tarian itu memberikan mereka rasa pencapaian dan menyambut musim menuai baru.

Bentuk dan gaya semasa Bhangra mula-mula dibentuk pada tahun 1940-an dan sejak itu ia telah berkembang dengan pesat. Industri filem Bollywood mula menggambarkan tarian dalam filemnya dan hasilnya, tarian dan muziknya kini menjadi arus perdana bukan sahaja di seluruh India tetapi di seluruh dunia.

King Cobra

King cobra (Ophiophagus hanna) ialah ular berbisa terbesar yang diketahui yang boleh membesar sehingga 3m panjang, dengan keupayaan untuk menyuntik sebanyak 6ml racun dalam satu gigitan. Ia hidupdalam hutan tebal dan hutan hujan tebal. Walaupun ia adalah makhluk yang berbahaya, ia juga sangat pemalu dan hampir tidak pernah dilihat.

Ular tedung tedung dihormati khas oleh penganut Buddha dan Hindu, itulah sebabnya ia menjadi reptilia kebangsaan India. Orang Hindu percaya bahawa kulitnya yang tertumpah menjadikan ular itu kekal dan imej ular yang memakan ekornya merupakan simbol keabadian. Dewa India yang terkenal dan sangat disayangi Wisnu biasanya digambarkan di atas seekor ular tedung dengan seribu kepala yang juga dikatakan mewakili keabadian.

Di India, ular tedung disembah sepanjang dekat dan perayaan Nag-Panchami yang terkenal melibatkan penyembahan ular tedung dan ramai orang melakukan upacara keagamaan, mencari niat baik dan perlindungan ular tedung itu. Terdapat banyak cerita yang mengelilingi reptilia itu dalam agama Buddha, yang paling terkenal ialah seekor Raja ular tedung yang besar melindungi Tuan Buddha daripada hujan dan matahari semasa dia sedang tidur.

Om

suku kata 'Om' atau 'Aum' ialah simbol suci yang dikatakan mewakili Tuhan dalam tiga aspek berbeza iaitu Vishnu (pemelihara), Brahma (pencipta) dan Shiva (pemusnah). Suku kata ialah huruf Sanskrit yang pertama kali ditemui dalam teks agama Sanskrit kuno yang dikenali sebagai 'Vedas'.

Bunyi 'Om' ialah getaran unsur yang menyelaraskan kita dengan sifat sebenar kita dan orang Hindu percaya bahawa semua penciptaan dan bentuk datang dari getaran ini.Mantra juga merupakan alat berkuasa yang digunakan untuk memfokus dan merehatkan minda dalam yoga dan meditasi. Ia biasanya dilaungkan sama ada sendiri atau sebelum bacaan rohani dalam agama Hindu, Jainisme dan Buddha.

Khichdi

Khichdi, hidangan kebangsaan India, berasal dari masakan Asia Selatan dan dibuat beras dan lentil (dhal). Terdapat variasi lain hidangan dengan bajra dan mung dal kchri tetapi yang paling popular adalah versi asas. Dalam budaya India, hidangan ini biasanya merupakan salah satu makanan pepejal pertama yang diberikan kepada bayi.

Khichdi sangat popular di seluruh benua kecil India, yang disediakan di banyak wilayah. Ada yang menambah sayur-sayuran seperti kentang, kacang hijau dan kembang kol ke dalamnya dan di pantai Maharathtra, mereka juga menambah udang. Ia adalah makanan keselesaan yang hebat yang menjadi kegemaran di kalangan orang ramai terutamanya kerana ia sangat mudah dibuat dan hanya memerlukan satu periuk. Di sesetengah kawasan, khichdi biasanya dihidangkan bersama kadhi (kuah tepung gram yang pekat) dan pappadum.

Penggulungan

Senarai di atas sama sekali bukan yang lengkap, kerana terdapat banyak simbol yang mewakili India. Walau bagaimanapun, ia menangkap pelbagai pengaruh India daripada makanan kepada tarian, falsafah kepada biodiversiti.